INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 6 stycznia 2009 r. (data wpływu do Biura KIP w Lesznie 22 stycznia 2009 r.) oraz we wniosku z dnia 5 stycznia 2009 r. (data wpływu do Biura KIP w Lesznie 27 stycznia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie obowiązku złożenia zeznania podatkowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 stycznia 2009 r. Pan złożył do Urzędu Skarbowego Wrocław-Fabryczna wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie obowiązku złożenia zeznania podatkowego. Pismem z dnia 15 stycznia 2009 r. nr PM/434/55/09 Naczelnik Urzędu Skarbowego Wrocław-Fabryczna – działając na podstawie art. 14b § 6, art. 170 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego – przekazał wniosek Pana do rozpatrzenia Dyrektorowi Izby Skarbowej w Poznaniu.

Natomiast w dniu 9 stycznia 2009 r. Pan złożył do Urzędu Skarbowego w Wołowie wniosek dotyczący tego samego zagadnienia.

Pismem z dnia 20 stycznia 2009 r. nr PM071-03/09 Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wołowie – działając na podstawie art. 15 § 1 w związku z art. 16 oraz art. 14b § 1 i § 6, ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa – przekazał wniosek Pana do rozpatrzenia Dyrektorowi Izby Skarbowej w Poznaniu.

Wyjaśnić bowiem należy, że zgodnie ze znowelizowanym art. 14a ustawy Ordynacja podatkowa, z dniem 1 lipca 2007 r. organem właściwym do dokonywania interpretacji przepisów prawa podatkowego został Minister Finansów.

Natomiast, stosownie do art. 14b § 6 Ordynacji podatkowej Minister Finansów upoważnił –w drodze ww. rozporządzenia – dyrektorów czterech izb skarbowych do wydawania interpretacji indywidualnych w jego imieniu i w ustalonym zakresie, określając jednocześnie właściwość rzeczową i miejscową upoważnionych organów.

W analizowanym przypadku, właściwym miejscowo organem podatkowym do wydania pisemnej interpretacji od dnia 1 lipca 2007 r. jest – w związku z § 6 ww. rozporządzenia – Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu.

W związku ze stwierdzeniem braków formalnych, pismami z dnia 16 marca 2009 r. nr ILPB2/436-7/09-2/MK oraz z dnia 20 marca 2009 r. nr ILPB2/436-14/09-2/WM Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do usunięcia braków formalnych wniosków. Jednocześnie zwrócono Zainteresowanemu uwagę, że ww. wnioski są jednakowe, za wyjątkiem fragmentu, w którym Wnioskodawca wskazuje osoby spadkodawców, tj. K.O. oraz Z.O. – odpowiednio wg kolejności wpływu wniosków.

Mając na uwadze powyższe, tut. organ zwrócił się z prośbą o wyjaśnienie, jak należy traktować wniosek dotyczący nabycia spadku po Z.O., i czy Wnioskodawca jest zainteresowany uzyskaniem dwóch interpretacji indywidualnych (dotyczących skutków podatkowych nabycia spadku zarówno po K.O. jak i po Z.O.).

Jednocześnie wskazano Zainteresowanemu, że jeżeli Jego wolą jest, aby drugą korespondencję – dotyczącą nabycia spadku po Z.O. – potraktować jako nowy wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, wówczas zgodnie z art. 14f § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa - należy wnieść opłatę w wysokości 40 zł za jej wydanie w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania. Natomiast w przypadku, gdy wolą Wnioskodawcy jest, aby pismo dot. nabycia spadku po Z.O. nie było potraktowane jako nowy wniosek, tut. organ prosi o wskazanie, jak należy je potraktować.

W odpowiedzi na powyższe Wnioskodawca przesłał prawidłowo wypełniony wniosek ORD-IN oraz wskazał, że obie sprawy należy potraktować jako jedną, ponieważ dotyczą tego samego problemu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W grudniu 2007 r. Wnioskodawca wystąpił razem z siostrą do Ministerstwa rolnictwa z wnioskiem o uznanie, że nieruchomość ziemska, stanowiąca byłą własność Jego rodziców, nie podpadała pod działanie art. 2 część 1 punkt e dekretu PKWN z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej. W związku z powyższym konieczne jest uporządkowanie spraw spadkowych. W konsekwencji 17 października 2008 r. w sądzie rejonowym odbyła się sprawa o stwierdzenie nabycia spadku po matce Zainteresowanego zmarłej w dniu 4 stycznia 1981 r. Postanowienie sądu uprawomocniło się w dniu 8 listopada 2008 r. W wyniku tej sprawy Wnioskodawca nie nabył żadnych korzyści majątkowych. Następnie w dniu 30 września 2008 r. w sądzie rejonowym odbyła się sprawa o stwierdzenie nabycia prawa do spadku po bracie Zainteresowanego zmarłym w dniu 5 lutego 1957 r. Postanowienie sądu uprawomocniło się 22 października 2008 r. W wyniku tej sprawy spadkowej Wnioskodawca również nie nabył żadnych korzyści majątkowych.

Zainteresowany wskazuje, że nie można powiedzieć, czy upaństwowienie ww. nieruchomości zostanie przez odpowiednie organy państwowe unieważnione decyzją, czy też nie. W związku z powyższym obecnie nie jest możliwe określenie, czy w przyszłości będzie Mu przysługiwało uprawnienie do wystąpienia z wnioskiem o ewentualny zwrot nieruchomości lub odszkodowanie. W związku z tym niemożliwe jest też określenie chociażby przybliżonej wartości ewentualnych korzyści.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca musi składać zeznanie podatkowe SD-3, jeśli w wyniku sprawy spadkowej nie uzyskał korzyści majątkowej...

Zdaniem Wnioskodawcy, w Jego sytuacji złożenie zeznania podatkowego jest zbędne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz. U. z 2004 r. Nr 142, poz. 1514 z późń. zm. ) podatkowi temu podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tytułem spadku.

Ponieważ nabycie ww. nieruchomości w drodze spadku nastąpiło przed 01 stycznia 2007 r. w niniejszej sprawie zastosowanie mają przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. Zgodnie bowiem z treścią art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 222, poz. 1629) do nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych, które nastąpiło przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym przed dniem 01 stycznia 2007 r.

Art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. stanowi, iż obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych, a w wypadku darowizny obowiązek podatkowy ciąży solidarnie na obdarowanym i darczyńcy. Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje – przy nabyciu w drodze dziedziczenia – z chwilą przyjęcia spadku. W art. 6 ust. 4 zd. 1 ww. ustawy postanowiono jednak, że jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma; jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia.

Stosownie do art. 17a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn podatnicy podatku są obowiązani z zastrzeżeniem przypadków, w których podatek pobiera płatnik, złożyć, w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych według ustalonego wzoru. Do zeznania podatkowego dołącza się dokumenty mające wpływ na określenie podstawy opodatkowania.

Ponadto zgodnie z art. 17a ust. 3 w przypadku nabycia rzeczy lub praw majątkowych niewykazanych w zeznaniu podatkowym, podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania podatkowego organowi, któremu złożono zeznanie podatkowe, w terminie 14 dni od dnia, w którym dowiedział się o ich nabyciu.

Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera definicji pojęcia „spadek”, dlatego należy w tym zakresie odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.). W myśl przepisu art. 922 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego przez spadkobranie należy rozumieć przejście praw i obowiązków majątkowych zmarłego z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. Na spadek składa się ogół praw i obowiązków należących do zmarłego w chwili jego śmierci, które ze swej istoty mogą przejść na jego następców prawnych. Nie należą do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami. Kwestię daty nabycia spadku regulują z kolei przepisy art. 924 i 925 Kodeksu cywilnego w świetle których spadkobierca nabywa spadek z chwilą śmierci spadkodawcy.

Zaznaczyć należy, że roszczenia odszkodowawcze, zatem także za wywłaszczoną nieruchomość, mają charakter cywilnoprawny, majątkowy. Co do zasady roszczenia o takim charakterze wchodzą więc do masy spadkowej.

Podkreślenia wymaga fakt, iż brat Wnioskodawcy zmarł w 1957, a Jego matka 1981 r., a ewentualne odszkodowanie zostanie wypłacone wiele lat po ich śmierci. Tym samym odszkodowanie nie wchodziło w skład spadku po bracie i matce Zainteresowanego, gdyż w dacie ich śmierci odszkodowanie to nie było wypłacone.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż jeżeli Wnioskodawcy przysługuje skutecznie roszczenie odszkodowawcze (klasyfikowane jako prawo majątkowe) to ciąży na Nim obowiązek złożenia do właściwego naczelnika urzędu skarbowego zeznania o nabyciu praw do spadku.

Reasumując, stwierdzić należy, iż prawo do roszczenia o odszkodowanie jest prawem majątkowym, które wchodzi w skład masy spadkowej, a zatem na Wnioskodawcy ciąży obowiązek złożenia do właściwego naczelnika urzędu skarbowego zeznania o nabyciu praw do spadku po ww. zmarłych.

Z uwagi na to, że wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczy stosowania przepisów ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 142, poz. 1514 ze zm.), został złożony przez jednego ze spadkobierców zaznacza się, iż interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla drugiego spadkobiercy tj. siostry Zainteresowanego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.