INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 10 października 2008r. (data wpływu 16 października 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokonania korekty podatku VAT od sprzedaży samochodu używanego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 października 2008r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokonania korekty podatku VAT od sprzedaży samochodu używanego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 11 kwietnia 2008r. Wnioskodawczyni sprzedała samochód , który zakupiła w miesiącu marcu 2001r., od którego dostała zwrot VAT. Samochód ten był samochodem z „kratką” ciężarowy zakupiony na firmę. Po eksploatacji przez okres 7 lat Wnioskodawczyni auto sprzedała. W Urzędzie Skarbowym Wnioskodawczyni uzyskała informację, że zgodnie z art. 43 ustawy o VAT nie musi odprowadzić od sprzedaży ww. samochodu podatku VAT. Również informacja uzyskana w Ministerstwie Finansów w Warszawie była taka sama .

Wnioskodawczyni zaznaczyła, że odprowadziła podatek VAT od sprzedaży 22% tj. 721,31 zł.

Wnioskodawczyni zwraca się z prośbą o pisemne potwierdzenie stanu faktycznego czy słusznie odprowadziła podatek VAT z uwagi na art. 43 ustawy o VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni będzie mogła zrobić korektę deklaracji VAT-7, którą składa co miesiąc...

Zdaniem Wnioskodawczyni, zostanie zastosowany art. 43 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust.1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2008r., zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 43 ust. 2 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2008r., przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się:

1. budynki i budowle lub ich części-jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowętych obiektów, minęło 5 lat;
2. pozostałe towary, z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku.
   
   

Zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy o VAT, stosuje się zatem, jeżeli w stosunku do towarów podlegających dostawie nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy, przy ich nabyciu, prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, a zarazem okres używania przez podatnika dokonującego dostawy tych towarów wyniósł co najmniej pół roku (rzeczy ruchome).

Z przedstawionego przez Wnioskodawczynię stanu faktycznego wynika, że przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia ww. samochodu.

Z prawa tego skorzystała i uzyskała zwrot podatku.

Powyższe oznacza, że warunek wymieniony w powołanym wyżej art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT nie został spełniony.

Jednocześnie przedmiotowy samochód zgodnie z opisanym stanem faktycznym był użytkowany przez podatnika ponad pół roku (7 lat).

Zatem Wnioskodawczyni przy dostawie przedmiotowego samochodu, spełniającego cechy towaru używanego, nie nabyła uprawnień do zwolnienia z opodatkowania, bowiem z prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu ww. samochodu skorzystała na mocy przepisów ustawy z dnia 8 stycznia 1993r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Ponieważ dostawa samochodu nie została wymieniona w żadnym z załączników wskazujących na prawo stosowania preferencyjnej stawki podatkowej, będzie podlegać opodatkowaniu podstawową stawką w wysokości 22%.

Na podstawie stanu faktycznego i stanu prawnego mającego w sprawie zastosowanie Wnioskodawczyni nie może złożyć korekty deklaracji VAT-7 za miesiąc zaistnienia zdarzenia.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym tj. obowiązującego do dnia 30 listopada 2008r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.