INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 20 grudnia 2008r. (data wpływu 23 marca 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nabycia samochodu - jest prawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 23 marca 2009r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nabycia samochodu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Samochód osobowy został zakupiony w USA przez osobę fizyczną i przywieziony drogą morską na teren Unii Europejskiej. Odprawa celna nastąpiła w Hamburgu w Niemczech. Tam została naliczona i opłacona opłata celna oraz uiszczony niemiecki podatek VAT samochód po przywiezieniu na teren Polski został ponownie zgłoszony do urzędu celnego polskiego i Drugiego Urzędu Skarbowego w Radomiu. Nabycia samochodu w USA dokonała ta sama osoba, która odprawiła samochód w Niemczech, zgłosiła samochód do urzędu skarbowego i jest obecnie właścicielem samochodu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy nabycie samochodu należy traktować jako nabycie wewnątrzwspólnotowe ...

Zdaniem wnioskodawcy: Moim zdaniem zakup samochodu z terenu poza Unią Europejską na teren Unii Europejskiej jest importem towaru i nie podlega podatkowi VAT w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o VAT przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Zapis ust. 2 w/w artykułu wskazuje, iż wewnątrzwspólnotowe nabycie ma miejsce pod warunkiem, że:

• dostawcą towarów jest podatnik podatku od towarów i usług prowadzący działalność gospodarczą (art. 15 wskazanej wyżej ustawy) lub podatnik podatku od wartości dodanej,

• nabywcą towarów jest podatnik podatku od towarów i usług prowadzący działalność gospodarczą (art. 15 ustawy) lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika, bądź też osoba prawna niebędąca podatnikiem.
  
  

Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów ma również miejsce, gdy dokonujący dostawy, jak i nabywca towarów nie są podatnikami, o których mowa wyżej, a przedmiotem nabycia są nowe środki transportu (ust. 3 tegoż artykułu).

Pojęcie nowego środka transportu zostało zdefiniowane w treści art. 2 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Stosownie do zapisu art. 2 pkt 10 lit. a) za nowy środek transportu należy uznać przeznaczony do transportu osób lub towarów pojazd lądowy wymieniony w poz. 1-4, 9, 10 lub 15-20 załącznika nr 1 do ustawy, napędzany silnikiem o pojemności skokowej większej niż 48 centymetrów sześciennych lub o mocy większej niż 7,2 kilowatów, jeżeli przejechał nie więcej niż 6.000 kilometrów lub od momentu dopuszczenia jego do użytku upłynęło nie więcej niż 6 miesięcy; za moment dopuszczenia do użytku pojazdu lądowego uznaje się dzień, w którym został on pierwszy raz zarejestrowany w celu dopuszczenia do ruchu drogowego lub w którym po raz pierwszy podlegał on obowiązkowi rejestracji w celu dopuszczenia do ruchu drogowego w zależności od tego, która z tych dat jest wcześniejsza; jeżeli nie można ustalić dnia pierwszej rejestracji pojazdu lądowego lub dnia, w którym podlegał on pierwszej rejestracji, za moment dopuszczenia do użytku tego pojazdu uznaje się dzień, w którym został on wydany przez producenta pierwszemu nabywcy, lub dzień, w którym został po raz pierwszy użyty dla celów demonstracyjnych przez producenta.

Ponadto, w świetle art. 11 ust. 1 ustawy o VAT, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Mając na uwadze treść art. 9 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług należy stwierdzić, iż każde przemieszczenie nowego środka transportu pomiędzy krajami Unii Europejskiej, któremu towarzyszy przeniesienie prawa do rozporządzania nim jak właściciel, stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie, które podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Natomiast zapis powołanego wyżej art. 11 ust. 1 ustawy o VAT uzależnia uznanie przemieszczenia towarów należących do podatnika z innego państwa członkowskiego na terytorium kraju za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów od tego, czy towary te będą służyć działalności gospodarczej podatnika.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca dokonał przemieszczenia na terytorium kraju środka transportu, który uprzednio został zaimportowany na terytorium Niemiec. Na terytorium Niemiec Wnioskodawca dokonał odprawy celnej, opłacił cło i podatek od wartości dodanej z tytułu importu. Ponadto w złożonym wniosku wskazano, że Wnioskodawca zakupił samochód na potrzeby prywatne jako osoba fizyczna.

Analiza treści złożonego wniosku w konfrontacji z powołanymi przepisami prowadzi do stwierdzenia, iż dokonane przez Wnioskodawcę przemieszczenie samochodu osobowego z terytorium Niemiec na terytorium kraju, nie jest wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów – przemieszczeniu z Niemiec do Polski nie towarzyszy przeniesienie prawa do rozporządzania nim jak właściciel, a samochód nie będzie służyć działalności gospodarczej podatnika (przemieszcza osoba fizyczna na własne potrzeby).

Wobec powyższego przemieszczenie to nie spowoduje obowiązku zapłaty w Polsce podatku od towarów i usług z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru (samochodu).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.