INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 28.01.2009 r. (data wpływu 02.02.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług rynku pracy świadczonych na rzecz pracowników stoczni w zakresie:

• pytania nr 1 i 2 - jest prawidłowe,

• pytania nr 3 - jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 02.02.2009r. wpłynął ww. wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług rynku pracy świadczonych na rzecz pracowników stoczni.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca na podstawie art. 123 ust 3 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o postępowaniu kompensacyjnym w podmiotach o szczególnym znaczeniu dla polskiego przemysłu stoczniowego, została obciążona obowiązkiem wykonywania wobec pracowników stoczni objętych postępowaniem kompensacyjnym działań realizowanych w formie programu zwolnień monitorowanych. W ramach realizacji programu Wnioskodawca będzie m. in. świadczyć na rzecz pracowników stoczni usługi rynku pracy w rozumieniu art. 35 ustawy z dnia z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, polegające na organizowaniu usług szkoleniowo-doradczych. Usługi te będą świadczone nieodpłatnie, tj. pracownicy stoczni nie będę ponosić odpłatności z tytułu otrzymanych świadczeń szkoleniowo-doradczych.

Oprócz działań skierowanych bezpośrednio do ostatecznych beneficjentów programu — pracowników stoczni — Wnioskodawca będzie podejmować również inne działania, nie skierowane do konkretnych adresatów, takie jak działalność informacyjno-promocyjna o programie oraz administrowanie całym projektem.

Działania, o których mowa powyżej będą w całości finansowane ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki (program zatwierdzony decyzją Komisji Europejskiej nr K (2007) 4547 z dnia 28 września 2007 r.). Na podstawie umowy zawartej z X, jako Instytucją Wdrażającą (Instytucję Pośredniczącą II stopnia), Wnioskodawca otrzyma dotację rozwojową na pokrycie kosztów związanych z realizacją programu, w tym kosztów szkoleń i doradztwa na rzecz pracowników stoczni. Przekazanie Wnioskodawcy środków następować będzie zgodnie z harmonogramem płatności po faktycznym poniesieniu przez Wnioskodawcę wydatków kwalifikowanych wykazanych w kolejnych wnioskach o płatność i zatwierdzonych przez Instytucję Wdrażającą.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w przedstawionym stanie faktycznym usługi rynku pracy świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz pracowników stoczni objętych programem monitowanych zwolnień będę podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...
2. Czy Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia należnego podatku od towarów i usług o podatek naliczony związany z zakupami towarów i usług na potrzeby realizacji programu zwolnień monitorowanych...
3. Czy Wnioskodawca będzie obowiązany do uwzględnienia wartości nieodpłatnych usług świadczonych na rzecz pracowników stoczni w rachunku proporcji, o którym mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług...

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że usługi szkoleniowo-doradcze, które będą świadczone na rzecz pracowników stoczni, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Usługi świadczone będą bowiem nieodpłatnie (pracownicy stoczni nie ponoszą żadnej odpłatności), jak również otrzymana przez Wnioskodawcę dotacja na pokrycie kosztów realizacji Programu nie będzie stanowiła obrotu Wnioskodawcy w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Z treści przepisu art. 29 ust. 1 zd. 3 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że zwiększają podstawę opodatkowania tylko takie dotacje, które mają bezpośredni wpływ na cenę świadczonej usług lub dostarczonego towaru. Oznacza to, że aby dotacja „podlegała opodatkowaniu” musi zaistnieć taki stan faktyczny, w którym cena (kwota należna) uzyskiwana przez podatnika jako świadczenie wzajemne za spełnione świadczenie była inna, niż kwota jaką podatnik uzyskałby (żądałby) w zamian za to świadczenie, gdyby dotacji nie otrzymał (dotacja „miała wpływ na cenę”). Ponadto, aby dotacja mogła być uznana za dotację zwiększającą podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług wpływ ten musi być „bezpośredni”. Zakresem przedmiotowym art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług objęte są zatem tylko takie dotacje, które polegają na dopłacie do ceny uzyskiwanej przez podatnika z tytułu określonego świadczenia; dotacje takie z reguły kalkulowane są na podstawie stawek jednostkowych, co odpowiada pojęciu „dotacji przedmiotowych” w rozumieniu ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych. Nie są natomiast dotacjami w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług dotacje tzw. „zakupowe”, czyli dotacje, na sfinansowanie kosztów określonej działalności lub dotacje podmiotowe, których celem jest dofinansowanie ogólnie działalności danego podmiotu. Posługując się klasyfikacją dotacji określoną przepisami ustawy o finansach publicznych można stwierdzić, że dotacje przedmiotowe, jako mające bezpośredni wpływ na cenę, zwiększają podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług (o ile związane są z czynnościami opodatkowanymi), natomiast dotacje podmiotowe (przeznaczone na dofinansowanie działalności bieżącej ustawowo wskazanego podmiotu) oraz dotacje rozwojowe (przeznaczone na realizację programów finansowanych z udziałem środków pochodzących z funduszy strukturalnych) jako dotacje o charakterze zakupowym, nie są objęte zakresem przedmiotowym art. 29 ustawy o podatku od towarów i usług.

W ocenie wnioskodawcy konsekwencją uznania, że w związku z realizacją projektu Wnioskodawca nie świadczy usług podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jest to, że Wnioskodawca nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z realizacją Programu. Prawo do odliczenia przysługuje bowiem, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie w jakim nabywane towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W ocenie wnioskodawcy wartość usług rynku pracy świadczonych nieodpłatnie na rzecz pracowników stoczni (określona jako koszt świadczenia tych usług poniesiony przez Wnioskodawcę) należy uwzględnić w rachunku proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, po stronie czynności w związku z którymi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Ponadto Wnioskodawca jest obowiązany do świadczenia usług rynku pracy na rzecz pracowników stoczni na mocy ustawy. Usługi tego rodzaju ze swojej istoty są świadczone nieodpłatnie. Skoro zatem Wnioskodawca z mocy prawa zobligowana jest do nieodpłatnego świadczenia tych usług, otrzymanie dotacji (lub jej ewentualne nieotrzymanie) nie mogło wpłynąć na cenę usług świadczonych na rzecz pracowników stoczni. Brak jest zatem jakiegokolwiek związku przyczynowo-skutkowego między ceną usługi a otrzymaną dotacją. Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów traktuje się jak odpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami. Usługi, których obowiązek świadczenia został nałożony przepisami prawa (art. 123 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o postępowaniu kompensacyjnym w podmiotach o szczególnym znaczeniu dla polskiego przemysłu stoczniowego) są niewątpliwie świadczone na cele związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa. Każde bowiem działanie, które przedsiębiorca jest obowiązany podejmować w wykonaniu nakazu wynikającego z bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa, pozostaje — jako element warunkujący legalność działania danego podmiotu — w związku z prowadzonym przedsiębiorstwem. W związku z powyższym w ocenie wnioskodawcy nieodpłatne usługi rynku pracy świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz pracowników stoczni nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie pytania nr 1 i 2 uznaje się za prawidłowe, w zakresie pytania nr 3 uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W myśl art. 8 ust. 2 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części.

Z powyższego zapisu wynika, że nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów uznaje się za odpłatne świadczenie usług, jeżeli spełnione zostaną łącznie następujące warunki wynikające z wyżej powołanego przepisu:

• nieodpłatne świadczenie usług nie jest związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa,

• podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami.
  
  

Przez świadczenie usług nie związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy rozumieć takie świadczenie usług, które odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności. Niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 8 ust. 2 ustawy jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Według Wnioskodawcy usługi, których obowiązek świadczenia został nałożony przepisami prawa są niewątpliwie świadczone na cele związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa. Każde bowiem działanie, które przedsiębiorca jest obowiązany podejmować w wykonaniu nakazu wynikającego z bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa, pozostaje w związku z prowadzonym przedsiębiorstwem.

Wobec tego, że jeden z warunków, o których mowa wyżej (przekazane na cele nie związane z działalnością przedsiębiorstwa ) nie został spełniony, nieodpłatne świadczenie usług przez Wnioskodawcę na rzecz pracowników stoczni nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na mocy art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zatem, przepis ten oznacza, że do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wlicza się tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy lub świadczenia usługi.

Elementem zasadniczym wpływającym na objęcie uzyskanej przez podatnika dotacji definicją podstawy opodatkowania (obrotu) jest stwierdzenie, czy dotacja udzielana jest w celu sfinansowania czy też dofinansowania dostawy konkretnych towarów lub świadczenia konkretnych usług.

Jeżeli dotacja, subwencja lub inna dopłata o podobnym charakterze przekazywana jest przez inny podmiot (np. organ administracji rządowej, samorządowej, organizacji społecznej itp.) w celu sfinansowania lub dofinansowania dostawy konkretnych towarów lub świadczenia konkretnych usług (istnieje bezpośredni związek między otrzymaną dopłatą a ceną dostarczanych towarów lub świadczonych usług), to stanowi ona obrót w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy.

Natomiast otrzymana dotacja niemająca bezpośredniego wpływu na cenę usługi, mająca na celu ogólne dofinansowanie działalności, nieuzależniona od ilości i wartości świadczonych usług, nie zwiększa podstawy opodatkowania z tytułu podatku od towarów i usług.

Podkreślić zatem należy, że w przypadku dotacji, konieczne jest ustalenie, czy dofinansowanie to ma bezpośredni związek z konkretnym świadczeniem usług. Jeżeli taki związek nie występuje #8722; dotacja nie stanowi obrotu w rozumieniu powoływanej ustawy.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka na podstawie art. 123 ust 3 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o postępowaniu kompensacyjnym w podmiotach o szczególnym znaczeniu dla polskiego przemysłu stoczniowego, została obciążona obowiązkiem wykonywania wobec pracowników stoczni objętych postępowaniem kompensacyjnym działań realizowanych w formie programu zwolnień monitorowanych. W ramach realizacji programu Spółka będzie nieodpłatnie świadczyć na rzecz pracowników stoczni usługi szkoleniowo-doradcze. Oprócz działań skierowanych bezpośrednio do ostatecznych beneficjentów programu — pracowników stoczni — Wnioskodawca będzie podejmować również inne działania, nie skierowane do konkretnych adresatów, takie jak działalność informacyjno-promocyjna o programie oraz administrowanie całym projektem, które będą w całości finansowane ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki. Wnioskodawca otrzyma dotację rozwojową na pokrycie kosztów związanych z realizacją programu, w tym kosztów szkoleń i doradztwa na rzecz pracowników stoczni. Przekazanie Wnioskodawcy środków następować będzie zgodnie z harmonogramem płatności po faktycznym poniesieniu przez Wnioskodawcę wydatków kwalifikowanych wykazanych w kolejnych wnioskach o płatność i zatwierdzonych przez Instytucję Wdrażającą. Ponadto Wnioskodawca jest obowiązany do świadczenia usług rynku pracy na rzecz pracowników stoczni na mocy ustawy.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, iż pozyskana dotacja nie ma jakiegokolwiek związku ze sprzedażą, nie jest przyznawana jako dopłata do ceny usługi, a przeznaczona jest na pokrycie poniesionych kosztów w ramach realizowanego programu. Oznacza to, że w opisanej sytuacji występuje dotacja o charakterze zakupowym, a nie dotacja mająca na celu sfinansowanie ceny sprzedaży. W konsekwencji w związku z realizacją Projektu Spółka nie otrzymuje wynagrodzenia za świadczone usługi w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, a jedynie zwrot poniesionych przez Spółkę kosztów.

Zatem otrzymana przez Wnioskodawcę dotacja nie ma bezpośredniego wpływu na cenę świadczonych przez Spółkę usług, nie stanowi obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym nie podlega opodatkowaniu jako czynność nie wymieniona w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Podstawowym kryterium decydującym o prawie podatnika podatku od towarów i usług do odliczenia podatku naliczonego, zawartego w towarach i usługach, które zostały przez niego zakupione, jest wystąpienie związku pomiędzy podatkiem naliczonym przy nabyciu towarów i usług, a podatkiem należnym z tytułu wykonywanej przez podatnika działalności opodatkowanej.

Przedstawiona w art. 86 ust. 1 ustawy zasada, wyłącza zatem możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku, bądź niepodlegających opodatkowaniu.

W związku z faktem, iż otrzymane przez Wnioskodawcę dofinansowanie nie stanowi obrotu podlegającego opodatkowaniu, zatem zgodnie z 86 ust. 1 ustawy, Spółce nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od nabywanych towarów i usług, związanych z realizacją Projektu.

A zatem, w przedstawionym zakresie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jak wynika z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego nabyte towary i usługi związane z realizowanym projektem nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę w żaden sposób do działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Szkolenia realizowane w ramach projektu będą nieodpłatne.

Stosownie do ww. art. 86 ust 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W przypadku natomiast, gdy towary i usługi wykorzystywane są przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego – art. 90 ust. 1 ustawy.

Jeżeli natomiast nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 (art. 90 ust. 2 ustawy o VAT), a sposób obliczenia proporcji regulują dalsze przepisy art. 90 ustawy.

Jak stanowi ust. 3 powyższego artykułu proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Zgodnie z art. 90 ust. 4 proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

W wyniku nowelizacji ustawy o VAT dokonanej ustawą z dnia 21 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o zmianie niektórych innych ustawy (Dz. U. Nr 90, poz. 756) zmieniono brzmienie przepisu art. 90. Poprzez art. 1 pkt 24 lit. a noweli, został uchylony przepis ust. 7, zgodnie z którym do obrotu uzyskanego z czynności, w stosunku do których nie przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego wlicza się kwotę otrzymanych subwencji (dotacji) innych niż określone w art. 29 ust. 1.

Uchylenie powyższego przepisu spowodowało, że otrzymane dotacje lub subwencje nie wchodzące do podstawy opodatkowania podatkiem VAT – nie mają już wpływu na zakres odliczenia podatku naliczonego.

Ze wskazanych powyżej przepisów wynika, iż proporcja ustalana jest w oparciu o obrót. To z obrotu bowiem można uzyskać informacje potrzebne do jej wyliczenia.

W celu określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami w stosunku do których Podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego – stosuje proporcję, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy.

Odnosząc powyższe do opisanego we wniosku stanu faktycznego, wskazać należy, że przy obliczaniu proporcji istotne jest ustalenie, czy analizowane dotacje stanowią podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług, a więc czy stanowią obrót w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy. W sytuacji, gdy otrzymane dotacje nie stanowią obrotu, tj. czynności niepodlegającej opodatkowaniu – wówczas nie uwzględnia się ich przy ustalaniu proporcji.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że otrzymana przez Wnioskodawcę dotacja nie ma bezpośredniego wpływu na cenę świadczonych przez Spółkę usług, nie stanowi obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym nie podlega opodatkowaniu jako czynność nie wymieniona w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

A zatem, w przedstawionym zakresie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.