INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 16.06.2009 r. (data wpływu 22.06.2009 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia alkoholu etylowego przeznaczonego do produkcji suplementu diety – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22.06.2009 r. wpłynął ww. wniosek uzupełniony na wezwanie tut. Organu pismem z dnia 03.07.2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia alkoholu etylowego przeznaczonego do produkcji suplementu diety.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest wytwórcą produktu zarejestrowanego na terenie Rzeczpospolitej Polskiej w statusie produktu leczniczego. Do wytworzenia ww. produktu używany jest alkohol etylowy zwolniony z podatku akcyzowego. Wnioskodawca rozważa możliwość wprowadzenia ww. produktu na rynek poza Unią Europejską w statusie suplementu diety. Produkt ten miałby identyczny skład i proces wytwarzania. Dopuszczalna zawartość alkoholu etylowego 100% vol. w wyprodukowanym suplemencie diety byłaby nie wyższa niż 4,03 l na 100 kg gotowego produktu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy alkohol etylowy zużywany w procesie wytwarzania wyrobu w statusie suplementu diety (przeznaczonego na eksport do kraju leżącego poza UE), identycznego z produktem wytwarzanym obecnie w statusie produktu leczniczego, będzie również podlegał zwolnieniu z podatku akcyzowego...

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 30 ust. 9 i art. 32 ust. 4 pkt 3 lit. d Ustawy z dnia 6 grudnia 2006r o podatku akcyzowym podmiotowi przysługuje zwolnienie z podatku akcyzowego alkoholu etylowego użytego do produkcji suplementu diety (przeznaczonego na eksport do kraju nie należącego do UE). Kryterium zawartości alkoholu etylowego 100% vol. na 100kg produktu pozostaje spełnione, będzie nie wyższe niż 4,03 I.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 30 ust. 9 pkt 4 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 Nr 3 poz. 11), dalej zwanej ustawą, zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy zawarty w produktach leczniczych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2008 r. Nr 45, poz. 271, Nr 227, poz. 1505 i Nr 234, poz. 1570);

Zgodnie z art. 32 ust. 4 pkt 3 ustawy zwalnia się od akcyzy ze względu na przeznaczenie również napoje alkoholowe używane:

1. do produkcji octu objętego pozycją CN 2209 00,
2. do produkcji produktów leczniczych, o których mowa w art. 30 ust. 9 pkt 4,
3. do produkcji olejków eterycznych, mieszanin substancji zapachowych, o których mowa w art. 30 ust. 9 pkt 5,
4. bezpośrednio do wytwarzania artykułów spożywczych - rozlewanych

• wyłącznie w przypadkach, o których mowa w ust. 3 pkt 1, 4 lub 8, jeżeli spełnione są warunki, o których mowa w ust. 5-13; w przypadku podmiotu zużywającego zwolnienie od akcyzy dotyczy ilości nieprzekraczających dopuszczalnych norm zużycia, o których mowa w art. 85 ust. 1 pkt 2 lit. b oraz ust. 2 pkt 1 lit. b.
  
  

Zgodnie z art. 32 ust. 3 ustawy zwolnienie od akcyzy wyrobów, o których mowa w ust. 1, stosuje się wyłącznie w przypadku ich:

1. dostarczenia ze składu podatkowego na terytorium kraju do podmiotu zużywającego lub
2. dostarczenia ze składu podatkowego na terytorium kraju do podmiotu pośredniczącego, lub
3. dostarczenia od podmiotu pośredniczącego do podmiotu zużywającego, lub
4. nabycia wewnątrzwspólnotowego przez zarejestrowanego handlowca w celu zużycia przez niego jako podmiot zużywający, lub
5. nabycia wewnątrzwspólnotowego przez zarejestrowanego handlowca w celu dostarczenia do podmiotu zużywającego, lub
6. importu przez podmiot pośredniczący, lub
7. importu przez podmiot zużywający, lub
8. zużycia przez podmiot prowadzący skład podatkowy występujący jako podmiot zużywający.
   
   

Jak wynika z opisanego zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca zamierza wytwarzać suplement diety przy użyciu alkoholu etylowego. Następnie, ma zamiar rozpocząć eksport tego produktu na rynek poza Unią Europejską.

W związku z powyższymi przepisami należy stwierdzić, że alkohol przeznaczony do produkcji suplementu diety jest zwolniony ze względu na przeznaczenie na podstawie art. 32 ust. 4 pkt 3 lit. d ustawy, przy spełnionych kryteriach określonych w tym przepisie.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.