INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 maja 2009r. (data wpływu do tut. Biura – 15 maja 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej zapłaconej kary umownej za nieterminowe zrealizowanie usługi - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 maja 2009r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej zapłaconej kary umownej za nieterminowe zrealizowanie usługi.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Przedmiotem działalności wnioskodawcy są usługi budowlane, stanowiące główne źródło jego dochodów. Umowy o roboty budowlane zawierane są z zamawiającym na podstawie ustawy o zamówieniach publicznych. Przystępując do przetargu wyraża zgodę na zawarcie umowy, która w swoich postanowieniach przewiduje kary umowne, między innymi za nieterminowe przekazanie wykonanych robót.

W kwietniu 2009r. wnioskodawca przekazał zamawiającemu wykonane roboty po upływie umownego terminu (zwłoka 15 dni). Protokół odbioru robót nie zawiera żadnych zastrzeżeń co do jakości. Z tytułu nieterminowego wykonania umowy zamawiający – zgodnie z postanowieniami umowy naliczył kary umowne, które potrącił z faktury wykonawcy, przesyłając informację o wysokości potrącenia na piśmie.

Zamawiający w ww. piśmie powołuje się na zapis w umowie, podając tytuł naliczenia kar – opóźnienie terminu zakończenia robót.

Wnioskodawca wyjaśnia ponadto, że przyczyny zwłoki nie były zawinione przez niego. Roboty były bowiem wykonywane częściowo w czynnym obiekcie, co powodowało częste przestoje z winy zamawiającego. Na zwłokę wykonania robót wpłynęły również zmiany projektu technicznego w trakcie wykonywania robót.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy ma prawo potrącone kary umowne zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów...

Zdaniem wnioskodawcy, kary umowne za zwłokę w zakończeniu robót stanowią koszty uzyskania przychodu, ponieważ roboty zostały wykonane prawidłowo, bez wad i jakichkolwiek zastrzeżeń co do ich jakości.

Ponadto zapłata kar pozostaje w bezpośrednim związku z uzyskaniem przychodu.

Zapłacona kara umowna winna stanowić koszt uzyskania przychodu zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ponieważ:

• pozostaje w związku z przychodem podatnika,
• wiąże się z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą,
• kara została naliczona z innych powodów niż wymienione w art. 23 ust. 1 pkt 19 ww. ustawy.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zauważyć należy, iż uregulowania dotyczące kar umownych oraz odszkodowań zawarte są w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16 poz.93 z późn.zm.). Przepis art. 483 § 1 tego Kodeksu stanowi, że można zastrzec w umowie, że naprawienie szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania niepieniężnego nastąpi przez zapłatę określonej sumy (kara umowna).

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. z 2000r. Nr 14 poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 19 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonywanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad lub zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonywanych robót i usług.

Istotą tego przepisu jest niezaliczanie do kosztów uzyskania przychodów odszkodowań (kar umownych) związanych generalnie z wadami towarów lub usług bądź zwłoką w usuwaniu tych wad. Jeżeli jednak kara umowna przysługuje wierzycielowi z innego tytułu niż ww. wymienione, zapłacenie tej kary może stanowić u płacącego koszt uzyskania przychodów, o ile jednak spełniona będzie zasadnicza przesłanka wynikająca z art. 22 ust. 1, pozwalająca na zaliczenie wydatków do kosztów uzyskania przychodów; poniesiony wydatek musi być związany z uzyskaniem przychodu, bądź z zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodu.

Jeżeli zatem będąca przedmiotem zapytania kara umowna, związana z nieterminowym zrealizowaniem umowy, spełnia tę przesłankę to może stanowić koszt uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej o ile wydatek z tego tytułu zostanie przez wnioskodawcę udokumentowany w sposób właściwy dla rodzaju prowadzonych ksiąg podatkowych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.