INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28 maja 2009r. (data wpływu 1 czerwca 2009r.) uzupełnionym pismem z dnia 22 lipca 2009r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu pod nazwą „Zaprojektowanie i realizacja budynku odpraw autobusów na drogowym przejściu granicznym wraz z infrastrukturą oraz obiektów odpraw kolejowych na kolejowym przejściu granicznym wraz z infrastrukturą”– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 czerwca 2009r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu pod nazwą „Zaprojektowanie i realizacja budynku odpraw autobusów na drogowym przejściu granicznym wraz z infrastrukturą oraz obiektów odpraw kolejowych na kolejowym przejściu granicznym wraz z infrastrukturą”. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 22 lipca 2009r. będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr z dnia 13 lipca 2009r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wojewoda w ramach Funduszu Schengen realizował w latach 2006-2007 projekt pod nazwą „Zaprojektowanie i realizacja budynku odpraw autobusów na drogowym przejściu granicznym wraz z infrastrukturą oraz obiektów odpraw kolejowych na kolejowym przejściu granicznym wraz z infrastrukturą” kontrakt IV.

Zgodnie z procedurą certyfikowania płatności kontraktów realizowanych w ramach Funduszu Schengen podatek VAT, którego zwrotu beneficjent końcowy nie może uzyskać na mocy określonych przepisów krajowych stanowi wydatek kwalifikowany.

Wojewoda nie mógł odzyskać podatku VAT w jakiejkolwiek formie, dlatego też, potraktował ten podatek jako koszt kwalifikowany.

Faktury za wykonywane zadanie wystawiane były na Urząd Wojewódzki – jednostkę obsługującą wojewodę, na które uzyskano dofinansowanie w wysokości 100% z Funduszu Schengen.

Zrealizowane i wyposażone obiekty zostały nieodpłatnie przekazane protokołem przekazania-przyjęcia środka trwałego, Zakładowi Obsługi Przejść Granicznych tj. gospodarstwu pomocniczemu Urzędu Wojewódzkiego, realizującemu obowiązki Wojewody na rzecz służb granicznych.

Wybudowane obiekty w ramach projektu są własnością skarbu państwa, a bieżące ich utrzymanie należy do gospodarstwa pomocniczego powołanego przez wojewodę do realizacji obowiązków nałożonych ustawą o ochronie granicy państwowej (Dz. U z 2009r, Nr 12, poz. 67) Wybudowane obiekty w ramach projektu przeznaczone są na potrzeby służb granicznych polskich i ukraińskich. W obiektach tych pomieszczenia polskim służbom granicznym udostępniane są nieodpłatnie, natomiast służbom ukraińskim ok. 165 m² udostępniane jest za symboliczna kwotę 1 PLN + VAT.

Z uwagi, iż wojewoda nie świadczy usług opodatkowanych podatkiem VAT, jako inwestor nie miał możliwości odzyskania tego podatku. Również gospodarstwo pomocnicze posiadające odrębny numer identyfikacji podatkowej nie miało możliwości odzyskania podatku VAT bowiem nie było inwestorem przedmiotowego projektu. Wojewoda nie prowadzi działalności gospodarczej na terenie opisywanych obiektów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy istnieje możliwość odliczenia przez Wojewodę podatku VAT w odniesieniu do zrealizowanego projektu...

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu z dnia 22 lipca 2009r.), zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi VAT przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Warunkiem odliczenia podatku VAT jest więc posiadanie statusu podatnika VAT oraz związek dokonanych zakupów czynnościami opodatkowanymi. Status podatnika VAT, zgodnie z art. 15 ustawy mają osoby prawne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat tej działalności. Wojewoda nie prowadzi działalności gospodarczej oraz nie posiada statusu podatnika VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy nie ma on możliwości odliczenia podatku naliczonego gdyż nie jest czynnym podatnikiem VAT oraz brak jest związku poniesionych wydatków z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

Jako podmiot nieuprawniony do odliczenia podatku VAT, dla wojewody podatek tan stanowi koszt kwalifikowany.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 a ww. ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych przepisów wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Podatnikami, w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jednakże w myśl przepisu art. 15 ust. 6 ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powyższego wynika, iż organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego. Organy te będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wojewoda w ramach Funduszu Schengen realizował w latach 2006-2007 projekt pod nazwą „Zaprojektowanie i realizacja budynku odpraw autobusów na drogowym przejściu granicznym wraz z infrastrukturą oraz obiektów odpraw kolejowych na kolejowym przejściu granicznym wraz z infrastrukturą” kontrakt IV.

Faktury za wykonywane zadanie wystawiane były na Urząd Wojewódzki, na które uzyskano dofinansowanie w wysokości 100% z Funduszu Schengen.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1990r.o ochronie granicy państwowej (t.j. Dz. U z 2009r.Nr 12, poz. 67), wojewoda jest zobowiązany do stałego utrzymywania drogowych, kolejowych, lotniczych, morskich i rzecznych przejść granicznych, przejść granicznych przeznaczonych wyłącznie dla małego ruchu granicznego, przejść turystycznych, przejść granicznych na szlakach turystycznych przecinających granicę państwową, miejsc przekraczania granicy na szlakach turystycznych oraz punktów nocnego postoju na rzekach granicznych znajdujących się na obszarze województwa w stanie umożliwiającym przeprowadzenie sprawnej i skutecznej kontroli bezpieczeństwa, granicznej, celnej, sanitarnej, weterynaryjnej, fitosanitarnej, chemicznej i radiometrycznej oraz jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych.

Z powyższego przepisu wynika, że czynności Wojewody (organu władzy publicznej), obsługiwanego przez Urząd Wojewódzki (urząd obsługujący ten organ), polegające na realizacji projektu dotyczącego wybudowania budynków odpraw na drogowym oraz na kolejowym przejściu granicznym wraz z infrastrukturą, mieszczą się w zadaniach z zakresu administracji publicznej, które zostały nałożone na Wojewodę stosownymi przepisami prawa.

Wojewoda jako organ władzy publicznej, w zakresie w jakim realizuje zadania z zakresu administracji publicznej, nałożone odrębnymi przepisami prawa, jest więc objęty regulacją przepisu art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto w treści wniosku wskazano, że zrealizowane i wyposażone obiekty zostały nieodpłatnie przekazane protokołem przekazania - przyjęcia środka trwałego, Zakładowi Obsługi Przejść Granicznych tj. gospodarstwu pomocniczemu Urzędu Wojewódzkiego, realizującemu obowiązki Wojewody na rzecz służb granicznych.

Wybudowane obiekty w ramach projektu przeznaczone są wyłącznie na potrzeby służb granicznych polskich i ukraińskich. W obiektach tych pomieszczenia polskim służbom granicznym udostępniane są nieodpłatnie, natomiast służbom ukraińskim ok. 165 m² udostępniane jest za symboliczna kwotę 1 PLN + VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług, rozumie się - zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT - każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Nieodpłatna dostawa towarów oraz nieodpłatne świadczenie usług, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, za wyjątkiem ściśle określonych sytuacji, wskazanych w art. 7 ust. 2 oraz art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

W myśl natomiast art. 7 ust. 1 ww. ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Do czynności traktowanych na równi z dostawą towarów, w myśl art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, ustawodawca zaliczył przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Jednocześnie z treści art. 7 ust. 3 ww. ustawy o VAT wynika, iż nie uznaje się za dostawę towarów (tj. nie podlegają opodatkowaniu) przekazania drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Zatem opodatkowaniu VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne bądź spełniających warunki do uznania je za prezenty o małej wartości lub próbki.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie towarów pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

W myśl cytowanych na wstępie przepisów art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją projektu, ponieważ w zakresie w jakim realizuje zadania z zakresu administracji publicznej, nałożone odrębnymi przepisami prawa, nie jest uznawany za podatnika podatku od towarów i usług. Ponadto mienie powstałe w wyniku realizacji projektu nie zostało wykorzystane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ewentualne przychody z tytułu udostępniania wybudowanych obiektów polskim i ukraińskim służbom granicznym osiągane są przez Zakład Obsługi Przejść Granicznych tj. gospodarstwo pomocnicze Urzędu Wojewódzkiego, będący odrębnym od Wnioskodawcy podatnikiem podatku VAT.

Wobec powyższego nieodpłatne przekazanie przez Wnioskodawcę wybudowanych obiektów gospodarstwu pomocniczemu nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT.

Reasumując, Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących wydatki związane z realizacją projektu pod nazwą „Zaprojektowanie i realizacja budynku odpraw autobusów na drogowym przejściu granicznym wraz z infrastrukturą oraz obiektów odpraw kolejowych na kolejowym przejściu granicznym wraz z infrastrukturą”, ponieważ Wnioskodawca w zakresie realizowania czynności nałożonych ustawą o ochronie granicy państwowej nie występuje jako podatnik podatku od towarów i usług, a ponadto zakupy dokonane przez Wnioskodawcę w ramach projektu nie zostały wykorzystane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zauważyć ponadto należy, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Pojęcie to należy rozumieć zgodnie z przepisami regulującymi zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszego postanowienia mogą być jedynie pomocne przy dokonywaniu kwalifikacji, czy podatek VAT od zakupów objętych dofinansowywanym ze środków unijnych w związku z realizacją projektu będącego przedmiotem niniejszego wniosku może być zaliczony do kosztów kwalifikowanych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.