Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/415-790/12/HK
z 18 grudnia 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 07 września 2012 r. (data wpływu do tut. Biura – 10 września 2012 r.), uzupełnionym w dniu 26 listopada 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury otrzymywanej z Austrii - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 września 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury otrzymywanej z Austrii.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego pismem z dnia 16 listopada 2012 r. znak: IBPB II/1/415-790/12/HK wezwano o jego uzupełnienie. W dniu 26 listopada 2012 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku.

W przedmiotowym wniosku, po jego uzupełnieniu został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W latach podatkowych 2009-2012 adresem zamieszkania Wnioskodawcy dla celów podatkowych był adres w Polsce. Wnioskodawca przebywał pod tym adresem dłużej aniżeli 183 dni w roku; czyli na stałe po osiągnięciu emerytury - tutaj było jego centrum życiowe.

Wnioskodawca jest obywatelem Rzeczypospolitej Polskiej.

Wnioskodawca nigdy nie był tzw. „pracownikiem państwowym”, pracował w prywatnej firmie, nie wypłacano mu świadczeń „z tytułu usług na rzecz Austrii”.

Instytucja, wypłacająca mu emeryturę w Austrii to Pensionsversicherungsanstalt.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy podlega opodatkowaniu w Polsce emerytura otrzymywana z Austrii, czyli świadczenie emerytalne przyznane w Austrii?
2. Jeżeli odpowiedź na pierwsze pytanie jest twierdzącą, to na jakiej podstawie należałby się mniejszy podatek w Polsce?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionej sytuacji w ogóle podatek dochodowy od osób fizycznych nie należy się w Polsce od emerytury przyznanej w Austrii, ponieważ:

• w przekonaniu Wnioskodawcy podatek odprowadza państwo, które emeryturę przyznało oraz ją wypłaca, czyli w niniejszym przypadku jest to państwo austriackie,
• w ocenie Wnioskodawcy, przeciwny stan faktyczno-prawny pozostawałby w konflikcie do podstawowej zasady prawa prywatnego międzynarodowego - a zatem sprzeciwiałby się zakazowi podwójnego opodatkowania (co stanowiły pogwałcenie prawa materialnego).
  
  

Przedstawiając swoje stanowisko Wnioskodawca powołuje art. 18 ust. 1 i 2 umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90) sądząc, że podobnie jest w umowie z Austrią.

Wnioskodawca uważa, że ściąganie podatków z jego emerytury, którą otrzymuje z Austrii, jest błędne, gdyż emerytura ta jest już opodatkowana w Austrii.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm., t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm., t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Zgodnie z art. 4a powołanej wyżej ustawy, przepis art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca od 2009 r. otrzymuje emeryturę z Austrii. Od 2009 r. adresem zamieszkania Wnioskodawcy dla celów podatkowych jest adres w Polsce. Wnioskodawca przebywał pod tym adresem na stałe, od momentu osiągnięcia emerytury - tutaj jest jego centrum interesów życiowych. Wnioskodawca jest obywatelem Rzeczypospolitej Polskiej. Wnioskodawca nigdy nie był tzw. „pracownikiem państwowym”, pracował w prywatnej firmie, nie wypłacano mu świadczeń „z tytułu usług na rzecz Austrii”.

Wobec powyższego w sprawie zastosowanie ma umowa z dnia 13 stycznia 2004 r. zawarta między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 224, poz. 1921), zmieniona w dniu 04 lutego 2008 r. protokołem zawartym między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii o zmianie umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku podpisanej w Wiedniu dnia 13 stycznia 2004 r. (Dz. U. Nr 222, poz. 1450).

Nadmienić należy, iż zmiana ww. umowy, dokonana protokołem z dnia 04 lutego 2008 r. dotyczyła art. 24 ust. 1 umowy traktującym o metodach unikania podwójnego opodatkowania, które mają zastosowanie wówczas, gdy zgodnie z postanowieniami umowy dany dochód podlega opodatkowaniu w jednym i drugim kraju. Przed ww. nowelizacją w Polsce, zgodnie z postanowieniami umowy, stosowana była tzw. metoda proporcjonalnego odliczenia, natomiast po nowelizacji umowy – zastosowanie ma tzw. metoda wyłączenia z progresją.

Do dochodu uzyskanego przez Wnioskodawcę zastosowanie mają postanowienia umowy dotyczące emerytur.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 ww. umowy, z uwzględnieniem jej nowelizacji dokonanej w 2008 r., emerytury i podobne płatności lub renty otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (w Polsce) z drugiego Umawiającego się Państwa (z Austrii) podlegają opodatkowaniu tylko w pierwszym wymienionym Państwie (w Polsce).

Stosownie do treści art. 18 ust. 2 umowy określenie „renty” oznacza określoną kwotę wypłacaną okresowo w ustalonych terminach dożywotnio lub przez określony albo dający się ustalić okres, jako spełnienie zobowiązania dokonywania wypłat w zamian za w pełni dokonane zobowiązanie pieniężne lub w równoważniku danej kwoty pieniężnej.

W tym miejscu nadmienić należy, iż postanowienia umów międzynarodowych - w tym pomiędzy Polską i Austrią oraz Polską i Niemcami - zawarte w art. 18 ust. 2 różnią się i nie można przy ustalaniu miejsca opodatkowania dochodu z zagranicy kierować się analogicznymi rozwiązaniami zawartymi w poszczególnych umowach.

Stosownie natomiast do uregulowań art. 19 ust. 2 pkt a) cyt. umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania jakakolwiek emerytura wypłacana przez lub pochodząca z funduszy utworzonych przez Umawiające się Państwo lub jego jednostkę terytorialną albo organ lokalny osobie fizycznej z tytułu świadczenia usług na rzecz tego Państwa lub jednostki terytorialnej albo organu lokalnego podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie. Jednakże taka emerytura podlega opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeżeli osoba jest obywatelem tego Państwa i posiada w nim miejsce zamieszkania – art. 19 ust. 2 pkt b) ww. umowy.

Z treści wniosku nie wynika, iżby przedmiotowa emerytura była wypłacana z funduszy, o których mowa w art. 19 umowy, ponadto Wnioskodawca nigdy nie był tzw. „pracownikiem państwowym” (pracował w firmie prywatnej), a zatem rozstrzygnięcia co do miejsca kraju opodatkowania tejże emerytury należy dokonać na podstawie treści art. 18 ust. 1 umowy.

Biorąc zatem pod uwagę regulacje zawarte w przedmiotowej umowie – w szczególności jej uregulowania zawarte w art. 18 ust. 1 – stwierdzić należy, że jako osoba zamieszkała w Polsce i uzyskująca emeryturę z Austrii Wnioskodawca podlega z tytułu otrzymywanej emerytury opodatkowaniu wyłącznie w kraju rezydencji, tj. w Polsce.

To oznacza, że emerytura ta – zgodnie z postanowieniami umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania - nie podlega opodatkowaniu w Austrii; podlega opodatkowaniu wyłącznie w Polsce. Tym samym wskazane w art. 24 ust. 1 umowy metody unikania podwójnego opodatkowania nie będą miały zastosowania; wskazany dochód podlega bowiem opodatkowaniu tylko w jednym kraju – w Polsce.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na uregulowania zawarte w art. 26 umowy. Z ust. 1 tegoż przepisu wynika, że jeżeli osoba jest zdania, że działania jednego lub obu Umawiających się Państw wprowadzają lub wprowadzą dla niej opodatkowanie niezgodne z postanowieniami niniejszej umowy, wówczas może, niezależnie od środków odwoławczych przewidzianych w prawie wewnętrznym tych Państw, przedstawić swoją sprawę właściwemu organowi Umawiającego się Państwa, w którym ma ona miejsce zamieszkania lub siedzibę, lub jeżeli w danej sprawie mają zastosowanie postanowienia artykułu 25 ustęp 1, temu Umawiającemu się Państwu, którego jest obywatelem. Sprawa powinna być przedłożona w ciągu trzech lat, licząc od dnia pierwszego urzędowego zawiadomienia o działaniu powodującym opodatkowanie niezgodne z postanowieniami niniejszej umowy.

Zatem w sytuacji, gdy Austria istotnie opodatkowuje emeryturę wypłacaną Wnioskodawcy, pomimo, że zgodnie z umową emerytura ta podlega opodatkowaniu wyłącznie w Polsce, Wnioskodawca ma prawo skorzystać z uprawnień określonych w art. 26 powołanej umowy.

Mając na uwadze powyżej przywołane przepisy otrzymywana przez Wnioskodawcę emerytura podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustaw źródłem przychodu jest m.in. emerytura lub renta.

Na podstawie art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 12 ust. 7 ww. ustawy przez emeryturę lub rentę rozumie się łączną kwotę świadczeń emerytalnych i rentowych, w tym kwot emerytur kapitałowych wypłacanych na podstawie ustawy o emeryturach kapitałowych wraz ze wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot zupełnych do rent rodzinnych.

Reasumując, z uwagi na opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, w szczególności art. 18 umowy polsko-austriackiej i art. 9 oraz art. 10 ust. 1 i art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stwierdzić należy, że emerytura wypłacana w Austrii osobie zamieszkałej w Polsce podlega opodatkowaniu wyłącznie w Polsce.

W odpowiedzi na pytanie nr 2 wskazać należy, iż brak jest podstaw prawnych do płacenia mniejszego podatku w Polsce od emerytury austriackiej; dochód uzyskiwany z tytułu emerytury podlega opodatkowaniu na tzw. „zasadach ogólnych”, czyli według skali podatkowej. Jak już wcześniej wyjaśniono – w przedstawionym stanie faktycznym - zasady opodatkowania emerytury austriackiej są takie same jak polskich emerytur.

Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.