INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 30.06.2009 r. (data wpływu 07.07.2009 r.),o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie fakturowania usług telekomunikacyjnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 07.07.2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie fakturowania usług telekomunikacyjnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W związku z rozpoczęciem przez spółkę C. S.A. (zwana dalej „Spółką”) działalności telekomunikacyjnej i świadczeniem usług telekomunikacyjnych w ramach modelu post-paid, tj. świadczeniem usług telekomunikacyjnych po uprzednio dokonanej przez swoich przyszłych abonentów (zwani dalej „Abonentami”) stałych opłat abonamentowych (zwanych dalej „Abonamentem”) zgodnie z obowiązującym w spółce cennikiem i wybraną przez Abonenta ofertą, Spółka w celu potwierdzenia sprzedaży usług będzie wystawiała na rzecz abonentów faktury VAT. Faktura VAT powinna spełniać wymogi nałożone przez rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 roku w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212 poz. 1337), w szczególności powinna zawierać elementy zawarte w § 5 ust. 1 przywołanego wyżej rozporządzenia. Spółka jako podstawową fakturę VAT, potwierdzającą sprzedaż usług telekomunikacyjnych, zamierza dostarczać swoim Abonentom fakturę VAT według wzoru załączonego do niniejszego wniosku, wraz z załącznikiem potwierdzającym ilość i rodzaj wykorzystanych przez Abonenta usług. Na fakturze VAT Spółka będzie wskazywać jedynie Abonament za dany okres, który Abonent powinien uiścić, aby zachować możliwość korzystania z usług świadczonych przez Spółkę. Jednocześnie Spółka, w opisie Abonamentu znajdującego się na fakturze VAT, zamierza nie umieszczać „ceny jednostkowej towaru lub usługi bez kwoty podatku (ceny jednostkowej netto)” - § 5 ust. 1 pkt 7 wyżej przywołanego rozporządzenia, z powodu opisanego w uzasadnieniu stanowiska Spółki zawartego w niniejszym wniosku.

Abonament będzie stanowić stałą, miesięczną opłatę, w skład której będą wchodzić opłaty za usługi telekomunikacyjne, dostępne w jego ramach (np. połączenia głosowe, wiadomości SMS). Usługi te posiadają własne ceny jednostkowe netto, tzn. opłata za połączenie głosowe może być inna niż za wiadomość SMS. Wysokość Abonamentu (a w tym opłaty za usługi telekomunikacyjne wchodzące w jego skład) będzie uzależniona od oferty, z jakiej skorzystał Abonent.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy spółka jest zobowiązana do umieszczania na fakturze VAT, która będzie wskazywać tylko Abonament, jej cenę jednostkową usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto), w przypadku gdy Abonament jest opłatą, w skład której wchodzą różne opłaty za usługi telekomunikacyjne (o różnych cenach jednostkowych netto uzależnionych od rodzaju usługi telekomunikacyjnej)...

Spółka stoi na stanowisku, że w przypadku sporządzania faktury VAT, w której będą wskazane w sposób ogólny wszystkie wykonane usługi telekomunikacyjne (czyli zostanie wskazany tylko Abonament), Spółka nie jest zobowiązana do umieszczania jej ceny jednostkowej usługi bez kwoty podatku (ceny jednostkowej netto). Wynika to z faktu, że Abonament jest opłatą, która zawiera w sobie wszystkie opłaty za usługi telekomunikacyjne wchodzące w jej skład. Usługi te posiadają różne ceny jednostkowe netto, uzależnione od rodzaju usługi i oferty z której skorzysta Abonent.

Ponadto, wysokość Abonamentu może być uzależniona od aktualnie wykorzystywanej przez Abonenta oferty promocyjnej dostępnej w Spółce. W takim wypadku, opłata za tą samą usługę telekomunikacyjną może się różnić od siebie, w zależności czy Abonent korzysta z niej w ramach oferty promocyjnej czy podstawowej.

W związku z tym, Spółka stoi na stanowisku, że wymóg podawania ceny jednostkowej netto przy Abonamencie byłby niemożliwy do spełnienia, z tego względu że Abonament zawiera w sobie opłaty za różne usługi telekomunikacyjne, które posiadają różne ceny jednostkowe netto. Rezygnacja przez Spółkę z podawania na podstawowej fakturze VAT Abonamentu, a w związku z tym, wyszczególnienie wszelkich opłat za świadczone usługi telekomunikacyjne wpłynęłoby na jej ogromne rozbudowanie, a przez to spowodowałoby jej nieczytelność przez Abonenta.

Jednocześnie Spółka zaznacza, że powyższe stanowisko Spółki jest zgodne z pismem z dnia 12 sierpnia 1994 roku Ministerstwa Finansów nr PP1-7204-151/94/KSz w sprawie fakturowania usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych, będącego odpowiedzią na pismo z dnia 11 marca 1994 roku T. nr ....., w którym Ministerstwo Finansów zezwoliło na wystawienie przez T. nabywcom usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych faktur VAT bez podawania ceny jednostkowej netto (cena jednostkowa netto nie została wymieniona przez Ministerstwo Finansów jako element, który powinien koniecznie znajdować się na fakturze VAT za nabycie usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług – w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Szczegółowe zasady wystawiania faktur VAT zostały określone w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337).

Elementy, jakie co najmniej winna zawierać faktura stwierdzająca sprzedaż, zostały określone w § 5 ust. 1 powołanego rozporządzenia. Są to:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
3. numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT";
4. dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;
5. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
6. miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;
7. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
8. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
9. stawki podatku;
10. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
11. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.
    
    

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, iż Wnioskodawca zamierza świadczyć usługi telekomunikacyjne po uprzednio dokonanej przez swoich Abonentów opłacie abonamentu, zgodnie z obowiązującym w spółce cennikiem i wybraną przez Abonenta ofertą. Spółka będzie wystawiała na rzecz Abonentów faktury VAT, na których zamierza wskazywać jedynie abonament za cały okres, który Abonent powinien uiścić, aby zachować możliwość korzystania z usług świadczonych przez Spółkę. Abonament będzie stanowić stałą, miesięczną opłatę, w skład której wchodzić będą opłaty za różne usługi telekomunikacyjne, dostępne w jego ramach (np. połączenia głosowe, wiadomości SMS), posiadające różne ceny jednostkowe netto. Wysokość abonamentu będzie uzależniona od oferty, z jakiej skorzystał Abonent.

Wystawiając fakturę VAT, na której będą wskazane w sposób ogólny wszystkie wykonane usługi telekomunikacyjne (czyli zostanie wskazany tylko abonament), w opisie abonamentu Spółka zamierza nie umieszczać „ceny jednostkowej towaru lub usługi bez kwoty podatku (ceny jednostkowej netto)” poszczególnych usług wchodzących w skład abonamentu - § 5 ust. 1 pkt 7 wyżej przywołanego rozporządzenia.

Kwestia świadczenia złożonego, na które składa się kilka różnych świadczeń prowadzących do jednego celu, nie została wprost uregulowana przepisami ustawy o podatku od towarów i usług. Co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne. Jednocześnie, gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Wyodrębnienie z usługi podstawowej poszczególnych jej elementów jako osobnych usług, nie jest prawidłowe, jeżeli wszystkie one zmierzają do bezpośredniego zaspokojenia określonej potrzeby zamawiającego wskazanej w zawartej umowie.

W opisanych we wniosku okolicznościach będzie świadczona usługa telekomunikacyjna jako usługa zasadnicza. Opłacany przez klientów Spółki abonament telefoniczny (zgodny z wybraną przez klienta ofertą) stanowi opłatę za możliwość skorzystania z dostępu do sieci telekomunikacyjnej i świadczonych w niej usług. Mając powyższe na uwadze należy wskazać, iż wystawiając faktury VAT , na których wskazane będą w sposób ogólny wszystkie wykonane usługi telekomunikacyjne (czyli zostanie wskazany tylko abonament), Spółka nie jest zobowiązana do umieszczania ceny jednostkowej netto poszczególnych usług wchodzących w skład abonamentu (połączenia głosowe, wiadomości SMS itp.).

Ponadto należy zwrócić uwagę, iż analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock