INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 8 lipca 2009 r. (data wpływu 13 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu ustalania wysokości marży oraz należnego podatku w związku ze stosowaniem procedury opodatkowania marżą sprzedaży towarów używanych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu ustalania wysokości marży oraz należnego podatku w związku ze stosowaniem procedury opodatkowania marżą sprzedaży towarów używanych.

W przedmiotowym wniosku oraz przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, polegającą na sprzedaży używanych samochodów nabywanych w Niemczech. Przy sprzedaży stosuje procedurę dotyczącą towarów używanych, czyli tzw. opodatkowanie marży, stosownie do art. 120 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług. Od każdego samochodu opłacany jest podatek akcyzowy. Przy sprzedaży samochodu Wnioskodawca wylicza marżę w ten sposób, że od ceny sprzedaży odejmuje cenę nabycia i zapłacony podatek akcyzowy i od tak wyliczonej wartości „płaci” podatek VAT.

Przykład: samochód zakupiono za 1.000 EUR (kurs z dnia zakupu 4,5021) zł = 4.502,10 zł + zapłacona akcyza 3,1% - 139,56 zł. Cena zakupu wynosi 4.502,10 zł + 139,56 zł = 4.641,66 zł.

Cena sprzedaży 7.000 zł, marża handlowa wynosi: 7.000 zł – 4.641,66 zł = 2.358,34 zł.

Marża brutto 2.358,34 zł, VAT od marży: 425,27 zł, marża netto 1.933,07 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca właściwie nalicza marżę i podatek VAT...

Wnioskodawca wyraził stanowisko, że podatek nalicza właściwie. Marża pomniejszana jest o podatek akcyzowy. Zdaniem Wnioskodawcy od podatku akcyzowego nie można naliczać podatku od towarów i usług, ponieważ jest to bezpośredni koszt związany z nabyciem pojazdu z Niemiec.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) w przypadku podatnika wykonującego czynności polegające na dostawie towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika dla celów prowadzonej działalności lub importowanych w celu odsprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia pomniejszoną o kwotę podatku.

W myśl ust. 10 powołanego artykułu, przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

1. osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
2. podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
3. podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
4. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
5. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.

Zgodnie z art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy, przez towary używane rozumie się dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (PCN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 27.41.10-30, ex 2741.10-50, ex 27.41.20-30, ex 27.41.20-50, ex 27.41.20-70.00, 27.41.30-30, 27.41.30-50, 27.41.61-00, 27.41.62-00, 36.22.11-30.00, 36.22.11-50.00 i 36.22.12-30.00).

Stosownie do art. 312 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L z dnia 11 grudnia 2006 r.):

1. cena sprzedaży oznacza wszystkie składniki wynagrodzenia uzyskanego lub do uzyskania przez podatnika pośrednika od nabywcy lub osoby trzeciej, włączając w to subwencje bezpośrednio związane z transakcją, podatki, cła, opłaty i należności oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizja, koszty opodatkowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik-pośrednik obciąża nabywcę, z wyłączeniem jednak kwot, o których mowa w art. 79;
2. cena nabycia oznacza wszystkie składniki wynagrodzenia, określonego w pkt 1, uzyskanego lub do uzyskania przez dostawcę od podatnika-pośrednika.

Mając na uwadze powyższe regulacje stwierdzić należy, iż dla potrzeb zastosowania procedury opodatkowania marżą, przez cenę nabycia należy rozumieć wszystko, co stanowi wynagrodzenie, które pierwotny sprzedawca towaru używanego otrzymał od podatnika.

Oznacza to, że cena nabycia to cena, którą podatnik zapłacił dostawcy towaru. Zatem cena ta nie może zawierać innych należności (w tym publicznoprawnych) m. in. podatków, opłat, jeżeli zostały one poniesione przez nabywcę towaru, a nie zostały zapłacone dostawcy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży używanych samochodów nabywanych w Niemczech. Przy sprzedaży stosuje procedurę dotyczącą towarów używanych, czyli tzw. opodatkowanie marży, stosownie do art. 120 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług. Od każdego samochodu opłacany jest podatek akcyzowy. Przy sprzedaży samochodu Wnioskodawca wylicza marżę w ten sposób, że od ceny sprzedaży odejmuje cenę nabycia i zapłacony podatek akcyzowy i od tak wyliczonej wartości „płaci” podatek VAT, przy czym przy wyliczeniu tego podatku wartość marży traktuje jako wartość brutto.

Wnioskodawca na tym tle powziął wątpliwość co do sposobu ustalania marży oraz należnego podatku.

Mając na uwadze ww. przepisy (wspólnotowe i krajowe) należy stwierdzić, iż określając podstawę opodatkowania (marżę) w związku ze stosowaniem procedury VAT marża dla dostaw towarów używanych Wnioskodawca winien wyliczyć różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia (zapłaconą pierwotnemu sprzedawcy), pomniejszoną o kwotę podatku od towarów i usług. Natomiast podatek akcyzowy, bądź też inne wydatki nie mogą być elementem ceny nabycia, gdyż nie stanowią należności zapłaconej przez Wnioskodawcę dostawy niemieckiemu, a co za tym idzie nie będą obniżały podstawy opodatkowania. Kwota marży wyliczona w zaprezentowany sposób stanowi wartość brutto, która zawiera wartość netto sprzedaży oraz należny podatek.

Interpretacja ta dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska Nr 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.