INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 22.07.2009 r. (data wpływu 27.07.2009 r.) uzupełnione pismem z dnia 19.08.2009 r. (data nadania 19.08.2009 r., data wpływu 24.08.2009 r.) na wezwanie z dnia 11.08.2009 r. Nr IPPB4/415-501/09-2/SP (data nadania 11.08.2009 r., data doręczenia 17.08.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia obowiązku podatkowego w 2009 roku i latach następnych, w związku z przeniesieniem ośrodka interesów życiowych Wnioskodawcy na Wyspę Man – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27.07.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia obowiązku podatkowego w 2009 r. i latach następnych, w związku z przeniesieniem ośrodka interesów życiowych Wnioskodawcy na Wyspę Man.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Od 02.12.2008 r. Wnioskodawczyni pracuje na Wyspie Man (IsIe of Man). Jej obecnym miejscem zamieszkania jest:..., lsle of Man. W związku z powyższym złożyła we właściwym urzędzie skarbowym druk NIP-3, w którym poinformowała naczelnika urzędu o zmianie miejsca zamieszkania z dniem 01.02.2009 r.

Wnioskodawczyni wymeldowała się z pobytu stałego ze swojego poprzedniego miejsca zamieszkania, które znajdowało się na terenie Polski oraz zamknęła prowadzony w polskim banku rachunek. Jest osobą stanu wolnego i nie ma dzieci.

Obecnie na stałe mieszka na Wyspie Man, a jej wizyty w Polsce ograniczają się do kilku-kilkunastu dni w roku. Wnioskodawczyni płaci podatki na Wyspie Man, jest objęta ubezpieczeniem społecznym, na które odprowadza tam składki, wynajmuje tam mieszkanie oraz posiada konto w tamtejszym banku.

Pismem z dnia 11.08.2009 r. Nr IPPB4/415-501/09-2/SP wezwano pełnomocnika Wnioskodawczyni w celu uzupełnienia wniosku poprzez doprecyzowanie, jaki okres podatkowy ma być przedmiotem rozpatrzenia wniosku. Pełnomocnik Wnioskodawczyni uzupełnił wniosek w terminie wskazując, iż przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz przyporządkowane do niego pytanie dotyczy roku podatkowego 2009 i wszystkich następujących po nim lat podatkowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w związku z opisanym stanem faktycznym, m.in. podjęciem pracy i przeprowadzeniem się na stałe na Wyspę Man można stwierdzić, że Wnioskodawczyni posiada swój ośrodek interesów życiowych na Wyspie Man, a w związku z tym nie podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że w związku z podjęciem zatrudnienia na Wyspie Man oraz z zamieszkaniem na stałe na terytorium Wyspy, jej centrum interesów osobistych i gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) zostały przeniesione na terytorium Wyspy Man. W związku z powyższym Wnioskodawczyni nie podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Powyższe stanowisko wynika wprost z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 3 ust. 1 osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z ustępem 1a ww. artykułu, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Natomiast art. 3 ust. 2a ww. artykułu stanowi, iż osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Jak zostało wykazane wyżej: Wnioskodawczyni nie posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej swojego ośrodka interesów życiowych, a także nie przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku. W związku z powyższym nie ma miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i nie podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z regulacją zawartą w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), osoby fizyczne jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a wyżej powołanej ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Stosownie do art. 3 ust. 2a ww. ustawy, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

W świetle art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powołane przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 lit. a) Konwencji zawartej pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobieganiu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisanej w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840), określenie "Zjednoczone Królestwo" oznacza Wielką Brytanię i Irlandię Północną, włącznie z jakimkolwiek obszarem poza wodami terytorialnymi Zjednoczonego Królestwa, na których na mocy jego prawa dotyczącego Szelfu Kontynentalnego i zgodnie z prawem międzynarodowym, Zjednoczone Królestwo może sprawować suwerenne prawa w odniesieniu do dna morskiego i podglebia oraz ich zasobów naturalnych.

Wyspa Man ma odrębny status i jest jedynie Terytorium Zależnym Korony Brytyjskiej. Jako wyodrębnione terytorium Wyspa Man posiada odrębne prawo podatkowe. Poza tym – stosownie do § 1 pkt 23 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 maja 2005 r. w sprawie określenia krajów i terytoriów stosujących szkodliwą konkurencję podatkową dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych (Dz. U. Nr 94, poz.790) – Wyspa Man jako terytorium znajduje się na liście krajów i terytoriów stosujących szkodliwą konkurencję podatkową w systemach podatkowych. Mając powyższe na uwadze umowa w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu podpisana ze Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii nie będzie miała zastosowania do dochodów Wnioskodawczyni osiągniętych z tytułu pracy najemnej na Wyspie Man. Ponieważ Polska nie zawarła z Wyspą Man odrębnej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania w niniejszej sprawie należy opierać się tylko na przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, iż od dnia wyjazdu z Polski Wnioskodawczyni przeniosła centrum interesów osobistych i gospodarczych na Wyspę Man. Od 02.12.2008 r. Wnioskodawczyni pracuje na Wyspie Man (IsIe of Man). Na Wyspie tej jest Jej obecne miejsce zamieszkania. We właściwym urzędzie skarbowym złożyła druk NIP-3, w którym poinformowała naczelnika urzędu o zmianie z dniem 01.02.2009 r. miejsca zamieszkania

Wnioskodawczyni wymeldowała się z pobytu stałego ze swojego poprzedniego miejsca zamieszkania, które znajdowało się na terenie Polski oraz zamknęła prowadzony w polskim banku rachunek. Jest osobą stanu wolnego i nie ma dzieci.

Obecnie na stałe mieszka na Wyspie Man, a jej wizyty w Polsce ograniczają się do kilku-kilkunastu dni w roku. Wnioskodawczyni płaci podatki na Wyspie Man, jest objęta ubezpieczeniem społecznym, na które odprowadza tam składki, wynajmuje tam mieszkanie oraz posiada konto w tamtejszym banku.

Reasumując, należy stwierdzić, iż od dnia wyjazdu z Polski Wnioskodawczyni nie ma miejsca zamieszkania na terytorium Polski. W związku z powyższym w roku 2009 i latach następnych (o ile zmianie nie ulegnie stan faktyczny i prawny) Wnioskodawczyni podlega w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, tj. podlega opodatkowaniu jedynie od dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.