INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 30.06.2009 r. (data wpływu 02.07.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia obowiązków płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu wypłacanych odsetek od rachunków bankowych niezwiązanych z działalnością gospodarczą oraz odsetek i dyskonta od certyfikatów depozytowych oraz innych dłużnych papierów wartościowych wypłacanych osobom fizycznym, nie mającym miejsca zamieszkania na terytorium RP - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 02.07.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia obowiązków płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu wypłacanych odsetek od rachunków bankowych niezwiązanych z działalnością gospodarczą oraz odsetek i dyskonta od certyfikatów depozytowych oraz innych dłużnych papierów wartościowych wypłacanych osobom fizycznym, nie mającym miejsca zamieszkania na terytorium RP.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka rezydent podatkowy w Luksemburgu, rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Polski za pośrednictwem oddziału otwartego na podstawie paszportu europejskiego. Spółka Akcyjna, Oddział w Polsce (dalej: „Oddział” lub „Wnioskodawca”) został zarejestrowany w Krajowym Rejestrze Sądowym w dniu 19 lutego 2009 r.

Dodatkowo, Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem w Polsce (w dniu 16 marca 2009 r. wystawiona została decyzja w sprawie nadania numeru identyfikacji podatkowej NIP-4). Wydana Spółce decyzja obejmuje działalność znajdującego się w Polsce Oddziału.

Planowany zakres działalności Oddziału obejmuje usługi w zakresie bankowości prywatnej oferowane na rzecz osób fizycznych oraz osób prawnych. Wśród klientów Oddziału będących osobami fizycznymi mogą znaleźć się między innymi osoby nieposiadające miejsca zamieszkania w Polsce, zarówno prowadzące, jak i nieprowadzące na terenie Polski działalności gospodarczej (dalej: „Klienci indywidualni”).

W ramach prowadzonej działalności Oddział zamierza oferować swoim Klientom produkty bankowe, tj. m. in. usługi polegające na prowadzeniu rachunków pieniężnych i papierów wartościowych, w tym między innymi rachunków oszczędnościowych.

Wkładami Klientów mogą być m. in. środki pieniężne (PLN lub waluty obce), a także certyfikaty depozytowe oraz inne dłużne papiery wartościowe, których Oddział nie będzie emitentem. W zamian Oddział może wypłacać Klientom odsetki i dyskonto od papierów wartościowych oraz odsetki i inne przychody od środkow pieniężnych zgromadzonych na rachunkach Klientów lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania prowadzonych przez Oddział (z wyjątkiem środków pieniężnych związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą).

Płatnść lub kapitalizacja odsetek / dyskonta może być dokonywana nieregularnie, w zależności od konkretnego produktu.

Klienci rozpoczynając współpracę z Oddziałem będą zobowiązani podać informację o swoim miejscu zamieszkania, jednakże nie zawsze będą zobowiązani do przedstawiania certyfikatu rezydencji, o którym mowa w art. 5a pkt 21 ustawy o PDOF (dalej: certyfikat rezydencji).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie faktycznym Oddział - jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych - z tytułu odsetek od rachunków bankowych niezwiązanych z wykonywaną działalnością gospodarczą oraz odsetek i dyskonta od certyfikatów depozytowych oraz innych dłużnych papierów wartościowych, wypłacanych osobom fizycznym, które nie mają miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej i które nie udokumentują dla celów podatkowych miejsca zamieszkania stosownym certyfikatem rezydencji, jest zobowiązany do poboru zryczałtowanego podatku od osób fizycznych w wysokości 19%, zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osb fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym w przypadku wypłat dokonywanych na rzecz osób fizycznych niebędących polskimi rezydentami podatkowymi z tytułu odsetek od środków pieniężnych zgromadzonych na rachunkach bankowych lub odsetek i dyskonta od certyfikatów depozytowych oraz innych dłużnych papierów wartościowych, Oddział jako płatnik będzie zobowiązany do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych w wysokości 19%.

Uzasadnienie

1. Kwalifikacja odsetek dla celów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Kwalifikacja przychodów do poszczególnych źródeł determinuje zasady ich opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów są m. in. kapitały pieniężne. Z kolei, z mocy art. 17 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się m. in.:

• odsetki od wkładów oszczędnościowych i środków na rachunkach bankowych lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, z wyjątkiem środków pieniężnych związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą,

• odsetki (dyskonto) od papierów wartościowych.
  
  

Nie ulega wątpliwości, iż w przedstawionym stanie faktycznym odsetki wypłacane przez Oddział będą stanowiły dla Klientów przychody z kapitałów pieniężnych.

2. Zasady opodatkowania odsetek, jako przychodów z kapitałów pieniężnych.

a)

W świetle art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, płatnicy są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych m. in. w art. 29 oraz art. 30a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych wysokość zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu wypłacanych odsetek - do którego pobrania zobowiązany jest płatnik - uregulowana została w dwóch przepisach, tj. w art. 29 ust. 1 pkt 1 oraz art. 30a ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych „podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a, przychodów z działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 6-9 oraz z odsetek, z praw autorskich lub z praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, w tym także środka transportu, oraz za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) - pobiera się w formie ryczałtu w wysokosci 20% przychodu”.

Natomiast, zgodnie z dyspozycją art. 30a ust. 1 pkt 1-3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych „od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzezeniem art. 52a:

1. z odsetek od pożyczek, z wyjątkiem, gdy udzielanie pożyczek jest przedmiotem działalności gospodarczej,
2. z odsetek i dyskonta od papierów wartościowych,
3. z odsetek lub innych przychodów od środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku podatnika lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, prowadzonych przez podmiot uprawniony na podstawie odrębnych przepisów, z wyjątkiem środków pieniężnych związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą”
   
   

Należy zauważyć, że jeśli chodzi o odsetki, to art. 30a ust. 1 ustawy o PDOF w sposób bardziej precyzyjny określa przedmiot opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym, niż to czyni art. 29 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji powyższego, art. 30a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi Iex specialis względem art. 29 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bo bardziej szczegółowo opisuje przedmiot opodatkowania.

Co więcej, zarówno art. 29 ust. 1, jak i art. 30a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych znajdują zastosowanie do osób fizycznych niemających w Polsce miejsca zamieszkania, tj. osób, które zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (mają w Polsce ograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie bowiem z art. 30a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, „przepisy ust. 1 pkt 1-5 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, ktorych stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika, uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji”. Wskazanie w tym przepisie na umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz na szczegółowe uregulowania w nich zawarte dotyczące wysokości stawek podatku m. in. od odsetek, bezsprzecznie dowodzi, że 30a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - pomimo braku wyraźnego odesłania w swojej hipotezie do podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tak jak to czyni art. 29 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) - ma również zastosowanie do osób fizycznych niebędących polskimi rezydentami podatkowymi.

Powyższe znajduje potwierdzenie m. in. w interpretacji Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z 19 marca 2004 r. (Sygn. lMUS-1471/DPF/415/lP -2/2004/PP), w której organ podatkowy stwierdził, że „Pytanie Spółki ściśle odnosi się do odsetek zdefiniowanych w art. 30a ust. 1 pkt 1-3 ustawy o podatku dochodowym od osob fizycznych. Przepis ten, jest zatem przepisem szczególnym w stosunku do odsetek wymienionych ogólnie w art. 29 ww. ustawy. W związku z powyższym począwszy od dnia 01.01.2004 r., przy wypłacie odsetek wymienionych w art. 30a ust. 1 pkt 1-3 ww. ustawy na rzecz nierezydentów ciąży na Banku jako płatniku obowiązek pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego w wysokości 19% z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania”, jak również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 18.11.2008 r. (Sygn. IPPB2/415-1255/08-4/SP).

W konsekwencji powyższego, w przedstawionym stanie faktycznym i w sytuacji, gdy Klient nie przedstawi Oddziałowi stosownego certyfikatu rezydencji, Oddział - jako płatnik - będzie zobowiązany pobrać z wypłacanych Klientom należności odsetkowych zryczałtowany podatek dochodowy w wysokosci 19%.

b)

Wnioskodawca wskazuje, że w przeciwnym przypadku (tj. przy założeniu, że w opisanym stanie faktycznym zastosowanie znajdzie stawka zryczałtowanego podatku dochodowego w wysokosci 20% (zgodnie z art. 29 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), a nie 19% (z mocy art. 30a ust. 1 pkt 2 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) doszłoby do nierównego traktowania (dyskryminacji) rezydentów podatkowych z innych państw (w tym Państw Członkowskich) w porównaniu z krajowymi (polskimi) rezydentami podatkowymi.

Od dnia przystąpienia do Unii Europejskiej, Polska jest związana zasadami prawa wspólnotowego, w tym również zakazem dyskryminacji podmiotów z innych Państw Członkowskich.

Opodatkowanie w Polsce przychodów nierezydentów uzyskiwanych z odsetek stawką w wysokosci 20% w sytuacji, gdy te same przychody uzyskiwane przez polskich rezydentów podatkowych są objęte 19% podatkiem, stanowiłoby właśnie o dyskryminacji nierezydentów, a tym samym o naruszeniu zasady swobody świadczenia usług wyrażonej w art. 49 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (Dz. U. z 2004 r. Nr 90, poz. 864/2; dalej: TWE) oraz zasady swobodnego przepływu kapitału z art. 56 TWE.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Końcowo - odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych wskazać należy, iż orzeczenia to dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.