INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 17 lipca 2009 r. (data wpływu 23 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku naliczonego od zakupu samochodów osobowych przeznaczonych do wykonywania usług wynajmu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku naliczonego od zakupu samochodów osobowych przeznaczonych do wykonywania usług wynajmu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej Zainteresowana zajmuje się m. in. wynajmem samochodów osobowych i dostawczych. Na cele wynajmu Wnioskodawczyni nabywa ww. samochody. Zainteresowana nie ma podpisanych umów długoterminowych, przekraczających 6 miesięcy z jednym odbiorcą, jednak łączny okres wykorzystania samochodu osobowego wyłącznie na cel wynajmu jest znacznie dłuższy niż 6 miesięcy. Wnioskodawczyni prowadzi rejestr podpisanych umów najmu z odbiorcami na każdy samochód z określeniem dokładnych dat jego wynajmu, co umożliwia dokładne sprawdzenie czasu jego wykorzystania na ten cel innym podmiotom. Dlatego kupując samochód osobowy Zainteresowana odliczyła 100% podatku VAT zawartego w fakturze zakupu samochodu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wobec przedstawionego stanu faktycznego postępowanie Wnioskodawczyni jest prawidłowe...

Zdaniem Wnioskodawczyni, ma ona prawo do odliczenia całego podatku naliczonego, jaki jest wykazany w fakturach zakupu. Samochody osobowe, które nabywa są ujęte w ewidencji środków trwałych, a okres ich wykorzystywania wyłącznie na cele, o których mowa w art. 86 ust. 4 pkt 7b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) jest dłuższy niż 6 miesięcy. Ustawa nie wymaga wprost, aby wynajem samochodu dotyczył jednego odbiorcy przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Art. 86 ust. 3 ustawy stanowi, iż w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca – nie więcej jednak niż 6.000 zł.

W myśl art. 86 ust. 4 ustawy, przepis ust. 3 nie dotyczy:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy;
6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą – jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
   1. odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
   2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.
   
   

Analiza art. 86 ust. 4 jednoznacznie wskazuje, że przepis art. 86 ust. 3 nie dotyczy określonych kategorii pojazdów samochodowych, tj. pojazdów wymienionych w art. 86 ust. 4 ustawy czyli m. in. sytuacji oddania w odpłatne używanie tych samochodów na podstawie umowy najmu, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, gdy te samochody są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy, co jest przedmiotem prowadzonej przez podatnika działalności.

Z literalnego brzmienia przepisu art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. b ustawy o VAT wynika, iż koniecznym warunkiem jego zastosowania jest przeznaczenie samochodu do działalności polegającej m. in. na jego wynajmie przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy. Z przepisu art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. b ustawy nie wynika aby jedna czynność wynajmu przez danego kontrahenta trwała nie krócej niż 6 miesięcy. Oznacza to, iż pełne odliczenie podatku naliczonego z tytułu nabycia samochodu przysługuje również wtedy, gdy samochód zostaje nabyty w ramach prowadzonej działalności z przeznaczeniem oddania go w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i w okresie nie krótszym niż 6 miesięcy jest przekazany do używania kilku podmiotom. Istotne jest, aby przeznaczenie samochodu do działalności polegającej na jego wynajmie trwało nie krócej niż 6 miesięcy, a nie aby jedna czynność wynajmu trwała minimum pół roku. Zatem bez znaczenia pozostaje fakt, na jaki okres zostały zawarte poszczególne umowy.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego przedmiotem działalności Wnioskodawczyni są m. in. usługi wynajmu samochodów osobowych i dostawczych. Na cele wynajmu Wnioskodawczyni nabywa ww. samochody. Zainteresowana nie ma podpisanych umów długoterminowych, przekraczających 6 miesięcy z jednym odbiorcą, jednak łączny okres wykorzystania samochodu osobowego wyłącznie na cel wynajmu jest znacznie dłuższy niż 6 miesięcy. Wnioskodawczyni prowadzi rejestr podpisanych umów najmu z odbiorcami na każdy samochód z określeniem dokładnych dat jego wynajmu, co umożliwia dokładne sprawdzenie czasu jego wykorzystania na ten cel przez inne podmioty. Dlatego kupując samochód osobowy Zainteresowana odliczyła 100% podatku VAT zawartego w fakturze zakupu samochodu.

W związku z powyższym należy uznać, że na podstawie art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. b, Wnioskodawczyni przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej nabycie samochodu osobowego wykorzystywanego następnie do świadczenia usług wynajmu z wyłącznym przeznaczeniem na ten cel przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.