INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 27 maja 2009 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 28 maja 2009 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie 2 czerwca 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 lipca 2009 r. (data wpływu do Izby Skarbowej 29 lipca 2009 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie 3 sierpnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 maja 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntu. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 28 lipca 2009 r. o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Dnia 28 grudnia 2001 r. Zainteresowany nabył za zapłatą z majątku osobistego aktem notarialnym od likwidatora spółki z o.o. udział X w działce gruntowej niezabudowanej w X o powierzchni 24.910 m². Udziały we współwłasności tej działki likwidator sprzedał i wydał kilkunastu osobom. Odzwierciedleniem poszczególnych udziałów w nieruchomości były powierzchnie mniejszych działek w propozycji podziału tej nieruchomości gruntowej.

Celem nabycia udziałów przez Zainteresowanego we współwłasności tej nieruchomości gruntowej było to, iż po zniesieniu współwłasności w nieruchomości stanie się wyłącznym właścicielem działki z przeznaczeniem pod budowę własnego domu mieszkalnego. Nabyta współwłasność w działce gruntowej weszła do majątku osobistego Wnioskodawcy, miała być spożytkowana dla potrzeb rodziny, Zainteresowany nie miał zamiaru jej dalszej odsprzedaży.

Dnia 7 listopada 2006 r. wszyscy współwłaściciele tejże działki gruntowej w X dokonali aktem notarialnym nieodpłatnego zniesienia współwłasności działki, po wcześniejszym dokonaniu jej podziału geodezyjnego na mniejsze działki odzwierciedlające swoją powierzchnią udziały poszczególnych współwłaścicieli i wyodrębnili te wyłączne własności działek w księgach wieczystych.

Poprzez zniesienie współwłasności Wnioskodawca stał się wyłącznym właścicielem czterech małych sąsiadujących ze sobą działek o łącznej powierzchni 2.996 m². Powstała różnica zwiększająca o 9 m² powierzchnię działek w stosunku do proporcji posiadanego udziału w nieruchomości wynikła z technicznego dokonania podziału oraz za nieodpłatną zgodą pozostałych współwłaścicieli.

Z uwagi na to, iż celem Zainteresowanego od samego początku było posiadanie działki dla potrzeb własnych rodziny w dniu 7 lutego 2008 r., Wnioskodawca zakończył proces scalenia geodezyjnego działek będących jego wyłączną własnością, wprowadzając je w jedną księgę wieczystą.

Zainteresowany nadmienia, iż nie prowadzi on, ani jego żona żadnej działalności gospodarczej.

Obecnie, z uwagi na istotne pogorszenie się sytuacji finansowej oraz systematyczne pogarszanie się stanu zdrowia córki po porażeniu mózgu, wymagającego niemałego finansowania, plany budowy własnego domu stały się iluzją. Wnioskodawca postanowił przedmiotową działkę sprzedać, pomimo niekorzystnej koniunktury na rynku nieruchomości.

Wnioskodawca w uzupełnieniu do wniosku z dnia 28 lipca 2009 r. wskazał następujące informacje:

1. Nie posiadał i nie posiada statusu rolnika ryczałtowego w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), czyli rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczącego usługi rolnicze, korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, nie był i nie jest również rolnikiem obowiązanym na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych.
2. Nie wykorzystywał i nie wykorzystuje przedmiotowego gruntu w działalności gospodarczej, w tym również w działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o VAT.
3. Przedmiotowy grunt nie był i nie jest udostępniany odpłatnie ani nieodpłatnie innym osobom na podstawie umowy dzierżawy lub użyczenia.
4. Nigdy wcześniej nie dokonywał sprzedaży jakichkolwiek gruntów.
5. Nie ma planów dalszych sprzedaży gruntów w przyszłości. Nie posiada własności innego gruntu i nie ma zamiaru zakupu żadnego gruntu.
6. Przedmiotowy grunt według miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jest przeznaczony pod budownictwo jednorodzinne.
7. Przedmiotowa działka gruntowa nie jest zabudowana.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż wydzielonej działki gruntowej wchodzącej w osobisty majątek Zainteresowanego może być uznana za działalność gospodarczą i spowodować, że stanie się podatnikiem podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, powinien on być wyłączony z obowiązku płacenia podatku za sprzedaż działki z tytułu podatku od towarów i usług tzw. VAT w związku z planowaną w najbliższym czasie sprzedażą nieruchomości gruntowej, ponieważ:

1. Nabycie udziału we współwłasności nastąpiło przeszło pięć lat temu, tj. w roku 2001.
2. Nastąpi sprzedaż majątku prywatnego, a nie towaru przeznaczonego do obrotu.
3. Jako sprzedający nieruchomość Zainteresowany nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej.
4. Sprzedaż nie posiada żadnych znamion prowadzenia podobnych czynności w sposób wielokrotny w przyszłości.

W ocenie Zainteresowanego, poparciem powyżej przedstawionego stanowiska są zasady zastosowane w argumentacji wynikającej z opublikowanych uzasadnień, m.in. w sprawach dot. zastosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, tj. w:

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 31 stycznia 2008 r., ILPP2/443-117/07-2/JK;

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 21 marca 2008 r., ITPP2/443-305/07/EŁ;

• uzasadnieniu wyroku NSA w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., I FPS 3/07.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 cytowanej ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na podstawie art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 powołanej wyżej ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług

W myśl art. 15 ust. 1 cyt. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art.15 ust. 2).

W związku z powyższym, aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze – dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że dnia 28 grudnia 2001 r. Zainteresowany nabył za zapłatą z majątku osobistego aktem notarialnym od likwidatora spółki z o.o. udział X w działce gruntowej niezabudowanej w X o powierzchni 24.910 m². Udziały we współwłasności tej działki likwidator sprzedał i wydał kilkunastu osobom. Odzwierciedleniem poszczególnych udziałów w nieruchomości były powierzchnie mniejszych działek w propozycji podziału tej nieruchomości gruntowej.

Celem nabycia udziałów przez Zainteresowanego we współwłasności tej nieruchomości gruntowej było to, iż po zniesieniu współwłasności w nieruchomości stanie się wyłącznym właścicielem działki z przeznaczeniem pod budowę własnego domu mieszkalnego. Nabyta współwłasność w działce gruntowej weszła do majątku osobistego Wnioskodawcy, miała być spożytkowana dla potrzeb rodziny, Zainteresowany nie miał zamiaru jej dalszej odsprzedaży.

Dnia 7 listopada 2006 r. wszyscy współwłaściciele tejże działki gruntowej w X dokonali aktem notarialnym nieodpłatnego zniesienia współwłasności działki, po wcześniejszym dokonaniu jej podziału geodezyjnego na mniejsze działki odzwierciedlające swoją powierzchnią udziały poszczególnych współwłaścicieli i wyodrębnili te wyłączne własności działek w księgach wieczystych.

Poprzez zniesienie współwłasności Wnioskodawca stał się wyłącznym właścicielem czterech małych sąsiadujących ze sobą działek o łącznej powierzchni 2.996 m². Powstała różnica zwiększająca o 9 m² powierzchnię działek w stosunku do proporcji posiadanego udziału w nieruchomości wynikła z technicznego dokonania podziału oraz za nieodpłatną zgodą pozostałych współwłaścicieli.

Z uwagi na to, iż celem Zainteresowanego od samego początku było posiadanie działki dla potrzeb własnych rodziny w dniu 7 lutego 2008 r., Wnioskodawca zakończył proces scalenia geodezyjnego działek będących jego wyłączną własnością, wprowadzając je w jedną księgę wieczystą.

Zainteresowany nadmienia, iż nie prowadzi on, ani jego żona żadnej działalności gospodarczej.

Obecnie, z uwagi na istotne pogorszenie się sytuacji finansowej oraz systematyczne pogarszanie się stanu zdrowia córki po porażeniu mózgu, wymagającego niemałego finansowania, plany budowy własnego domu stały się iluzją. Wnioskodawca postanowił przedmiotową działkę sprzedać, pomimo niekorzystnej koniunktury na rynku nieruchomości.

Zainteresowany ponadto nie posiadał i nie posiada statusu rolnika ryczałtowego w rozumieniu ustawy o VAT. Nie wykorzystywał i nie wykorzystuje przedmiotowego gruntu w działalności gospodarczej, w tym również w działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o VAT. Przedmiotowy grunt nie był i nie jest udostępniany odpłatnie ani nieodpłatnie innym osobom na podstawie umowy dzierżawy lub użyczenia. Zainteresowany nigdy wcześniej nie dokonywał sprzedaży jakichkolwiek gruntów. Nie ma planów dalszych sprzedaży gruntów w przyszłości. Nie posiada własności innego gruntu i nie ma zamiaru zakupu żadnego gruntu. Przedmiotowy grunt według miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jest przeznaczony pod budownictwo jednorodzinne, jest ponadto niezabudowany.

Odnosząc powołane przepisy do przedstawionej sytuacji wskazać należy, iż Wnioskodawca zbywa grunt niezabudowany. Nieruchomości (grunty) wyczerpują definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, jednak w przedmiotowej sprawie Wnioskodawcy nie można uznać za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ustawy. Nic nie wskazuje na to, aby dokonując sprzedaży gruntu Zainteresowany działał w charakterze handlowca. Nabycie miało charakter jednorazowej czynności i taki charakter będzie miało zbycie gruntu.

Dokonana powyżej analiza wskazuje, iż w przedmiotowej sprawie brak zamiaru dokonywania czynności opodatkowanych w sposób częstotliwy. Nadmienić należy, iż Wnioskodawca nie dokonywał wcześniej dostaw gruntów, a ten który posiada, nie był wykorzystywany w celach zarobkowych. Zainteresowany nie udostępniał nieruchomości osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych, skutkujących uzyskiwaniem korzyści majątkowych z przedmiotowego gruntu. Kompleksowa analiza sprawy wskazuje, iż w omawianym przypadku brak okoliczności skutkujących uznaniem dostawy nieruchomości za działalność gospodarczą. Brak takiej przesłanki nie pozwala przyjąć tezy, iż Wnioskodawca występuje w związku z dostawą gruntu w roli podatnika podatku VAT. Zainteresowany sprzedając nieruchomość korzysta z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a taka czynność nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Reasumując, dokonując planowanej sprzedaży działki Zainteresowany nie będzie działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług pod warunkiem, że będzie to czynność jednorazowa. Okoliczności będące przyczyną transakcji sprzedaży nieruchomości nie wskazują, iż miałyby być one czynione z zamiarem wykonywania w sposób częstotliwy. Tym samym przedmiotowa sprzedaż nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntu. Wniosek w zakresie interpretacji prawa podatkowego dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie rozstrzygnięty odrębną interpretacją.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.