INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 05.06.2009 r. (data wpływu 28.07.2009 r.) oraz piśmie uzupełniającym braki formalne (data nadania 20.08.2009 r., data wpływu 24.08.2009 r., na wezwanie z dnia 12.08.2009 r. Nr IPPB2/436-287/09-2/MS (data nadania 13.08.2009 r., data doręczenia 14.08.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych wpłat środków pieniężnych na konto chorego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28.07.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych wpłat środków pieniężnych na konto chorego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Od roku 2007 Wnioskodawczyni podlega leczeniu na chorobę nowotworową, a wydatki na leczenie stanowią bardzo duże obciążenie dla jej budżetu, przekracza jej możliwości finansowe.

Znajomi Wnioskodawczyni oraz całkiem obce osoby zaoferowały pomoc w gromadzeniu środków na leczenie w postaci wpłat na jej konto bankowe (już istniejące lub specjalnie do tego celu utworzone). Kwoty te będą wpłacane w różnych terminach oraz w różnym czasie.

W dniu 12 sierpnia 2009r. pismem Nr IPPB2/436-287/09-2/MS Wnioskodawczyni została wezwana do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez wskazanie:

• czy interpretacja przepisów prawa podatkowego ma być udzielona również w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych... W złożonym wniosku została zaznaczona w części D. 2 poz. 40 – podatek dochodowy od osób fizycznych, jak również poz. 44 - podatek od spadków i darowizn.

• jeżeli zakres interpretacji ma dotyczyć podatku dochodowego od osób fizycznych, to należy uiścić dodatkową opłatę, sprecyzować pytanie w zakresie tego podatku oraz przedstawić własne stanowisko w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego odnośnie podatku dochodowego od osób fizycznych.
  
  

Ww. wezwanie skutecznie doręczono w dniu 14.08.2009 r. W wyznaczonym terminie przedmiotowe braki zostały uzupełnione.

Wnioskodawczyni uzupełniła, iż interpretacja przepisów prawa podatkowego ma być udzielona tylko w zakresie podatku od spadków i darowizn.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wpłaty od osób obcych będą podlegały obowiązkowi podatkowemu określonemu w ustawie o podatku od spadków darowizn z dnia 28 lipca 1983 r. określonemu w artykułach 1,5,6,7,9,14 oraz 15...

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Wpłaty dokonywane na konto Wnioskodawczyni, już posiadane lub specjalnie do tego celu utworzone stanowią darowizny w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego (ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r., Dz. U. 1964 Nr 16 poz. 93), zawartych w tytule XXXIII „Darowizna”. W tym przypadku umowa została zawarta bez zachowania szczególnej formy określonej w art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego czyli w postaci aktu notarialnego. Jednakże zgodnie z dalszą treścią tego przepisu umowa stała się ważna w momencie dokonania wpłaty na konto, czyli spełnienia świadczenia, określonego w umowie darowizny. Wpłaty na konto z tego tytułu będą oznaczone jako darowizna.

W związku z powyższym opisane wpłaty podlegają podatkowi od spadków i darowizn w związku z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn z dnia 28 lipca 1983 r., (Dz. U. 1983 Nr 46, poz. 207), który stanowi, że podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem: darowizny, polecenia darczyńcy.

Jednocześnie zgodnie z artykułem 2 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1992 o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. (Dz. U. 1991 Nr 80, poz. 350) do dokonanych wpłat nie będą miały zastosowania przepisy tejże ustawy.

Zgodnie z art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych czyli na Wnioskodawcy.

Obowiązek podatkowy powstanie przy nabyciu z polecenia darczyńcy z chwilą wykonania polecenia - czyli w przypadku Wnioskodawczyni w momencie dokonania wpłaty na jej konto (art. 6 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn).

Podstawa opodatkowania zostanie określona zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn - w wysokości wartości nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. W przypadku Wnioskodawczyni będzie to wartość kwot wpłaconych na konto.

Wysokość podatku zostanie określona zgodnie z art. 9 ust. 1 wymienionej ustawy, który stanowi, iż opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę od jednej osoby własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej:

1. 9 637 zł - jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej;
2. 7 276 zł - jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do II grupy podatkowej;
3. 4 902 zł - jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do III grupy podatkowej.
   
   

Oznacza to, że wszelkie wpłaty dokonane przez osoby obce zaliczane do III grupy podatkowej, nieprzekraczające kwoty 4 902 zł otrzymane od jednej osoby w ciągu kolejnych 5 lat (art. 9 ust. 2) będą zwolnione od podatku.

W przypadku przekroczenia kwoty 4 902 zł podatek zostanie naliczony zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz zgodnie z art. 17a wymienionej ustawy zostanie złożone zeznanie według określonego wzoru.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768), podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

1. dziedziczenia, zapisu, dalszego zapisu, polecenia testamentowego;
2. darowizny, polecenia darczyńcy;
3. zasiedzenia;
4. nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
5. zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
6. nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.
   
   

Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu. Najczęściej darowizna polega na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego.

Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie określa na własne potrzeby pojęcia darowizny, niezbędne zatem jest odniesienie do znaczenia, jakie mają one w przepisach prawa cywilnego.

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) darowizna jest umową, w której darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku.

Świadczenie darczyńcy jest bezpłatne wtedy, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Nie stanowią darowizny nieodpłatne świadczenia, jakie występują w związku z umowami regulowanymi innymi przepisami Kodeksu cywilnego, np. umowa użyczenia, pożyczki, przechowywania.

Art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego stanowi, iż oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej:

1. 9 637,00 zł jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej,
2. 7 276,00 zł jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do II grupy podatkowej,
3. 4 902,00 zł jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do III grupy podatkowej.
   
   

Jeżeli nabycie własności rzeczy i praw majątkowych od tej samej osoby następuje więcej niż jeden raz, do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych dolicza się wartość rzeczy i praw majątkowych nabytych od tej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie. Od podatku obliczonego od łącznej wartości nabytych rzeczy i praw majątkowych potrąca się podatek przypadający od opodatkowanych poprzednio nabytych rzeczy i praw majątkowych. Wynikająca z obliczenia nadwyżka podatku nie podlega ani zaliczeniu na poczet innych podatków, ani zwrotowi. Nabywcy obowiązani są w zeznaniu podatkowym wymienić rzeczy i prawa majątkowe nabyte w podanym wyżej okresie (art. 9 ust. 2 ww. ustawy).

Do poszczególnych grup podatkowych zalicza się zgodnie z art. 14 ust. 3 ww. ustawy:

• do grupy I - małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów;

• do grupy II - zstępnych rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępnych i małżonków pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych;

• do grupy III - innych nabywców.
  
  

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że w tym przypadku będziemy mieli do czynienia z wpłatami od osób będących w stosunku do Wnioskodawczyni w III grupie podatkowej (czyli od znajomych, osób obcych nie będących rodziną).

Obowiązek podatkowy zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy przy nabyciu w drodze darowizny powstaje z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy – z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń i ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych (art. 5 ww. ustawy).

W sytuacji gdy wartość darowizny przekroczy kwotę wolną od podatku, podatnicy podatku od spadków i darowizn w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego zobowiązani są do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zeznania podatkowego zgodnie z art. 17a ust. 1 ww. ustawy.

Mając na względzie powyższe, stwierdzić należy, iż w odniesieniu do zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku, tj. wpłat na konto, które otrzyma Wnioskodawczyni od znajomych oraz osób obcych, dolicza się darowizny mające wpływ na określenie podstawy opodatkowania. Nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn wyłącznie wówczas, jeżeli wartość jednorazowej darowizny jaką otrzyma Wnioskodawczyni od darczyńcy lub wartość darowizn otrzymanych od tej samej osoby w ciągu 5 lat nie przekroczy kwoty wolnej od podatku, tj. kwoty 4 902 zł.

Natomiast obowiązek uiszczenia podatku od spadków i darowizn powstanie zawsze jeżeli jednorazowo wartość darowizny przekroczy kwotę wolną od podatku w danej grupie podatkowej, ewentualnie jeżeli po zliczeniu wartości darowizn otrzymanych od tego samego darczyńcy w ciągu ostatnich pięciu lat ich suma również przekroczy kwotę wolną.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.