INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 lipca 2009r. (data wpływu 22 lipca 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla sprzedaży sieci kanalizacyjnej Gminie - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 lipca 2009r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla sprzedaży sieci kanalizacyjnej Gminie.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Przedsiębiorstwo budowlane prowadzi szeroką działalność gospodarczą polegającą na realizowaniu inwestycji budowlanych.

W ramach tej działalności między innymi buduje we własnym zakresie na zakupionych wcześniej gruntach mieszkania i domy celem ich dalszej sprzedaży. W zakresie tej działalności z własnych środków oprócz samych budynków mieszkalnych buduje również niezbędne do użytkowania tych budynków sieci kanalizacji sanitarnej i deszczowej.

Budowa tych sieci należy do zadań własnych gminy jednak oczekiwanie na wykonanie tych sieci przez gminę skutkowałoby znacznym wydłużeniem procesu budowlanego. Dlatego przedsiębiorstwo Wnioskodawcy w ramach prowadzonej inwestycji realizuje te sieci z własnych środków i po zakończeniu inwestycji występuje do właściwej gminy z wnioskiem o ich zakup. Po zakończeniu inwestycji gmina lub przedsiębiorstwa komunalne przystępują do użytkowania sieci, mimo że ich jeszcze nie odkupiły od przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

Proces wykupu sieci przez gminę trwa z reguły kilka lat. Na dzień dzisiejszy przedsiębiorstwo Wnioskodawcy uzgodniło ostatecznie z miastem wykup sieci kanalizacji sanitarnej i deszczowej zrealizowanych w latach 2003-2006. W tych latach rozpoczęło się także użytkowanie tych sieci przez przedsiębiorstwo wodociągowe. Przedsiębiorstwo Wnioskodawcy z tytułu użytkowania tych sieci nie otrzymuje i nie otrzymywało żadnego wynagrodzenia. Za użytkowanie sieci opłaty wnoszą mieszkańcy domów na rzecz przedsiębiorstwa wodociągowego. W związku z tym, że Wnioskodawca realizował budowę tych sieci w celu ich sprzedaży jako sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT dokonywał odliczenia podatku VAT naliczonego w fakturach zakupu towarów i usług związanych z wytworzeniem tych sieci.

W związku z tym, że od dnia przejęcia sieci do użytkowania upłynęło więcej niż 2 lata miasto stoi na stanowisku, że sprzedaż tych sieci powinna być zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, mimo że zdaniem Wnioskodawcy przejęcie tych sieci do użytkowania nie spełnia definicji pierwszego zasiedlenia. Zgodnie z tą definicją za pierwsze zasiedlenie uważa się wydanie budowli do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi po jej wybudowaniu. W tym przypadku użytkowanie nastąpiło nie w wykonaniu takiej czynności, tylko w oczekiwaniu na tę pierwszą czynność, tzn. umożliwiono użytkowanie sieci przed datą ich opodatkowanego podatkiem VAT nabycia przez gminę. W przeciwnym przypadku biorąc pod uwagę czas uzgadniania z gminą wykupu sieci nabywcy mieszkań i domów nie mogliby z nich skutecznie korzystać.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż gminie sieci kanalizacyjnych w opisanym powyżej stanie faktycznym będzie opodatkowana podatkiem VAT w wysokości 22% zgodnie z art. 5 i art. 41 ust 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarowi usług, czy też sprzedaż taka będzie zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż sieci kanalizacyjnych w opisanym powyżej stanie faktycznym nie korzysta ze zwolnienia o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarowi usług i powinna być opodatkowana zgodnie z art. 5 i art. 41 ust. 1 ww. ustawy podatkiem VAT w wysokości 22%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Podstawowa stawka podatku od towarów i usług dla dostawy towarów i świadczenia usług zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Ponadto ustawodawca przewidział obniżone stawki podatku w wysokości 7%, 3% 0% oraz zwolnienia od podatku wyszczególnione w ustawie o VAT oraz rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336 ze zm.) dla dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług albo dla części tych dostaw lub części świadczenia usług oraz określił warunki stosowania obniżonych stawek.

Z treści wniosku wynika, iż przedmiotem sprzedaży będą sieci kanalizacji sanitarnej i deszczowej wybudowane przez przedsiębiorstwo Wnioskodawcy w latach 2003-2006 i w tych latach oddane do użytkowania. Przedsiębiorstwo Wnioskodawcy z tytułu użytkowania tych sieci nie otrzymuje i nie otrzymywało żadnego wynagrodzenia.

W tym miejscu należy wskazać, iż zgodnie z definicją zawartą w ustawie z dnia 7 lipca 1994r. prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2006r. Nr 156 poz. 1118 ze zm.), przez „obiekt budowlany” należy rozumieć:

• budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,
• budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,
• obiekt małej architektury.
  
  

Przez „budowlę” należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak m.in. przepusty, sieci techniczne, budowle ziemne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, sieci uzbrojenia terenu oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Natomiast, Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych stanowiąca usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych grupuje „Obiekty budowlane” w dwóch sekcjach „Budynki” i „Obiekty inżynierii lądowej i wodnej”. PKOB nie klasyfikuje obiektów małej architektury. Za obiekty inżynierii lądowej i wodnej według PKOB uważane są wszystkie obiekty budowlane nie klasyfikowane jako budynki. Sekcja „Obiekty inżynierii lądowej i wodnej”, obejmuje m.in. rurociągi sieci kanalizacyjnej rozdzielczej i kolektory (PKOB 2223), rurociągi sieci rozdzielczej wody (PKOB 2222).

Powyższe wskazuje, iż zarówno „obiekty inżynierii lądowej i wodnej”, o których mowa w PKOB oraz „budowle” wymienione w ustawie Prawo budowlane spełniają definicje obiektów budowlanych niebędących budynkami. Tym samym sieci kanalizacyjne i wodociągowe, niebędące budynkami, należy uznać za budowle.

Zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwolnieniem z podatku VAT objęta została, dostawa budynków, budowli lub ich części, za wyjątkiem, gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata;
   
   

oraz zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a, dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa powyżej, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Przy czym warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy o VAT).

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Z powyższych przepisów wynika, iż dostawa nieruchomości, co do zasady, korzysta ze zwolnienia z podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły dwa lata.

W treści wniosku wskazano, iż po oddaniu do użytkowania sieci kanalizacji użytkowane były przez przedsiębiorstwo wodociągowe nieodpłatnie, tzn. Wnioskodawca za udostępnienie do użytkowania nie otrzymywał żadnego wynagrodzenia. W tym miejscu należy wskazać, iż przekazanie majątku do nieodpłatnego użytkowania jest nieodpłatnym świadczeniem usług.

Nieodpłatna dostawa towarów oraz nieodpłatne świadczenie usług, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, za wyjątkiem ściśle określonych sytuacji, wskazanych w art. 7 ust. 2 oraz art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT za odpłatne świadczenie usług uznaje się także wszelkie nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami w całości lub w części.

Nie ma zatem podstaw do opodatkowania usług świadczonych wprawdzie nieodpłatnie, lecz w związku z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem.

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest budowa budynków mieszkalnych i niezbędnych do użytkowania tych budynków sieci kanalizacji sanitarnej i deszczowej.

Oznacza to, że czynność przekazania tych sieci przedsiębiorstwu wodociągowemu do użytkowania jest czynnością związaną z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a tym samym niepodlegajacą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Z powyższego wynika, iż wytworzone w latach 2003-2006 środki trwałe, w okresie pomiędzy oddaniem do użytkowania, a sprzedażą wykorzystywane były do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Skoro więc oddanie do nieodpłatnego użytkowania jest czynnością niepodlegającą opodatkowaniu nie można tej czynności uznać za spełniającą definicję pierwszego zasiedlenia.

Zatem dopiero w momencie dokonania sprzedaży, nastąpi oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy budowli po ich wybudowaniu. Mając na uwadze definicję pierwszego zasiedlenia, będziemy mieli w przedmiotowej sytuacji, w momencie sprzedaży sieci, do czynienia z pierwszym zasiedleniem nieruchomości po jej wybudowaniu.

Należy mieć również mieć na uwadze, iż zgodnie z powołanym art. 43 ust.1 pkt 10a, zwolnieniem objęta jest również dostawa budowli dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, w stosunku do których nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W omawianej sprawie, w związku z tym, że Wnioskodawca realizował budowę tych sieci w celu ich sprzedaży jako sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT dokonywał odliczenia podatku VAT naliczonego w fakturach zakupu towarów i usług związanych z wytworzeniem tych sieci.

W myśl podstawowej zasady warunkującej prawo do odliczenia podatku VAT wyrażonej w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ze względu więc na związek dokonanych zakup z czynnościami opodatkowanymi Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących zakupy dokonane w związku z budową sieci.

Jak wskazano powyżej dostawa nieruchomości objęta jest zwolnieniem z opodatkowania, z wyłączeniem przypadków gdy jest dokonywana m. in. w ramach pierwszego zasiedlenia.

W przedmiotowej sprawie pierwsze zasiedlenie tj. oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy (użytkownikowi) sieci po ich wybudowaniu nastąpi w momencie sprzedaży. Nie znajdzie również zastosowania zwolnienie od podatku wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a, ponieważ w stosunku do tych obiektów przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Reasumując, ze względu na fakt, iż dostawa sieci będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, a dokonującemu dostawy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego dostawa sieci kanalizacji sanitarnej i deszczowej, o których mowa w opisanym zdarzeniu przyszłym, będzie opodatkowana podatkiem VAT.

Sieci kanalizacji sanitarnej i deszczowej nie zostały wymienione w załącznikach do ustawy oraz ww. rozporządzeniu w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o VAT, jako korzystające z obniżonych stawek podatku lub zwolnienia od podatku.

Zatem dostawa tych sieci podlega opodatkowaniu według stawki 22% na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Na marginesie należy zauważyć, iż w przypadku gdy dokonano odliczenia od zakupów związanych z wytworzeniem środka trwałego, który był przez pewien okres czasu wykorzystywany do czynności niepodlegających opodatkowaniu (nieodpłatne użytkowanie), a następnie do czynności opodatkowanych (sprzedaż), należy mieć na uwadze unormowania, art. 91 ust. 7 ustawy o VAT, zgodnie z którymi, przepisy dotyczące korekty podatku naliczonego zawarte art. 91 ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadkach gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.