INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 22.06.2009 r. (data wpływu 06.07.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania „u źródła” należności wypłacanych niemieckiemu rezydentowi podatkowemu za najem kontenerów, uzupełnionym w dniu 17.09.2009 r. (data wpływu 21.09.2009 r.) w związku z wezwaniem z dnia 03.09.2009 r. (data nadania 04.09.2009 r., data otrzymania 11.09.2009 r.) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 06.07.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania „u źródła” należności wypłacanych niemieckiemu rezydentowi podatkowemu za najem kontenerów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług transportowych. Na podstawie umowy najmu użytkuje kontenery, które służą do transportu przesyłek (w exporcie i imporcie) oraz do przechowywania części. Kontenery mają wymiary 760/245/250 cm i są one przewożone na specjalnie przystosowanych samochodach lecz nie są one na trwałe z nimi związane. Samochody wykorzystywane do transportu są własnością podwykonawców usług transportowych, z którymi współpracuje Spółka na podstawie zawartych umów. Najem kontenerów odbywa się na mocy umowy pomiędzy Spółką a kontrahentem z Niemiec. Zapłata za ich użytkowanie przekazywana jest na podstawie faktury obciążeniowej na rachunek kontrahenta w Niemczech. Kontrahent niemiecki nie ma siedziby na terytorium RP. Spółka posiada certyfikat rezydencji o którym mowa w art. 4.12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z dn. 15.02.1992 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy Spółka prawidłowo zakwalifikowała najem kontenerów opisanych powyżej do urządzeń przemysłowych oraz prawidłowo określiła procent zryczałtowanego podatku w wysokości 5% ...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Spółki najem kontenerów winien być zaliczany do należności licencyjnych zgodnie z art. 12 ust. 3 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z dn. 14.05.2003 r. jako prawo do użytkowania urządzeń przemysłowych. Ani ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 15.02.1992 r., ani umowa między RP, a RFN z 14.05.2003 r. nie zawierają definicji urządzenia przemysłowego, jednak wg Słownika Języka Polskiego PWN urządzenie to rodzaj mechanizmu lub zespół elementów, przyrządów służących do wykonywania określonych czynności, ułatwiających pracę, przemysłowy - to dotyczący przemysłu, związany z przemysłem, mający zastosowanie w przemyśle. W związku z powyższym Spółka na mocy art. 26 ww. ustawy (z uwzględnieniem przepisów umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z 14.05.03 art. 12 ust. 2) miała obowiązek pobrania 5% zryczałtowanego podatku od dokonywanych płatności z ww. tytułu (w momencie dokonywania płatności za fakturę) oraz przekazania go do właściwego Urzędu Skarbowego pod warunkiem posiadania certyfikatu rezydencji kontrahenta w Niemczech.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie tut. Organ podatkowy uznaje, iż umiejscowienie przez Wnioskodawcę definicji certyfikatu rezydencji w „ art. 4.12” zamiast „ art. 4a pkt 12” ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi oczywistą pomyłkę pisarską nie mającą wpływu na rozstrzygnięcie w przedmiotowej sprawie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.