Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB4/415-778/12-7/MP
z 10 stycznia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17.09.2012 r. (data wpływu 20.09.2012 r.) uzupełnione pismem z dnia 07.12.2012 r. (data nadania 10.12.2012 r., data wpływu 12.12.2012 r.) na wezwanie z dnia 30.11.2012 r. Nr IPPB4/415-778/12-2/JK3 (data nadania 03.12.2012 r., data doręczenia 05.12.2012 r.) oraz pismem z dnia 31.12.2012 r. (data nadania 02.01.2013 r., data wpływu 07.01.2013 r.) na wezwanie z dnia 21.12.2012 r. Nr IPPB4/415-778/12-5/JK3 (data nadania 21.12.2012 r., data doręczenia 27.12.2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania kosztów sfinansowania przez Spółdzielnię szkolenia, zakwaterowania, wyżywienia i przejazdu pracowników – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20.09.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania kosztów sfinansowania przez Spółdzielnię szkolenia, zakwaterowania, wyżywienia i przejazdu pracowników.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 30.11.2012 r. Nr IPPB4/415-778/12-2/JK3 (data nadania 03.12.2012 r., data doręczenia 05.12.2012 r.) oraz pismem z dnia 21.12.2012 r. Nr IPPB4/415-778/12-5/JK3 (data nadania 21.12.2012 r., data doręczenia 27.12.2012 r.), tut. Organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez wskazanie przepisów prawa podatkowego będących przedmiotem interpretacji, doprecyzowanie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, a także dostarczenie oryginału pełnomocnictwa lub urzędowo poświadczonego odpisu pełnomocnictwa bądź innego dokumentu, z którego wynika prawo Pani T.B. i Pana J. J. do reprezentacji i odbioru korespondencji dotyczącej wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego Spółdzielni Mieszkaniowej.

Pismem z dnia z dnia 07.12.2012 r. (data nadania 10.12.2012 r., data wpływu 12.12.2012 r.) oraz pismem z dnia 31.12.2012 r. (data nadania 02.01.2013 r., data wpływu 07.01.2013 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca planuje poniesienie kosztów 3-dniowego szkolenia członków zarządu poza miejscem zamieszkania. Koszty będą dotyczyły przejazdu, zakwaterowania, szkolenia, wyżywienia. Wnioskodawca nie będzie dokonywał członkom zarządu zwrotu żadnych kosztów. Nie zostały spełnione przesłanki zawarte w art. 21 ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. przedmiotowe koszty Wnioskodawca zaliczył do kosztów uzyskania przychodów. Szkolenie odbyło się na terytorium Polski.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż członkowie zarządu pełnią swoje funkcje w ramach stosunku pracy, członkostwo w zarządzie jest wykonywane w ramach obowiązków pracowniczych. Szkolenia członków zarządu odbywają się z inicjatywy pracodawcy. Przedmiotowe szkolenia są związane z wykonywaniem czynności przez pracownika na danym stanowisku pracy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy koszt szkolenia członka zarządu poniesiony przez Wnioskodawcę będzie stanowił przychód uczestnika, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, poniesienie kosztów szkolenia członków zarządu (zatrudnionych na umowę o pracę na czas nieokreślony) nie powinno stanowić przychodu uczestników szkolenia. Wydatki na szkolenia członków zarządu ponoszone przez Wnioskodawcę przyczyniają się do podnoszenia ich kwalifikacji, poszerzenia wiedzy, którą osoby te muszą posiadać, by pełnić powierzone funkcje.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłem przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Przepis art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z cytowanych powyżej przepisów jednoznacznie wynika, że do przychodów pracownika zalicza się wszystkie otrzymywane przez niego świadczenia, wynikające z zawartej umowy bądź mające związek z wykonywaniem przez niego pracy.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż członkowie zarządu pełnią swoje funkcje w ramach stosunku pracy, członkostwo w zarządzie jest wykonywane w ramach obowiązków pracowniczych. Szkolenia członków zarządu odbywają się z inicjatywy pracodawcy i są związane z wykonywaniem czynności przez pracownika na danym stanowisku pracy.

Należy zatem przyjąć, że co do zasady wartość świadczeń otrzymanych przez pracownika na dokształcanie i podnoszenie kwalifikacji zawodowych stanowi przychód ze stosunku pracy. Jednakże zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas zwolnienia z całości lub części dnia pracy oraz za czas urlopu szkoleniowego.

Użyte w cytowanym powyżej przepisie sformułowanie „odrębne przepisy” obejmuje cały szereg aktów prawnych, z których wynika prawo pracownika do otrzymania od pracodawcy świadczeń w związku z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych.

W niniejszym przypadku do odrębnych przepisów (z uwagi na brak uregulowań w tym zakresie w przepisach szczególnych), należy zaliczyć ustawę z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.).

W myśl art. 103¹ § 1 Kodeksu pracy przez podnoszenie kwalifikacji zawodowych rozumie się zdobywanie lub uzupełnianie wiedzy i umiejętności przez pracownika, z inicjatywy pracodawcy albo za jego zgodą.

Regulacje zawarte w art. 103¹-103⁶ Kodeksu pracy różnicują zakres świadczeń przysługujących pracownikom w zależności od tego, czy pracownik:

• podnosi kwalifikacje zawodowe z inicjatywy pracodawcy albo za jego zgodą, bądź
  
• zdobywa lub uzupełnia wiedzę i umiejętności z własnej inicjatywy.
  
  
  

Udział pracowników w szkoleniach organizowanych z inicjatywy pracodawcy wypełnia przesłanki definicji podnoszenia kwalifikacji zawodowych, określonej w przepisach prawa pracy. A zatem uczestnictwo w szkoleniach organizowanych przez pracodawcę dla pracowników mieści się w dyspozycji tej regulacji.

Pracownikowi, który podnosi kwalifikacje zawodowe z inicjatywy pracodawcy albo za jego zgodą, przysługuje urlop szkoleniowy i zwolnienie z całości lub z części dnia pracy, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia, które nie korzysta ze zwolnienia. Ponadto pracodawca może mu przyznać dodatkowe świadczenia, w szczególności pokryć opłaty za kształcenie, przejazd, podręczniki i zakwaterowanie (art. 103³ Kodeksu pracy), które w takich okolicznościach korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto należy zaznaczyć, iż pracodawca zawiera - na piśmie - z pracownikiem podnoszącym kwalifikacje zawodowe umowę określającą wzajemne prawa i obowiązki stron. Postanowienia umowy nie mogą być jednak mniej korzystne niż przepisy Kodeksu pracy (art. 1034 § 1 i 2 Kodeksu pracy).

Pracodawca nie ma obowiązku zawarcia umowy, jeżeli nie zamierza zobowiązać pracownika do pozostawania w zatrudnieniu po ukończeniu podnoszenia kwalifikacji zawodowych (art. 103⁴ § 3 Kodeksu pracy).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca planuje poniesienie kosztów 3-dniowego szkolenia członków zarządu poza miejscem zamieszkania. Koszty będą dotyczyły przejazdu, zakwaterowania, szkolenia, wyżywienia. Szkolenia członków zarządu odbywają się z inicjatywy pracodawcy. Przedmiotowe szkolenia są związane z wykonywaniem czynności przez pracownika na danym stanowisku pracy.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwalnia z opodatkowania wyłącznie wartość świadczeń przyznanych przez pracodawcę zgodnie z odrębnymi przepisami na podnoszenie kwalifikacji zawodowych.

Biorąc zatem pod uwagę przytoczone przepisy prawa jak i przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, iż pokrywane przez Wnioskodawcę koszt szkolenia związanego z wykonywaniem czynności przez pracownika na danym stanowisku pracy, tj. koszty przejazdu, zakwaterowania, szkolenia, wyżywienia stanowią dla członka zarządu przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże przychód ten w oparciu o przepis art. 21 ust. 1 pkt 90 ww. ustawy korzysta ze zwolnienia z opodatkowania.

Stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe, z uwagi na to, że wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy, pokrywane przez Wnioskodawcę koszty szkolenia stanowią dla członka zarządu przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który przy spełnieniu określonych przepisami prawa warunków korzysta ze zwolnienia z opodatkowania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.