INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 17 sierpnia 2009 r. (data wpływu 19 sierpnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu rozliczenia przychodów uzyskanych z tytułu sprzedaży domu letniskowego, wykorzystywanego w działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 sierpnia 2009 roku został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu rozliczenia przychodów uzyskanych z tytułu sprzedaży domu letniskowego, wykorzystywanego w działalności gospodarczej. Z uwagi na to, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z dnia 8 października 2009 r. nr ITPB1/415-666/09-2/MM wezwano Wnioskodawcę o uzupełnienie złożonego wniosku poprzez przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni zamierza dokonać sprzedaży domu letniskowego w zabudowie szeregowej. Dom ten stanowi wspólną własność Wnioskodawczyni i jej małżonka. Od 1995 roku w sezonie letnim prowadzona jest działalność gospodarcza, polegająca na wynajmie przedmiotowego domu. Działalność gospodarcza prowadzona przez Wnioskodawczynię nie została wpisana do ewidencji działalności gospodarczej i „posiada jedynie REGON”. Podatek z tej działalności opłacany jest w formie karty podatkowej, a pieniądze ze sprzedaży domu letniskowego Wnioskodawczyni zamierza przeznaczyć na cele mieszkaniowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy od przychodu ze sprzedaży domu letniskowego Wnioskodawczyni będzie zobowiązana zapłacić podatek dochodowy...

Zdaniem Wnioskodawcy nie powstanie obowiązek zapłaty podatku od sprzedaży nieruchomości, ponieważ nieruchomość ta została zakupiona wcześniej niż 5 lat temu, a działalność prowadzona w domu letniskowym nie posiada wpisu do ewidencji działalności gospodarczej i prowadzona jest sezonowo.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), w art. 10 w ust. 1 wyraźnie rozróżnia źródła przychodów.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 roku o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 ze zm.), ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą.

Podatek dochodowy w formie karty podatkowej ustalany jest odrębnie na każdy rok podatkowy w drodze decyzji naczelnika urzędu skarbowego. Podatnicy korzystający z tej formy opodatkowania są zwolnieni od obowiązku prowadzenia ksiąg, składania zeznań podatkowych, deklaracji o wysokości uzyskanego dochodu oraz wpłacania zaliczek na podatek dochodowy.

W przypadku opodatkowania w formie karty podatkowej wysokość podatku z pozarolniczej działalności gospodarczej nie jest uzależniona od wielkości uzyskiwanych przychodów, ani od ponoszonych kosztów. Wysokość podatku jest uzależniona od rodzaju prowadzonej działalności i jest wypadkową przede wszystkim dwóch wielkości: po pierwsze liczby zatrudnionych osób (co mówi o wielkości przedsiębiorstwa) oraz liczby mieszkańców miejscowości, w której prowadzona jest działalność.

Tym samym stawki karty podatkowej uwzględniają również podatek należny od przychodów uzyskanych ze sprzedaży składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej opodatkowanej w tej formie, jeżeli źródłem tych przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienione zostały przychody, które należy zakwalifikować do działalności gospodarczej.

Z art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

• ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c, (…).

W myśl art. 14 ust. 2c tej ustawy, do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

W świetle cytowanych powyżej przepisów zauważyć należy, iż z samej istoty rozwiązań zawartych w ww. przepisach wynika, iż przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej, z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy, stanowią przychód z działalności gospodarczej o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy.

Na gruncie niniejszej sprawy, niezbędnym elementem do określenia czy sprzedaż domu letniskowego stanowi przychód z działalności gospodarczej, jest określenie, czy nieruchomość ta stanowi budynek mieszkalny, czy budynek niemieszkalny.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje tych pojęć, a więc należy odnieść się w tym przypadku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (KOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.). W załączniku do ww. rozporządzenia, w rozdziale I, punkcie 2 – pojęcia podstawowe - zdefiniowane zostało m.in. pojęcie „budynki mieszkalne”. Z powyższych przepisów wynika, że budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadku, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Skoro zatem dom letniskowy wynajmowany jest w ramach działalności gospodarczej na cele mieszkalne, to należy zakwalifikować go jako budynek mieszkalny.

Mając na uwadze powyższe oraz przedstawiony stan faktyczny, stwierdzić należy, iż przychód ze sprzedaży domu letniskowego - budynku mieszkalnego, wykorzystywanego w działalności gospodarczej, nie stanowi przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co oznacza, że przychody uzyskane z tych tytułów nie są objęte stawką karty podatkowej.

Źródłem przychodów z tego tytułu jest odpłatne zbycie, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z ww. przepisem do źródeł przychodów zalicza się m.in. odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W świetle powyższego sprzedaż nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, a także sprzedaż spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, stanowi źródło przychodu podatkowego, wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, jeśli sprzedaż ma miejsce przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie. Jeśli natomiast odpłatne zbycie następuje po upływie tego okresu, nie powstaje przychód.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż dom letniskowy zakupiony został przez Wnioskodawczynię i jej małżonka w 1995 roku i obecnie małżonkowie zamierzają dokonać jego sprzedaży. Sprzedaż ta nastąpi po upływie 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie, a zatem nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód uzyskany ze sprzedaży nie podlega więc opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Końcowo wskazać należy, iż nie ma żadnego wpływu na sposób opodatkowania przychodów ze sprzedaży domu letniskowego fakt, iż działalność - na potrzeby której wykorzystywana była przedmiotowa nieruchomość - nie została wpisana do ewidencji działalności gospodarczej oraz iż była prowadzona sezonowo.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej datowania.

Jednocześnie zaznacza się, że zgodnie z art. 14k § 1 ustawy Ordynacja podatkowa zastosowanie się do niej przed jej zmianą lub przed doręczeniem organowi podatkowemu odpisu prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego tę interpretację nie może szkodzić - również w przypadku nieuwzględnienia jej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej – tylko Wnioskodawcy. Niniejsza interpretacja nie wywołuje zatem skutków prawnych dla Małżonka.

Małżonek Pani chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.