INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 września 2008r. (data wpływu 29 grudnia 2008r.), uzupełnionym pismem, które wpłynęło do tut. organu w dniu 10 marca 2009r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 grudnia 2008r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Wniosek został uzupełniony pismem, które wpłynęło do tut. organu w dniu 10 marca 2009r., będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu Nr IBPP1/443-29/09/EA z dnia 16 lutego 2009r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod nazwą FHU „B.” B. W. Wnioskodawca prowadzi m. in. najem samochodów osobowych. W najbliższym czasie Wnioskodawca chce wynajmować w ramach działalności swój prywatny samochód osobowy i osiągnięte z tego tytułu przychody opodatkowywać w zakresie prowadzonej działalności (podatek dochodowy wg skali).

Wnioskodawca nie zamierza jednak wprowadzać tego samochodu do ewidencji środków trwałych, tylko użyczać go na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT zarejestrowanym od stycznia 2006r. oraz od lipca 2008r. również do transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Samochód po przekazaniu na potrzeby działalności gospodarczej służył będzie tylko i wyłącznie do celów prowadzonej działalności gospodarczej.

Samochód ten został zakupiony na umowę kupna-sprzedaży przez Wnioskodawcę w lipcu 2008r. (Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia VAT od zakupu tego samochodu).

Po przekazaniu tego samochodu na cele działalności gospodarczej – wydatki związane z eksploatacją tego samochodu Wnioskodawca planuje zaliczać do kosztów uzyskania przychodów działalności poprzez ewidencję przebiegu pojazdu do wysokości limitu (w podatku od osób fizycznych) natomiast w podatku VAT wydatki związane z częściami do samochodu odliczać VAT w 100%. Natomiast VAT od paliwa będzie pozostawał bez odliczenia ze względu na niespełnienie warunków wymienionych w ustawie o VAT tj. art. 86.

Użyczenie prywatnego samochodu osobowego Wnioskodawcy na potrzeby działalności gospodarczej Wnioskodawca udokumentuje poprzez spisanie oświadczenia, w którym Wnioskodawca oświadczy, iż z danym dniem przeznaczy swój prywatny składnik majątku tj. samochód osobowy na cele tylko i wyłącznie prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej w zakresie wynajmu tego samochodu innym podmiotom gospodarczym, czy też osobom fizycznym (jako usługa opodatkowana podatkiem VAT ze stawką 22%).

Użyczenie to będzie nieodpłatne i Wnioskodawca planuje przeznaczyć ten samochód na potrzeby działalności gospodarczej początkowo na jeden rok czasu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostateczna wersja pytania sformułowana w uzupełnieniu wniosku, które wpłynęło do tut. organu w dniu 10 marca 2009r.):

Czy w sytuacji, gdyby samochód musiał być sprzedany na fakturę VAT jako firmowy Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia z VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku, które wpłynęło do tut. organu w dniu 10 marca 2009r.), sprzedaż ta może korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43, ponieważ w momencie zakupu Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT i samochód ten będzie traktowany jako używany – bo Wnioskodawca wykorzystywać go będzie minimum 6 m-cy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r., Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W świetle art. 7 ust. 1 ustawy, przez odpłatną dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego

W myśl art. 43 ust. 2 ustawy o VAT, przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że mający być przedmiotem dostawy samochód będzie spełniał w dniu sprzedaży kryteria towaru używanego.

Ponadto w wniosku wynika, iż przy zakupie przedmiotowego samochodu Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Zatem uznać należy, iż spełnione zostały przesłanki wynikające z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Reasumując, w świetle przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego oraz obowiązującego w tym zakresie stanu prawnego, stwierdzić należy, iż planowana sprzedaż samochodu będzie podlegała zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Końcowo należy zauważyć, iż kwestia obowiązku udokumentowania przedmiotowej transakcji poprzez wystawienie faktury oraz kwestia dotycząca podatku dochodowego objęte zostały odrębnymi rozstrzygnięciami.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.