INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 12 maja 2009r. (data wpływu do tut. Biura 19 maja 2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia momentu rozpoczęcia amortyzacji znaku firmowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 maja 2009r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia momentu rozpoczęcia amortyzacji znaku firmowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W spółce z o.o. został podwyższony kapitał podstawowy poprzez utworzenie nowych udziałów objętych przez nowego wspólnika - spółkę jawną. Udziały te zostały pokryte wkładem niepieniężnym - znakiem firmowym, indywidualizującym do momentu objęcia udziałów spółkę jawną (znak ten nie był jednak zarejestrowany i wprowadzony do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych spółki jawnej, lecz wytworzony i używany przez spółkę jawną). Znak ten został wyceniony przez rzeczoznawcę i zgłoszony do objęcia prawem ochronnym na znak towarowy zgodnie z potwierdzeniem zgłoszenia wydanym przez Urząd Patentowy (do obecnej chwili nie ma jeszcze decyzji Urzędu Patentowego przyznającego prawo ochronne). Prawo do zgłoszonego znaku firmowego zostało przeniesione na spółkę z o.o. w formie aktu notarialnego dokumentującego aport znaku firmowego do spółki z o.o. przez spółkę jawną. Wniesiony aportem do spółki z o.o. znak firmowy został zaliczony do wartości niematerialnych i prawnych spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Spółka z o.o. rozpoczęła amortyzację.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Od którego momentu spółka z o.o. może rozpocząć amortyzację podatkową biorąc pod uwagę fakt, że nie ma jeszcze decyzji Urzędu Patentowego nadającego prawo ochronne na znak towarowy (w związku z czym wniesiony został aportem do spółki z o.o. znak firmowy jeszcze nieopatentowany, a jedynie zgłoszony przez spółkę do opatentowania)...

Zdaniem Spółki w momencie podpisania aktu notarialnego, dokumentującego objęcie udziałów przez spółkę jawną w zamian za zgłoszony do Urzędu Patentowego znak firmowy, spółka z o.o. nabyła prawo do znaku firmowego. Amortyzacji podlegają jedynie nabyte znaki towarowe. Wniesiony jako wkład niepieniężny znak towarowy stanowi wartość niematerialną

i prawną podlegającą amortyzacji. Amortyzacji podlegają bowiem prawa określone w ustawie z 30 czerwca 2000r. - Prawo własności przemysłowej (PWP art. 16b ust. 1 pkt 6 updop). Amortyzacji podlegają zatem wszystkie prawa do znaków towarowych regulowane tą ustawą. Ustawa ta reguluje znaki towarowe niezależnie od ich rejestracji w Urzędzie Patentowym. Tym samym niezarejestrowane w Urzędzie Patentowym znaki podlegają amortyzacji, jeżeli można uznać je za prawo majątkowe.

Ponieważ, w związku z wniesieniem do spółki znaku firmowego, zachowana jest forma notarialna, to w takim przypadku dochodzi również do skutecznego przeniesienia na spółkę prawa do znaku towarowego. Wpis do rejestru patentowego stanowi jedynie przesłankę domniemania co do praw własności, nie decyduje jednak o prawie do korzystania.

Na podstawie art. 16b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych amortyzacji podlegają prawa określone w Prawie własności przemysłowej, nabyte, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia ich do używania. Z kolei z art. 67 ust. 3 Prawa własności przemysłowej wynika, iż przeniesienie tego prawa staje się skuteczne wobec osób trzecich z chwilą wpisu do rejestru patentowego. Zatem jeżeli w związku z wniesieniem do spółki znaku firmowego, zachowana jest forma notarialna, to w takim przypadku dochodzi także do skutecznego przeniesienia na spółkę z o.o. prawa do tego znaku, czyli nabycia tego prawa.

Amortyzację prawa do znaku towarowego spółka z o.o. powinna rozpocząć od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym doszło do podpisania aktu notarialnego dokumentującego wniesienie aportu (znaku firmowego).

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm. – zwanej dalej „updop”) amortyzacji podlegają m.in. z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 z późn. zm. – zwanej dalej „pwp”) - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencyjnej), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Powyższy przepis konstytuuje uprawnienie do amortyzowania przysługujące podatnikowi wówczas, gdy spełnione są następujące przesłanki; prawo określone w pwp:

1. jest własnością lub współwłasnością Spółki,
2. nadaje się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,
3. przewidywany okres jego używania wynosi co najmniej rok,
4. podatnik wykorzystuje je na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.
   
   

Łączne spełnienie powyższych przesłanek umożliwia właścicielowi (współwłaścicielowi) amortyzowanie prawa ze znaku towarowego, o ile wykorzystuje to prawo w działalności gospodarczej. Zasadne jest podkreślenie, że w świetle analizowanej regulacji do gospodarczego wykorzystywania nadawać się ma prawo ze znaku towarowego, a nie zaś sam znak towarowy.

Jak stanowi art. 120 pwp, znakiem towarowym może być każde oznaczenie, które można przedstawić w sposób graficzny, jeżeli oznaczenie takie nadaje się do odróżnienia towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa. Znakiem towarowym może być w szczególności wyraz, rysunek, ornament, kompozycja kolorystyczna, forma przestrzenna, w tym forma towaru lub opakowania, a także melodia lub inny sygnał dźwiękowy. Na znak towarowy może być udzielone prawo ochronne (art. 153 pwp). Prawo ochronne na znak towarowy jest zbywalne i podlega dziedziczeniu (art. 162 ust. 1 pwp).

Powołany powyżej art. 162 pwp, wprowadza całkowitą swobodę obrotu prawem ochronnym na znak towarowy pod warunkiem, że umowa przenosząca prawo ochronne na znak towarowy, zgodnie z art. 67 ust. 2 i 3 w zw. z art. 162 ust. 1 pwp, zachowa formę pisemną pod rygorem nieważności. Przeniesienie w/w prawa staje się skuteczne wobec osób trzecich z dniem wpisu przeniesienia prawa do rejestru. Jak wynika z art. 162 ust. 6 pwp przepisy ust. 1 oraz ust. 3-5 ( tj. możliwości przeniesienia oraz warunków ważności umowy dotyczącej przeniesienia) stosuje się odpowiednio do praw z dokonanego w Urzędzie Patentowym zgłoszenia, na które nie zostało jeszcze udzielone prawo ochronne.

W ocenie tut. Organu amortyzacji podatkowej może podlegać tylko prawo ochronne na znak towarowy. Zaś prawo z dokonanego zgłoszenia, na które nie udzielono prawa ochronnego nie może być uznane za wartość niematerialną i prawną, o której mowa w art. 16b ust.1 pkt 6 updop.

Przepis ten jednoznacznie wskazuje, że amortyzacji podlegają nabyte prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania. Na warunkach określonych w art. 6 ust. 1 Prawa własności przemysłowej, udzielane są m. in. prawa ochronne na znaki towarowe, które jako wartości niematerialne i prawne podlegają amortyzacji. Natomiast prawo ze zgłoszenia znaku towarowego, które powstaje z dniem zgłoszenia wniosku o rejestrację znaku towarowego, nie jest wartością niematerialną i prawną, czyli nie spełnia wymogów art. 16b ust. 1 pkt 6 updop.

Ochrona nabyta przez udzielenie prawa do znaku towarowego na mocy decyzji Urzędu Patentowego "cofa się" do daty zgłoszenia. Niemniej jednak decyzja w przedmiocie udzielenia prawa ochronnego ma charakter konstytutywny, albowiem dopiero ten akt przyznaje ochronę na znak towarowy. Wsteczne działanie ochronne prawa do znaku towarowego nie oznacza, że podatnik jest uprawniony do dokonywania odpisów amortyzacyjnych uznawanych za koszty podatkowe, począwszy od daty zgłoszenia znaku towarowego w Urzędzie Patentowym. Prawo do znaku towarowego może być bowiem ujawnione w ewidencji wartości niematerialnych i prawnych dopiero po uzyskaniu tego prawa (prawa ochronnego). Odpisy amortyzacyjne zaś nie mogą być dokonywane za okres wsteczny. Wniosek ten można wyprowadzić z treści art. 16h ust. 1 updop.

Jeżeli w związku z wniesieniem do Spółki aportu w postaci znaku towarowego, zachowana jest forma notarialna, mająca pierwszeństwo nad formą pisemną to w takim przypadku dochodzi również do skutecznego przeniesienia na spółkę prawa do znaku towarowego. Wpis do rejestru patentowego stanowi jedynie przesłankę domniemania co do praw własności, nie decyduje jednak o prawie do korzystania.

Skoro amortyzacji podlega prawo ochronne na znak towarowy a nie sam znak to amortyzacja tego prawa może być dokonywana dopiero po jego uzyskaniu, co nastąpi z chwilą jego zarejestrowania. A więc amortyzacji będzie można dokonywać począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym wartość niematerialna i prawna wprowadzona zostanie do ewidencji.

Stanowisko Spółki jest zatem nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.