INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 czerwca 2009r. (data wpływu 26 czerwca 2009r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 września 2009r. (data wpływu 10 września 2009r.) oraz pismem z dnia 18 września 2009r. (data wpływu 18 września 2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur za kwiaty i inne upominki dla pracowników i kontrahentów Spółki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 czerwca 2009r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur za kwiaty i inne upominki dla pracowników i kontrahentów Spółki.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 9 września 2009r. (data wpływu 10 września 2009r.) oraz pismem z dnia 18 września 2009r. (data wpływu 18 września 2009r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca dokonuje zakupu upominków w postaci między innymi kwiatów, statuetek ze środków obrotowych.

Wnioskodawca przekazuje upominki zarówno dla pracowników, byłych pracowników (emerytów), jak i dla kontrahentów. Koszt nabycia wiązanek, upominków to od 20 zł do 300 zł netto. Kwiaty są przekazywane pracownikom z okazji odejścia na emeryturę, jubileuszu, Dnia Kobiet czy imienin. Wnioskodawca kupuje też wiązanki pogrzebowe dla byłych pracowników. Kontrahentom natomiast kwiaty, czy inne upominki wręczane są z okazji między innymi jubileuszu kontrahenta, z okazji imienin prezesa Spółki zaprzyjaźnionej (na ręce prezesa), i w innych okolicznościach czasem do rąk konkretnej osoby z okazji jej święta, a czasem dla Spółki.

Natomiast z uzupełnienia wniosku z dnia 18 września 2009r. wynika, że Spółka oczekuje wydania interpretacji według aktualnego stanu prawnego, obowiązującego od dnia 1 grudnia 2008r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z kupnem kwiatów i innych upominków dla pracowników i kontrahentów Spółka ma prawo odliczyć VAT...

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, prawo do odliczenia przysługuje w zakresie w jakim nabywane przez podatnika towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zdaniem Spółki przekazanie kwiatów dla pracowników z okazji Dnia Kobiet, jubileuszu, czy pogrzebu jest kosztem pośrednio związanym z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Przekazane kwiaty pracownikom ze środków obrotowych stanowią wyrazy szacunku i pamięci, jaki pracodawca chciałby wyrazić. Wydatki te są związane z prowadzoną działalnością - służą miedzy innymi podniesieniu dobrej atmosfery wśród pracowników i wpływają na ich większą identyfikację z pracodawcą. Stąd Spółka stoi na stanowisku, że wykonując czynności opodatkowane ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Ponadto uważa, że czynność ta służy celom prowadzonego przedsiębiorstwa, dlatego nie podlega opodatkowaniu VAT z chwilą przekazania. Takie stanowisko potwierdza interpretacja Świętokrzyskiego Urzędu Skarbowego z 3 grudnia 2004r., sygn. RO/436/232/2004. Natomiast w postanowieniu Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z 6 grudnia 2006r., nr 1471/NUP1/443-346/2/06/AP Wnioskodawca czyta, że przekazanie wiązanek pogrzebowych nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Spółka uważa, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje również w przypadku upominków między innymi kwiatów przekazywanych jako podarunek kontrahentom. Taki zakup następuje na cele reprezentacji, a więc cele uprawniające od 1 grudnia 2008r. do odliczania podatku naliczonego.

Jeśli chodzi o obowiązek naliczenia należnego podatku VAT z tytułu przekazania upominków, czy kwiatów pracownikom jak i kontrahentom , od których przy nabyciu został odliczony podatek naliczony, Spółka stoi na stanowisku, że obowiązek taki nie istnieje zgodnie z art. 7 ust. 2, gdyż czynność ta służy celom prowadzonego przedsiębiorstwa.

Ponadto w opisanej sytuacji bez znaczenia jest fakt, czy przekazywane kwiaty oraz upominki mają status prezentów o małej wartości czy też nie, w myśl art. 7 ust. 4 ustawy. Zdaniem Spółki w przypadku przekazania kwiatów, czy też upominków zarówno pracownikom, byłym pracownikom jak i kontrahentom jako nieodpłatne wydanie towarów na cele związane z działalnością przedsiębiorstwa nie jest w ogóle opodatkowane VAT. Stąd Spółka nie ma obowiązku wystawiać faktury wewnętrznej i naliczać podatku VAT. Podobne stanowisko w tej sprawie zajął NSA w wyroku z dnia 23 marca 2009r. (sygn. FPS 6/08). Zdaniem 7-osobowego składu sędziów, nieodpłatne wydanie towarów na cele związane z działalnością przedsiębiorstwa podatnika nie jest opodatkowane VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, iż Wnioskodawca składając uzupełnienie do wniosku w dniu 18 września 2009r. doprecyzował wcześniej wskazane przepisy prawa, będące przedmiotem pisemnej interpretacji. Wnioskodawca zwraca się z wnioskiem o interpretację przepisów prawa podatkowego dotyczącego podatku od towarów i usług w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008r.

Kwestie dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały uregulowane w Dziale IX (art. 86-95) ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ww. ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Generalnie zatem, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy).

Zgodnie z art. 86 ust. 8 pkt 2 ustawy o VAT, podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą czynności, o których mowa w art. 7 ust. 3-7.

Stosownie do art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy o VAT, jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Natomiast, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego (art. 86 ust. 13 ustawy o VAT).

Z powołanych przepisów wynika, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikowi podatku od towarów i usług, od zakupów towarów i usług wykorzystywanych do dokonywania czynności opodatkowanych, przy spełnieniu warunków określonych w art. 86 ustawy o VAT.

Oznacza to, iż można odliczyć w całości podatek naliczony, który związany jest z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ustawodawca umożliwił podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ww. ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

W myśl postanowień art. 88 ust. 3a pkt 1 lit. a ustawy o VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi wystawionymi przez podmiot nieistniejący lub nieuprawniony do wystawiania faktur lub faktur korygujących.

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20 (art. 86 ust. 4 ustawy o VAT).

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca dokonuje zakupu upominków w postaci między innymi kwiatów, statuetek ze środków obrotowych.

Wnioskodawca przekazuje upominki zarówno dla pracowników, byłych pracowników (emerytów), jak i dla kontrahentów. Koszt nabycia wiązanek, upominków to od 20 zł do 300 zł netto. Kwiaty są przekazywane pracownikom z okazji odejścia na emeryturę, jubileuszu, Dnia Kobiet czy imienin. Wnioskodawca kupuje też wiązanki pogrzebowe dla byłych pracowników. Kontrahentom natomiast kwiaty, czy inne upominki wręczane są z okazji między innymi jubileuszu kontrahenta, z okazji imienin prezesa Spółki zaprzyjaźnionej (na ręce prezesa), i w innych okolicznościach czasem do rąk konkretnej osoby z okazji jej święta, a czasem dla Spółki.

Mając na uwadze przywołane wyżej przepisy oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny należy stwierdzić, iż Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie, opisanych we wniosku, towarów mających być przedmiotem nieodpłatnego przekazania na zasadach przewidzianych w art. 86 ust. 1, pod warunkiem spełnienia przesłanek pozytywnych, tj. że przekazanie tych towarów będzie związane z opodatkowaną działalnością Wnioskodawcy, przy uwzględnieniu ograniczeń wynikających z art. 88 tej ustawy.

Wobec powyższego w sytuacji wykonywania czynności opodatkowanych, stanowisko Wnioskodawcy, iż będzie mu przysługiwało prawo do obniżenia kwot podatku należnego o kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup kwiatów i innych upominków dla pracowników i kontrahentów Spółki, należało uznać za prawidłowe.

Kwestia opodatkowania podatkiem VAT czynności nieodpłatnego przekazania ww. towarów w okolicznościach wskazanych we wniosku oraz udokumentowania czynności nieodpłatnego przekazania tych towarów, jest przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Zauważa się też, iż zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) wyroki sądów są wydane w konkretnych sprawach i dotyczą wyłącznie tych spraw, w których zapadły. Powołany wyrok pozostaje więc bez wpływu na ocenę prawidłowości interpretacji przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w niniejszej sprawie.

Zaznaczyć też należy, iż wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 marca 2009r. (sygn. FPS 6/08), w sprawie przekazania przez podatnika bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem w świetle art. 7 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 11 marca 2004r .o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym od 1 czerwca 2005r., zapadł w innym stanie faktycznym niż występujący w przedmiotowym wniosku.

Należy tutaj także wskazać, iż interpretacje organów podatkowych wydawane są w indywidualnych sprawach podatników w oparciu o aktualnie obowiązujące przepisy prawa i stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) przedstawiony przez podatnika. Bez znaczenia dla sprawy są więc wskazane przez Wnioskodawcę interpretacje innych organów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, tj. w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008r., bo taką datę wskazał Wnioskodawca.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.