Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/415-623/12-2/WM
z 28 września 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 czerwca 2012 r. (data wpływu 29 czerwca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 czerwca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 24 listopada 2011 r. Wojewoda wydał decyzję utrzymującą w mocy decyzję Starosty z dnia 22 marca 2007 r., w której odmówiono Wnioskodawczyni przyznania odsetek ustawowych za okres od dnia 9 sierpnia 2001 r. do dnia 28 lutego 2007 r.

Stanowisko Wojewody należy uznać za błędne i niezasadne. Zainteresowana wskazuje, iż decyzje organu I i II instancji nie zostały uchylone przez Sąd z powodu odmiennej oceny dowodów, ale z powodu błędu organów.

Dnia 16 stycznia 2006 r. Starosta wydał decyzję, na mocy której przyznał Wnioskodawczyni prawo do zasiłku przedemerytalnego od dnia 11 lipca 2001 r. Decyzja ta została odebrana przez Zainteresowaną dnia 24 stycznia 2006 r., a wypłata nastąpiła dnia 27 stycznia 2006 r. za okres od dnia 11 lipca 2001 r. do dnia 8 sierpnia 2001 r.

Następnie w dniu 28 marca 2006 r. Starosta wydał decyzję, na mocy której Wnioskodawczyni utraciła prawo do pobierania zasiłku przedemerytalnego od dnia 9 sierpnia 2001 r. z uwagi na to, iż w tym okresie pobierała gwarantowany zasiłek okresowy z Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej.

Na decyzję tę Zainteresowana wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

W dniu 29 marca 2006 r. Starosta wydał decyzję, w której orzekł o przyznaniu Wnioskodawczyni prawa do świadczenia przedemerytalnego od dnia 11 lipca 2001 r. Wypłata nastąpiła w dniu 1 marca 2007 r. W tej sytuacji Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej zwrócił się pismem z dnia 4 września 2006 r. do Powiatowego Urzędu Pracy celem wyjaśnienia.

Zainteresowana zaznacza, że na podstawie decyzji Starosty z dnia 31 sierpnia 2001 r. została uprawniona do otrzymania zasiłku gwarantowanego. Wnioskodawczyni nadmienia, że z decyzji z dnia 29 marca 2006 r. nie mogła skorzystać w poprzednich postępowaniach, a jej treść mogła mieć wpływ na wynik sprawy.

Przyczyną opóźnienia wypłaty należnego Zainteresowanej od dnia 11 lipca 2001 r. zasiłku przedemerytalnego były zawinione działania organów administracji, które w nienależyty sposób wydały błędne decyzje o przyznaniu (wypłacie) zasiłku przedemerytalnego.

Dnia 9 grudnia 2011 r. Wnioskodawczyni wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zainteresowana zarzuciła organom I i II instancji:

1. naruszenie prawa materialnego, tj. art. 24 ust. 8 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu i § 6 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 28 lutego 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad przyznawania świadczeń określonych w ustawie o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu poprzez ich niezastosowanie, tj. nieprzyjęcie, iż w przypadku braku wypłaty świadczenia przedemerytalnego w terminie 7 dni od daty upływu okresu, za które świadczenie jest wypłacane – należą się odsetki ustawowe,
2. naruszenie prawa procesowego, tj. art. 7 i 8 k.p.a poprzez niewłaściwe prowadzenie postępowania administracyjnego.
   
   

Zainteresowana zaznacza, iż nie może ponosić negatywnych skutków toczącego się od kilku lat postępowania administracyjnego.

Wyrokiem z dnia 9 maja 2012 r. została stwierdzona nieważność zaskarżonej decyzji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy – jeżeli Powiatowy Urząd Pracy wypłaci Wnioskodawczyni w 2012 r. ustawowe odsetki od zasiłku przedemerytalnego – Zainteresowana będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od tych odsetek?

Zdaniem Wnioskodawczyni, Powiatowy Urząd Pracy nie powinien pobierać zaliczek od tych odsetek, a Zainteresowana – opodatkować ich w zeznaniu rocznym. W opinii Wnioskodawczyni, powinna być zwolniona przez analogię do art. 21 ust. 1 pkt 95 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r., czyli zrównanie spóźnionego zasiłku przedemerytalnego z wypłatą wynagrodzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast przepis art. 10 ww. ustawy określa specyfikację źródeł przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, które precyzują przepisy art. 12-20 tej ustawy.

Zgodnie zaś z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

O przychodzie można mówić wówczas, gdy u podatnika występują realne korzyści majątkowe.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego Zainteresowana spodziewa się otrzymać w 2012 r. od Powiatowego Urzędu Pracy świadczenie z tytułu ustawowych odsetek od nieterminowo wypłaconego zasiłku przedemerytalnego.

Wskazać należy, iż stosownie z art. 58 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (t. j. Dz. U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415 ze zm.) o przyznanie prawa do świadczenia przedemerytalnego mogą ubiegać się bezrobotni, powyżej 50 roku życia, po upływie 6 miesięcy od dnia zarejestrowania w powiatowym urzędzie pracy, jeżeli spełniają warunki do nabycia tego świadczenia, określone w ustawie z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych (t. j. Dz. U. Nr 120, poz. 1252 ze zm.).

Ilekroć jednak w ustawie o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy jest mowa o bezrobotnym – oznacza to osobę, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1 i 2 lit. a-g lub lit. i, j, l, lub cudzoziemca – członka rodziny obywatela polskiego, niezatrudnioną i niewykonującą innej pracy zarobkowej, zdolną i gotową do podjęcia zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym w danym zawodzie lub służbie albo innej pracy zarobkowej, albo jeżeli jest osobą niepełnosprawną, zdolną i gotową do podjęcia zatrudnienia co najmniej w połowie tego wymiaru czasu pracy, nieuczącą się w szkole, z wyjątkiem uczącej się w szkole dla dorosłych lub przystępującej do egzaminu eksternistycznego z zakresu tej szkoły lub w szkole wyższej gdzie studiuje w formie studiów niestacjonarnych, zarejestrowaną we właściwym dla miejsca zameldowania stałego lub czasowego powiatowym urzędzie pracy oraz poszukującą zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, jeżeli:

1. ukończyła 18 lat,
2. nie ukończyła 60 lat – kobieta lub 65 lat – mężczyzna,
3. nie nabyła prawa do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy, renty szkoleniowej, renty socjalnej, renty rodzinnej w wysokości przekraczającej połowę minimalnego wynagrodzenia za pracę albo po ustaniu zatrudnienia, innej pracy zarobkowej, zaprzestaniu prowadzenia pozarolniczej działalności, nie pobiera nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego, zasiłku przedemerytalnego, świadczenia przedemerytalnego, świadczenia rehabilitacyjnego, zasiłku chorobowego, zasiłku macierzyńskiego lub zasiłku w wysokości zasiłku macierzyńskiego (…) (art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy).
   
   

Nadmienić należy, iż w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. j. Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.) osoba pobierająca zasiłek lub świadczenie przedemerytalne nie jest emerytem ani rencistą. Stosownie do art. 4 pkt 1 oraz 11 ww. ustawy, użyte określenie „emeryt” oznacza „osobę mającą ustalone prawo do emerytury”, natomiast określenie „rencista” oznacza „osobę mającą ustalone prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy lub do renty rodzinnej”.

Z kolei, uprawnionym do zasiłku – w tym przedemerytalnego – wypłacanego z Funduszu Pracy przysługują odsetki ustawowe, jeżeli powiatowy urząd pracy z przyczyn niezależnych od uprawnionych osób nie dokonał ich wypłaty w terminie (art. 72 ust. 12 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy). Prawo do świadczenia przedemerytalnego ustaje między innymi w dniu poprzedzającym dzień nabycia prawa do emerytury, która jest ustalona decyzją terenowej jednostki organizacyjnej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, zwanej dalej „organem rentowym”, lub innego organu emerytalno-rentowego określonego w odrębnych przepisach (art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych).

Jak z powyższego wynika, zasiłek przedemerytalny nie jest świadczeniem emerytalnym ani rentowym, co więcej – uzyskanie prawa do emerytury lub renty powoduje utratę prawa do tego zasiłku. Dlatego przedmiotowe świadczenie przedemerytalne nie może być utożsamiane ze świadczeniem emerytalnym. Zasiłek ten jest innego rodzaju świadczeniem przysługującym osobie bezrobotnej między innymi do czasu nabycia przez nią prawa do emerytury lub renty. W świetle powyższego, również nie sposób zgodzić się z twierdzeniem Zainteresowanej, iż wypłata ustawowych odsetek stanowi wynagrodzenie tożsame ze stosunku pracy, a tym samym znajdzie zastosowanie – przez analogię – zwolnienie określone w art. 21 ust. 1 pkt 95 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zaznaczyć bowiem należy, iż zgodnie z ww. przepisem, wolne od podatku dochodowego są odsetki od nieterminowej wypłaty wynagrodzeń i świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1. Z kolei przepis ten zawiera zamknięty katalog źródeł przychodów, do których zalicza się: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Skoro zatem odsetki, jakie otrzyma Zainteresowana nie dotyczącą tytułów wyliczonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – brak jest podstaw do zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 95 ustawy podatkowej.

Należy podkreślić, iż przy interpretacji przepisów dotyczących zwolnień podatkowych stosuje się wykładnię literalną, co oznacza, że katalog zwolnień przedmiotowych zawarty w art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest katalogiem zamkniętym i nie można interpretować go rozszerzająco – w tym przez analogię.

Tut. Organ wskazuje, iż instytucję prawną odsetek reguluje art. 481 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. 1964 Nr 16, poz. 93 ze zm.), zgodnie z którym jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może zażądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. (§ 1 ww. artykułu). Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe. Jednakże gdy wierzytelność jest oprocentowana według stopy wyższej niż stopa ustawowa, wierzyciel może żądać odsetek za opóźnienie według tej wyższej stopy (§ 2 ww. artykułu).

Dochód z tytułu odsetek ustawowych, należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 20 ust. 1 wyżej powołanej ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Podkreślić należy, iż sformułowanie „w szczególności” dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe. Zatem należy do tego źródła zakwalifikować odsetki ustawowe, które zostaną wypłacone Zainteresowanej przez Powiatowy Urząd Pracy tytułem nieterminowo wypłaconego zasiłku przedemerytalnego.

Dochód uzyskany z tzw. innych źródeł należy rozliczyć w zeznaniu rocznym łącznie z innymi dochodami podlegającymi opodatkowaniu według skali podatkowej.

Mając na uwadze poczynione powyżej spostrzeżenia, stwierdzić należy, iż odsetki ustawowe, które Zainteresowana otrzyma od Powiatowego Urzędu Pracy z tytułu nieterminowo wypłaconego zasiłku przedemerytalnego stanowią przychód z innych źródeł, który podlega opodatkowaniu według skali podatkowej. Podkreślić należy, iż na gruncie analizowanej sprawy brak jest podstaw do zastosowania zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 95 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż ww. świadczenie nie zostało wymienione w zamkniętym katalogu źródeł przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy podatkowej. W konsekwencji, Wnioskodawczyni zobowiązana będzie do wykazania przedmiotowego świadczenia w zeznaniu rocznym za rok 2012 r. i opodatkowania za zasadach wskazanych powyżej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.