INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko spółki przedstawione we wniosku z dnia 17 czerwca 2009r. (data wpływu do tut. Biura 26 czerwca 2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku przekazania informacji PIT-11 podatnikowi - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 czerwca 2009r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku przekazania informacji PIT-11 podatnikowi.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Firma wysłała do osób, które zatrudniała w 2008r. druki PIT-11. Niestety nie zostały one podjęte prze adresatów, w związku z czym firma otrzymała zwrot niepodjętych przesyłek.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Co należy zrobić z odesłanymi (niepodjętymi) informacjami PIT-11...

Zdaniem wnioskodawcy, zwrot niepodjętej korespondencji należy zatrzymać i dołączyć do dokumentacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Jak wynika z treści art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Stosownie do postanowień art. 39 ust. 1 ww. ustawy w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru, z zastrzeżeniem ust. 5. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46 i 74, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008r.

Natomiast zgodnie z art. 39 ust. 2 ww. ustawy, jeżeli obowiązek poboru przez płatników, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, zaliczek na podatek ustał w ciągu roku, płatnicy są zobowiązani sporządzić informację określoną w ust. 1 i przekazać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, lub urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych, w terminie do dnia 15 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrana została ostatnia zaliczka, z zastrzeżeniem ust. 5, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008r.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że wnioskodawca z powodu rozwiązania stosunku pracy wystawił byłym pracownikom formularze PIT-11. Z uwagi na fakt niepodjęcia przez nich przesyłek, w których znajdowały się przedmiotowe formularze, zostały one zwrócone przez pocztę na adres spółki.

W związku z powyższym wątpliwości wnioskodawczyni budzi kwestia co należy zrobić w takim przypadku.

Skoro zatem wnioskodawca w ustawowym terminie przewidzianym w art. 39 ww. ustawy o podatku dochodowym, przesłał listem poleconym informacje PIT-11 zarówno na adres zamieszkania pracownika znany z dokumentów złożonych przez niego w trakcie trwania stosunku pracy oraz na adres właściwego według miejsca zamieszkania podatnika naczelnika urzędu skarbowego, to stwierdzić należy, iż w świetle ww. uregulowań prawnych, wnioskodawca wywiązał się z ciążących na nim obowiązków płatnika. Wnioskodawca wskazał jednak, że przedmiotowe formularze PIT-11 z uwagi na fakt ich niepodjęcia przez adresatów, zostały zwrócone przez urząd pocztowy na adres spółki.

Biorąc pod uwagę powyższe tut. organ wyjaśnia, iż kwestie związane z doręczeniami przesyłek regulują przepisy zawarte w ustawie z dnia 12 czerwca 2003r. Prawo pocztowe (t.j. Dz. U. z 2008r., Nr 189, poz. 1159) oraz w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 09 stycznia 2004r. w sprawie warunków wykonywania powszechnych usług pocztowych (Dz. U. Nr 5, poz. 34). Przepisy te nie są jednak przepisami prawa podatkowego stosownie do treści art. 3 pkt 1 i pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa. Zatem ocena prawidłowości doręczenia ww. przesyłek nie może stanowić przedmiotu interpretacji indywidualnej, wydawanej na mocy przepisu art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

Reasumując, jeżeli wnioskodawca jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych wystawił informacje PIT-11 i w ustawowym terminie skutecznie doręczył byłym pracownikom zgodnie z warunkami wynikającymi z przepisów zawartych w ustawie Prawo pocztowe jak i w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury w sprawie warunków wykonywania powszechnych usług pocztowych to wywiązał się z ciążących na nim obowiązków podatkowych.

Biorąc pod uwagę powyższe, stwierdzić należy, iż zwrócone przez pocztę formularze PIT-11 powinny być dołączone do dokumentacji pracowniczej wraz z adnotacjami Poczty Polskiej dotyczącymi sposobu ich doręczenia i przechowywane w siedzibie spółki jako dowód, że wnioskodawca dopełnił wszystkich ciążących na nim obowiązków płatnika.

W świetle powyższego stanowisko wnioskodawczyni uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.