INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy przedstawione we wniosku z dnia 20 lipca 2009r. (data wpływu 23 lipca 2009r.), uzupełnionym pismami z dnia 7 września 2009r. (data wpływu 11 września 2009r.) oraz z dnia 9 października 2009r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy nieruchomości składającej się z działki zabudowanej budynkiem i obiektami budowlanymi oraz dwóch działek niezabudowanych przeznaczonych pod zabudowę - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lipca 2009r. wpłynął do tutejszego organu wniosek z dnia 20 lipca 2009r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy nieruchomości składającej się z działki zabudowanej budynkiem i obiektami budowlanymi oraz dwóch działek niezabudowanych przeznaczonych pod zabudowę.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 7 września 2009r. (data wpływu 11 września 2009r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu Nr IBPP1/443-760/09/AL z dnia 25 sierpnia 2009r. oraz pismem z dnia 9 października 2009r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina jest właścicielem gruntu zabudowanego o pow. 7199 m² . Na gruncie tym stoją budynki wybudowane w latach 70-dziesiątych wynajmowane na cele magazynowo-handlowe. Własność tych nieruchomości uzyskała na podstawie decyzji Wojewody z dnia 2 sierpnia 1993r. - komunalizacja z mocy prawa.

Obiekty te są od 1993r. nieprzerwanie w używaniu Gminy poprzez wynajem całego obiektu na cele handlowe podmiotowi gospodarczemu.

Gmina ma zamiar sprzedać w trybie przetargu nieograniczonego prawo własności gruntu i budynków magazynowo - handlowych.

Zdaniem Gminy sprzedaż ta będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a w związku z art. 29 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług gdyż:

• w stosunku do tych obiektów przy nabyciu nie przysługiwało gminie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
• gmina nie ponosiła wydatków na ulepszenie tych nieruchomości (dotyczy budynków), do których miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
  
  

W uzupełnieniu z dnia 7 września 2009r. do wniosku Wnioskodawca wskazał, iż czynnym podatnikiem VAT-u jest zarejestrowany Urząd Miasta. W dniu 7 września 2009r. po raz drugi złożono wniosek o zarejestrowanie Gminy.

Do dnia 6 września br. zarejestrowanym podatnikiem był tylko Urząd Miasta. W dniu 7 września br. złożono NIP-2 celem przerejestrowania aktualnego NIP-u na Gminę. Wniosek został przyjęty.

Deklaracje VAT-7 składał Urząd Miasta, aktualnie po przerejestrowaniu deklaracje te będzie składała Gmina.

Numer NIP nadano Urzędowi Miasta, próby dopisania w Urzędzie Skarbowym do tego NIP-u również Gminy nie powiodły się, wobec czego w dniu 7 września br. zarejestrowano tylko Gminę.

Ponadto na pytanie tut. organu cyt: „Przez jaki podmiot (tj. Urząd Miasta czy Gmina) zostanie wystawiona faktura dokumentująca sprzedaż opisanej we wniosku nieruchomości...”, Wnioskodawca odpowiedział, iż cyt.: „Począwszy od dnia 7 września br. przez Gminę.”

Wnioskodawca wskazał również, iż nieruchomość wraz z obiektami budowlanymi od momentu uzyskania prawa własności przez Gminę tj. od 1993r. jest nieprzerwanie wynajmowana i użytkowana przez tego samego najemcę. Również przed 1993r. nieruchomość była od jej wybudowania w latach 70-tych XX wieku użytkowana przez byłe Przedsiębiorstwo „X”. Zatem od pierwszego zasiedlenia upłynął okres dłuższy niż dwa lata.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż nieruchomość przy ul. S., (która jest przedmiotem wniosku) ma powierzchnię 7199m². Składa się z trzech działek ewidencyjnych: działka ew. nr 10232/11 o pow. 170m²., działka ew. nr 10232/52 o pow. 307m² i działka ew. nr 10233/3 o pow. 6722m. ².

Główny murowany budynek magazynowo-handlowy oraz pozostałe obiekty budowlane (murowany budynek magazynowy i dwie wiaty stalowo-drewniane) położone są na działce ew. nr 10233/3 o pow. 6722m. ². Wyżej opisane działki tj. 10232/11, 10232/52 i 10233/3 o łącznej pow. 7199m². stanowią w terenie jedną całość i objęte są jedną księgą wieczystą nr xxx oraz wpisane są w jednej jednostce rejestrowej ewidencji gruntów i budynków.

W świetle przepisów ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne, ustawy o gospodarce nieruchomościami i ustawy o księgach wieczystych i hipotece stanowią jedną nieruchomość. Nieruchomość ta leży w terenie, dla którego brak jest planu zagospodarowania przestrzennego. Według studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta wszystkie działki położone są w terenie o symb. PW/UC - tereny składów i wytwórczości o wysokiej intensywności oraz tereny usług komercyjnych. Wg rejestru ewidencji gruntów i budynków wszystkie działki posiadają użytek BA - tereny zabudowy przemysłowej.

Natomiast w uzupełnieniu z dnia 9 października 2009r. Wnioskodawca wskazał, iż dwie wiaty stalowo-drewniane położone na działce nr 10233/3 stanowią budowle trwale związane z gruntem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy od sprzedaży tej nieruchomości składającej się z gruntów i budynków powinien być naliczony podatek VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 7 września 2009r.) sprzedaż tych nieruchomości (gruntu i budynków trwale złączonych z gruntem) będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a w związku z art. 29 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług gdyż:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało Gminie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu prawa własności tych obiektów (gruntu i budynków),
2. w czasie posiadania obiektu Gmina nie ponosiła wydatków na ulepszenie budynków w stosunku do których miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
3. od pierwszego zasiedlenia upłynął okres dłuższy niż dwa lata.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami natomiast, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przepisy art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT definiują pojęcie dostawy towarów i świadczenia usług za wynagrodzeniem.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Ustawodawca w ww. przepisach poza wskazaniem, że przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, wskazał ponadto, że za świadczenie usług uznawana jest każda transakcja, która nie stanowi dostawy towarów.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawca ma zamiar sprzedać w trybie przetargu nieograniczonego prawo własności gruntu i budynków magazynowo- handlowych.

Wnioskodawca jest właścicielem gruntu zabudowanego o pow. 7199 m². Na gruncie tym stoją budynki wybudowane w latach 70-dziesiątych. Własność tych nieruchomości Gmina uzyskała na podstawie decyzji Wojewody z dnia 2 sierpnia 1993r. - komunalizacja z mocy prawa.

Nieruchomość wraz z obiektami budowlanymi od momentu uzyskania prawa własności przez Wnioskodawcę od 1993r. jest nieprzerwanie wynajmowana i użytkowana przez tego samego najemcę. Również przed 1993r. nieruchomość była, od jej wybudowania w latach 70-tych XX wieku, użytkowana przez byłe Przedsiębiorstwo „X”. Zatem od pierwszego zasiedlenia upłynął okres dłuższy niż dwa lata.

Wnioskodawca wskazał również, iż w stosunku do tych obiektów przy nabyciu nie przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a ponadto nie ponosił wydatków na ulepszenie tych nieruchomości (dotyczy budynków), do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Nieruchomość przy ul. S., będąca przedmiotem wniosku, składa się z trzech działek ewidencyjnych: działka ew. nr 10232/11 o pow. 170m²., działka ew. nr 10232/52 o pow. 307m². i działka ew. nr 10233/3 o pow. 6722m#61447;.

Na działce ew. nr 10233/3 o pow. 6722m². położony jest główny murowany budynek magazynowo-handlowy oraz pozostałe obiekty budowlane (murowany budynek magazynowy i dwie wiaty stalowo-drewniane). Wiaty stalowo-drewniane stanowią budowle trwale związane z gruntem.

Działki nr 10232/11, 10232/52 i 10233/3 o powierzchni 7199 m²., stanowią w terenie jedną całość i objęte są jedną księgą wieczystą nr xxx oraz wpisane są w jednej jednostce rejestrowej ewidencji gruntów i budynków.

Nieruchomość ta leży w terenie, dla którego brak jest planu zagospodarowania przestrzennego. Według studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta wszystkie działki położone są w terenie o symb. PW/UC - tereny składów i wytwórczości o wysokiej intensywności oraz tereny usług komercyjnych. Według rejestru ewidencji gruntów i budynków wszystkie działki posiadają użytek BA - tereny zabudowy przemysłowej.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl jednak art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Ponadto zgodnie z art. 2 pkt 14 ww. ustawy o podatku od towarów i usług przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Stosownie natomiast do art. 43 ust. 1 pkt 10a cyt. ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

W myśl natomiast art. 43 ust. 7a ww. ustawy o VAT warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Jak stwierdzono powyżej ze zwolnienia od podatku od towarów i usług może korzystać dostawa budynków i budowli.

Zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. (Dz. U. Nr 112 poz. 1316 ze zm.) przez obiekt budowlany rozumie się konstrukcję połączoną z gruntem w sposób trwały, wykonany z materiałów budowlanych i elementów składowych będący wynikiem prac budowlanych. Budynki natomiast to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, przystosowane do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

W myśl art. 3 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2006r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o:

1) obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć:
a) budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,
b) budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,
c) obiekt małej architektury;
2) budynku - należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Natomiast zgodnie z art. 3 pkt 3 ww. ustawy pod pojęciem budowli należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje),ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Wnioskodawca wskazał, iż przedmiotem dostawy mają być: murowany budynek magazynowo-handlowy oraz obiekty budowlane tj. murowany budynek magazynowy i dwie wiaty stalowo-drewniane położone na działce ew. nr 10233/3.

Nieruchomość gruntowa wraz z obiektami budowlanymi, wybudowanymi w latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku tj. murowanym budynkiem magazynowo-handlowym, murowanym budynkiem magazynowym i dwiema wiatami stalowo-drewnianymi od momentu uzyskania prawa własności przez Wnioskodawcę od 1993r. jest nieprzerwanie wynajmowana i użytkowana przez tego samego najemcę.

Ponadto Wnioskodawcy w stosunku do tych obiektów przy nabyciu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego jak również nie ponosił wydatków na ulepszenie tych nieruchomości (dotyczy budynków), do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z cytowanym wcześniej art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonywaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli po ich wybudowaniu lub ulepszeniu (jeżeli wydatki na ulepszenie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej). W świetle tego przepisu przedmiotowa dostawa nie będzie zatem dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia gdyż nieruchomość była wynajmowana od 1993r. i na tej podstawie użytkowana przez najemcę oraz Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie tej nieruchomości.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że zbycie przez Wnioskodawcę murowanego budynku magazynowo-handlowego oraz murowanego budynku magazynowego i dwóch wiat stalowo-drewnianych korzystać będzie ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, gdyż nie wystąpiły okoliczności wyłączające zwolnienie od podatku na podstawie tego przepisu. W przedmiotowej sprawie dostawa nie będzie bowiem dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim i pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynków, budowli nie upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W świetle powyższego, w niniejszej sprawie, przy zamierzonej przez Wnioskodawcę dostawie ww. obiektów budowlanych (budynków i budowli), nie może być mowy o pierwszym zasiedleniu, bowiem nie będzie to dostawa następująca na rzecz pierwszego użytkownika po wybudowaniu, Wnioskodawca nie ponosił również wydatków na ulepszenie tej nieruchomości. A zatem Wnioskodawca nie ponosił jakichkolwiek wydatków na ulepszenie tychże obiektów: budynków i budowli, które w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W związku z powyższym zastosowanie w niniejszej sprawie znajdzie przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy o VAT.

Zatem dostawa murowanego budynku magazynowo-handlowego, murowanego budynku magazynowego i dwóch wiat stalowo-drewnianych (pod warunkiem, iż stanowią one budynki i budowle trwale z gruntem związane), będzie podlegała zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na mocy cyt. art. 43 ust. 1 pkt 10 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług.

Przepis art. 29 ust. 5 cyt. ustawy o VAT stanowi ponadto, iż w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Powyższe oznacza, iż w przypadku gdy dla budynku lub budowli obowiązuje zwolnienie od podatku, zwolnieniem objęta jest również dostawa gruntu, na którym to gruncie budynek lub budowla są posadowione.

Zatem skoro dla dostawy murowanego budynku magazynowo-handlowego, murowanego budynku magazynowego i dwóch wiat stalowo-drewnianych zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku od towarów i usług, również dostawa gruntu tj. działki ew. nr 10233/3 o pow. 6722m#61447;, na którym są one posadowione, będzie zwolniona od podatku od towarów i usług.

Z wniosku wynika ponadto, że przedmiotem dostawy będą również działki geodezyjnie wyodrębnione: działka ew. nr 10232/11 o pow. 170m#61447; i działka ew. nr 10232/52 niezabudowane, które według studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta położone są w terenie o symb. PW/UC - tereny składów i wytwórczości o wysokiej intensywności oraz tereny usług komercyjnych.

Jak stanowi przepis art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Zauważyć w tym miejscu należy, iż ustawa o podatku od towarów i usług w cytowanym powyżej art. 43 ust. 1 pkt 9 posługuje się kryterium przeznaczenia terenu.

Celem określenia czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę należy się odwołać do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.) regulującej zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu, przy czym:

1. lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego,
2. sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.
   
   

Zatem o charakterze danego gruntu winien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego, decyduje o kwalifikacji gruntu.

W sytuacji, gdy dla danego terenu, nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego, jak ma to miejsce w opisie zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Wnioskodawcę, należy posłużyć się decyzją o warunkach zabudowy lub inną istniejąca na dzień zawarcia transakcji dokumentacją sporządzoną na podstawie ww. ustawy o planowaniu przestrzennym.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ww. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

W myśl art. 9 ust. 1 i ust. 4 ww. ustawy w celu określenia polityki przestrzennej gminy, w tym lokalnych zasad zagospodarowania przestrzennego, rada gminy podejmuje uchwałę o przystąpieniu do sporządzenia studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, zwanego dalej „studium”. Ustalenia studium są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych.

Z powyższych przepisów wynika, że dla określenia przeznaczenia danego terenu, w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego decydujące znaczenie ma przeznaczenie terenu określone w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu lub w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy.

Jak już wspomniano wyżej, w przedmiotowej sprawie nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. W świetle powyższego decydujące znaczenie będą więc miały ustalenia zawarte w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, z którego wynika, iż posiadana przez Wnioskodawcę nieruchomość mająca być przedmiotem dostawy, znajduje się na terenie o symb. PW/UC – tereny składów i wytwórczości o wysokiej intensywności oraz tereny usług komercyjnych.

Zatem zdaniem tut. organu bezsprzecznym pozostaje więc fakt, iż działki mające być przedmiotem sprzedaży znajdują się na terenach przeznaczonych pod zabudowę.

Odnośnie natomiast wskazanej przez Wnioskodawcę ewidencji gruntów i budynków stwierdzić należy, iż zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy z dnia 17 maja 1989r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 240, poz. 2027 ze zm.) przez ewidencję gruntów i budynków rozumie się jednolity dla kraju, systematycznie aktualizowany zbiór informacji o gruntach, budynkach i lokalach, ich właścicielach oraz o innych osobach fizycznych lub prawnych władających tymi gruntami, budynkami i lokalami. Ewidencja gruntów i budynków jest zbiorem danych o gruntach, budynkach oraz ich właścicielach, jest spisem m.in. rodzaju gruntów i ich klas gleboznawczych. Dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków są materiałami wykorzystywanymi do opracowania planu przestrzennego, gdyż rodzaj gruntu jest oznaczony w planie. Jednakże celem ewidencji nie jest określenie co dalej będzie się działo z danymi gruntami. To dopiero urządzenia planistyczne tj. studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego oraz plan zagospodarowania przestrzennego wskazują jakie jest przeznaczenie gruntów, tzn. do jakich celów grunty przewidziane są w przyszłość.

W świetle powyższego planowana dostawa (sprzedaż) działek niezabudowanych o numerach 10232/11 o 10232/52 przeznaczonych pod zabudowę, na podstawie 41 ust. 1 ustawy o VAT będzie więc podlegała opodatkowaniu 22% stawką podatku od towarów i usług gdyż żaden przepis ustawy o VAT oraz rozporządzenia wykonawczego do tej ustawy nie zwalnia od tego podatku dostawy tych działek ani nie przewiduje innej (niż podstawowa) stawki podatku VAT przy tej transakcji.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Na marginesie należy wskazać, że zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009r. przepisem art. 43 ust. 10-11 ww. ustawy o podatku od towarów i usług podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
   
   

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.