INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 27.08.2009r. (data wpływu 02.09.2009r.), uzupełnione pismem z dnia 01.10.2009r. (data wpływu 05.10.2009r.) nadesłanym w odpowiedzi na wezwanie z dnia 22.09.2009r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 02.09.2009r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W grudniu 2006r. Spółka wzięła w leasing samochód osobowy na potrzeby firmy, do października 2007r. Spółka odliczyła 6.000 zł (60%) podatku VAT z rat leasingowych. Od kwietnia 2008r. zmieniło się przeznaczenie samochodu, został on wynajęty na podstawie umowy najmu innej firmie na okres dłuższy niż 6 miesięcy. Przedmiotem działalności Spółki jest m.in. wynajem samochodów osobowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT od raty leasingowej od kwietnia 2008r...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Spółce od kwietnia 2008r. przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT od rat leasingowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych , podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. W ust. 2 pkt 1) powyższego przepisu wskazano, że kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do przepisu art. 86 ust. 3 ustawy w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Przepis ust. 3 nie dotyczy przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy (art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. b) ustawy).

Z literalnego brzmienia przepisu art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. b) w/w ustawy wynika, że Wnioskodawca ma prawo do pełnego odliczenia kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia samochodu osobowego pod warunkiem spełnienia łącznie przesłanek, o których mowa w tym przepisie, tj: gdy przedmiotem działalności podatnika jest oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze; i te samochody (pojazdy) te są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na wyżej wymienione cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu stanu faktycznego wynika, iż jednym z jego przedmiotów działalności jest wynajem samochodów osobowych. Ponadto Spółka wskazuje, iż wzięła w leasing samochód osobowy, który wykorzystywała na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej od grudnia 2006r. do kwietnia 2008r. W tym okresie Podatnik odliczał 60% kwoty podatku z rat leasingowych. Od kwietnia 2008r. zmieniło się przeznaczenie pojazdu, Spółka wynajęła go na podstawie umowy najmu innej firmie na okres dłuższy niż 6 miesięcy.

Zatem od kwietnia 2008r. zostały spełnione obie przesłanki wynikające z powołanego wyżej przepisu, warunkujące prawo do pełnego odliczenia podatku VAT.

Zatem, biorąc pod uwagę treść przytoczonych przepisów oraz przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego należy uznać, że Wnioskodawcy na podstawie art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. b) ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących raty leasingowe za przedmiotowy samochód, przeznaczony następnie do odpłatnego wynajmu na okres dłuższy niż 6 miesięcy, od momenty zmiany przeznaczenia samochodu tj. od kwietnia 2008r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.