INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 13 lipca 2009 r. (data wpływu 20 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego – uzupełnionym pismem z dnia 2 października 2009 r. (data wpływu 8 października 2009 r.) – dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia wartości początkowej oraz amortyzacji składników majątkowych przejmowanych w ramach zorganizowanych części przedsiębiorstwa – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lipca 2009 r. do tut. organu wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia wartości początkowej oraz amortyzacji składników majątkowych przejmowanych w ramach zorganizowanych części przedsiębiorstwa.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji artykułów spożywczych. Spółka posiada zakład produkcyjny w B. i jest czynnym podatnikiem VAT.

„G” Sp. z o.o. z siedzibą w B. (dalej „G”) prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie produkcji artykułów spożywczych. „G” posiada dwa zakłady produkcyjne: jeden w B., a drugi w S. i jest czynnym podatnikiem VAT.

Spółka i „G” są spółkami zależnymi od spółki „M” S.A. z siedzibą w S. W związku z restrukturyzacją grupy kapitałowej, do której należy Spółka i „G”, rozważane jest przeniesienie własności obu zakładów produkcyjnych „G” na rzecz Spółki. Planuje się, iż to przeniesienie własności nastąpi:

• w formie sprzedaży zakładu na rzecz Spółki lub
• w formie wniesienia zakładu jako wkładu niepieniężnego (aportu) na pokrycie podniesienia kapitału zakładowego Spółki.

Każdy z zakładów „G” mających być przedmiotem transakcji prowadzi samodzielną i kompletną z technologicznego punktu widzenia działalność produkcyjną. Każdy z zakładów wyspecjalizowany jest w produkcji innego asortymentu towarów spożywczych.

Każdy z zakładów „G” jest wyodrębniony organizacyjnie. W szczególności posiada odrębne kierownictwo odpowiadające za funkcjonowanie zakładu. Wyodrębnienie znajduje również odzwierciedlenie w zapisach regulaminu organizacyjnego oraz w schemacie organizacyjnym „G”.

Rachunkowość zarządcza „G” zapewnia wyodrębnienie zarówno przychodów, jak i kosztów związanych z działalnością każdego z zakładów i pozwala na bieżąco analizować ich wyniki finansowe.

Transakcja obejmie, w wypadku każdego z zakładów „G”, następujące składniki majątkowe:

• nieruchomość (nieruchomości), w której prowadzona jest działalność zakładu,
• inne środki trwałe niezbędne do kontynuowania działalności produkcyjnej przez zakład,
• wybrane wartości niematerialne i prawne (m.in. receptury i znaki towarowe) niezbędne do kontynuowania działalności produkcyjnej przez zakład,
• wybrane wyposażenie niezbędne do kontynuowania działalności produkcyjnej przez zakład,
• wybrane należności i wybrane zobowiązania funkcjonalnie związane z prowadzoną produkcją,
• wybrane surowce niezbędne w procesie produkcji.

Planowana transakcja obejmie również przejęcie dotychczasowych pracowników zakładu w trybie art. 23¹ ustawy z dnia 26 czerwca 1976 r. Kodeks Pracy, a także cesję wybranych umów prawa cywilnego (w tym umów leasingu) funkcjonalnie związanych z działalnością zakładu.

Transakcja nie obejmie zapasów towarów i produktów gotowych, gdyż „G” dokona zbycia tych towarów i produktów na rzecz odbiorców (zgodnie z rolą „G” przewidzianą w strukturze grupy kapitałowej, po transakcji działalność „G” koncentrować się będzie na handlu).

Każdy z zakładów będzie kontynuował swoją działalność produkcyjną.

Dodatkowo w piśmie uzupełniającym z dnia 2 października 2009 r. (data wpływu 8 października 2009 r.) Spółka w odniesieniu do pytania będącego przedmiotem niniejszej interpretacji wskazała, iż na chwilę obecną nie jest jeszcze znana ostateczna cena zbywanych zakładów lub nominalna wartość udziałów wydanych w zamian za aport w ich postaci. Tym samym nie jest możliwe ustalenie czy w omawianym przypadku wystąpi dodatnia czy ujemna wartości firmy. W związku z powyższym Spółka wnosi o udzielenie odpowiedzi na zadane pytania w dwóch możliwych wariantach. Ponadto pod pojęciem „wyposażenia” należy rozumieć rzeczowe składniki majątku związane z wykonywaną działalnością gospodarczą, które nie zostaną zaliczone przez Spółkę do środków trwałych i nie stanowią ich u obecnego właściciela, wyposażenie nie podlega amortyzacji u obecnego właściciela, jednak cena nabycia każdego składnika została jednorazowo zaliczona w ciężar kosztów uzyskania przychodu w momencie przyjęcia ich do używania.

W związku z powyższym, w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zadano następujące pytania.

1. Czy każdy z zakładów produkcyjnych stanowi zorganizowaną cześć przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz w rozumieniu art. 2 pkt 27e podatku od towarów i usług...
2. Jak należy ustalić zasady amortyzacji podatkowej środków trwałych nabytych przez Spółkę (środki wprowadzone do ewidencji, środki nie wprowadzone do ewidencji)...
3. Czy wartość rynkową wyposażenia nabytego w formie aportu, Spółka może odnieść w koszty podatkowe w miesiącu oddania tego wyposażenia do użytkowania...
4. Jak Spółka powinna ustalić koszt uzyskania przychodów w wypadku późniejszego odpłatnego zbycia aktywów nabytych w formie aportu (środki trwałe, wyposażenie, zapasy, wierzytelności)...
5. Czy zapłaty uzyskane od dłużników na poczet przejętych wierzytelności są przychodem podatkowym Spółki...
6. Czy wydatki Spółki na spłatę przejętych zobowiązań będą kosztem uzyskania przychodu Spółki...
7. Czy w wypadku przejęcia umów leasingu operacyjnego, Spółka ma prawo do traktowania tych umów na użytek podatkowy:



1. jako umów leasingu operacyjnego, tj. zgodnie z zasadami przewidzianymi dla umów określonych w art. 17b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, względnie
2. w ten sam sposób co umów leasingu operacyjnego, tj. do (i) zaliczenia rat leasingowych w ciężar kosztów podatkowych, (ii) po zakończeniu leasingu Spółka będzie mogła nabyć przedmioty leasingu po cenie nie niższej od hipotetycznej wartości netto (określonej zgodnie z art. 17a pkt 6ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), co nie będzie traktowane jako świadczenie częściowo odpłatne w rozumieniu art. 12 ust. 5a lub art. 12 ust. 6a ww. ustawy, mimo iż okres używania przez Spółkę poszczególnych przedmiotów leasingu będzie krótszy od określonego w art. 17b ust. 1 pkt 1 tej ustawy...


8. Czy wartość zapłaconych przez „G” do dnia cesji umów leasingu operacyjnego kwot czynszu leasingowego, w części stanowiącej spłatę wartości przedmiotu leasingu, jest przychodem podatkowym Spółki...

Niniejsza interpretacja stanowi odpowiedź na pytanie drugie w pozostałym zakresie sprawa zostanie rozpatrzona odrębnymi pismami.

W odniesieniu do pytania drugiego Wnioskodawca wskazał, iż w przypadku nabycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa w drodze aportu należy przyjąć następujące zasady amortyzacji:

1. wartość początkową:



1. środków trwałych (zarówno tych zamortyzowanych w części, jak i tych zamortyzowanych całkowicie, również w drodze amortyzacji jednorazowej) wprowadzonych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, prowadzonej w przedsiębiorstwie „G”, ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w tej ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych - zgodnie z art. 16g ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w związku z art. 16g ust. 10a zdanie pierwsze tejże ustawy,
2. środków trwałych nie wprowadzonych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, prowadzonej w przedsiębiorstwie "G", ustala się w wysokości wartości rynkowej tych aktywów (w szczególności dotyczy to wyposażenia, którego wartość odniesiono w przedsiębiorstwie „G” w koszty w momencie zakupu) - zgodnie z art. 16g ust. 10 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w związku z art. 16g ust. 10a zdanie drugie ww. ustawy, a ponadto z uwzględnieniem art. 16g ust. 12,


2. odpisów amortyzacyjnych:



1. od środków trwałych wprowadzonych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, prowadzonej w przedsiębiorstwie „G”, dokonuje się z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuując metodę amortyzacji przyjętą przez „G” (co w szczególności oznacza, iż nie dokonuje się odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych zamortyzowanych całkowicie, również w drodze amortyzacji jednorazowej) - zgodnie z art. 16h ust. 3 powołanej ustawy, w związku z art. 16h ust. 3a cytowanej ustawy,
2. od środków trwałych nie wprowadzonych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, prowadzonej w przedsiębiorstwie „G”, dokonuje się na zasadach ogólnych (w szczególności: podlega amortyzacji wyposażenie, które Spółka uzna za środki trwałe) - zgodnie z art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w związku z art. 16h ust. 3a ww. ustawy, a ponadto z uwzględnieniem art. 16c pkt 1 tej ustawy.

W przypadku nabycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa w drodze kupna należy przyjąć następujące zasady amortyzacji:

1. łączną wartość początkową nabytych środków trwałych (bez względu na ich ujawnienie w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych „G”) oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowić będzie: a) suma ich wartości rynkowej - w przypadku wystąpienia dodatniej wartości firmy, b) różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustalona zgodnie z art. 16g ust. 3 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a wartością składników majątkowych nie będących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi - w przypadku nie wystąpienia dodatniej wartości firmy,
2. odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nabytych w drodze kupna zorganizowanej części przedsiębiorstwa Spółka dokonuje na zasadach ogólnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Jak stanowi art. 16a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, ze zm.), amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

• o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Amortyzacji nie podlegają, stosownie do art. 16c ustawy:

1. grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów,
2. budynki, lokale, budowle i urządzenia zaliczane do spółdzielczych zasobów mieszkaniowych lub służących działalności społeczno-wychowawczej prowadzonej przez spółdzielnie mieszkaniowe,
3. dzieła sztuki i eksponaty muzealne,
4. wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w inny sposób niż określony w art. 16b ust. 2 pkt 2,
5. składniki majątku, które nie są używane na skutek zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej albo zaprzestania działalności, w której te składniki były używane; w tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zawieszono albo zaprzestano tę działalność

• zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Zgodnie z przepisem art. 16g ust. 10 ustawy, w razie nabycia w drodze kupna lub przyjęcia do odpłatnego korzystania przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi:

1. suma ich wartości rynkowej – w przypadku wystąpienia dodatniej wartości firmy, ustalonej zgodnie z ust. 2,
2. różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustaloną zgodnie z ust. 3 i 5, a wartością składników majątkowych niebędących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi – w przypadku niewystąpienia dodatniej wartości firmy.

Stosownie natomiast do brzmienia art. 16g ust. 2 ustawy wartość początkową firmy stanowi dodatnia różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustaloną zgodnie z ust. 3 i 5, albo nominalną wartością wydanych akcji lub udziałów w zamian za wkład niepieniężny a wartością rynkową składników majątkowych wchodzących w skład kupionego, przyjętego do odpłatnego korzystania albo wniesionego do spółki przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, odpowiednio z dnia kupna, przyjęcia do odpłatnego korzystania albo wniesienia do spółki.

Za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku – art. 16g ust. 3 ustawy.

Z kolei składnikami majątkowymi – w myśl art. 4a pkt 2 ustawy – są aktywa w rozumieniu ustawy o rachunkowości, pomniejszone o przejęte długi funkcjonalnie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą zbywcy, o ile długi te nie zostały uwzględnione w cenie nabycia, o której mowa w art. 16g ust. 3.

Tym samym jeżeli umowa nie stanowi wprost o przejęciu przez nabywcę długów zbywcy, a cena nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części jest odpowiednio niższa od wartości przejętych aktywów, oznacza to, iż na wynegocjowaną cenę mogły mieć wpływ przejmowane długi (nie zostały uwzględnione w cenie nabycia). W takim przypadku, przy ustalaniu łącznej wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych, wartość aktywów nie będących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi należy pomniejszyć o wartość przejętych długów, których nabywca nie uwzględnił w cenie nabycia.

Odnosząc powyższe uregulowania do przedstawionego zdarzenia przyszłego należy wskazać, iż w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych brak jest unormowań, które wprost regulowałyby kwestię ustalenia wartości składników majątku, które nie są środkami trwałymi i wartościami niematerialnymi i prawnymi. Tym niemniej biorąc pod uwagę dwie możliwości ustalania wartości początkowej środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, których zastosowanie uzależnione jest od wystąpienia bądź, braku dodatniej wartości firmy, należy zróżnicować także sposób ustalania wartości innych składników majątkowych właśnie ze względu na ww. kryterium. Brak takiego rozróżnienia we własnym stanowisku w sprawie zawartym przez Spółkę, w odniesieniu do kwestii sprzedaży/aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa skutkuje tym, że zaprezentowane stanowisko jest nieprawidłowe.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przewidują wystąpienie dwóch sytuacji związanych z nabyciem przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, tj. przypadek w którym cena nabycia danego przedsiębiorstwa jest wyższa od sumy wartości składników majątkowych tego przedsiębiorstwa – wartość dodatnia firmy, oraz przypadek, w którym cena nabycia przedsiębiorstwa jest niższa od sumy wartości składników majątkowych, gdzie nie wystąpi wartość dodatnia firmy, tzw. „wartość ujemna firmy”.

Wskazać należy, iż w przypadku wystąpienia wartości dodatniej firmy, w sytuacji gdy dane środki trwałe i wartości niematerialne i prawne nie były ujęte w ewidencji nabywanego przedsiębiorstwa, wówczas wartość początkową tych środków i wartości ustala się na podstawie art. 16g ust. 10 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Natomiast w sytuacji wystąpienia tzw. „ujemnej wartości firmy” wartość początkową takich środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych ustala się na podstawie art. 16g ust. 10 pkt 2 ww. ustawy.

O ile należy się zgodzić ze stanowiskiem Spółki, iż przy wystąpieniu dodatniej wartości firmy wartość składników majątkowych niebędących środkami trwałymi i wartościami niematerialnymi i prawnymi będzie stanowiła wartość tych składników nie wyższa od wartości rynkowej z dnia ich objęcia, to nie można powyższej zasady w całości odnieść do sytuacji, w której będziemy mieli do czynienia z „ujemną wartością firmy”. W szczególności powyższa zasada nie obejmie przypadku, w którym przy „ujemnej wartości firmy” łączna wartość środków trwałych obliczona na podstawie art. 16g ust. 10 pkt 2 wskazanej ustawy, przyjmie wartość ujemną. W tym bowiem przypadku przyjęcie do ewidencji wartości składników obrotowych w wysokości wartości rynkowej, prowadziłoby do tego, iż suma wartości składników obrotowych, oraz łącznej wartości środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych ustalonej na podstawie art. 16g ust. 10 pkt 2 powołanej ustawy, przewyższałaby cenę nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, co skutkowałoby nieuzasadnionym preferowaniem podatników nabywających przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część po cenie niższej niż suma wartości składników majątkowych wchodzących w skład przejmowanej masy majątkowej („ujemna wartość firmy”).

Przy zaistnieniu wskazanych wyżej okoliczności wartość początkową składników majątkowych, które nie są środkami trwałymi i wartościami niematerialnymi i prawnymi należałoby ustalić poprzez odniesienie do tych środków proporcji uiszczonej za dane przedsiębiorstwo ceny, oraz wartości rynkowej składników przejmowanego majątku przedsiębiorstwa niebędących środkami trwałymi i wartościami niematerialnymi i prawnymi.

W sytuacji gdy łączna wartość środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych obliczona zgodnie z art. 16g ust. 10 pkt 2 ww. ustawy, przyjmie wartość dodatnią, wówczas wartość składników majątkowych, które nie stanowią środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych należy przyjąć w takiej wartości jaka została przyjęta do wyliczenia łącznej wartości środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych na podstawie ww. przepisu.

Co prawda art. 16g ust. 10 pkt 2 wskazanej ustawy nie mówi wprost, jaki rodzaj wartości składników majątkowych należy przyjąć do kalkulacji łącznej wartości środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, jednakże biorąc pod uwagę całą treść ust. 10 powołanego przepisu, jak również kontekst systemowy należy wskazać, iż powinna to być wartość rynkowa tychże składników. W konsekwencji powyższe twierdzenie prowadzi do konstatacji, iż w sytuacji wystąpienia „ujemnej wartości firmy”, która nie przewyższa wartości środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, wartość początkową składników majątkowych, niebędących środkami, o których mowa wyżej, Spółka będzie mogła przyjąć w wysokości wartości nie wyższej niż wartość rynkowa z dnia wniesienia aportu.

W kwestii ustalenia wartości początkowej środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wchodzących w skład wnoszonego aportem przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, zastosowanie znajdzie natomiast art. 16g ust. 9 ustawy, który stanowi, iż w razie przekształcenia formy prawnej, a także połączenia albo podziału podmiotów, z zastrzeżeniem ust. 19, dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów – wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o której mowa w art. 9 ust. 1, podmiotu przekształconego, połączonego albo podzielonego.

Powyższy przepis ma zastosowanie do nabycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa w ramach aportu na podstawie odesłania z art. 16g ust. 10a ustawy, zgodnie z którym przepis ust. 9 stosuje się odpowiednio w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze wkładu niepieniężnego. Jeżeli składniki majątku wchodzące w skład wkładu niepieniężnego nie były wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez podmiot wnoszący wkład niepieniężny, stosuje się odpowiednio ust. 10.

Przy nabyciu przedsiębiorstwa na podstawie umowy kupna – sprzedaży, przedstawiony powyżej wywód zachowuje swoją aktualność, z tą różnicą, iż do ustalenia wartości początkowej zarówno środków trwałych jak i składników majątkowych niebędących środkami trwałymi bezpośrednie zastosowanie znajdzie art. 16g ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który wprost odnosi się do takiej sytuacji, różnicując sposób ustalania takiej wartości od wystąpienia dodatniej wartości firmy.

Reasumując należy wskazać, iż w sytuacji gdy przy aporcie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części środki trwałe i wartości niematerialne i prawne będą ujęte w księgach tego przedsiębiorstwa, wówczas wartość początkową tych środków ustala się na podstawie art. 16g ust. 9 w związku z art. 16g ust. 10a ustawy. Jeżeli natomiast chodzi o wartość pozostałych składników majątkowych, wnoszonych do Spółki w ramach aportu przedsiębiorstwa lub jego części to, ich wartość należy ustalić w wysokości wartości rynkowej z dnia wniesienia aportu, w przypadku wartości dodatniej firmy, oraz w przypadku „wartości ujemnej firmy”, o ile wartość ta nie będzie wyższa od wartości przejmowanych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Natomiast w przypadku gdy „wartość ujemna firmy” przewyższa wartość środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wówczas wartość pozostałych składników majątku wnoszonego przedsiębiorstwa, należy ustalić w wysokości równej części wartości rynkowej rzeczy lub prawa, w takiej proporcji w jakiej cena nabycia zorganizowanej masy majątkowej pozostaje do sumy wartości rynkowej składników majątku niebędących środkami trwałymi i wartościami niematerialnymi i prawnymi wchodzącymi w skład wnoszonej aportem zorganizowanej masy majątkowej.

W sytuacji nabycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa na mocy umowy kupna-sprzedaży ustalenie wartości początkowej środków trwałych zarówno wprowadzonych do ewidencji, jak i tych które nie zostały wykazane w tej ewidencji dokonuje się na podstawie art. 16g ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przy czym w zależności od wystąpienia wartości dodatniej firmy odpowiednie zastosowanie znajdzie pkt 1 lub 2 cytowanego przepisu, w konsekwencji uwagi dotyczące stosowania tego przepisu w sytuacji wniesienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa w drodze aportu, w przypadku gdy „wartość ujemna firmy” przewyższa wartość środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych pozostaje aktualna także w odniesieniu do nabycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa na podstawie umowy kupna-sprzedaży.

Amortyzacja przejętych składników majątkowych determinowana jest przez sposób ustalenia wartości początkowej, w konsekwencji w sytuacji ustalenia wartości początkowej na podstawie art. 16g ust. 9 w związku z art. 16g ust. 10a cytowanej ustawy, przejęte środki trwałe amortyzowane są z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz przy kontynuacji przyjętej metody amortyzacji w będącej przedmiotem aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W przypadku ustalenia wartości początkowej na podstawie art. 16g ust. 10 ww. ustawy, amortyzacji środków trwałych dokonuje się na zasadach ogólnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu; ul. Św. Jakuba 20; 87-100 Toruń.