INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Szpitala, przedstawione we wniosku z dnia 12 sierpnia 2009 r. (data wpływu 17 sierpnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 sierpnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (Szpital Kliniczny) działając na podstawie:

• art. 1 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408 ze zm.),

• § 5 ust. 2 statutu Szpitala Klinicznego z dnia x maja 2007 r. w sprawie ustalenia tekstu jednolitego statusu Szpitala, nadanego w dniu x czerwca 2002 roku na mocy Uchwały nr x/2002 Senatu Akademii Medycznej,

kieruje na delegacje krajowe i zagraniczne zatrudnionych pracowników celem udziału w organizowanych przez różne instytucje sympozjach, konferencjach naukowych, zjazdach, szkoleniach i innych tego typu zgromadzeniach.

Obecność pracowników w wyżej opisanych organizacjach jest uzasadniona ze względu na konieczność uzupełniania posiadanej wiedzy i poznawania aktualnych trendów w problematyce leczenia klinicznych przypadków chorobowych. Bieżące śledzenie rozwoju nauki w zakresie zagadnień medycznych pozwala na stosowanie nowych rozwiązań leczniczych w realizacji świadczeń zdrowotnych przez osoby uczestniczące w delegacjach służbowych.

Delegacje służbowe rozliczane są zgodnie z treścią:

• Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na trenie kraju z dnia 19 grudnia 2002 r. (Dz. U. Nr 236, poz. 1990 ze zm.),

• Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie wysokości oraz warunków ustalenia należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju z dnia 19 grudnia 2002 r. (Dz. U. Nr 236, poz. 1991 ze zm.).
  
  

Do podstawowych korzyści z udziału w wyżej wymienionych zgromadzeniach naukowych zalicza się:

• spotkania przedstawicieli uczelni, szpitali i firm w miejscach organizowania spotkań na terenie kraju i zagranicą,

• udział w dyskusjach dotyczących problemów związanych z tematyką zgromadzeń naukowych,

• wymiana doświadczeń na forum krajowym lub międzynarodowym,

• pozyskiwanie opracowań wydawniczych na tematy związane z myślą przewodnią zgromadzeń naukowych.
  
  

Kontakty międzyludzkie przyczyniają się do podnoszenia poziomu wiedzy oraz kwalifikacji pracowników, które przekładają się na wzrost poziomu świadczonych usług medycznych. Są elementem zawieranych kontraktów spisanych z Narodowym Funduszem Zdrowia wymagających, zgodnie z obowiązującymi przepisami, wysokiej specjalizacji zatrudnionych pracowników w jednostkach klinicznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy koszty delegacji krajowych i zagranicznych zatrudnionych pracowników, celem udziału w organizowanych przez różne instytucje sympozjach, konferencjach naukowych, zjazdach, szkoleniach i innych tego typu zgromadzeniach Szpital może zakwalifikować do kosztów działalności statutowej zwolnionej z podatku dochodowego od osób prawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, ze względu na treść:

• art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408 ze zm.),

• § 5 ust. 2 statutu Szpitala, nadanego w dniu 27 czerwca 2002 r. na mocy uchwały nr x/2002 Senatu Akademii Medycznej, który brzmi: „Szpital może podejmować współpracę z krajowymi i zagranicznymi instytucjami ochrony zdrowia, kształcenia i doskonaleni kadr medycznych oraz organizacjami międzynarodowymi realizującymi zadania należące do zakresu działalności Szpitala, za zgodą Senatu Uczelni”.
  
  

Delegowanie pracowników w podróż służbową w celu udziału w sympozjach, konferencjach naukowych, zjazdach, szkoleniach i innych tego tupu zgromadzeniach jest jedną z form współpracy z instytucjami ochrony zdrowia, kształcenia i doskonalenia kadr, a tym samym mieści się w zakresie działalności statutowej szpitala.

W związku z powyższym, istnieje uzasadnienie do zaliczania kosztów delegacji, takich jak: koszty żywienia, noclegów, przejazdów, dojazdów oraz kosztu udziału i kupna materiałów szkoleniowych, poniesionych na tego typu działalność, jako kosztów na działalność statutową Szpitala zwolnioną z podatku dochodowego od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Wnioskodawca jest publicznym zakładem opieki zdrowotnej, utworzonym i utrzymywanym w celu realizacji zadań dydaktycznych i badawczych w powiązaniu z udzielaniem świadczeń zdrowotnych i promocją zdrowia (art. 1 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej – t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 14, poz. 89 ze zm.).

Deleguje pracowników w podróż służbową w celu udziału w sympozjach, konferencjach naukowych, zjazdach, szkoleniach i innych tego tupu zgromadzeniach. Powyższe wyjazdy są formą współpracy z instytucjami ochrony zdrowia, kształcenia i doskonalenia kadr, a tym samym mieszczą się w zakresie działalności statutowej szpitala.

Przepisy podatkowe nie definiują pojęcia podróży służbowej. Kwestię tę rozstrzyga art. 77⁵ § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks Pracy (t. j. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz 94 ze zm.), zgodnie z którym pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałym miejscem pracy przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową.

Na podstawie Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1990 ze zm.) oraz Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1991 ze zm.) pracownikom przysługują należności z tytułu przejazdów, noclegów, dojazdów środkami komunikacji miejscowej, innych udokumentowanych wydatków, określonych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.

W gestii pracodawcy leży więc, określenie rodzaju i wysokości wydatków jakie związane są z podróżą służbową pracowników.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Koszt poniesiony w celu osiągnięcia przychodów – to wydatek racjonalnie i gospodarczo uzasadniony, pozostający w związku przyczynowo - skutkowym albo gospodarczym z przychodem z danego źródła lub źródłem przychodu.

Zauważyć należy, iż art. 16 ust. 1, powołany wyżej, nie zawiera ograniczenia co do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez pracodawcę w związku z odbywaniem podróży służbowych przez pracowników.

Zgodnie z art. 17 ust. 1, pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 1c, których celem statutowym jest działalność naukowa, naukowo-techniczna, oświatowa, w tym również polegająca na kształceniu studentów, kulturalna, w zakresie kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, wspierania inicjatyw społecznych na rzecz budowy dróg i sieci telekomunikacyjnej na wsi oraz zaopatrzenia wsi w wodę, dobroczynności, ochrony zdrowia i pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów oraz kultu religijnego - w części przeznaczonej na te cele.

Zwolnienie zawarte w tym przepisie jest zwolnieniem warunkowym. Dla skorzystania z tego zwolnienia podatnik musi spełnić dwa warunki:

• jego celem musi być działalność wymieniona w tym przepisie, przy czym statut może przewidywać również inne cele działalności,

• uzyskane dochody muszą być przeznaczone wyłącznie na cele tej preferowanej przez ustawodawcę działalności statutowej.
  
  

Użycie przez ustawodawcę w tym przepisie sformułowanie „w części przeznaczonej na te cele” oznacza, że jeżeli statut będzie przewidywał również realizację innych celów, niż wymienione w tym przepisie, to przeznaczenie dochodów podatnika na realizację tych „innych celów”, nie będzie stanowiło podstawy do zwolnienia z podatku przeznaczonego na nie dochodu. Nie można bowiem w tym zakresie zastosować wykładni rozszerzającej ustawowy zakres zwolnienia podatkowego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Szpital Kliniczny kieruje zatrudnionych pracowników na delegacje krajowe i zagraniczne celem udziału w organizowanych przez różne instytucje sympozjach, konferencjach naukowych, zjazdach, szkoleniach i innych tego typu zgromadzeniach.

Wnioskodawca ponosi, w związku z powyższym, koszty delegacji, takie jak: koszty wyżywienia, noclegów, przejazdów, dojazdów oraz koszty udziału i kupna materiałów szkoleniowych.

Wyjazdy pracowników są uzasadnione ze względu na konieczność uzupełniania posiadanej wiedzy i poznawania aktualnych trendów w problematyce leczenia klinicznych przypadków chorobowych. Bieżące śledzenie rozwoju nauki w zakresie zagadnień medycznych pozwala natomiast na stosowanie nowych rozwiązań leczniczych w realizacji świadczeń zdrowotnych.

Zatem uznać należy, iż wydatki dotyczące podróży służbowych w wysokości określonej w cytowanych wyżej przepisach, zatwierdzone przez pracodawcę, jako wydatki związane ze świadczoną przez pracowników pracą, spełniają przesłankę związku z przychodami.

Ponadto, Wnioskodawca wskazuje, że ze Statutu Placówki wynika, iż może Ona podejmować współpracę z krajowymi i zagranicznymi instytucjami ochrony zdrowia, w związku z kształceniem i doskonaleniem kadr medycznych oraz organizacjami międzynarodowymi realizującymi zadania należące do zakresu Jej działalności, za zgodą Senatu Uczelni.

Podróże pracowników pozostają zatem w zgodzie z przepisami cytowanej wyżej ustawy o zakładach opieki zdrowotnej oraz statutu Szpitala.

Reasumując, jeżeli wydatki wiążą się bezpośrednio z realizacją celów statutowych, stanowiących pozytywną przesłankę zwolnienia zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, to wartość dochodu zwolnionego odpowiadająca temu wydatkowi korzysta ze zwolnienia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.