Powrót

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, reprezentowanej przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 22 października 2012 r. (data wpływu 24 października 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 stycznia 2013 r. (data wpływu 23 stycznia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika z tytułu wypłaty wynagrodzeń za usługi reprezentacji i pośrednictwa handlowego wykonywanego poza granicami Polski – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 października 2012 r. do tut. Organu wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), w związku z czym, pismem z dnia 11 stycznia 2013 r., Nr IPTPB1/415-645/12-2/DS, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 14 stycznia 2013 r., natomiast w dniu 23 stycznia 2013 r. (data nadania w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego 21 stycznia 2013 r.), Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest producentem koncentratów barwiących i uszlachetniających do tworzyw sztucznych oraz odsprzedaje tego rodzaju towary zakupione uprzednio od innych podmiotów. Produkty te sprzedaje zarówno w kraju, jak i na rynkach zagranicznych.

W celu aktywizacji sprzedaży na rynkach zagranicznych, Wnioskodawca zawiera z kontrahentami z innych krajów, tj. osobami fizycznymi, niemającymi miejsca zamieszkania na terytorium Polski, umowy na reprezentację swoich produktów i pośrednictwo w ich sprzedaży oraz w nawiązaniu kontaktów z potencjalnymi klientami. Kontrahenci mają miejsce zamieszkania odpowiednio w Szwecji oraz w Wielkiej Brytanii, przy czym pierwsza umowa reguluje zasady reprezentowania Wnioskodawcy i sprzedaży produktów na rynku szwedzkim, a druga w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii, Irlandii Północnej oraz Republice Irlandzkiej. Wnioskodawca nie wyklucza możliwości zawierania kolejnych umów w analogicznym zakresie z podmiotami z innych krajów.

Zgodnie z postanowieniami zawartych umów, kontrahenci są odpowiedzialni za wprowadzanie na rynek i sprzedaż produktów oraz kontaktowanie potencjalnych klientów bezpośrednio z Wnioskodawcą, który wystawia faktury i dokonuje rozliczeń z tytułu sprzedaży swych produktów.

Tytułem wynagrodzenia za świadczenie wskazanych powyżej usług w zakresie reprezentacji i pośrednictwa w sprzedaży produktów Wnioskodawcy, kontrahentom zagranicznym przysługuje prawo do procentowej prowizji wypłacanej po dokonaniu sprzedaży na rzecz klientów wskazanych przez tych kontrahentów i uregulowaniu przez tych klientów należności za zrealizowane dostawy.

Stosownie do postanowień umownych, Wnioskodawca zobowiązany jest do przekazywania kontrahentom zagranicznym zapytań i zamówień od wskazanych przez nich klientów oraz dostarczania zestawień dokonanej sprzedaży na rzecz tych klientów.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 21 stycznia 2013 r., Wnioskodawca wskazał, iż:

1. Podmiot zagraniczny świadczy usługi reprezentacji i pośrednictwa na podstawie umowy cywilnoprawnej, wyrażającej zgodne porozumienie dwóch stron ustalające ich wzajemne prawa i obowiązki. Umowa ta zawiera elementy:
   • umowy zlecenia - przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej w imieniu dającego zlecenie;
   • umowy agencyjnej - przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do pośredniczenia, za wynagrodzeniem, przy zawieraniu z klientami umów na rzecz dającego zlecenie przedsiębiorcy. Wynagrodzenie przyjmuje postać prowizji, której wysokość zależy od wartości zawartych umów.
2. Świadczenie usług reprezentacji i pośrednictwa na rzecz Spółki może być wykonywane przez podmioty zagraniczne, zarówno w ramach prowadzonej przez nie działalności gospodarczej, jak i poza nią.
3. Usługi na rzecz Spółki świadczą osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, jak i osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej.
4. Podmiot świadczący na rzecz Spółki usługi pośrednictwa handlowego nie posiada siedziby ani zakładu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
5. Spółka nie posiada filii ani oddziału zagranicznego.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy wskazane powyżej usługi reprezentacji i pośrednictwa w sprzedaży produktów Spółki świadczone przez kontrahentów zagranicznych mieszczą się w katalogu usług, o których mowa w art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym, z tytułu płatności dokonywanych na rzecz tych kontrahentów po stronie Wnioskodawcy istnieje, co do zasady, obowiązek poboru i odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego...
2. Czy w kontekście pytania nr 1 Wnioskodawca jest zobowiązany do pozyskiwania certyfikatów rezydencji od kontrahentów zagranicznych...
   
   

Uzupełniając wniosek, Wnioskodawca w piśmie z dnia 21 stycznia 2013 r., przeformułował pytanie Nr 1:

1. Czy z tytułu płatności dokonywanych na rzecz kontrahentów, świadczących na rzecz Spółki usługi reprezentacji i pośrednictwa, Wnioskodawca ma obowiązek poboru i odprowadzania zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania Nr 1 i 2 w zakresie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku i w uzupełnieniu wniosku. Natomiast odnośnie zdarzenia przyszłego zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, wskazane powyżej usługi reprezentacji i pośrednictwa w sprzedaży produktów świadczone przez kontrahentów zagranicznych, nie mieszczą się w katalogu usług, o których mowa w art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym, z tytułu płatności dokonywanych na rzecz tych kontrahentów, po Jego stronie nie istnieje obowiązek poboru i odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego; nie jest więc zobowiązany do pozyskiwania od kontrahentów zagranicznych certyfikatów rezydencji.

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów), osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepis art. 29 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy stanowi, iż podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a przychodów (...) z tytułu świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.

Stosownie natomiast do art. 29 ust. 2 tej ustawy, przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Jak wynika z powyższych regulacji, w art. 29 ww. ustawy, wymienione zostały określone rodzaje należności wypłacane przez podmioty polskie osobom zagranicznym, w przypadku uzyskania których, osoby zagraniczne podlegają opodatkowaniu w Polsce zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych, do potrącenia i zapłaty którego zobowiązany jest podmiot polski wypłacający dane należności. Podatek ten określany jest mianem „podatku u źródła”.

W katalogu usług wskazanych w art. 29 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy, ustawodawca przy wyszczególnianiu usług, których świadczenie wiąże się z obowiązkiem pobrania podatku u źródła od należności wypłacanych osobom zagranicznym posłużył się sformułowaniem „(...) oraz świadczeń o podobnym charakterze”.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie oznacza to jednak, iż katalog tych usług ma charakter otwarty. Za świadczenia o podobnym charakterze należy bowiem uznać świadczenia równorzędne pod względem prawnym do wymienionych wprost w treści ustawy.

Innymi słowy, aby dane świadczenie można było zakwalifikować do katalogu wskazanego w art. 29 ust. 1 pkt 5 tej ustawy, powinno ono spełniać takie same przesłanki albo skutkować takimi samymi prawami i obowiązkami dla stron, jak w przypadku usług wymienionych wprost w treści tej regulacji. Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, powinny to być świadczenia, które zasadniczo z punktu widzenia definicji są podobne do wymienionych w tym przepisie, lecz, np. inaczej nazwane. Decydujące znaczenie dla stwierdzenia, iż dane usługi mieszczą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma treść postanowień umowy zawartej z kontrahentem zagranicznym, a przede wszystkim, charakter rzeczywiście wykonywanych świadczeń.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca zauważył, iż usługi w zakresie reprezentacji i pośrednictwa w sprzedaży produktów nie zostały wymienione w treści art. 29 ust. 1 cyt. ustawy. Usług tych nie sposób również uznać za świadczenia o podobnym charakterze do doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń. Zgodnie bowiem z definicją słownikową (Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN) „pośrednictwo” to:

• działalność osoby trzeciej mająca na celu porozumienie się między stronami lub załatwienie jakichś spraw dotyczących obu stron,

• kojarzenie kontrahentów w transakcjach handlowych oraz umożliwianie kontaktu uczestnikom rynku pracy.
  
  

W przypadku wskazanych usług pośrednictwa w zakresie sprzedaży produktów Wnioskodawcy dochodzi do zdarzeń gospodarczych pomiędzy trzema podmiotami: Wnioskodawcą, kontrahentem zagranicznym oraz potencjalnym klientem, wskazanym przez kontrahenta zagranicznego, zainteresowanym nawiązaniem kontaktów handlowych z Wnioskodawcą.

Usługi te mają na celu zwiększenie sprzedaży towarów oferowanych przez Wnioskodawcę, niemniej, nie mają one charakteru typowych usług reklamowych. Ich istotą jest bowiem doprowadzenie do zawarcia umowy sprzedaży ze wskazanym potencjalnym klientem, w przeciwieństwie do usług doradczych, czy też badania rynku, ukierunkowanych na pozyskanie przez zlecającego usługę określonych informacji mających zastosowanie w procesie zarządzania przedsiębiorstwem.

W ocenie Wnioskodawcy, nabywane usługi nie powinny być również kwalifikowane do kategorii usług reklamowych, których celem jest przede wszystkim informowanie o istnieniu danego produktu ogółu odbiorców, prezentowanie jego właściwości, etc. Wynagrodzenie z tytułu tego rodzaju świadczenia jest niezależne od tego, czy i ile produktów zostanie sprzedanych. W przeciwieństwie do takich usług przedmiotowe świadczenie w zakresie reprezentowania produktów Wnioskodawcy i pośrednictwa w ich sprzedaży jest świadczeniem o innym charakterze, nastawionym na doprowadzenie do zawarcia kontraktu handlowego pomiędzy Wnioskodawcą i potencjalnym klientem i intensyfikację realizowanych dostaw. Od ilości i wartości zrealizowanych przez Wnioskodawcę dostaw zależy bowiem wysokość wynagrodzenia należnego kontrahentowi zagranicznemu.

W konsekwencji, Wnioskodawca stwierdził, iż ponieważ wskazane w przedstawionym stanie faktycznym usługi nie zostały wymienione w treści art. 29 ust. 1 pkt 1-5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również nie mają podobnego charakteru do świadczeń tam wymienionych, nie podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w tym przepisie.

Wnioskodawca dodał, iż stanowisko powyższe znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Ministra Finansów z dnia 28 maja 2012 r., w której Dyrektor Izby Skarbowej wskazał, iż „Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, iż usługi pośrednictwa handlowego, które świadczone będą na rzecz Wnioskodawcy przez zagranicznego przedsiębiorcę nie mieszczą się w katalogu zawartym w art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie mają podobnego charakteru do wymienionych tam świadczeń, co skutkuje brakiem konieczności pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonanych wypłat wynagrodzeń prowizyjnych za świadczone przez podmiot zagraniczny usługi”.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 21 stycznia 2013 r. Wnioskodawca dodał, iż nie będzie miał obowiązku poboru i odprowadzania zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu płatności dokonywanych na rzecz kontrahentów, świadczących na Jego rzecz usługi reprezentacji i pośrednictwa.

Odnośnie pozyskiwania certyfikatów rezydencji od zagranicznych kontrahentów, Wnioskodawca podniósł, iż przedstawione w opisie stanu faktycznego usługi, na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem u źródła. Tym samym, Wnioskodawca w tym przypadku nie będzie musiał powoływać się na postanowienia odpowiednich umów o unikaniu podwójnego opodatkowaniu, celem obniżenia stawki podatku lub niepobrania podatku zgodnie z taką umową. W konsekwencji, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do pozyskiwania od kontrahentów zagranicznych certyfikatów rezydencji, dokumentujących ich miejsce zamieszkania dla celów podatkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Według art. 3 ust. 2b powyższej ustawy, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1. pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia,
2. działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia,
3. działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
4. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości.
   
   

Wskazana wyżej zasada ograniczonego obowiązku podatkowego stanowi, iż Rzeczpospolita Polska ma prawo do opodatkowania osób fizycznych niebędących jej rezydentami podatkowymi, ale tylko w zakresie dochodów uzyskiwanych ze źródła przychodów położonych na jej terytorium. Nie są natomiast w Polsce opodatkowane osoby fizyczne z tytułu dochodów, których źródło jest położone za granicą. Warunkiem posiadania w Polsce statusu podmiotu o ograniczonym obowiązku podatkowym jest brak na terytorium Polski miejsca zamieszkania lub zakładu.

Na podkreślenie zasługuje również fakt, że katalog dochodów (przychodów) wymienionych w cyt. wyżej art. 3 ust. 2b ww. ustawy, nie jest katalogiem zamkniętym. Tak więc, ustawodawca dopuszcza istnienie także innych dochodów, które należy uznać za osiągnięte na terytorium Polski. W przepisie tym przewidziano opodatkowanie oparte na zasadzie źródła. Jeżeli źródło przychodów nierezydenta znajduje się na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, to Rzeczpospolita Polska ma prawo opodatkować dochody uzyskane z tego źródła na zasadach obowiązujących w tym państwie (ograniczony obowiązek podatkowy).

Za dochody uzyskane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uznaje się również dochody pochodzące od polskiego płatnika, wypłacone osobie, która usługi określone w umowie zawartej pomiędzy stronami wykonuje za granicą. W myśl art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powołane wyżej przepisy art. 3 ust. 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W myśl art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a, przychodów z tytułu świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.

Stosownie do art. 29 ust. 2 tej ustawy, przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Zgodnie z art. 5a pkt 21 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o certyfikacie rezydencji - oznacza to zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika.

Przepis art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera otwarty katalog usług, których świadczenie podlega opodatkowaniu ww. podatkiem „u źródła”, czyli w Polsce, czego dowodem jest użyte przez ustawodawcę sformułowanie „oraz świadczeń o podobnym charakterze”. Za „świadczenia o podobnym charakterze” należy uznać świadczenia o podobnym zakresie działań w ramach świadczonych usług. Oznacza to, że aby dane świadczenie można było zakwalifikować do katalogu wskazanego powyżej, należy spełnić takie same przesłanki, aby daną usługę uzyskać, albo wynikają z niej takie same prawa i obowiązki dla stron. Innymi słowy, lista ta obejmuje również takie świadczenia, które zasadniczo są podobne do wymienionych, lecz mogą być np. inaczej określane, przy czym decydujące znaczenie dla stwierdzenia, że dane usługi mieszczą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma treść postanowień umowy zawartej z kontrahentem zagranicznym, a przede wszystkim, charakter rzeczywiście wykonywanych świadczeń.

Z wniosku wynika, iż Wnioskodawca zawiera umowy cywilnoprawne z podmiotami zagranicznymi w celu świadczenia przez nich usług reprezentacji i pośrednictwa, polegającymi na reprezentacji produktów i pośrednictwie w ich sprzedaży oraz nawiązaniu kontaktów z potencjalnymi klientami. Umowy te zawierają elementy umowy zlecenia (przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej w imieniu dającego zlecenie) oraz elementy umowy agencyjnej (przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do pośredniczenia za wynagrodzeniem przy zawieraniu z klientami umów na rzecz dającego zlecenie przedsiębiorcy).

Wynagrodzenie za świadczenie wskazanych powyżej usług ma postać prowizji, której wysokość zależy od wartości zawartych umów na rzecz Wnioskodawcy.

Kontrahentami zagranicznymi są osoby fizyczne, niemające miejsca zamieszkania na terytorium Polski, prowadzący i nieprowadzący pozarolniczej działalności gospodarczej.

Podmioty zagraniczne świadczące na rzecz Wnioskodawcy usługi pośrednictwa handlowego nie posiadają siedziby ani zakładu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Wnioskodawca nie posiada filii ani oddziału zagranicznego.

Jak już wyżej wskazano, o tym, czy dane świadczenie można zakwalifikować do usług opodatkowanych podatkiem zryczałtowanym, decydujące znaczenie ma treść samej umowy oraz zakres faktycznie wykonanych czynności.

W przeciwieństwie bowiem do wymienionych w art. 29 ust. 1 pkt 5 cyt. ustawy usług, tj. jak m.in. doradczych, księgowych, badania rynku, czyli usług bezpośrednio obejmujących zobowiązania dwóch podmiotów, usługa reprezentacji i pośrednictwa polega na doprowadzeniu do zawarcia umowy przez zleceniodawcę tej usługi (tutaj Wnioskodawcę) z podmiotem trzecim (tutaj potencjalnym klientem).

Zatem, w przypadku usług reprezentacji i pośrednictwa handlowego dochodzi do zdarzeń gospodarczych pomiędzy trzema podmiotami: zleceniodawcą, zleceniobiorcą oraz podmiotem trzecim (nabywcą produktów i usług Wnioskodawcy – potencjalnym klientem), zawierającym w efekcie usługi pośrednictwa handlowego - umowę ze zleceniodawcą.

Wśród usług wymienionych natomiast w art. 29 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brak jest usług reprezentacji i pośrednictwa. Wprawdzie katalog usług wskazanych w tym przepisie jest katalogiem otwartym, na co wskazuje sformułowanie „(...) oraz świadczeń o podobnym charakterze”, jednak w ramach tego katalogu za świadczenia o podobnym charakterze należy uznać świadczenia równorzędne pod względem prawnym do wymienionych w ustawie. Oznacza to, iż aby dane świadczenie można było zakwalifikować do katalogu wskazanego powyżej, winno ono spełnić takie same przesłanki jak wskazana w nim usługa. Dane świadczenie można zakwalifikować do katalogu usług wymienionych w art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych po każdorazowej analizie treści samej umowy oraz po osiągnięciu jednoznacznego wniosku, że zawiera ona istotne elementy świadczeń wymienionych w tym przepisie.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, iż usługi reprezentacji i pośrednictwa handlowego, świadczone na rzecz Wnioskodawcy przez zagraniczny podmiot, nie mieszczą się w katalogu zawartym w art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co skutkuje brakiem konieczności pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonanych wypłat wynagrodzeń prowizyjnych za świadczone przez podmiot zagraniczny usługi. Tym samym Wnioskodawca nie jest zobowiązany do pozyskiwania od podmiotów zagranicznych certyfikatów rezydencji.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Powrót