INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 15 września 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 24 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości kontynuowania pierwotnie ustalonej indywidualnej stawki amortyzacyjnej w sytuacji ulepszenia środka trwałego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 września 2009 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości kontynuowania pierwotnie ustalonej indywidualnej stawki amortyzacyjnej w sytuacji ulepszenia środka trwałego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W ewidencji środków trwałych Spółki, znajdują się środki trwałe o nr KŚT 540, 541 i 415, które zostały zakupione jako środki używane. Przed wprowadzeniem ww. środków trwałych do ewidencji ustalono indywidualną metodę amortyzacji i zgodnie z art. 16j ust. 1 pkt 1 lit. a) okres amortyzacji na 24 miesiące. Następnie środki te zostały ulepszone. Kwota modernizacji (powyżej 3.500 zł) spowodowała, że wartość początkowa przyjętych do ewidencji, używanych a następnie ulepszonych, środków trwałych znacznie wzrosła i przekroczyła 25.000 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy po zmodernizowaniu używanego środka trwałego, którego wartość początkowa po ulepszeniu przekroczy 25.000 zł pierwotnie ustalone stawki amortyzacji (50%) ulegną zmianie...

Zdaniem Spółki, w powyższej sprawie powinien mieć zastosowanie art. 16h ust. 2, który stanowi, że wybraną pierwotnie, tj. przed wprowadzeniem środka trwałego do ewidencji, metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka. Spółka nie powinna zatem zmieniać w trakcie roku stawki amortyzacyjnej, a pierwotnie ustaloną stawkę 50% stosować do końca amortyzacji. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera żadnej regulacji, z której wynikałaby konieczność zmiany stawki amortyzacji w przypadku ulepszenia środka trwałego co wskazuje, że wszelkie zmiany stawki amortyzacji danego środka trwałego należy podjąć jeszcze przed rozpoczęciem dokonywania odpisów amortyzacyjnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000r., Nr 54, poz. 654 z późn. zm., dalej „ustawa o pdop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Pojecie środków trwałych, podlegających amortyzacji, zostało określone w art. 16a ustawy o pdop. Zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy o pdop amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

– przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Amortyzacji dokonuje się od wartości początkowej środka trwałego określonej na podstawie art. 16g ustawy o pdop.

Na podstawie art. 16h ust. 2 ustawy o pdop podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16l i 16ł, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonych w art. 16i-16k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

Metodę amortyzacji podatnik wybiera zatem przed rozpoczęciem amortyzacji poszczególnych środków trwałych i wybrana przez niego metoda nie może ulec zmianie przez cały okres amortyzacji danego środka trwałego. Przez wybór metody należy w szczególności rozumieć ustalenie m.in. okresu amortyzacji, a zatem stawki. Na podatnikach spoczywa obowiązek zaplanowania określonej stawki dla poszczególnych środków trwałych na cały okres amortyzacji, przed rozpoczęciem dokonywania odpisów amortyzacyjnych.

W przedstawionym stanie faktycznym Spółka wybrała metodę określoną w art. 16j ust. 1 pkt 1 lit a) ww. ustawy, zgodnie z którą podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16l, mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika, z tym że okres amortyzacji dla środków trwałych zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji nie może być krótszy niż 24 miesiące - gdy ich wartość początkowa nie przekracza 25000 zł.

Metoda ta nie przewiduje możliwości podwyższenia lub obniżenia stawek amortyzacyjnych w trakcie trwania okresu amortyzacji. Zmiana stawki spowoduje w tym przypadku jednocześnie zmianę metody amortyzacji.

Należy zwrócić uwagę, iż wydatki na ulepszenie środka trwałego, przy spełnieniu warunków wskazanych w art. 16g ust. 13 ustawy o pdop powiększają wartość początkową środka trwałego. Nie mogą one jednak powodować zmiany zasad amortyzacji danego (zmodernizowanego) środka trwałego, tzn. skutkować zmianą metody amortyzacji. W przypadku dokonywania odpisów amortyzacyjnych przy wykorzystaniu stawki ustalonej indywidualne zwiększenie wartości początkowej środka trwałego na skutek poniesionych nakładów modernizacyjnych ponad pułapy wskazane w art. 16j pkt 1) ustawy o pdop nie skutkuje zmianą zasad dokonywania odpisów amortyzacyjnych zatem i stawki amortyzacyjnej.

Reasumując w przestawionym stanie faktycznym i prawnym Spółka po zmodernizowaniu używanego środka trwałego, którego amortyzacja została rozpoczęta według metody określonej w art. 16j ustawy o pdop, przy zastosowaniu indywidualnie ustalonych dla poszczególnych środków trwałych stawek, jest zobowiązana do stosowania tej metody przez cały okres amortyzacji środka trwałego, a ustalonej stawki nie może ani obniżać, ani podwyższać. Poniesione przez podatnika nakłady na ulepszenie środka trwałego przekroczyły kwotę 3.500 zł, a zatem podwyższają one wartość początkową tego środka trwałego (art. 16g ust. 13 ustawy o pdop), a tym samym mogą one zostać zaliczone w ciężar kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane z zastosowaniem wybranej dla tego środka trwałego metody amortyzacji i ustalonej przez podatnika stawki amortyzacyjnej (z uwzględnieniem dotychczasowych odpisów amortyzacyjnych).

Biorąc pod uwagę, powyższe stanowisko Spółki należy zatem uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.