INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 09.11.2009 r. (data wpływu 18.11.2009 r.) oraz piśmie z dnia 14.12.2009 r. (data nadania 14.12.2009 r., data wpływu 16.12.2009 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB5/423-732/09-2/JC oraz z dnia 02.12.2009 r. (data nadania 02.12.2009 r., data doręczenia 07.12.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup artykułów spożywczych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18.11.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup artykułów spożywczych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka dokonuje zakupu artykułów spożywczych tj. kawa, herbata, napoje niealkoholowe, słodycze, kanapki dla potrzeb sekretariatu. Artykuły te podawane są podczas spotkań, szkoleń, konferencji w których oprócz pracowników biorą udział kontrahenci (obecni jak również potencjalni). Spotkania te w każdym przypadku związane są z prowadzoną przez naszą firmę działalnością i mają związek pośredni z uzyskiwanymi przychodami.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki poniesione na zakup artykułów spożywczych tj. kawa, herbata, napoje niealkoholowe, słodycze, kanapki w celu podania klientowi, kontrahentowi podczas spotkania, szkolenia czy też konferencji stanowią wydatki na reprezentację, czy też można je uznać za koszt ogólny prowadzonej działalności i zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu...

Zdaniem Wnioskodawcy:

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 54 poz. 654 z późn. zm., dalej również „ustawa o CIT”) kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Kosztami uzyskania przychodu mogą być zarówno koszty bezpośrednio związane z przychodami jak i koszty mające pośredni charakter. Natomiast art. 16 ust. 1 pkt 28 z kosztów uzyskania przychodów wyłącza koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Zgodnie z przyjęta praktyką potwierdzoną orzecznictwem definiując pojęcie reprezentacji dla potrzeb podatku dochodowego należy posłużyć się wykładnią językową. Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod redakcją prof. S.D. (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007) reprezentację definiuje jako „okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną”. Przenosząc tę definicję na grunt ustawy o CIT przyjąć należy, iż reprezentacja to występowanie w imieniu firmy, wiążące się z okazałością, wystawnością w celu wywołania dobrego wrażenia. Obejmuje ona swym pojęciem działania polegające na kontaktach oficjalnych i handlowych pomiędzy podmiotami gospodarczymi.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że koszty ponoszone na zwyczajowy poczęstunek podczas spotkań, narad, konferencji czy też szkoleń w których biorą udział oprócz pracowników kontrahenci (zarówno przyszli jak i obecni) nie stanowią reprezentacji. Celem kosztów reprezentacyjnych, jak wskazano wyżej jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, dobrego obrazu jego firmy, działalności itp. przy użyciu mechanizmów mających związek z wystawnością i okazałością. Tymczasem poniesienie kosztów na zaserwowanie kontrahentowi tradycyjnej i skromnej przekąski tj. kawa, herbata czy też ciastka jest działaniem zwyczajowym i niejednokrotnie koniecznym do kontynuowania różnego rodzaju spotkań z kontrahentami. Spotkania, szkolenia, konferencje łączą się bowiem z pewnym wysiłkiem intelektualnym. Nie zagwarantowanie podstawowych napojów i artykułów spożywczych podczas takich spotkań wiązałoby się zatem z koniecznością przerywania pracy (spotkania) i tym samym jej dezorganizacją bądź też zmniejszeniem efektywności uczestników spotkania. Poczęstunek jest zatem nieodłącznym elementem spotkania - służy więc głównemu zadaniu, jakim jest efektywne (korzystne dla Spółki) przeprowadzenie spotkania, szkolenia itp.

W związku z tym wszelkie koszty, których celem jest zapewnienie uczestnikom szkolenia, spotkania możliwości efektywnego uczestnictwa potraktować należy jako koszty ogólne (niebędące kosztami reprezentacji). W związku z tym w naszej ocenie, jeżeli koszty te ponoszone są w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, powinny zostać ujęte w kosztach uzyskania przychodów.

Ze stanowiskiem przedstawionym powyżej - takim, które potwierdza zasadność zaliczania takich wydatków do kosztów „ogólnych” a nie kosztów reprezentacji - można się spotkać w interpretacjach organów podatkowych. Dla przykładu można wskazać na interpretacje:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 27 sierpnia 2009 r., znak: IPPB5/4240-24/09-2/AM,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 23.09.2009 r., znak: IPPB5/423-520/09-2/JC,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 15 lipca 2008 r., IBPB1/415-313/08/MW.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.