INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 1 grudnia 2009r. (data wpływu 9 grudnia 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, czy w świetle obowiązujących w Polsce przepisów Wnioskodawca może akceptować wystawione przez kontrahenta czeskiego faktury z 0% stawką podatku VAT oraz czy Wnioskodawca ma obowiązek naliczania podatku VAT należnego tak jak to ma miejsce w przypadku importu usług - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 grudnia 2009r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, czy w świetle obowiązujących w Polsce przepisów Wnioskodawca może akceptować wystawione przez kontrahenta czeskiego faktury z 0% stawką podatku VAT oraz czy Wnioskodawca ma obowiązek naliczania podatku VAT należnego tak jak to ma miejsce w przypadku importu usług.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca zawarł umowy, których przedmiotem jest świadczenie usług dzierżawy zestawu transportowego składającego się z ciągnika spalinowego kolejki podwieszanej wraz z wózkami hamulcowymi do zabudowy eksploatacji ściany przez firmę F z siedzibą w Republice Czeskiej. Z tytułu świadczonych usług dzierżawy firma F obciąża co miesiąc Wnioskodawcę fakturami VAT.

Wnioskodawca wskazał, że zawarte umowy pomiędzy nim a firmą F w swych zapisach posiadają adnotację, iż do ceny netto zostanie doliczony podatek VAT. Początkowo wystawiane przez firmę F faktury zawierały 19% podatek VAT (obowiązująca stawka w Republice Czeskiej). Począwszy od miesiąca kwietnia kontrahent czeski obciąża Wnioskodawcę fakturami VAT ze stawką 0%, co może oznaczać, że obowiązek podatkowy leży po stronie nabywcy.

Jednocześnie Wnioskodawca poinformował, że zestaw transportowy składający się z ciągnika spalinowego kolejki podwieszanej wraz z wózkami hamulcowymi do zabudowy i eksploatacji ściany mieści się w grupowaniu PKWiU 29.22.18.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle obowiązujących w Polsce przepisów o podatku od towarów i usług Wnioskodawca może akceptować wystawione przez kontrahenta czeskiego faktury z 0% stawką VAT oraz czy Wnioskodawca ma obowiązek naliczania podatku VAT należnego tak, jak to ma miejsce w przypadku importu usług...

Zdaniem Wnioskodawcy opodatkowanie podatkiem VAT przedmiotu dzierżawy, którym jest ciągnik spalinowy kolejki podwieszanej wraz z wózkami hamulcowymi do zabudowy eksploatacji ściany dzierżawiony przez Wnioskodawcę od firmy F z siedzibą w Republice Czeskiej odnosi się do szczególnej sytuacji uregulowanej w art. 27 ust. 4 pkt 6 ustawy o VAT.

Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z art. 27 ust. 3 ustawy o VAT w przypadku gdy usługi wynajmu, dzierżawy lub inne o podobnym charakterze, których przedmiotem są rzeczy ruchome, są świadczone na rzecz podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę – miejscem świadczenia tych usług jest miejsce gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Zgodnie z art. 27 ust. 4 pkt 6 ustawy o podatku VAT powyższego przepisu nie stosuje się jednak do usług wynajmu, dzierżawy lub innych o podobnym charakterze, których przedmiotem są środki transportu.

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na powyższe, miejscem świadczenia usługi dzierżawy środka transportu jakim jest ciągnik spalinowy kolejki podwieszanej wraz z wózkami hamulcowymi do zabudowy i eksploatacji ściany jest Republika Czeska i tam to świadczenie powinno być opodatkowane podatkiem VAT według stawki podatku obowiązującej w Republice Czeskiej, a w związku z tym ma on prawo akceptować wystawione przez kontrahenta czeskiego faktury VAT oraz nie ma obowiązku naliczania podatku VAT należnego w Rzeczypospolitej Polskiej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Natomiast w myśl art. 8 pkt 1 ww. ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Z kolei stosownie do art. 2 pkt 9 ww. ustawy o VAT, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Przepis art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT stanowi zaś, iż podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania albo pobytu na terytorium kraju.

Przepisu ust. 1 pkt 4 nie stosuje się w przypadku świadczenia usług, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę na terytorium kraju, z wyłączeniem świadczenia usług określonych w art. 27 ust. 3 lub 28 ust. 3, 4, 6 i 7 oraz dostawy gazu w systemie gazowym lub energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca lub nabywca towarów (art. 17 ust. 2 ustawy).

W przypadku świadczenia usług podstawowe znaczenie dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług ma określenie miejsca świadczenia danej usługi.

Generalna zasada dotycząca ustalenia miejsca świadczenia usług została określona w art. 27 ust. 1 ww. ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

W myśl art. 27 ust. 3 ww. ustawy o podatku VAT w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz:

1. osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego, lub
2. podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę
   - miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.
   
   

W świetle art. 27 ust. 4 pkt 6 ww. ustawy o VAT przepis ust. 3 stosuje się do usług wynajmu, dzierżawy lub innych o podobnym charakterze, których przedmiotem są rzeczy ruchome, z wyjątkiem środków transportu.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, Wnioskodawca od podmiotu z Republiki Czeskiej dzierżawi zestaw transportowy składający się z ciągnika spalinowego kolejki podwieszanej wraz z wózkami hamulcowymi do zabudowy i eksploatacji ściany.

Wnioskodawca zwrócił się z pytaniem, czy w świetle obowiązujących w Polsce przepisów o podatku od towarów i usług może akceptować wystawione przez kontrahenta czeskiego faktury z 0% stawką VAT oraz czy ma obowiązek naliczania podatku VAT należnego tak, jak to ma miejsce w przypadku importu usług.

Wnioskodawca powołując się na przepis art. 27 ust. 3 ustawy o VAT wskazał, że zgodnie z art. 27 ust. 4 pkt 6 ustawy o podatku VAT powyższego przepisu nie stosuje się do usług wynajmu, dzierżawy lub innych o podobnym charakterze, których przedmiotem są środki transportu.

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na powyższe, miejscem świadczenia usługi dzierżawy środka transportu jakim jest ciągnik spalinowy kolejki podwieszanej wraz z wózkami hamulcowymi do zabudowy i eksploatacji ściany jest Republika Czeska i tam to świadczenie powinno być opodatkowane podatkiem VAT według stawki podatku obowiązującej w Republice Czeskiej, a w związku z tym ma on prawo akceptować wystawione przez kontrahenta czeskiego faktury VAT oraz nie ma obowiązku naliczania podatku VAT należnego w Rzeczypospolitej Polskiej.

Odnosząc się do powyższego należy na wstępie wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie wprowadzają ogólnej definicji środków transportu. Należy więc stwierdzić, iż za środki transportu winny być uznane pojazdy tożsame z nowymi środkami transportu, wymienionymi w załączniku nr 1 do ustawy o VAT.

Zauważyć należy, iż opisany we wniosku zestaw transportowy składający się z ciągnika spalinowego kolejki podwieszanej wraz z wózkami hamulcowymi do zabudowy i eksploatacji ściany (PKWiU 29.22.18) nie został wymieniony w powołanym załączniku.

Dział 29 PKWiU to „Maszyny i urządzenia, gdzie indziej niewymienione”, a zatem Dział ten nie obejmuje środków transportu.

Tut. organ pragnie tutaj także powołać się na orzeczenie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w sprawie 51/1988 pomiędzy Hamann a Finanzamt Hamburg – Eisenbuttel (wyrok z 15 marca 1989r), z którego wynika, że pojęcie środka transportu należy rozumieć bardzo szeroko. Cechą środków transportu jest łatwość przemieszczania się poza granice państw.

W ocenie tut. organu zestaw transportowy składający się z ciągnika spalinowego kolejki podwieszanej wraz z wózkami hamulcowymi do zabudowy i eksploatacji ściany cechy tej nie posiada.

W świetle powyższego, nie można uznać przedmiotowego zestawu transportowego za środki transportu dla celów podatku VAT.

Zatem biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy prawa tut. organ stwierdza, że dzierżawa przedmiotowego zestawu transportowego składającego się z ciągnika spalinowego kolejki podwieszanej wraz z wózkami hamulcowymi do zabudowy i eksploatacji ściany stanowi u Wnioskodawcy import usług i podlega opodatkowaniu na terytorium kraju.

Wnioskodawca ma zatem obowiązek opodatkowania przedmiotowych transakcji dzierżawy, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT.

Należy tutaj wskazać, iż zgodnie z § 5 ust. 15 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie maja zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337) faktury wystawiane przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju, świadczących usługi określone w art. 27 ust. 3 lub w art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7 ustawy, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca, zamiast danych dotyczących stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem zawierają adnotacje, iż podatek rozlicza nabywca lub wskazanie właściwego przepisu ustawy lub dyrektywy, wskazującego, że podatek rozlicza nabywca.

W konsekwencji powyższego stanowisko Wnioskodawcy, że ma prawo akceptować wystawione przez kontrahenta czeskiego faktury z 0% stawką VAT oraz nie ma obowiązku rozliczania podatku VAT należnego w Rzeczypospolitej Polskiej, należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy zauważyć iż tut. organ nie jest uprawniony do oceny zasadności zaklasyfikowania określonych pojazdów do właściwego grupowania statystycznego. Wobec powyższego niniejszej interpretacji udzielono w oparciu o klasyfikację PKWiU podaną przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego , po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.