Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-1094/12/RSz
z 23 stycznia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 17 października 2012r. (data wpływu do tut. organu 23 października 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 stycznia 2013r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki VAT przy sprzedaży lodów i pucharów lodowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 października 2012r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 21 stycznia 2013r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki VAT przy sprzedaży lodów i pucharów lodowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawczyni, jako osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą E. w zakresie produkcji lodów (PKD 10.52.Z.) oraz usług gastronomicznych związanych z cukiernictwem. Pod wskazaną firmą Wnioskodawczyni prowadzi produkcję lodów oraz ich sprzedaż we własnym punkcie sprzedaży detalicznej. W ofercie firmy dostępne są m.in. lody sprzedawane na gałki, ciastka, torty, puchary lodowe, wszystko własnej produkcji. W ww. punkcie usytuowane są dwa miejsca obsługi klientów. Jeden zlokalizowany wewnątrz budynku, gdzie sprzedaje się cały asortyment. Drugi zaś usytuowany tak by obsługiwać klientów na zewnątrz budynku z oddzielną kasą, który obsługuje sprzedaż lodów w gałkach, lodów włoskich z automatu, podawanych w waflach lub kubkach jednorazowych. Każdy z klientów sam odbiera zamówione lody, z przeznaczeniem konsumpcji „na wynos”.

W pierwszym miejscu sprzedaży (wewnątrz budynku) cały asortyment sklasyfikowany został jako o usługi gastronomiczne (PKWiU 56.10.19.00 „Usługi gastronomiczne pozostałe”) i stosowana jest dla nich stawka VAT 8%.

W drugim miejscu sprzedaży (obsługujące klientów na zewnątrz budynku) każdą sprzedaż Wnioskodawczyni traktuje jako sprzedaż "na wynos" i stosuje stawkę odpowiednią dla dostawy towarów, w przypadku lodów sklasyfikowaną jako „Lody śmietankowe i pozostałe lody jadalne” PKWiU 10.52.10.0 ze stawką 5%.

Pismem z dnia 21 stycznia 2013r. Wnioskodawczyni uzupełniła ww. opis zaistniałego stanu faktycznego doprecyzowując, iż w pierwszym miejscu sprzedaży (wewnątrz budynku) cały asortyment sklasyfikowany został jako usługi gastronomiczne (PKWiU 56.10.19.00 „Usługi gastronomiczne pozostałe”) i stosowana jest dla nich stawka VAT 8%. Klienci korzystają z infrastruktury lokalu i wykonywane są te wszystkie świadczenia, które są elementami składowymi usługi gastronomicznej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż lodów, wewnątrz budynku stanowi sprzedaż usług gastronomicznych i stosowana jest stawka 8%, a w miejscu obsługi klienta usytuowanym na zewnątrz budynku stanowi sprzedaż towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaną stawką określoną w załączniku nr 10 do ustawy - 5%?

Stanowisko Wnioskodawczyni.

Sprzedaż wewnątrz budynku stanowi usługę gastronomiczną, ponieważ klienci korzystają z infrastruktury lokalu i wykonywane są te wszystkie świadczenia, które są elementami składowymi usługi gastronomicznej. Sprzedaż lodów w punkcie sprzedaży umiejscowionym na zewnątrz stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaną stawką określoną w załączniku nr 10 do ustawy - 5%, w tej, bowiem sytuacji klienci nie zamierzają korzystać z infrastruktury lokalu i w związku z tym nie przewiduje wykonywania na rzecz tych klientów tych wszystkich świadczeń, które są elementami składowymi usługi gastronomicznej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ww. ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 6 ww. ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez pojęcie sprzedaży – zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT – rozumie zarówno odpłatną dostawę towarów, jak i odpłatne świadczenie usług.

Stosownie do obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011r. przepisu art. 5a ustawy o VAT towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Powyższy przepis wprost stanowi, że oznaczenia PKWiU stosuje się jedynie w określonych w ustawie lub rozporządzeniach sytuacjach, tzn. gdy przepis wprost odnosi się do symbolu PKWiU.

Należy podkreślić, że klasyfikacją statystyczną dotyczącą towarów i usług, która ma zastosowanie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, od dnia 1 stycznia 2011r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

Klasyfikacja Wyrobów i Usług zawiera Sekcję I – usługi związane z zakwaterowaniem i usługi gastronomiczne, która obejmuje m.in.:

• usługi gastronomiczne,
• usługi przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering),
• usługi stołówkowe,
• usługi przygotowywania i podawania napojów.
  
  

Przy czym, w klasyfikacji tej ustawodawca w dziale 56 sklasyfikował „Usługi związane z wyżywieniem”, w grupowaniu:

• 56.10.11.0 Usługi przygotowywania i podawania posiłków w restauracjach,
• 56.21.11.0 Usługi przygotowywania i dostarczania żywności dla gospodarstw domowych,
• 56.21.19.0 Usługi przygotowywania i dostarczania żywności dla pozostałych odbiorców zewnętrznych (katering),
• 56.29.19.0 Pozostałe usługi gastronomiczne świadczone w oparciu o zawartą z klientem umowę,
• 56.30.10.0 Usługi przygotowywania i podawania napojów.
  
  

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl ust. 2 powołanego artykułu, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast, że stosownie do art. 146a pkt 1 i 2 ww. ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f:

• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.
  
  

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, pod pozycją 28 wymieniono – sklasyfikowane w PKWiU pod symbolem ex 10.5 – „Wyroby mleczarskie, z wyłączeniem kazeiny do produkcji regenerowanych włókien tekstylnych oraz kazeiny do stosowania w przemyśle innym niż produkujący żywność, pasze lub w przemyśle włókienniczym (PKWiU ex 10.51.53.0)”.

W myśl art. 2 pkt 30 ww. ustawy o VAT, przez PKWiU ex – rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Umieszczenie ww. oznaczenia przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania danej stawki preferencyjnej tylko do towarów/usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce „nazwa towaru lub usługi (grupy towarów lub usług)”.

Tak więc, wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT dotyczy wyłącznie danego towaru lub usługi z danego grupowania.

Z objaśnień do załącznika nr 3 do ustawy wynika ponadto, że wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i świadczenia usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik. Oznacza to, że jeżeli dany towar (lub usługa) jest wymieniony w załączniku nr 3 jako opodatkowany stawką 8%, a jednocześnie został wymieniony w art. 43 ust. 1 ustawy jako zwolniony od podatku lub w załączniku nr 10, jako objęty opodatkowaniem stawką 5% - stosowanie stawki podatku z załącznika nr 3 (stawka 8%) do ustawy jest wyłączone na rzecz zwolnienia od podatku lub opodatkowania stawką 5%.

W myśl art. 41 ust. 2a ustawy o VAT, dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy stawka podatku wynosi 5%.

W załączniku tym stanowiącym „Wykaz towarów opodatkowanych stawką podatku w wysokości 5%”, w pozycji 21 wymieniono – sklasyfikowane w PKWiU pod symbolem ex 10.5 – „Wyroby mleczarskie, z wyłączeniem kazeiny do produkcji regenerowanych włókien tekstylnych oraz kazeiny do stosowania w przemyśle innym niż produkujący żywność, pasze lub w przemyśle włókienniczym (PKWiU ex 10.51.53.0)”.

W objaśnieniu do tego załącznika zaznaczono, iż symbol „ex” dotyczy tylko danego wyrobu z danego grupowania.

Należy ponadto zauważyć, iż w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), w § 7 ust. 1 pkt 1 przewidziano, iż stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

W pozycji 7 załącznika nr 1 do rozporządzenia wymieniono usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży:

1. napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%,
2. napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,
3. kawy i herbaty (wraz z dodatkami),
4. napojów bezalkoholowych gazowanych,
5. wód mineralnych,
6. innych towarów w stanie nieprzetworzonym opodatkowanych stawką, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy.
   
   

Zatem, w celu prawidłowego opodatkowania sprzedaży kluczowe znaczenie ma rozstrzygnięcie czy w danym przypadku ma miejsce dostawa towarów czy też świadczenie usług oraz symbol statystyczny właściwy dla przedmiotu sprzedaży.

Ustalenie czy świadczenie złożone należy zakwalifikować jako dostawę towarów, czy jako świadczenie usług, wymaga wzięcia pod uwagę wszelkich okoliczności, w jakich następuje transakcja, w celu określenia jej elementów charakterystycznych i dominujących.

Stwierdzić należy, iż ustawa o VAT nie definiuje usług gastronomicznych.

Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN, pod pojęciem gastronomii rozumie się „działalność produkcyjno - usługową obejmującą prowadzenie restauracji, barów, itp.” oraz „sztukę przyrządzania potraw”.

Usługa gastronomiczna polega na przygotowaniu i podaniu posiłku w miejscu, w którym jest on przyrządzany, tj. w restauracji czy innym lokalu.

W orzeczeniu Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, w sprawie Faaborg-Gelting Linien A/S przeciwko Finanzamt Flensburg (C-231/94), Trybunał wskazał, że dostawa gotowych posiłków do bezpośredniego spożycia jest rezultatem szeregu usług, przy czym do dyspozycji klienta pozostaje infrastruktura, w tym jadalnia z pomieszczeniami sąsiadującymi. Transakcje w restauracjach charakteryzuje cały zespół cech i czynności, przy czym dostawa posiłku jest jedynie częścią usługi, choć stanowi w nich dominujący element. W związku z tym, Trybunał w tym wyroku podkreślił, że w sytuacji, w której mamy do czynienia z transakcją składającą się z wielu elementów, należy w pierwszej kolejności uwzględnić wszelkie okoliczności przeprowadzenia danej transakcji.

W pkt 14 ww. wyroku TSUE orzekł, że „transakcje w restauracjach charakteryzuje cały zespół cech i czynności, przy czym dostawa posiłku jest jedynie częścią usługi, choć stanowi w nich dominujący element. Zatem należy je klasyfikować jako świadczenie usług w rozumieniu artykułu 6(1) VI Dyrektywy. Sytuacja wygląda jednak odmiennie, jeśli transakcja dotyczy posiłków "na wynos" i nie obejmuje usługi mającej na celu uzyskanie wzrostu konsumpcji na miejscu przy odpowiednim podaniu potrawy.”

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji lodów oraz usług gastronomicznych związanych z cukiernictwem. Pod wskazaną firmą Wnioskodawczyni prowadzi produkcję lodów oraz ich sprzedaż we własnym punkcie sprzedaży detalicznej. W ofercie firmy dostępne są m.in. lody sprzedawane na gałki, ciastka, torty, puchary lodowe, wszystko własnej produkcji. W ww. punkcie usytuowane są dwa miejsca obsługi klientów. Jeden zlokalizowany wewnątrz budynku, gdzie sprzedaje się cały asortyment. Drugi zaś usytuowany tak by obsługiwać klientów na zewnątrz budynku z oddzielną kasą, który obsługuje sprzedaż lodów w gałkach, lodów włoskich z automatu, podawanych w waflach lub kubkach jednorazowych. Każdy z klientów sam odbiera zamówione lody, z przeznaczeniem konsumpcji „na wynos”.

W pierwszym miejscu sprzedaży (wewnątrz budynku) cały asortyment sklasyfikowany został jako usługi gastronomiczne (PKWiU 56.10.19.00 „Usługi gastronomiczne pozostałe”) i stosowana jest dla nich stawka VAT 8%, bowiem klienci korzystają z infrastruktury lokalu i wykonywane są te wszystkie świadczenia, które są elementami składowymi usługi gastronomicznej.

W drugim miejscu sprzedaży (obsługujące klientów na zewnątrz budynku) każdą sprzedaż Wnioskodawczyni traktuje jako sprzedaż "na wynos" i stosuje stawkę odpowiednią dla dostawy towarów, w przypadku lodów sklasyfikowaną jako „Lody śmietankowe i pozostałe lody jadalne” PKWiU 10.52.10.0 ze stawką 5%.

Mając powyższe na uwadze, należy w pierwszej kolejności wskazać, iż w przypadku, gdy transakcja składa się z szeregu świadczeń i czynności, należy brać pod uwagę wszystkie okoliczności, w jakich jest ona dokonywana, celem określenia, po pierwsze, czy chodzi o dwa lub więcej świadczenia odrębne, czy też o świadczenie złożone (kompleksowe), a po drugie, czy w tym ostatnim przypadku świadczenie złożone należy zakwalifikować jako dostawę towarów, czy jako świadczenie usług. Wskazać przy tym należy, co podkreślał wielokrotnie Trybunał Sprawiedliwości UE, iż koniecznym jest dokonywanie analizy takiej transakcji z punktu widzenia przeciętnego konsumenta.

Aby stwierdzić, czy dane świadczenie jest świadczeniem złożonym (kompleksowym), winno ono składać się z różnych czynności, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na świadczenie takiego rodzaju składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast za pomocniczą należy uznać taką czynność, jeśli nie stanowi celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania świadczenia zasadniczego. Pojedyncza czynność lub świadczenie traktowana jest zatem jak element świadczenia kompleksowego wówczas, jeżeli cel świadczenia pomocniczego jest zdeterminowany przez świadczenie główne, które zarazem nie może zostać wykonane lub wykorzystane bez świadczenia pomocniczego.

Co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych.

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, iż wyroku w sprawach połączonych C-497/09, C-499/09, C-501/09 i C-502/09 z dnia 10 marca 2011r. TSUE w pkt 63 wskazał, że przy sprzedaży towaru zawsze towarzyszy minimalny zakres świadczonych usług, jak umieszczenie towaru na półkach sklepowych czy wystawienie rachunku, w związku z czym tylko usługi odrębne od usług nierozerwalnie związanych ze sprzedażą towarów można brać pod uwagę w celu określenia udziału świadczenia usług w świadczeniu złożonym, obejmującym również dostawę towarów.

Biorąc pod uwagę powyższe należy przyjąć, że w sytuacji gdy sprzedawane przez Wnioskodawczynię lody własnej produkcji w formie gałek, lodów włoskich z automatu, podawanych w waflach lub kubkach jednorazowych, z punktu usytuowanego na zewnątrz budynku, zostały prawidłowo zaklasyfikowane przez Wnioskodawczynię do grupowania PKWiU 10.52.10.0, to ich sprzedaż „na wynos” we własnym punkcie sprzedaży detalicznej należy uznać za dostawę towarów, która podlega opodatkowaniu stawką podatku VAT 5%, na podstawie art. 41 ust. 2a ustawy o VAT w związku z poz. 21 załącznika nr 10 do tej ustawy. Oczywiście przy założeniu, że czynności tej nie towarzyszą żadne inne usługi, którym można przypisać charakter dominujący (tj. usługi charakteryzujące działalność gastronomiczną), a nabywca ww. produktów nie oczekuje dodatkowych świadczeń poza zakupem gotowego do spożycia wyrobu.

Odnosząc się natomiast do sprzedaży lodów i pucharów lodowych, które są oferowane do spożycia w lokalu „na miejscu” dla klientów, którzy korzystają z infrastruktury lokalu i w związku z tym wykonywane są na rzecz tych klientów wszystkie świadczenia, które są elementami składowymi usługi gastronomicznej, stwierdzić należy, iż w przypadku, kiedy przedmiotem wykonywanych przez Wnioskodawczynię czynności będzie faktycznie usługa złożona, charakteryzująca działalność gastronomiczną, prawidłowo zaklasyfikowana przez Wnioskodawczynię do grupowania PKWiU 56.10.19.00, to dokonywana w ramach usługi sprzedaż lodów i deserów lodowych korzysta z 8% stawki podatku VAT, na mocy § 7 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów w związku z poz. 7 załącznika nr 1 do tego rozporządzenia.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni w obu przestawionych we wniosku sytuacjach należało uznać za prawidłowe.

Wskazać ponadto należy, iż wydana interpretacja dotyczy tylko kwestii będących przedmiotem zapytania Wnioskodawczyni. Inne kwestie przedstawione w opisanym zaistniałym stanie faktycznym, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dotyczy to przede wszystkim stawki przy sprzedaży ciastek i tortów własnej produkcji.

Zawarte w opisie sprawy stwierdzenie Wnioskodawczyni w tym zakresie zostało przyjęte jako element przedstawionego przez Wnioskodawczynię zaistniałego stanu faktycznego i nie było przedmiotem oceny.

Tut. organ pragnie podkreślić, że dla opodatkowania przedmiotowych czynności podatkiem VAT, wskazana przez Wnioskodawcę, klasyfikacja PKD jest nieistotna.

Końcowo zauważa się, że Minister Finansów nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, iż kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Dlatego też niniejszej interpretacji udzielono wyłącznie w oparciu o grupowania wskazane przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Zgodnie bowiem z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 roku w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.