INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 22 września 2009r. (data wpływu 22 września 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenie podstawy opodatkowania przy wniesienia aportu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 września 2009r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania wniesienia aportu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie handlu detalicznego na terenie całej Polski. Spółka jest między innymi właścicielem nieruchomości na którą składają się nieruchomości gruntowe zabudowane opisane w KW, które obejmują 29 sąsiadujących ze sobą działek ewidencyjnych o łącznej powierzchni 16.444 m², zabudowane budynkiem handlowym oraz budowlami, z których część stanowią urządzone drogi dojazdowe i parkingi, - zwane dalej łącznie „Nieruchomościami”.

Budynek i budowle opisane powyżej zostały wybudowane i oddane do użytkowania w 2004r. Od chwili przyjęcia do używania w 2004r., Spółka prowadzi w opisanym budynku działalność handlową, opodatkowaną podatkiem od towarów i usług (dalej „VAT”) co oznacza, że Spółka nie rozlicza VAT tak zwaną strukturą. Część powierzchni budynku jest ponadto wynajmowana przez Spółkę podmiotom trzecim również od 2004r. Wynajem stanowi dla Spółki czynność opodatkowaną VAT. Przy czym urządzone drogi i parkingi użytkowane są również przez najemców.

Przedmiotowy budynek stanowi jednolity przedmiot własności i nie istnieją w nim wyodrębnione lokale, stanowiące odrębne nieruchomości, będące odrębnymi od budynku przedmiotami własności.

Wymienione Nieruchomości nie są zabudowane obiektami budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym ani obiektami budownictwa mieszkaniowego w rozumieniu regulacji VAT.

Spółka odliczyła podatek VAT naliczony przy zakupie towarów i usług związanych z budową budynku i budowli opisanych powyżej. Po przyjęciu do używania przedmiotowego budynku i budowli Spółka nie poniosła wydatków na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej „pdop”) w odniesieniu do powyższych Nieruchomości, przekraczających 30% ich wartości początkowej.

W wyniku decyzji biznesowej Spółka wraz z drugim wspólnikiem Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością planuje utworzenie spółki, komandytowej Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa (dalej „Spółka Komandytowa"), w której Spółka będzie pełnić rolę komandytariusza. Na pokrycie swojego udziału Spółka jako komandytariusz zamierza wnieść do Spółki Komandytowej wkład pieniężny bądź niepieniężny w postaci Nieruchomości (dalej, aport) w trybie art. 107 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000r. Kodeks spółek handlowych (dalej: KSH).

Spółka rozważa możliwość wniesienia Nieruchomości w terminie późniejszym po powstaniu spółki osobowej poprzez podwyższenie wartości wkładu.

Spółka nie wyklucza w przyszłości w zależności od uwarunkowań biznesowych częściowego wycofania wkładu.

Spółka zakłada, iż Nieruchomości będą wykorzystywane przez Spółkę Komandytową na potrzeby prowadzonej przez nią bieżącej działalności gospodarczej, opodatkowanej VAT (w tym: usługi wynajmu). Spółka nie wyklucza jednak, iż w przyszłości, w zależności od uwarunkowań biznesowych. Nieruchomości mogą zostać zbyte przez Spółkę Komandytową.

Spółka zakłada, iż powyższe Nieruchomości nie będą stanowić przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu odpowiednio Ustawy kodeks cywilny (dalej: „KC") oraz ustawy o PDOP w momencie ich wniesienia do Spółki Komandytowej jak również ich zbycia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jeżeli aport wybranych Nieruchomości przedstawionych w stanie faktycznym podlega opodatkowaniu VAT, w jaki sposób powinna zostać ustalona podstawa opodatkowania dla takich czynności...

Zdaniem Wnioskodawcy, przypadku przyjęcia przez Ministra Finansów stanowiska, iż aport Nieruchomości podlega zakresowi ustawy VAT, konieczne będzie ustalenie podstawy opodatkowania VAT dla tej czynności w odniesieniu do Nieruchomości, których wniesienie aportem zostanie uznane za dostawę opodatkowaną VAT według stawki 22%.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy VAT, podstawą opodatkowania jest obrót. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy.

Zgodnie z ustawą o cenach z dnia 5 lipca 2001r. ceną jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę; w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towarów (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym.

Przywołany przepis wskazuje, iż podatek od towarów i usług pełni rolę cenotwórczą, co oznacza, iż wpływa on na wysokość ceny w sytuacji, gdy towar lub usługa podlega opodatkowaniu. Niemniej jednak nie oznacza to, iż w każdym przypadku cena zawiera podatek VAT. Sąd Najwyższy w wyroku z 23 stycznia 1998r. (sygn. I CKN 429/97) dokonując wykładni omawianego przepisu stwierdził: „podatek VAT jest elementem cenotwórczym, co oznacza, że sprzedawca towaru lub usługi, kalkulując cenę, jest uprawniony do wliczenia w niej podatku VAT. O wysokości ceny, jaką zobowiązany jest zapłacić nabywca towaru lub usługi decyduje wszakże treść umowy ze sprzedawcą. Cena nie obejmuje podatku VAT, jeżeli umowa nie przewiduje jako elementu tego podatku”.

Na podstawie przywołanego orzeczenia można sformułować następujące wnioski.

Po pierwsze, podatek VAT jest elementem cenotwórczym i sprzedawca jest uprawniony do wliczenia do niej podatku VAT.

Po drugie, o wysokości ceny decyduje treść umowy. Cena nie obejmuje podatku VAT, jeżeli umowa nie przewiduje jako elementu ceny tego podatku.

Po trzecie, zgodnie z art. 353 ust. 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks Cywilny (dalej „KC”) strony mogą swobodnie kształtować treść zawieranych umów, w tym także cenę towaru lub usługi. Oznacza to, iż strony mogą także swobodnie umówić się, co do tego, czy podatek VAT będzie czy też nie będzie stanowić element ceny. Tym samym rozstrzygnięcie czy cena zawiera podatek VAT (cena brutto) czy nie został on uwzględniony w kalkulacji ceny (cena netto) zależy od treści umowy zawartej przez strony.

Spółka pragnie jednocześnie zaznaczyć iż, pomimo że powyższe orzeczenie zapadło na gruncie poprzedniej ustawy o cenach z 26 lutego 1982r. oraz poprzedniej ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym z 6 stycznia 1993r. wnioski te są nadal aktualne na gruncie obecnie obowiązujących przepisów. Stanowisko takie potwierdził jednoznacznie Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 21 lipca 2006r. (sygn. III CZP 54/2006).

Biorąc powyższe orzecznictwo pod uwagę, zdaniem Spółki podstawą opodatkowania z tytułu wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki osobowej (aportu) będzie wartość wkładu (Nieruchomości) określona przez strony (wnoszącego wkład i spółkę) w umowie aportu jako wartość netto. Od tej wartości naliczony zostanie podatek VAT według odpowiedniej stawki. Wartość aportu stanowi bowiem wartość zbywczą danego wkładu niepieniężnego wyrażoną w jednostkach pieniężnych a więc jego cenę.

Należy przy tym zwrócić uwagę, że udział kapitałowy wspólnika odpowiada wartości rzeczywiście wniesionego wkładu (art. 50 KSH). Ponieważ to wartość netto (bez podatku VAT) określona przez strony jest wartością rzeczywistą (rynkową) wkładu, uznanie wartości wkładu jako zawierającej już podatek VAT (wartość brutto) w sposób wyraźny zaburzyłoby stosunki majątkowe wspólników w spółce poprzez zmniejszenie udziału kapitałowego wspólnika wnoszącego aport w stosunku do wartości rynkowej wnoszonego majątku.

Biorąc pod uwagę cytowane powyżej przepisy i orzecznictwo dotyczące kształtowania elementów ceny, Spółka stoi na stanowisku, iż strony transakcji wniesienia aportu mają pełne prawo swobodnego decydowania o wysokości wkładów oraz o tym czy zawiera ona podatek VAT. Potwierdzeniem stanowiska Spółki są interpretacje prawa podatkowego wydane przez organy podatkowe. Pomimo, iż cytowane poniżej rozstrzygnięcia zapadły na gruncie odmiennego stanu faktycznego nie zmienia to ich uniwersalnego znaczenia w kontekście kształtowania stosunków umownych pomiędzy podatnikami: przy ustalaniu wysokości należności ustawodawca nie ingeruje w sferę podejmowania decyzji, czy opłaty mają być kwotami .netto" czy „brutto”. Kwestia ta powinna być regulowana w zawartych przez podatników umowach, a organ podatkowy nie może narzucać ich treści (Urząd Skarbowy podległy Izbie Skarbowej w Opolu oraz Urząd Skarbowy podległy Izbie Skarbowej w Lublinie ).

Spółka stoi więc na stanowisku, iż jeżeli w umowie aportu strony ustalą, iż wartość wkładu stanowi wartość netto Nieruchomości, to podatek VAT powinien być naliczany od tej wartości.

Powyższa argumentacja została w pełni potwierdzona przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, w interpretacji indywidualnej wydanej w dniu 7 lipca 2009r. sygn. IPPP1-443-573/09-2/MP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Ponadto informuje się, iż ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w zakresie:

• opodatkowania wniesienia aportu,
• udokumentowania wniesienia aportu

zawarta zostanie w odrębnych rozstrzygnięciach.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.