INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 19.10.2009 r. (data wpływu 23.10.2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23.10.2009 r. wpłynął ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Usługodawca zawarła umowę o współpracy w zakresie restrukturyzacji (dalej: „Umowa”) ze spółkami-armatorami dalej Usługobiorcy. Z uwagi na fakt, że restrukturyzacja dotyczyć miała działalności połowowej Usługobiorców, strony Umowy ustaliły, że podstawę do obliczenia wynagrodzenia za usługę wykonaną przez Usługodawcę, stanowić będzie roczny obrót, związany z prowadzeniem przez Usługobiorców działalności połowowej.

Ponadto, w przypadku, gdy restrukturyzacja okazałaby się trwała, Usługodawcy przysługiwać będzie prawo do dodatkowego wynagrodzenia z tytułu wystąpienia pewnych dodatkowych korzyści dla Usługobiorców, jako wyniku starań Usługodawcy (success fee). Trwałości restrukturyzacji dowiedzie, zgodnie z porozumieniem stron Umowy, trwałość akceptacji tej restrukturyzacji przez organy administracji. Dowód trwałości akceptacji restrukturyzacji przez organy administracji, daje dwukrotne przyznanie specjalnych zezwoleń połowowych na nowy rok połowowy.

Strony Umowy, protokołem z 24 lipca 2009 r., stwierdziły należyte wykonanie usługi („l etapu” usługi, polegającego na akceptacji restrukturyzacji przez administrację) przez Usługodawcę a w ślad za tym, zasadność wypłaty wynagrodzenia Usługodawcy.

W związku z tym, że stwierdzenie trwałości restrukturyzacji możliwe będzie dopiero w roku 2010 (z chwilą upływu określonego czasu od uprawomocnia się decyzji przyznającej specjalne zezwolenie połowowe na rok połowowy 2010), dopiero w roku 2010 będzie można stwierdzić, czy Usługodawcy należy się wynagrodzenie dodatkowe (za wykonanie „Il etapu” usługi). Należy podkreślić, że wydanie specjalnego zezwolenia połowowego jest decyzją administracyjną organu administracji, a Usługodawca pełni wobec Usługobiorców funkcję pomocniczą w staraniach o wydanie tej decyzji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy, jeśli w umowie o świadczenie usług, jako warunek powstania prawa Usługodawcy do żądania wynagrodzenia dodatkowego (success fee) za wykonaną usługę, ustanowiono wystąpienie pewnych dodatkowych, korzystnych dla Usługobiorcy skutków, będących wynikiem dalszych starań Usługodawcy już po wykonaniu „I etapu” usługi i których ujawnienie się wymaga czasu oraz związane jest z wykonaniem pewnych czynności przez Usługodawcę, powstanie obowiązku podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług, w odniesieniu do ww. ewentualnego dodatkowego wynagrodzenia nastąpi dopiero w dacie wystąpienia ww. dodatkowych, korzystnych skutków, od których umowa uzależnia dodatkowe wynagrodzenie...

Zdaniem Wnioskodawcy, powstanie obowiązku podatkowego, o którym mowa powyżej, nastąpi dopiero w dacie wystąpienia ww. dodatkowych, korzystnych dla Usługobiorcy skutków, będących rezultatem dalszych działań Usługodawcy na rzecz Usługobiorcy, tj. już po wykonaniu „l etapu” usługi, od których umowa uzależnia prawo Usługodawcy do żądania dodatkowego wynagrodzenia.

Dzieje się tak dlatego, że w chwili wykonania usługi przez Usługodawcę, która to chwila rodzi, z mocy art. 19 Ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, obowiązek podatkowy, brak pewności co do tego, czy owa dodatkowa korzyść, którą ewentualnie odniesie Usługobiorca w rezultacie dalszej działalności Usługodawcy, od której wystąpienia umowa uzależnia powstanie prawa do żądania dodatkowego wynagrodzenia (success fee), w ogóle zaistnieje. Dopiero upływ czasu w połączeniu z działalnością Usługodawcy, pozwoli stwierdzić, czy tak się stanie. Brak dodatkowych korzyści oznaczać będzie brak zdarzenia podatkowego a więc i brak obowiązku podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…) – art. 8 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Obowiązek podatkowy, zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy, powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi – art. 19 ust. 4 ustawy.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, iż podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca zawarł umowę o współpracy w zakresie restrukturyzacji ze spółkami-armatorami. Strony umowy ustaliły, że podstawę do obliczenia wynagrodzenia za usługę wykonaną przez Wnioskodawcę, stanowić będzie roczny obrót, związany z prowadzeniem przez Usługobiorców działalności połowowej. Wykonanie usługi, za którą przyznawane jest wynagrodzenie główne zostało potwierdzone protokołem z dnia 24 lipca 2009r. po akceptacji restrukturyzacji przez administrację.

W przypadku, gdy restrukturyzacja okazałaby się trwała Wnioskodawca nabywa prawa do dodatkowego wynagrodzenia. Dowodem trwałości restrukturyzacji jest dokument administracyjny. Dodatkowe wynagrodzenie (success fee) należne w przypadku, gdy wystąpią inne dodatkowe korzystne dla Wnioskodawcy skutki po realizacji tzw. „I etapu” jest wynikiem kolejnych działań i pewnych czynności podjętych z Jego strony. Stwierdzenie trwałości restrukturyzacji możliwe będzie dopiero w roku 2010 (z chwilą upływu określonego czasu od uprawomocnia się decyzji przyznającej specjalne zezwolenie połowowe na rok połowowy 2010) i dopiero wtedy będzie można stwierdzić, czy Wnioskodawcy należy się wynagrodzenie dodatkowe wynikające z zapisów zawartej umowy (jako wykonanie „II etapu” usługi).

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż w sytuacji gdy strony umowy ustaliły, że wykonanie usługi, za które Wnioskodawca otrzymuje dodatkowe wynagrodzenie jest wykonane z chwilą realizacji wskazanych w umowie dodatkowych czynności, które nastąpią w 2010 r. to należy przyjąć ten moment za moment powstania obowiązku podatkowego zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy. Jeżeli wykonanie usługi powinno być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstanie z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wykonania usługi – art. 19 ust. 4 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.