INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 28.10.2009 r. (data wpływu 06.11.2009 r.) uzupełniony pismem z dnia 10.12.2009 r. (data wpływu 14.12.2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 06.11.2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 28.10.2009r. (data wpływu 06.11.2009 r.) stanowiącym uzupełnienie na wezwanie IPPP3-443-996/09-2/JF z dnia 02.12.2009 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Na mocy umów podpisanych z Ministerstwem i Agencją Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa Fundacji zlecono zadania delegowane w zakresie wdrażania działania „Szkolenia zawodowe dla osób zatrudnionych w rolnictwie i leśnictwie”, objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich 2007-2013.

Jednocześnie Fundacja jest beneficjentem Pomocy Technicznej w ramach Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich 2007-2013. W bieżącym roku Fundacja złożyła wnioski o przyznanie pomocy na przedsięwzięcia finansowane ze środków Pomocy Technicznej składając jednocześnie oświadczenie, iż nie jest podmiotem upoważnionym do odzyskiwania podatku VAT od wydatków jakie poniosła już i poniesie w związku z realizacją powyższego przedsięwzięcia z otrzymanych środków - zostało to uznane przez Instytucję Zarządzającą i Agencję Płatniczą za niewystarczające aby VAT zaliczyć do kosztów kwalifikowanych. Ponieważ Fundacja nie podziela opinii, iż wykonując powyższe zadania działa jako podmiot prawa publicznego, zwraca się o wydanie interpretacji organu skarbowego w tej kwestii. Fundacja jest fundacją utworzoną przez Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Jej zadania statutowe to wspieranie działań mających na celu rozwój obszarów wiejskich, rolnictwa, rynków rolnych oraz sektorów związanych z rolnictwem w tym rybołówstwa, rybactwa i leśnictwa, a także wspieranie wdrażania programów zagranicznej pomocy kierowanej do rolnictwa i sektorów z nim związanych. Fundacja działa jako niezależna jednostka doradcza i wykonawcza dla Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Fundacja nie prowadzi działalności gospodarczej. Działalność Fundacji jest finansowana z środków otrzymywanych na podstawie umów zawartych głównie z Ministerstwem Rolnictwa i Rozwoju Wsi, które przekazuje Fundacji zadania do wykonania. Jest podatnikiem VAT od 22 lipca 1993 roku. W świetle art. 86 pkt 1 Ustawy Fundacji nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ponieważ Fundacja nie wykona w ramach przedsięwzięcia sfinansowanego ze środków PT czynności opodatkowanych i nie będzie uzyskiwała przychodów z tytułu realizacji ww. zadań, a jedynie zwrot poniesionych kosztów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Fundacja, która nie jest jednostką finansów publicznych, realizując zadanie publiczne w ramach Programu Aktywizacji Obszarów Wiejskich 2007-2013 realizując wybrane zadania delegowane przez Instytucję Zarządzającą (Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi) oraz Agencję Płatniczą (Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa) jest instytucją prawa publicznego w rozumieniu szóstej dyrektywy Rady (WE) 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku. Zatem czy w świetle przedstawionych przepisów prawa Fundacji przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z kosztami wynikającymi z realizacji umów sfinansowanych ze środków pomocy technicznej.

Zdaniem Wnioskodawcy Fundacja jest fundacją której fundatorem jest Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Celem statutowym Fundacji jest wspieranie działań mających na celu rozwój obszarów wiejskich, rolnictwa, rynków rolnych oraz sektorów związanych z rolnictwem w tym rybołówstwa, rybactwa i leśnictwa, a także wspieranie wdrażania programów zagranicznej pomocy kierowanej do rolnictwa i sektorów z nim związanych. Fundacja działa jako niezależna jednostka doradcza dla Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi.

Cele statutowe Fundacja realizuje w szczególności poprzez:

• wdrażanie lub wspieranie wdrażania programów na rzecz rolnictwa, obszarów wiejskich, rynków rolnych oraz sektorów związanych z rolnictwem w tym rybołówstwa, rybactwa i leśnictwa,

• przygotowywanie oraz upowszechnianie analiz ekonomicznych w zakresie polityki rolnej i rozwoju obszarów wiejskich oraz funkcjonowania rynków rolnych, monitorowanie rynków rolnych, upowszechnianie informacji na temat funkcjonowania Unii Europejskiej w sektorze rolno-żywnościowym oraz Wspólnej Polityki Rolnej,

• inspirowanie i prowadzenie działalności publicystycznej oraz popularyzatorskiej, jak również gromadzenie i udostępnianie materiałów branżowych,

• współpraca w zakresie realizacji celów statutowych z krajowymi i zagranicznym podmiotami i organizacjami oraz wspieranie działalności Fundatora.
  
  

Fundacja nie prowadzi działalności gospodarczej. W ramach realizacji swoich celów statutowych Fundacja wykonuje zadania instytucji wdrażającej dla działania „Szkolenia zawodowe dla osób zatrudnionych w rolnictwie i leśnictwie” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013 (PROW 2007-2013), na podstawie umowy zawartej z Ministerstwem Rolnictwa i Rozwoju Wsi. W związku z tym, Fundacja jest także beneficjentem działania „Pomoc Techniczna” w ramach PROW2007-20-13. Działania realizowane przez Fundację dla ostatecznego beneficjenta są nieodpłatne. Fundacja nie posiada statusu organizacji pożytku publicznego.

Zgodnie z art. 71 ust. 3 lit. a rozporządzenia Rady (WE) nr 1698/2005 z dnia 20 września 2005 r. w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW), do wkładu EFRROW nie kwalifikuje się koszt VAT, z wyjątkiem podatku VAT nie podlegającego zwrotowi, jeżeli jest rzeczywiście i ostatecznie ponoszony przez beneficjentów innych niż osoby nie podlegające opodatkowaniu, o których mowa w art. 4 ust. 5 akapit pierwszy szóstej dyrektywy Rady (WE) 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku.

Zgodnie z cytowanym przepisem szóstej dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. - krajowe, regionalne i lokalne organy władzy i inne instytucje prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, które podejmują i transakcjami, które zwierają jako władze publiczne, nawet jeżeli pobierają należności, opłaty, składki lub inne płatności w związku z taka działalnością lub transakcjami.

W świetle interpretacji Komisji Europejskiej z dnia 13 stycznia 2009 r. dotyczącej art. 17 ust. 3 lit. a rozporządzenia Rady (WE) nr 1698/2005 r. z dnia 20 września 2005 r. w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) (Dz. Urz. UE L 277 z 21.10.2005 r., str. 1 ze zm.) stwierdzono, że w ramach działań Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich 2007-2013, podatku VAT stanowi koszt niekwalifikowany w każdych okolicznościach dla krajowych, regionalnych i lokalnych organów władzy publicznej lub innych podmiotów prawa publicznego.

W cytowanej interpretacji nie podano definicji jakie jednostki należy rozumieć jako instytucje/podmiot prawa publicznego, w polskim prawie też nie funkcjonuje taka definicja.

Fundacja, w świetle obowiązujących w Polsce przepisów prawa, nie jest podmiotem prawa publicznego. Nie jest ona finansowana podmiotowo przez swojego fundatora, a także nie ma on ustawowego wpływu na jej byt. Prawo polskie nie określa definicji podmiotu prawa publicznego.

Zgodnie z ustawą o fundacjach z dnia 6 kwietnia 1984 r. fundacja może być ustanowiona dla realizacji zgodnych z podstawowymi interesami Rzeczpospolitej Polskiej celów społecznie lub gospodarczo użytecznych, w szczególności takich jak: ochrona zdrowia, rozwój gospodarki i nauki, oświata i wychowanie, kultura i sztuka, opieka i pomoc społeczna oraz opieka nad zabytkami.

Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zasadach wykonywania uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa stanowi jedynie, że Minister Skarbu Państwa składa w imieniu Skarbu Państwa oświadczenia woli o utworzeniu fundacji, natomiast nie jest zobowiązany do nadzoru nad fundacją ani też nie ma żadnych innych uprawnień władczych.

Pojęcie „podmiotu prawa publicznego” może się odnosić jedynie do tych podmiotów czy organów, któremu ustawodawca umożliwił występowanie w pozycji nadrzędnej w stosunku do innych podmiotów.

Okoliczność, że podmiot funkcjonujący poza sferą władztwa administracyjnego realizuje zadania, które mają przymiot zadań publicznych nie daje mu uprawnień do występowania w charakterze organu publicznego.

Podmiot prawa publicznego, aby mógł działając w takim charakterze musi wykonywać swoje działania zgodnie ze specjalnymi zasadami mającymi zastosowanie wyłącznie do organów prawa publicznego, przyznanych im przepisem prawa, a nie może być prowadzona w warunkach takich jak dla podmiotów prywatnych.

W takiej sytuacji, mimo, że Fundacja wykonuje zadania publiczne zlecone jej przez organ władzy publicznej, nie może być ona uznana za podmiot prawa publicznego, o którym mowa w szóstej dyrektywie Rady z dnia 17 maja 1977 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższych rozważań wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi. Ponadto obniżenia może dokonać wyłącznie podatnik podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach (jednolity tekst Dz. U. z 1991 r. Nr 46, poz. 203 ze zm.) fundacja może być ustanowiona dla realizacji zgodnych z podstawowymi interesami Rzeczypospolitej Polskiej celów społecznie lub gospodarczo użytecznych, w szczególności takich, jak: ochrona zdrowia, rozwój gospodarki i nauki, oświata i wychowanie, kultura i sztuka, opieka i pomoc społeczna, ochrona środowiska oraz opieka nad zabytkami. Fundacja działa na podstawie przepisów niniejszej ustawy i statutu – art. 4. Fundacja może prowadzić działalność gospodarczą w rozmiarach służących realizacji jej celów (art. 5 ust. 5). Powyższe wskazuje, że fundacja jest podmiotem mogącym prowadzić działalność gospodarczą i w związku z tym spełniającym przesłanki określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Wnioskodawca jest fundacją, której fundatorem jest Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi działający w imieniu Skarbu Państwa. Zadania statutowe to wspieranie działań mających na celu rozwój obszarów wiejskich, rolnictwa, rynków rolnych oraz sektorów związanych z rolnictwem w tym rybołówstwa, rybactwa i leśnictwa, a także wspieranie wdrażania programów zagranicznej pomocy kierowanej do rolnictwa i sektorów z nim związanych. Fundacja działa jako niezależna jednostka doradcza i wykonawcza dla Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Celem statutowym Wnioskodawcy jest również wspieranie działalności fundatora. Działalność Fundacji jest finansowana z środków otrzymywanych na podstawie umów zwartych głównie z Ministerstwem Rolnictwa i Rozwoju Wsi, które przekazuje Fundacji zadania do wykonania. Fundacja nie prowadzi działalności gospodarczej. Jest podatnikiem VAT od 22 lipca 1993 roku. Fundacja nie wykona w ramach przedsięwzięcia sfinansowanego ze środków pomocy technicznej czynności opodatkowanych i działania realizowane przez Fundację dla ostatecznego beneficjenta są nieodpłatne. Fundacja nie będzie uzyskiwała przychodów z tytułu realizacji ww. zadań, a jedynie zwrot poniesionych kosztów. Wskazuje to na to, że zwrot kosztów nie spełnia przesłanek uznania działań w ramach realizacji zawartych umów za świadczenie usług, gdyż nie ma określonego wynagrodzenia na świadczoną usługę. Fundacja, wykonując opisane zadanie, realizuje swoje cele statutowe, nie osiągając z tego tytułu żadnych zysków. Zatem nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając więc na uwadze wskazany wyżej przepis art. 86 ust. 1 ustawy stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie nie został spełniony podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku od towarów i usług, bowiem jak już wskazano wyżej obniżenie podatku należnego o podatek naliczony może nastąpić jedynie na ściśle określonych przez ustawodawcę zasadach. W konsekwencji z uwagi na niespełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Reasumując, ze względu na fakt, iż realizowane przez Wnioskodawcę projekty nie służą wykonywaniu czynności opodatkowanych nie zostanie spełniona podstawowa przesłanka warunkująca prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy. Tym samym Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od towarów i usług nabywanych w związku z realizacją przedmiotowej projektu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.