INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 16 września 2009r. (data wpływu do tut. organu 22 września 2009r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 grudnia 2009r. (data wpływu 16 grudnia 2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży samochodu osobowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 września 2009r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży samochodu osobowego.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 11 grudnia 2009r. (data wpływu 16 grudnia 2009r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca w dniu 16 sierpnia 2008r. na podstawie faktury VAT zakupił samochód osobowy Volkswagen/Transporter rok prod. 2004. Od zakupu tego samochodu Wnioskodawca odliczył podatek VAT na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późniejszymi zmianami.

Obecnie Wnioskodawca nosi się z zamiarem sprzedaży tego samochodu. Na podstawie Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336) § 13 ust. 1 pkt 5 Wnioskodawca ma zamiar tą sprzedaż potraktować jako zwolnioną z VAT. Wnioskodawca nadmienił, że złoży korektę deklaracji VAT i zwróci odliczony podatek VAT.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca stwierdził, iż podatek VAT od zakupu samochodu osobowego Volkswagen/Transporter został odliczony na podstawie art. 86 ust. 3 ustawy o VAT w kwocie 6.000 zł.

Ww. samochód został wpisany do ewidencji środków trwałych i służy do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zastosowanie zwolnienia od podatku od towarów i usług przy tej sprzedaży jest zgodne z przepisami ustawy o VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, postępuje on - zgodnie z przepisami ustawy o VAT stosując zwolnienie od podatku VAT przy sprzedaży tego samochodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej, przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług, na terytorium kraju.

Przez towary, ustawodawca rozumie rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty – art. 2 pkt 6 cyt. ustawy.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Co do zasady, stawka podatku – na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy - wynosi 22%. Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku.

Stosownie do § 13 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336) zwalnia się od podatku dostawę samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, przez podatników, którym przy ich nabyciu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 3 ustawy, jeżeli te samochody i pojazdy są towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust. 2.

W myśl art. 43 ust. 2 ustawy o VAT, przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Zwolnienie z podatku dostawy samochodu osobowego lub innego pojazdu samochodowego, przewidziane ww. przepisem § 13 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r., odnosi się zatem do podatników, którym przy nabyciu tych samochodów osobowych lub pojazdów samochodowych przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 3 ustawy o VAT, przy czym muszą być one jednocześnie towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust. 2 tej ustawy. Ten ostatni przepis za towar używany uznaje ruchomości (a zatem również samochody osobowe czy też inne pojazdy samochodowe), których okres używania przez podatnika wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzenia tym towarem jak właściciel.

Z cytowanego wyżej przepisu wynika zatem wymóg używania towaru, przy czym wymóg ten odnosi się bezpośrednio do zbywcy. Przyjąć zatem należy, że przepisy formułują wymóg faktycznego używania towaru.

Przez używanie, zgodnie ze słownikiem języka polskiego rozumieć należy posługiwanie się, wykorzystywanie czegoś w charakterze narzędzia.

Zatem towarem używanym jest towar, który faktycznie znajdował się w używaniu podmiotu dokonującego jego dostawy.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca zakupił w dniu 16 sierpnia 2008r. samochód osobowy Volkswagen/Transporter. Od powyższego zakupu Wnioskodawca odliczył podatek VAT, zgodnie z art. 86 ust. 3 ustawy o VAT w kwocie 6.000 zł. Ww. samochód został wpisany do ewidencji środków trwałych i służy do wykonywania czynności opodatkowanych. Obecnie Wnioskodawca ma zamiar sprzedać ww. samochód.

Mając na względzie ww. przepisy należy stwierdzić, iż o ile przedmiotowy samochód był faktycznie używany przez Wnioskodawcę, przez okres co najmniej pół roku, to można go uznać za towar używany w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy o VAT i zastosować do jego sprzedaży zwolnienie od podatku od towarów i usług, na podstawie § 13 ust. 1 pkt 5 ww. rozporządzenia Ministra Finansów.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo nadmienia się, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii dokonania korekty deklaracji VAT oraz zwrotu odliczonego podatku VAT, bowiem nie była ona przedmiotem zapytania oraz w tym zakresie Wnioskodawca nie przedstawił własnego stanowiska w sprawie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.