Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-782/12/AB
z 31 października 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r., poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 20 lipca 2012r. (data wpływu 30 lipca 2012 r.), uzupełnionym pismem, które wpłynęło do tut. organu 18 października 2012r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania zbycia lokalu mieszkalnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 lipca 2012r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania zbycia lokalu mieszkalnego.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem, które wpłynęło do tut. organu 18 października 2012r. będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 5 października 2012r. znak: IBPP2/443-782/12/AB.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka dnia 23 lutego 2011r. nabyła udział w prawie własności nieruchomości (nieruchomość ta była zabudowana lokalem handlowo-usługowo-mieszkalnym z tym, że lokal nie posiadał odbioru ponieważ w wyniku sporu odbiór budynku był niemożliwy. Zakup prawa własności do nieruchomości nastąpił na podstawie aktu notarialnego i faktury (podatek VAT 23%). W wyniku działań nowych właścicieli dążących do odbioru wybudowanej tam nieruchomości aktem z dnia 28 czerwca 2012r. Spółka nabyła ustanowienie odrębnej własności lokali i podziału nieruchomości do korzystania. W wyniku tego podziału Spółka stała się właścicielem lokalu mieszkalnego składającego się z dwóch pokoi, kuchni, łazienki i korytarza. Po nabyciu udziałów w prawie własności a do momentu ustanowienia odrębnej własności spółka ponosiła nakłady niezbędne do doprowadzenia do ustanowienia odrębnej własności w wysokości 25 tys. zł.

W uzupełnieniu do wniosku, wskazano iż:

1. Przy nabyciu prawa do udziału Wnioskodawca otrzymał fakturę VAT i przysługiwało mu prawo do odliczenia VAT od w/w zakupu udziału.
2. Po nabyciu udziału ale przed uznaniem tego lokalu za mieszkalny Wnioskodawca poniósł wydatki w wysokości 15% wartości nabycia udziału a dopiero po poniesieniu tych wydatków lokal został odebrany i Wnioskodawca uzyskał wyodrębniony lokal mieszkalny w budynku handlowo - usługowym. Po uzyskaniu wyodrębnienia lokalu na mieszkalny Wnioskodawca nie ponosił już żadnych wydatków tylko zamierzał ten lokal mieszkalny sprzedać jako mieszkanie.
3. Pierwsze zasiedlenie zdaniem Wnioskodawcy nastąpi dopiero po sprzedaży lokalu mieszkalnego.
4. Wydatki zostały poniesione po nabyciu prawa do udziału w lokalu w wysokości wartości 15% wartości początkowej tego nabytego prawa i od nich odliczany był VAT a po ustanowieniu odrębnej własności do lokalu wydatki nie były już ponoszone.
5. Udział w lokalu a teraz lokal mieszkalny nie był i nie jest przedmiotem najmu, dzierżawy i innych umów o podobnym charakterze.
6. Nabycie udziału nie określało tylko że jest to budynek handlowo-usługowy bez wyodrębnionych lokali i dopiero po odbiorze został wyodrębniony lokal mieszkalny - uznany za lokal mieszkalny w budynkach niemieszkalnych PKOB 112
7. Lokal mieszkalny ma powierzchnię użytkową 67.05 m².
   
   

Dnia 08 października 2012 Wnioskodawca otrzymał już ostateczną Księgę Wieczysta dla w/w lokalu, która uwzględnia wyodrębnienie lokalu mieszkalnego w całym budynku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionej sytuacji spółka może sprzedać ww. nieruchomości – lokal mieszkalny osobie fizycznej stosując stawkę podatku VAT 8% jako sprzedaż pierwszy raz niezasiedlonego i nieużywanego dotąd lokalu mieszkalnego?

Zdaniem Wnioskodawcy przy sprzedaży lokalu mieszkalnego dla osoby fizycznej zastosować można stawkę 8%. Wnioskodawca kupił udział w nieruchomości potem poniósł niezbędne koszty do doprowadzenia do odbioru tej nieruchomości i w wyniku tego uzyskał prawo własności lokalu mieszkalnego, który może sprzedać osobie fizycznej ze stawką podatku 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 2 pkt 6 ww. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Podstawowa stawka podatku – na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Przy czym ustawodawca od powyższej zasady ustanowił szereg wyjątków, a jednym z nich jest zwolnienie od podatku dostawy budynków, budowli lub ich części wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT przez pierwsze zasiedlenie - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30 % wartości początkowej.
   
   

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, iż aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.

Zatem pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany w stopniu nie niższym niż 30% wartości początkowej obiekt budowlany będzie przedmiotem dostawy w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy lub np. przedmiotem najmu, dzierżawy (przedmiotem świadczenia usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy). Bowiem zarówno dostawa, jak i najem czy dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie od podatku od towarów i usług stosuje się w odniesieniu do sprzedaży całości budynków, budowli lub ich części, jeżeli w momencie ich dostawy są one już zasiedlone, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a ich dostawą jest dłuższy niż 2 lata.

W myśl natomiast art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa powyżej, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Zgodnie z art. 43 ust. 7a ustawy o VAT, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Z powyżej cytowanych przepisów wynika, że aby sprzedaż lokalu mogła korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy muszą być spełnione łącznie dwa warunki występujące w tym artykule tj. sprzedającemu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu budynków, budowli lub ich części oraz sprzedający nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów

Natomiast zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 2 ww. ustawy o VAT – dodanego do tej ustawy od dnia 1 stycznia 2011r. – w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Stosownie do art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W myśl art. 41 ust. 12a i 12b ww. ustawy, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300m²;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150m².
   
   

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy o VAT).

Art. 2 pkt 12 ustawy o VAT zawiera definicję obiektów budownictwa mieszkaniowego, zgodnie z którą, obiektami takimi są budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Ustawodawca zatem wyraźnie wskazał, iż w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r. opodatkowaniu stawką w wysokości 8% podlega dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja lub przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, z wyłączeniem lokali użytkowych, a więc m.in. do budynków mieszkalnych stałego zamieszkania sklasyfikowanych w PKOB w dziale 11, przy uwzględnieniu kryterium powierzchni użytkowej, o której mowa w art. 41 ust. 12b ustawy oraz do lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12.

Jak wynika z cyt. wyżej art. 2 pkt 12, ustawa o podatku od towarów i usług odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z ww. rozporządzeniem, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 – mieszkalnych jednorodzinnych, 112 – o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowych, 113 – zbiorowego zamieszkania.

Natomiast zgodnie z objaśnieniami Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych – budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca dnia 23 lutego 2011r. nabył udział w prawie własności nieruchomości. Nieruchomość ta była zabudowana lokalem handlowo-usługowo-mieszkalnym. Zakup prawa własności do nieruchomości nastąpił na podstawie aktu notarialnego i faktury (podatek VAT 23%). Przy nabyciu prawa do udziału Wnioskodawca otrzymał fakturę VAT i przysługiwało mu prawo do odliczenia VAT od w/w zakupu udziału. W wyniku działań nowych właścicieli dążących do odbioru wybudowanej tam nieruchomości aktem z dnia 28 czerwca 2012r. Spółka nabyła ustanowienie odrębnej własności lokali i podziału nieruchomości do korzystania. W wyniku tego podziału spółka stała się właścicielem lokalu mieszkalnego składającego się z dwóch pokoi, kuchni, łazienki i korytarza. Pierwsze zasiedlenie zdaniem Wnioskodawcy nastąpi dopiero po sprzedaży lokalu mieszkalnego. Wydatki zostały poniesione po nabyciu prawa do udziału w lokalu w wysokości wartości 15% wartości początkowej tego nabytego prawa i od nich odliczany był VAT a po ustanowieniu odrębnej własności do lokalu wydatki nie były już ponoszone. Udział w lokalu a teraz lokal mieszkalny nie był i nie jest przedmiotem najmu, dzierżawy i innych umów o podobnym charakterze. Nabycie udziału nie określało tylko że jest to budynek handlowo-usługowy bez wyodrębnionych lokali i dopiero po odbiorze został wyodrębniony lokal mieszkalny - uznany za lokal mieszkalny w budynkach niemieszkalnych PKOB 112. Lokal mieszkalny ma powierzchnię użytkową 67.05 m²

Odnosząc się do zatem do dostawy prawa własności lokalu mieszkalnego znajdującego się w budynku niemieszkalnym należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku wynikające z powołanego przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. W treści wniosku Wnioskodawca wskazał bowiem, że pierwsze zasiedlenie nastąpi dopiero po sprzedaży lokalu mieszkalnego. Tym samym w tej konkretnej sytuacji zachodzi przesłanka wymieniona w lit. a) tego przepisu, wyłączająca możliwość zastosowania zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W przedmiotowej sprawie dostawa lokalu mieszkalnego nie będzie mogła również korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie powołanego przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, gdyż przy nabyciu udziałów w nieruchomości Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Powyższe wyklucza możliwość zastosowania zwolnienia od podatku wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz okoliczności sprawy przedstawione we wniosku, stwierdzić należy, że dostawa przedmiotowego lokalu mieszkalnego zaliczanego do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, o którym mowa w art. 41 ust. 12a ustawy (tj. o powierzchni użytkowej nie przekraczającej 150m²), na podstawie art. 41 ust. 12 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8%.

Wobec powyższego stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę uznać należy za prawidłowe.

Zmiana któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia oraz zmiana stanu prawnego powoduje, że niniejsza interpretacji traci swoją ważność.

Należy w tym miejscu wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy – Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.