Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-554/12/KO
z 19 września 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r., poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 maja 2012r. (data wpływu 6 czerwca 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 września 2012r. znak: FK (data wpływu 14 września 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia proporcji, dającej podstawę do odliczenia podatku naliczonego od wydatków służących zarówno działalności gospodarczej podatnika (opodatkowanej i zwolnionej), jak i działalności niepodlegającej opodatkowaniu i dokonania korekty deklaracji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 czerwca 2012r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia proporcji, dającej podstawę do odliczenia podatku naliczonego od wydatków służących zarówno działalności gospodarczej podatnika (opodatkowanej i zwolnionej), jak i działalności niepodlegającej opodatkowaniu i dokonania korekty deklaracji.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 7 września 2012r. znak: FK, będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 31 sierpnia 2012r. znak: IBPP2/443-554/12/BW.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Gmina Miasta - Urząd Miasta jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Realizując swoje zadania wykonuje czynności:

I.czynności opodatkowane:

1. sprzedaż oraz wydzierżawianie nieruchomości gruntowych - niezabudowanych, budowlanych lub przeznaczonych pod zabudowę,
   
2. sprzedaż innych nieruchomości,
   
3. wynajem lokali użytkowych i mieszkalnych,
   
4. refakturowanie zużytych mediów, dla najemców lub użytkowników, oraz innych usług, które później są odsprzedawane,
   
5. usługi promocyjne,
   
6. oddawanie gruntów w użytkowanie wieczyste,
   
7. import usług,
   
8. przekazywanie nieruchomości lub innych środków trwałych majątku do spółek miejskich w formie aportu,
   
9. otrzymane odszkodowania za nieruchomości przejęte przez organy władzy publicznej.
   
   

II.czynności zwolnione:

1. sprzedaż lokali mieszkalnych,
   
2. sprzedaż wyposażenia „starego”,
   
3. wydzierżawianie gruntów na cele rolnicze,
   
4. najem lokali mieszkalnych.
   
   

III.czynności niepodlegające opodatkowaniu:

1. czynności wykonywane w ramach zadań własnych Gminy i Powiatu, służące do zaspokojenia zbiorowych potrzeb wspólnoty,
   
2. czynności samorządowego organu podatkowego,
   
3. pobieranie opłat za użytkowanie wieczyste gruntów, ustanowionych przed 1 maja 2004r.,
   
4. pobieranie opłat w ramach władztwa administracyjnego: opłata komunikacyjna, opłata skarbowa, opłata za zajęcie pasa drogowe, opłata za zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych, opłata za przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności ttp.
   
   

W rozumieniu ustawy o podatku VAT, zakupy związane z zadaniami wykonywanymi przez Gminę można podzielić na:

• zakupy związane z czynnościami opodatkowanymi,
• zakupy związane z czynnościami zwolnionymi,
• zakupy związane z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu VAT,
• zakupy związane z czynnościami opodatkowanymi, zwolnionymi oraz niepodlegającymi opodatkowaniu.
  
  

Gmina dotychczas dokonuje odliczenia podatku naliczonego od zakupów związanych bezpośrednio ze sprzedażą opodatkowaną:

1. usługi wykonania operatów szacunkowych, którymi obciąża się nabywcę nieruchomości,
2. zakup pozostałych usług bezpośrednio związanych z sprzedażą opodatkowaną,
3. zakup mediów, odliczenie do wysokości obciążenia użytkownika, dzierżawcy lub najemcy oraz wskaźnikiem zajmowanej powierzchni,
4. zakup środków trwałych przekazywanych aportem do spółek miejskich.
   
   

Ponadto Gmina dokonuje zakupów, z których nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot w sposób jednoznaczny do wyżej wyszczególnionych kategorii I-III, są one bowiem związane zarówno ze sprzedażą opodatkowaną, zwolnioną i niepodlegającą opodatkowaniu.

Są to przede wszystkim:

1. koszty utrzymania biurowców urzędu, w których mieszczą się księgowość urzędu, która dokonuje fakturowania sprzedaży opodatkowanej, obsługę rachunkową i płacową urzędu, najwyższe kierownictwo urzędu, kadry, obsługa prawna,
2. koszty materiałów biurowych i wyposażenia,
3. koszty obsługi informatycznej,
4. remonty biurowców,
5. koszty remontów instalacji oświetlenia ulicznego itp.
   
   

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

1.Czy w związku z dokonywanymi przez Gminę zakupami dotyczącymi sprzedaży opodatkowanej, zwolnionej i niepodlegającej opodatkowaniu, gmina może dokonać odliczenia podatku naliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. poprzez zastosowanie współczynnika, w którego liczniku uwzględni wartość sprzedaży opodatkowanej, a w mianowniku wartość sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej, nie biorąc jednocześnie pod uwagę czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT oraz czy z uwagi na fakt, że Gmina nie odliczała podatku naliczonego od zakupów związanych ze sprzedażą opodatkowaną, zwolnioną i niepodlegającą opodatkowaniu - proporcją, może dokonać korekty deklaracji od stycznia 2008r.?

W piśmie z dnia 14 września 2012r. Wnioskodawca wskazał, iż w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 1 oczekuje interpretacji:

Czy Gmina może dokonać odliczenia podatku przy zastosowaniu współczynnika i od kiedy może dokonać korekty deklaracji biorąc pod uwagę okoliczności wymienione we wniosku, poprzez rozliczenie podatku proporcją?

Zdaniem Wnioskodawcy, ustawowymi podatnikami podatku od towarów i usług (art. 15) „są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności”. Ponadto ustawa w art. 15 ust. 6 doprecyzowuje, iż „nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych”- wyrok NSA w Warszawie 25 listopada 2011r. I FSK 145/1, lex nr 1112464. Biorąc powyższe pod uwagę, Gmina Miasta jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i jako czynny podatnik podatku VAT, ma prawo do pomniejszania podatku należnego o podatek naliczony bezpośrednio związany z działalnością opodatkowaną w takim zakresie w jakim nabywane przez gminę towary i usługi będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Natomiast prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie wystąpi, jeżeli gmina zakupione towary i usługi wykorzystuje wyłącznie do działalności zwolnionej z opodatkowania VAT lub w ogóle temu podatkowi niepodlegającej.

Jednak większość realizowanych przez gminę zakupów towarów i usług dotyczy zarówno czynności opodatkowanych, zwolnionych i niepodlegających opodatkowaniu, przy czym nie jest możliwe przyporządkowanie odpowiednich kwot do każdego z powyższych rodzajów czynności.

Przepis art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług reguluje kwestie odliczenia podatku naliczonego w sytuacji, gdy nie ma możliwości przyporządkować zakupów towarów i usług bezpośrednio do czynności opodatkowanych, w takiej sytuacji można zastosować częściowe odliczenie podatku naliczonego przez zastosowanie proporcji.

Współczynnik proporcji ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi takie prawo nie przysługuje. Natomiast zgodnie z ust. 4 proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja.

Konieczne jest stwierdzenie, czy dane do obliczenia proporcji stanowią czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Przepisy art. 90 odnoszą się bowiem wyłącznie do tej części obrotów, która jest związana z działalnością podlegającą opodatkowaniu w rozumieniu ustawy VAT. Co za tym idzie nie dotyczą działalności niepodlegającej opodatkowaniu.

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli Gmina Miasta dokonuje zakupów towarów i usług, które służą zarówno działalności opodatkowanej, zwolnionej i niepodlegającej opodatkowaniu, nie mając możliwości przyporządkowania odpowiednich kwot do każdego z powyższych rodzajów czynności, może dokonać częściowego odliczenia podatku naliczonego przy zastosowaniu proporcji art. 90 ust. 2.

Ustalając proporcję zgodnie z art. 90 ust. 3 w liczniku ujmuje obrót podlegający opodatkowaniu a w mianowniku obrót podlegający opodatkowaniu i obrót zwolniony od opodatkowania, nie uwzględniając obrotu niepodlegającego opodatkowaniu.

Gmina może dokonać korekt deklaracji, zgodnie z art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy uzupełnione pismem z dnia 7 września 2012r. w zakres pytania nr 1.

Korekty można dokonać nie później niż w ciągu pięciu lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do odliczenia.

Oznacza to, że termin przedawnienia dokonania korekty zaczyna biec od początku roku, w którym przypada termin odliczenia, czyli zasadniczo termin ten przypada na 2008r.

Stanowi o tym art. 86 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o VAT odpowiednio z art. 15 w którym ustawodawca określił, że prawo dokonania korekty stosuje się łącznie z art. 81b Ordynacji podatkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, tj. zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Wskazane prawo wyłącza jednocześnie możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku świadczenia czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Stosownie do art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy o VAT, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

W sytuacji gdy podatnik wykonuje czynności uprawniające do odliczenia VAT i nieuprawniające do tego odliczenia, zastosowanie znajduje przepis art. 90 ustawy o VAT, który ma na celu określenie wartości podatku naliczonego, służącego wyłącznie czynnościom opodatkowanym, z pominięciem tej części podatku naliczonego, w jakiej nabyte towary i usługi nie będą wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych.

W myśl art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy o VAT, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Z cyt. powyżej przepisów, wynika, że w przypadku gdy podatnik, na podstawie art. 90 ust. 1, nie jest w stanie dokonać bezpośredniego przyporządkowania podatku naliczonego czynnościom, w związku z wykonywaniem których odliczenie podatku naliczonego jest możliwe, i czynnościom, w związku z wykonywaniem których podatnik nie ma prawa do odliczenia, wówczas zastosowanie znajdzie formuła rozliczenia proporcjonalnego określona w ust. 2. Przepis ten przewiduje wyraźnie, iż może on zostać zastosowany tylko wówczas, gdy podatnik nie jest w stanie wyodrębnić kwot, o których mowa w ust. 1. W praktyce oznacza to, iż jeżeli podatnik jest w stanie przyporządkować w sposób bezpośredni cały podatek naliczony odpowiednio czynnościom umożliwiającym odliczenie i czynnościom niedającym prawa do odliczenia podatku naliczonego, wówczas rozliczenia proporcjonalnego określonego w art. 90 ust. 2 się nie stosuje.

Jeżeli podatnik może dokonać bezpośredniego przyporządkowania podatku naliczonego tylko w odniesieniu do części podatku naliczonego, wówczas rozliczenie proporcjonalne może zostać zastosowane w stosunku do pozostałej części podatku naliczonego. Wreszcie należy podkreślić, iż rozliczenie proporcjonalne jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika - oznacza to, iż podatnik nie musi dokonać rozliczenia proporcjonalnego - w takim jednak przypadku znaczy to, iż rezygnuje on z odliczenia jakiejkolwiek części podatku naliczonego, którego nie jest w stanie bezpośrednio przyporządkować do konkretnych kategorii działalności.

Zatem rozliczenie proporcjonalne oparte jest na dwóch podstawowych kryteriach - związku podatku naliczonego z czynnościami, które umożliwiają odliczenie, i związku z czynnościami, które odliczenia takiego nie umożliwiają.

Stosownie do art. 90 ust. 3 ustawy o VAT, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Podkreślenia jednakże wymaga wydana na tle obecnej ustawy o podatku od towarów i usług w dniu 24 października 2011r. przez Naczelny Sąd Administracyjny uchwała siedmiu sędziów (sygn. akt I FPS 9/10) w której wskazano, że „za w pełni aktualną i trafną należy uznać linię orzeczniczą NSA, z której jednoznacznie wynika, że zawarte w przepisach art. 90 ust. 1–3 u.p.t.u. sformułowanie „czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do odliczenia” należy rozumieć jako odnoszące się do czynności zwolnionych od podatku. Skoro bowiem rzecz dotyczy odliczenia podatku, to pod uwagę można wziąć tylko takie transakcje, które w ogóle objęte są zakresem przedmiotowym VAT. W tej części są to tylko czynności zwolnione od podatku, gdyż czynności niepodlegające w ogóle podatkowi nie są objęte zakresem przedmiotowym VAT. Sformułowanie „czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku” należy zatem rozumieć jako „czynności zwolnione od podatku” oraz czynności opodatkowane na specjalnych zasadach, gdzie ustawa wprost stwierdza, że podatnik nie ma prawa do odliczenia.

Zdaniem NSA, za trafne należy uznać stanowisko, że w przypadku podatku naliczonego wynikającego z wydatków związanych tylko z czynnościami opodatkowanymi oraz z czynnościami niepodlegającymi podatnikowi (których nie da się jednoznacznie przypisać do jednej z tych kategorii czynności), podatnik nie stosuje odliczenia częściowego wedle proporcji określonej na podstawie art. 90 ust. 3 u.p.t.u., lecz odliczenie pełne. Wartość czynności niepodlegajacych w ogóle opodatkowaniu nie wchodzi bowiem do sumy wartości obrotów ustalanych dla potrzeb liczenia proporcji sprzedaży.

Wskazać również należy, iż art. 17 Szóstej Dyrektywy Rady nr 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej (Dz. U. WE L z 1977r., Nr 145, str. 1 ze zm.) oraz art. 173 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 2006r., Nr 347, str. 1 ze zm.) przewiduje, że ustalenie metody odliczenia podatku VAT naliczonego w przypadku zakupu towarów i usług wykorzystywanych przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych, jak również wyłączonych z zakresu opodatkowania, pozostawione zostało uznaniu państw członkowskich.

Natomiast w ustawie o podatku od towarów i usług brak jest unormowania zagadnienia określania proporcji, dającego podstawę do odliczenia podatku naliczonego od wydatków służących zarówno działalności gospodarczej podatnika (opodatkowanej i zwolnionej), jak i działalności niepodlegającej opodatkowaniu. Wprowadzone w art. 90 ustawy ograniczenie w prawie do odliczenia podatku naliczonego, jak wyżej wykazano, dotyczy wyłącznie zakupów wykorzystywanych zarówno do działalności opodatkowanej jak i zwolnionej. Tym samym, brak jest podstaw do ograniczania możliwości podatnika do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych jednocześnie z czynnościami opodatkowanymi i niepodlegającymi opodatkowaniu.

Stosownie do art. 90 ust. 4 ustawy o VAT, proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Z przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego wynika, iż Gmina wykonuje czynności: opodatkowane, zwolnione oraz niepodlegające opodatkowaniu.

Zakupy związane z zadaniami (czynnościami) wykonywanymi przez Gminę można podzielić na:

• zakupy związane z czynnościami opodatkowanymi,
• zakupy związane z czynnościami zwolnionymi,
• zakupy związane z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu VAT,
• zakupy związane z czynnościami opodatkowanymi, zwolnionymi oraz niepodlegającymi opodatkowaniu.
  
  

Gmina dotychczas dokonuje odliczenia podatku naliczonego od zakupów związanych bezpośrednio ze sprzedażą opodatkowaną.

Ponadto Gmina dokonuje zakupów, z których nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot w sposób jednoznaczny do wykonywanych czynności opodatkowanych, czynności zwolnionych, czynności niepodlegających opodatkowaniu, są one bowiem związane zarówno ze sprzedażą opodatkowaną, zwolnioną i niepodlegającą opodatkowaniu.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i zaistniały stan faktyczny należy stwierdzić, iż Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupów związanych bezpośrednio ze sprzedażą opodatkowaną. Natomiast w sytuacji, gdy Wnioskodawca dokonuje zakupów, z których nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot w sposób jednoznaczny do wykonywanych czynności opodatkowanych, zwolnionych lub niepodlegających opodatkowaniu, wówczas winien zastosować proporcję, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy o VAT. Wnioskodawca ustalając proporcję na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy o VAT, powinien w liczniku ująć obrót podlegający opodatkowaniu a w mianowniku obrót podlegający opodatkowaniu i obrót zwolniony od opodatkowania. Wnioskodawca w mianowniku nie powinien uwzględniać obrotu niepodlegającego opodatkowaniu.

Wnioskodawca może dokonać korekty deklaracji podatkowych za okres od stycznia 2008r. tj. za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego .

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy ponadto zauważyć, że kwestia której dotyczy pytanie oznaczone we wniosku jako nr 2, jest przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.