INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 28.10.2009 r. (data wpływu 09.11.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie obowiązku skorygowania i uzupełnienia zapłaty od nabytego spadku - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 09.11.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie obowiązku skorygowania i uzupełnienia zapłaty od nabytego spadku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujący stan faktyczny.

W dniu 6 sierpnia 2007 r. siostra Wnioskodawcy dokonała w jego imieniu, jako pełnomocnik, sprzedaży nieruchomości położonej w W w dzielnicy przy ul. C, o powierzchni 644 m² za cenę 1.350.000 zł. Nieruchomość powyższa została nabyta przez Wnioskodawcę i jego siostrę w drodze spadku po ojcu – Stanisławie H, zmarłym w dniu 13.12.2001 r. Prawa do spadku Wnioskodawcy i jego siostry zostały stwierdzone Postanowieniem Sądu Rejonowego wydanym w dniu 27.03.2003 r. Należny podatek od spadku został przez spadkobierców uregulowany.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy przychód ze sprzedaży opisanej nieruchomości nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych...
2. Czy nie ma obowiązku skorygowania i uzupełnienia zapłaty podatku spadkowego wobec faktu, że wartość nieruchomości wzrosła w okresie od 2003 r. (data zapłaty podatku spadkowego) do daty sprzedaży nieruchomości (sierpień 2007)...
   
   

Niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy podatku od spadków i darowizn. Wniosek w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie rozpatrzony odrębnie.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Podatek spadkowy został uregulowany od wartości nieruchomości ustalonej wedle cen rynkowych kształtujących się w dacie deklarowania i zapłaty tego podatku w 2003 r. W ciągu 4 lat od daty sprzedaży nabytej w drodze spadku nieruchomości, ceny rynkowe znacznie wzrosły. Zdaniem Wnioskodawcy nie powinno to mieć wpływu na wysokość uiszczonego w 2003 r. podatku spadkowego, jako że podstawa ustalenia podatku, tj. wartość nieruchomości była wówczas znacznie niższa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca nabył wraz z siostrą w drodze spadku nieruchomość, po zmarłym w dniu 13.12.2001 r. ojcu. Postanowienie Sądu o stwierdzeniu nabycia spadku zostały wydane w dniu 27.03.2003 r. Wnioskodawca podatek od spadków i darowizn z tytułu nabycia spadku uregulował w dniu 21.07.2003 r. Siostra Wnioskodawcy w dniu 06.08.2007 r. dokonała sprzedaży powyższej nieruchomości w imieniu własnym i brata.

W związku z powyższym w niniejszej sprawie znajdą zastosowanie przepisy ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. (t. j. Dz. U. z 1997 r. Nr 16, poz. 89 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym do 31.08.2003 r.

Zgodnie z art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym do 31.08.2003 r., podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej "podatkiem", podlegało nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, m.in. tytułem spadku.

Art. 5. ustawy stanowił, iż obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy powstaje przy nabyciu w drodze dziedziczenia - z chwilą przyjęcia spadku.

W myśl art. 6 ust. 4 powyższej ustawy, jeżeli nabycie nie zgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma; jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy podatku od spadków i darowizn podstawę opodatkowania stanowiła wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli przed dokonaniem wymiaru podatku nastąpił ubytek rzeczy spowodowany siłą wyższą, do ustalenia wartości przyjmuje się stan rzeczy w dniu dokonania wymiaru, a odszkodowanie za ubytek należne z tytułu ubezpieczenia wlicza się do podstawy wymiaru.

Reasumując, należy stwierdzić, iż Wnioskodawca nie ma obowiązku skorygowania i uzupełnienia zapłaty podatku od spadków i darowizn wobec faktu, że wartość nieruchomości wzrosła w okresie od 2003 r., czyli od daty zapłaty podatku od nabytego spadku, do daty sprzedaży nieruchomości w 2007 r., ponieważ zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy podatku od spadków i darowizn podstawę opodatkowania stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Wzrost ceny nieruchomości od momentu jej nabycia w drodze spadku w 2003 r., do momentu jej sprzedaży w 2007 r., nie ma wpływu na wysokość uiszczonego w 2003 r. podatku od nabytego spadku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistniałego zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.