Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/415-664/12-2/WS
z 5 października 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 7 lipca 2012 r. (data wpływu 11 lipca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej przez byłego męża – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lipca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej przez byłego męża.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Od dnia 9 października 2008 r. Wnioskodawczyni jest po rozwodzie. Z tym dniem ustała między małżonkami wspólność majątkowa. Były mąż Zainteresowanej prowadził przed rozwodem i nadal prowadzi działalność gospodarczą. Do dnia rozwodu Wnioskodawczyni działała w przedsiębiorstwie byłego męża jako osoba współpracująca. W trakcie trwania małżeństwa małżonkowie zakupili maszyny i urządzenia przeznaczone do prowadzenia faktycznie wspólnej działalności gospodarczej. Obecnie w sądzie toczy się postępowanie o podział majątku wspólnego. Po rozwodzie wszystkie maszyny, których Wnioskodawczyni jest współwłaścicielką pozostają w wyłącznej dyspozycji byłego męża, który nadal wykorzystuje je do prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. W maju 2012 r. były mąż sprzedał jedną z maszyn wchodzących uprzednio w skład majątku wspólnego w ramach przedmiotowej działalności gospodarczej. Transakcja ta została potwierdzona wystawioną przez byłego męża, jako sprzedającego, fakturą VAT, opiewającą na kwotę 160 000,00 zł (plus należny podatek VAT w wysokości 23%).

Z tytułu tej sprzedaży, były mąż przekazał Zainteresowanej, jako współwłaścicielce kwotę 40 000,00 zł, traktując ją jako część należnej Jej kwoty z tytułu 50% udziału w wartości netto maszyny, wynoszącej kwotę 160 000,00 zł. Dnia 20 czerwca 2012 r. były mąż dokonał według siebie rozliczenia końcowego i uzupełniającej wpłaty kwoty 12 067,11 zł, uzasadniając wysokość tej kwoty koniecznością uregulowania przez niego podatku dochodowego według stawki 32% oraz koniecznością odciągnięcia kosztów, określając to jako przygotowanie maszyny do sprzedaży, stanowiące kwotę 1 932,89 zł.

Wnioskodawczyni przedstawiła szczegółowe rozliczenie z mężem, mianowicie:

• 40 000,00 były mąż przekazał Wnioskodawczyni dnia 31 maja 2012 r.,
• 12 067,11 były mąż przekazał Wnioskodawczyni dnia 20 czerwca 2012 r. jako rozliczenie końcowe,
• 25 600,00 były mąż potrącił Wnioskodawczyni podatek dochodowy,
• 1 932,00 były mąż potrącił Wnioskodawczyni jako koszty przygotowania maszyny do sprzedaży,
• 400,00 były mąż potrącił Wnioskodawczyni, popełniając błąd rachunkowy.
  
  

Powyższe kwoty dają w sumie 80 000,00 czyli 1/2 kwoty netto stanowiącej 50% udziału Wnioskodawczyni ze sprzedaży maszyny wchodzącej w skład majątku wspólnego.

W czerwcu 2012 r. były mąż Wnioskodawczyni sprzedał następną maszynę wchodzącą uprzednio w skład majątku wspólnego w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Mąż Zainteresowanej twierdzi, że wystawił fakturę VAT na kwotę 25 000,00 zł netto (faktury Wnioskodawczyni nie widziała). Na pisemną interwencję Zainteresowanej w dniu 3 lipca 2012 r., Jej były mąż przelał Jej, jako współwłaścicielce kwotę 8 500,00 zł uzasadniając wysokość tej kwoty koniecznością uregulowania przez niego podatku dochodowego według stawki 32%. Były mąż uznał, że kwota 8 500,00 zł jest należną kwotą z tytułu 50% udziału Wnioskodawczyni w wartości netto maszyny.

Ponadto Wnioskodawczyni wskazała, iż w chwili obecnej jedynym źródłem Jej utrzymania jest świadczenie emerytalne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni jest zobowiązana do jakiejkolwiek partycypacji w obowiązku podatkowym, zadeklarowanym przez byłego męża, tj. czy jako osoba fizyczna, będąca współwłaścicielem sprzedanej maszyny, zobowiązana jest uczestniczyć w ponoszeniu ciężarów podatkowych byłego męża, prowadzącego aktualnie działalność gospodarczą, według stawek wynikających z globalnie osiąganych przez niego przychodów?

Zdaniem Wnioskodawczyni, od czasu rozwodu nie jest Ona zobowiązana do partycypacji w realizacji obowiązków podatkowych, wynikających z czynności sprzedaży składników majątku wspólnego, dokonywanych przez byłego męża, w związku z ich zbywaniem w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1:

• pkt 3 – pozarolnicza działalność gospodarcza,
• pkt 8 – odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

   - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 powyższej ustawy stanowi, iż przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1 500 zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

   - ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego od dnia 9 października 2008 r. Wnioskodawczyni jest po rozwodzie. Z tym dniem ustała między małżonkami wspólność majątkowa. Były mąż Zainteresowanej prowadził przed rozwodem i nadal prowadzi działalność gospodarczą. Do dnia rozwodu Wnioskodawczyni działała w przedsiębiorstwie byłego męża jako osoba współpracująca. W trakcie trwania małżeństwa małżonkowie zakupili maszyny i urządzenia przeznaczone do prowadzenia faktycznie wspólnej działalności gospodarczej. Obecnie w sądzie toczy się postępowanie o podział majątku wspólnego. Po rozwodzie wszystkie maszyny, których Wnioskodawczyni jest współwłaścicielką pozostają w wyłącznej dyspozycji byłego męża, który nadal wykorzystuje je do prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. W maju 2012 r. były mąż sprzedał jedną z maszyn wchodzących uprzednio w skład majątku wspólnego w ramach przedmiotowej działalności gospodarczej, natomiast w czerwcu 2012 r. następną maszynę.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 1964 r. Nr 9, poz. 59 ze zm.),

Zgodnie z art. 31 § 1 tej ustawy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). W piśmiennictwie podaje się, że o zaliczeniu danego przedmiotu majątkowego do majątku wspólnego decyduje moment faktycznego (definitywnego) jego nabycia. Z punktu widzenia przynależności prawa do majątku wspólnego bez znaczenia jest, czy jego nabycia dokonali małżonkowie wspólnie, czy też tylko jeden z nich. Nie jest istotna także podstawa (sposób) nabycia danego przedmiotu. Obowiązuje domniemanie, że przedmioty majątkowe nabyte w trakcie wspólności małżeńskiej przez jednego z małżonków zostały nabyte z majątku wspólnego na rzecz wspólności majątkowej.

Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną. Cechą charakterystyczną tego typu współwłasności jest to, iż niemożliwe jest ustalenie wielkości udziału małżonków we współwłasności (współwłasność bezudziałowa) oraz żaden z małżonków w czasie jej trwania nie może rozporządzać swymi prawami do majątku wspólnego.

Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami trwa do ustania lub unieważnienia małżeństwa albo orzeczenia separacji, chyba że w czasie trwania związku małżeńskiego:

1. małżonkowie zawarli małżeńską umowę majątkową,
2. z ważnych powodów na żądanie jednego z małżonków sąd orzekł zniesienie wspólności,
3. wspólność ustała z mocy prawa na skutek ubezwłasnowolnienia lub ogłoszenia upadłości jednego z małżonków.
   
   

Stosownie natomiast do treści art. 22g ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w razie, gdy składnik majątku stanowi współwłasność podatnika, wartość początkową tego składnika ustala się w takiej proporcji jego wartości, w jakiej pozostaje udział podatnika we własności tego składnika majątku; zasada ta nie ma zastosowania do składników majątku stanowiących wspólność majątkową małżonków chyba, że małżonkowie wykorzystują składnik majątku w działalności gospodarczej prowadzonej odrębnie.

Zatem nie ma przeszkód, aby składniki majątku stanowiące wspólność majątkową małżonków, były wykorzystywane tylko przez jednego z nich, w prowadzonej działalności gospodarczej.

Przenosząc powyższe uregulowania na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, iż skoro Wnioskodawczyni nie prowadziła działalności gospodarczej, a Jej mąż dokonał sprzedaży składnika majątku, którego jest ona współwłaścicielką, to sprzedaż o której mowa we wniosku, w części odpowiadającej udziałowi Wnioskodawczyni, nie stanowi dla Niej źródła przychodów o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej.

Jednocześnie – w związku z tym, iż Wnioskodawczyni wskazała, że działała w przedsiębiorstwie byłego męża jako osoba współpracująca – należy wyjaśnić, że pojęcie osoby współpracującej nie zostało zdefiniowane na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Osoba współpracująca określona została w art. 8 ust. 11 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t. j. Dz. U. z 2009 r. Nr 205 poz. 1585 ze zm.), dla celów ubezpieczeniowych. Zgodnie z tym przepisem za osoby współpracujące z osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność uważa się: małżonka, dzieci własne, dzieci drugiego małżonka i dzieci przysposobione, rodziców, macochę i ojczyma oraz osoby przysposabiające, jeżeli pozostają z nimi we wspólnym gospodarstwie domowym i współpracują przy prowadzeniu tej działalności.

Jednakże ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, osobę współpracującą nie utożsamia z osobą prowadzącą działalność gospodarczą.

W związku z powyższym sprzedaż składników majątku, wykorzystywanych przez byłego męża w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, w części odpowiadającej udziałowi Wnioskodawczyni nie stanowi dla Niej przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.