INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 31 lipca 2009 r. (data wpływu 20 sierpnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów z tytułu poczęstunków jest:

• nieprawidłowe z tytułu poczęstunku w restauracji,
• prawidłowe z tytułu cateringu zamawianego na plan zdjęciowy.

UZASADNIENIE

W dniu 20 sierpnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest świadczenie usług związanych z produkcją filmów, nagrań video i programów telewizyjnych. Pod koniec ubiegłego roku Zainteresowany zawarł umowę o współpracy z firmą zajmującą się produkcją filmów. W zakres obowiązków Wnioskodawcy wchodzi:

• reprezentowanie firmy,

• produkcja video,

• koordynowanie projektów telewizyjno-internetowych,

• opracowanie i koordynowanie działań reklamowych.
  
  

W związku z tym, że Wnioskodawca jest odpowiedzialny w swojej pracy m.in. za koordynowanie projektów telewizyjno-internetowych, jego obowiązkiem jest:

• organizacja castingów,

• spotkania z aktorami,

• spotkania z ekipą realizacyjną.
  
  

Spotkania te odbywają się często w restauracjach, co wiąże się z koniecznością zakupu napojów i posiłków dla wszystkich uczestników. Podczas tych spotkań wybierani są aktorzy i ustalane są warunki współpracy oraz omawiana jest organizacja produkcji filmowej. Do obowiązków Zainteresowanego należy także organizacja planu zdjęciowego. W trakcie realizacji projektów na plan filmowy zamawiane są posiłki i napoje dla aktorów i ekipy realizacyjnej w formie cateringu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie kosztów uzyskania przychodów z tytułu poczęstunku w restauracji oraz cateringu zamawianego na plan zdjęciowy.

Czy koszty poczęstunku w restauracji oraz cateringu zamawianego na plan zdjęciowy Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu w prowadzonej działalności gospodarczej...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. do kosztów nie zalicza się kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów w tym alkoholowych. Jednak przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji pojęcia „reprezentacja”. Definicja słownikowa mówi, że: „Reprezentacja to okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną. Reprezentacyjnie – to działanie w sposób okazały, okazale, wystawnie, wytwornie” (M. Szymczak, PWN, Warszawa 1981, t II s. 48).

W ocenie Wnioskodawcy wydatków, które ponosi na posiłki i napoje zarówno w restauracji jak i na planie filmowym nie należy klasyfikować jako koszty reprezentacji.

Zainteresowany uważa, że stanowią one koszty uzyskania przychodu w prowadzonej działalności gospodarczej, ponieważ ponosi je w ramach wykonywania swoich obowiązków związanych bezpośrednio z uzyskiwaniem przychodem. Wnioskodawca uważa także, iż zapewnienie osobom biorącym udział w nagraniach odpowiednich warunków do pracy nie jest w żaden sposób związany z okazałością, wystawnością czy wytwornością. Dostawa jedzenia na plan pozwala też na minimalizowanie czasu przerw podczas kręcenia zdjęć, dzięki czemu Wnioskodawca jest w stanie realizować swoje zadania w wyznaczonym terminie. Z kolei wykazując się dobrą organizacją czasu zwiększa swoje szanse na dalszą współpracę z tą firmą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

• nieprawidłowe z tytułu poczęstunku w restauracji,
• prawidłowe z tytułu cateringu zamawianego na plan zdjęciowy.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ww. ustawy.

W powołanym wyżej przepisie ustawodawca nie podaje enumeratywnie, jakie konkretne wydatki mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów. Wskazuje jedynie, że aby określony koszt mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu:

• musi pozostawać w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą;

• nie może być wymieniony w katalogu wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów (art. 23 ust. 1 ustawy);

• musi być udokumentowany prawidłowo oraz w sposób nie budzący wątpliwości.
  
  

Stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Z uwagi na fakt, iż przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia „reprezentacji” należy – zgodnie z zasadami wykładni językowej przepisów prawa – odnieść się do definicji słownikowej tego pojęcia. W internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego PWN (http://sjp.pwn.pl) pojęcie to zostało zdefiniowane następująco: „reprezentacja” to „okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną”.

Przenosząc definicję słownikową na grunt ustaw podatkowych, zgodnie z przyjętym od lat poglądem doktryny prawa podatkowego, za reprezentację uznaje się „występowanie w imieniu podatnika (firmy), wiążące się z okazałością i wytwornością, w celu wywołania jak najlepszego wrażenia przy reprezentowaniu firmy. Reprezentacja to przede wszystkim działania polegające na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi, związane w szczególności z utrzymywaniem delegacji lub kontrahentów, uczestnictwem w przyjęciach związanych z pobytem tych podmiotów.

Wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenia swojej zasobności, profesjonalizmu. Wydatki te jednocześnie w sposób pośredni promują firmę. Pojęcie reprezentacji dotyczy kontaktów podatnika w stosunkach z innymi podmiotami.

Należy jednocześnie zaznaczyć, iż prawidłowe zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest wykazaniem jego celowości i związku z przychodem, jak i prawidłowym udokumentowaniem. Trzeba pamiętać, że to na podatniku ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to on wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi związane z produkcją filmów, nagrań video i programów telewizyjnych, organizuje m.in. castingi, spotkania z aktorami i spotkania z ekipą realizacyjną, które często odbywają się często w restauracjach, co wiąże się z koniecznością zakupu napojów i posiłków dla wszystkich uczestników. W trakcie realizacji projektów na plan filmowy zamawiane są posiłki i napoje dla aktorów i ekipy realizacyjnej w formie cateringu.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego należy stwierdzić, iż rozstrzygnięcie czy wydatki, o których mowa mogą stanowić koszty uzyskania przychodów zależy od tego, czy dotyczą one reprezentacji, t. j. czy wydatki na usługi gastronomiczne ukierunkowane są na reprezentowanie firmy oraz budowanie jej prestiżu (wizerunku).

Złożony wniosek dotyczy oceny charakteru wydatków na zakup napojów i posiłków dla wszystkich uczestników w restauracjach w związku z odbywaniem spotkań, na których wybierani są aktorzy i ustalane są warunki współpracy oraz omawiana jest organizacja produkcji filmowej.

W ocenie tutejszego organu wydatki na usługi gastronomiczne w lokalach zewnętrznych, wiążą się z tworzeniem i utrwalaniem pozytywnego wizerunku firmy. Pomimo tego, że w czasie spotkań, wybierani są aktorzy i ustalane są warunki współpracy oraz omawiana jest organizacja produkcji filmowej to wątpliwości budzi miejsce takiego spotkania, t. j. poza siedzibą firmy. Trudno wykazać zatem inny niż reprezentacja cel poniesienia tych wydatków. W kontekście zdefiniowanego wyżej pojęcia „reprezentacja” oraz z analizy przytoczonego art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy, jednoznacznie wynika, iż ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki na zorganizowanie spotkań w restauracjach są wydatkami na reprezentację i jako takie nie mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów.

Druga grupa wydatków, o których mowa we wniosku to wydatki ponoszone na catering zamawiany na plan zdjęciowy. Niewątpliwie w takiej sytuacji nie można mówić, iż celem podejmowanych działań jest reprezentacja rozumiana jako kreowanie pozytywnego wizerunku „na zewnątrz” wiążąca się z okazałością i wystawnością. W związku z powyższym, wydatki związane z zamawianymi posiłkami i napojami dla aktorów i ekipy realizacyjnej w formie cateringu nie mają charakteru reprezentacyjnego, a więc nie podlegają ograniczeniom w zakresie zaliczenia ich do kosztów, wynikającym z art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wydatki te, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, o ile mają związek z przychodem i są odpowiednio udokumentowane.

Reasumując w przedstawionym stanie faktycznym wydatków na reprezentację nie stanowią wydatki związane z cateringiem mające charakter skromnego posiłku lub poczęstunku (m.in. kawa, herbata, woda mineralna, słodycze, gotowe posiłki, itp.), o ile poniesione wydatki nie będą posiadały charakteru wydatków wpływających na polepszenie prestiżu (wizerunku) firmy. Nieprawidłowo jednak Wnioskodawca określił jako nie mające charakteru reprezentacji wydatki na usługi gastronomiczne w czasie spotkań w restauracjach.

Jak wykazano, są to wydatki na reprezentację i wobec tego nie stanowią kosztów uzyskania przychodów w myśl art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy podkreślić, że o zakwalifikowaniu poszczególnych wydatków do kosztów uzyskania przychodów decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, który w swoim własnym interesie winien wykazać istnienie związku przyczynowo-skutkowego poniesionych wydatków z uzyskiwanymi przychodami.

Należy również zwrócić uwagę, że poniesione wydatki można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów pod warunkiem prawidłowego ich udokumentowania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tutejszy Organ informuje, że wniosek w zakresie kosztów uzyskania przychodów z tytułu wynajmu mieszkania został rozstrzygnięty w dniu 13 listopada 2009 r. odrębną interpretacją nr ILPB1/415-894/09-2/IM.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.