INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 grudnia 2009 r. (data wpływu 22 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 6 czerwca 2006 r. Wnioskodawca nabył niezabudowaną nieruchomość w celu wybudowania na niej budynku handlowego przeznaczonego na wynajem. Powyższe nabycie zostało udokumentowane fakturą VAT, przy czym Zainteresowany nie odliczył podatku od towarów i usług wynikającego z otrzymanej faktury, dokumentującej nabycie gruntu. Następnie, po dniu 6 czerwca 2006 r., a przed dniem 19 stycznia 2009 r., Wnioskodawca poniósł szereg wydatków na wybudowanie na wskazanej powyżej nieruchomości budynku handlowego przeznaczonego na wynajem. Zainteresowany nie odliczał przy tym podatku od towarów i usług wynikającego z faktur dokumentujących poniesienie tych wydatków.

W dniu 19 stycznia 2009 r. Wnioskodawca dokonał zgłoszenia rejestracyjnego na potrzeby podatku od towarów i usług. Po dokonaniu tego zgłoszenia, Zainteresowany wystawiał faktury VAT z tytułu świadczonych przez siebie usług polegających na wynajmie przedmiotowego budynku handlowego (pierwszą w dniu 19 stycznia 2009 r. za okres od lutego do grudnia 2008 r.) oraz rozliczał wynikający z nich podatek od towarów i usług, składając deklaracje kwartalne.

W żadnej ze złożonych deklaracji Wnioskodawca nie wykazał przy tym podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących poniesione przez niego przed dniem 19 stycznia 2009 r. wydatki na nabycie wskazanej powyżej niezabudowanej nieruchomości oraz na wybudowanie na niej budynku handlowego przeznaczonego na wynajem.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w stanie faktycznym przedstawionym powyżej, Wnioskodawca jest uprawniony do dokonania odliczenia podatku od towarów i usług wynikającego z faktur dokumentujących poniesione przez niego przed dniem 19 stycznia 2009 r. wydatki na nabycie wskazanej powyżej niezabudowanej nieruchomości oraz na wybudowanie na niej budynku handlowego przeznaczonego na wynajem...
2. W jaki sposób Wnioskodawca powinien dokonać odliczenia podatku od towarów i usług wynikającego z faktur dokumentujących poniesione przez niego przed dniem 19 stycznia 2009 r. wydatki na nabycie wskazanej powyżej niezabudowanej nieruchomości oraz na wybudowanie na niej budynku handlowego przeznaczonego na wynajem...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

W ocenie Zainteresowanego, jest on uprawniony do dokonania odliczenia podatku od towarów i usług wynikającego z faktur dokumentujących poniesione przez niego przed dniem 19 stycznia 2009 r. wydatki na nabycie wskazanej powyżej niezabudowanej nieruchomości oraz na wybudowanie na niej budynku handlowego przeznaczonego na wynajem.

W niniejszej sprawie istotne znaczenie ma bowiem fakt, iż wyłącznym celem wydatków na nabycie niezabudowanej nieruchomości oraz na wybudowanie na niej budynku handlowego, ponoszonych przez Wnioskodawcę przed dniem 19 stycznia 2009 r., był zamiar rozpoczęcia przez niego wykonywania czynności opodatkowanych polegających na wynajmie wybudowanego budynku.

Tym samym, możliwość odliczenia podatku od towarów i usług wynikającego z faktur dokumentujących poniesienie wskazanych powyżej wydatków znajduje uzasadnienie z uwagi na dyspozycję art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej u.p.t.u., zgodnie z którym podatnikowi podatku od towarów i usług przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, jak też z uwagi na dyspozycję art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a. u.p.t.u., zgodnie z którym kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia i usług.

Wskazać przy tym należy, iż bez znaczenia dla możliwości odliczenia podatku od towarów i usług wynikającego z faktur dokumentujących poniesienie przez Wnioskodawcę wydatków na nabycie niezabudowanej nieruchomości oraz na wybudowanie na niej budynku handlowego, pozostaje fakt, iż wydatki te poniósł on przed dokonaniem zgłoszenia rejestracyjnego na potrzeby podatku od towarów i usług.

Podkreślenia bowiem wymaga, iż jakkolwiek art. 88 ust. 4 u.p.t.u. wskazuje, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, to nie ulega obecnie wątpliwości, iż przepis ten nie uzależnia nabycia prawa do odliczenia podatku naliczonego od posiadania statusu podatnika zarejestrowanego w momencie otrzymania faktur dokumentujących nabycie towarów i usług, lecz jedynie wskazuje, iż realizacja tego prawa jest możliwa dopiero po dokonaniu rejestracji na potrzeby podatku od towarów i usług. Prawo do obniżenia podatku należnego powstaje bowiem u wszystkich podatników (a więc również niezarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni), jeśli tylko ponoszone przez nich wydatki są związane z bieżącą lub przyszłą działalnością opodatkowaną. Warunek rejestracji jest natomiast jedynie niezbędny do skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Co przy tym istotne, zaprezentowane stanowisko jest obecnie niekwestionowane i znajduje potwierdzenie zarówno w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości (orzeczeniach wydanych w sprawach o sygn. C-268/83, C-110/98 oraz C-400/98), orzecznictwie sądów administracyjnych (por. m.in. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 grudnia 2006 r., sygn. akt I FSK 378/06, wyrok WSA w Olsztynie z dnia 5 stycznia 2006 r., sygn. akt I SA/Ol 445/05, wyrok WSA w Krakowie z dnia 30 stycznia 2007 r., sygn. akt I SA/Kr 1218/05, wyrok WSA w Łodzi z dnia 5 sierpnia 2008 r., sygn. akt I SA/Łd 149/08), jak też w licznych interpretacjach indywidualnych (por. m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 9 czerwca 2009 r., sygn. ILPP2/443-380/09-3/AD, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 31 marca 2009 r., sygn. ILPP1/443-132/09 -4/MP, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 15 czerwca 2009 r., sygn. IPPP3/443-293/09-2/KG, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 25 czerwca 2009 r., sygn. IPPP2/443-445/09-2/IK, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 22 lipca 2009 r., sygn. ITPP1/443 -405/09/AP, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 18 września 2008 r., sygn. ILPP2/443-565/08-4/SJ, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 31 grudnia 2007 r., sygn. ILPP2/443-51/07-2/JK).

W szczególności wskazać należy, iż Trybunał Sprawiedliwości w orzeczeniach w wydanych sprawach C-268/83, C-110/98 oraz C-400/98 wskazał, iż z uwagi na fakt, że status podatnika podatku od towarów i usług nie zależy od dokonania obowiązków rejestracyjnych, zasadnym jest aby odliczenie podatku przysługiwało także w stosunku do pierwszych wydatków inwestycyjnych poniesionych w celu i z zamiarem rozpoczęcia czynności opodatkowanych. Trybunał wskazał, iż już dokonanie takich wydatków stanowi działalność gospodarczą przez co podatnik ma prawo do odliczenia VAT od tych zakupów. Zdaniem Trybunału, odmienna interpretacja obciążałaby przedsiębiorcę kosztem VAT, bez prawa do jego odliczenia, stanowiąc arbitralne rozróżnienie między wydatkami poniesionymi przed faktycznym wykorzystaniem rzeczy do celów działalności i wydatkami poniesionymi w toku prowadzenia działalności operacyjnej.

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Wnioskodawcy, nie ulega wątpliwości, iż jest on uprawniony do dokonania odliczenia podatku od towarów i usług wynikającego z faktur dokumentujących poniesione przez niego przed dniem 19 stycznia 2009 r. wydatki na nabycie niezabudowanej nieruchomości oraz na wybudowanie na niej budynku handlowego przeznaczonego na wynajem. Wydatki te były bowiem związane z jego przyszłą działalnością opodatkowaną w zakresie najmu, a fakt, iż ponosząc te wydatki nie był zarejestrowany jako podatnik VAT czynny nie powoduje u niego utraty prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących poniesienie tych wydatków.

Ad. 2

W ocenie Wnioskodawcy, powinien on dokonać odliczenia podatku od towarów i usług wynikającego z faktur dokumentujących poniesione przez niego przed dniem 19 stycznia 2009 r. wydatki na nabycie niezabudowanej nieruchomości oraz na wybudowanie na niej pawilonu handlowego przeznaczonego na wynajem, poprzez złożenie deklaracji dla potrzeb podatku od towarów i usług za okresy rozliczeniowe, w których otrzymywał wskazane powyżej faktury VAT. Złożenie takich deklaracji powinno być przy tym poprzedzone skorygowaniem złożonego przez niego zgłoszenia VAT-R, poprzez wskazanie w nim jako daty rozpoczęcia wykonywania działalności opodatkowanej, daty poniesienia pierwszego wydatku poniesionego w celu i z zamiarem wykonywania czynności opodatkowanych (tj. daty nabycia niezabudowanej nieruchomości, o której mowa w stanie faktycznym).

Zdaniem Wnioskodawcy, stanowisko to jest zasadne z uwagi na fakt, iż w momencie ponoszenia wskazanych powyżej wydatków, posiadał on status podatnika podatku od towarów i usług oraz z uwagi na brzmienie przepisów art. 86 ust. 10 i ust. 11 u.p.t.u., zgodnie z którymi podatnik ma prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w deklaracji złożonej za okres, w którym otrzymał fakturę dokumentującą poniesienie wydatku lub w deklaracji za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Podkreślenia przy tym wymaga, iż taki sposób odliczenia podatku od towarów i usług wynikającego z faktur dokumentujących poniesienie wydatków przed dokonaniem zgłoszenia rejestracyjnego na potrzeby podatku od towarów i usług, wskazany został jako prawidłowy m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 31 grudnia 2007 r., sygn. ILPP2/443-51/07-2/JK, interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 31 marca 2009 r., sygn. ILPP1/443-132/09-4/MP, czy w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 15 czerwca 2009 r., sygn. IPPP3/443-293/09-2/KG.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.