INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 19.10.2009 r. (data wpływu 27.10.2009 r.), uzupełnionym w dniu 09.12. 2009 r. na wezwanie tut. organu z dnia 01.12.2009 r. (skutecznie doręczone w dniu 07.12. 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przeniesienia części przedsiębiorstwa do nowo utworzonej spółki z o.o. - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27.10.2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przeniesienia części przedsiębiorstwa do nowo utworzonej spółki z o.o.

Wniosek uzupełniony został w dniu 09.12.2009 r. (data wpływu 14.12.2009 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

N. Sp. z o.o. prowadzi 2 podstawowe rodzaje działalności:

• sklep spożywczy w wynajmowanym od M. W. lokalu przy ul. A. w W.;
  
• działalność polegającą na prowadzeniu obiektu hotelowego, posadowionego w miejscowości M., położonego na nieruchomości znajdującej się w użytkowaniu wieczystym spółki, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą.
  
  

Oba rodzaje działalności prowadzone są w ramach jednej osoby prawnej, nie zostały ustanowione żadne oddziały lub przedstawicielstwa spółki. Księgowość prowadzona jest łącznie a właściwym organem podatkowym jest Urząd Skarbowy w W.Spółka planuje dokonać tzw. podziału przez wydzielenie , o którym mowa w art. 529 § 1 pkt 4 kodeksu spółek handlowych. Istota tego rozwiązania sprowadza się do dokonania podziału składników majątkowych spółki w ten sposób, że przy N. sp. z o.o. pozostaną prawa i obowiązki wynikające z umowy najmu lokalu użytkowego, natomiast prawo użytkowania wieczystego gruntu i własności obiektu hotelowego przeniesione zostaną na nowo powstałą spółkę z o.o.Kapitał zakładowy N. sp. z o.o. wynosi 50.000 zł i w związku z dokonanym podziałem przez wydzielenie ulegnie odpowiedniemu obniżeniu. Spółka utworzona nie będzie posiadała w kapitale zakładowym N. sp. z o.o. udziału mniejszego niż 10 %.Podział dokonany zostanie ze względów organizacyjnych, praktycznych i ekonomicznych. Oba rodzaje działalności spółki prowadzone są w odległych miejscach Polski, nie pozostają ze sobą w jakimkolwiek związku. Oba przedsięwzięcia mogą generować zyski warunkujące rentowność całego przedsięwzięcia. Również względy organizacyjne związane chociażby z zatrudnianiem personelu, koniecznością sprawowania nadzoru nad pracownikami sprawiają, że dokonanie podziału obu rodzajów działalności jest jak najbardziej uzasadnione. Cała operacja spowoduje również zmniejszenie po stronie spółki kosztów związanych z lokalizacją sklepu oraz obiektu hotelowego.

Spółka planuje dokonać tzw. podziału przez wydzielenie , o którym mowa w art. 529 § 1 pkt 4 kodeksu spółek handlowych. Istota tego rozwiązania sprowadza się do dokonania podziału składników majątkowych spółki w ten sposób, że przy N. sp. z o.o. pozostaną prawa i obowiązki wynikające z umowy najmu lokalu użytkowego, natomiast prawo użytkowania wieczystego gruntu i własności obiektu hotelowego przeniesione zostaną na nowo powstałą spółkę z o.o.

Kapitał zakładowy N. sp. z o.o. wynosi 50.000 zł i w związku z dokonanym podziałem przez wydzielenie ulegnie odpowiedniemu obniżeniu. Spółka utworzona nie będzie posiadała w kapitale zakładowym N. sp. z o.o. udziału mniejszego niż 10 %.

Podział dokonany zostanie ze względów organizacyjnych, praktycznych i ekonomicznych. Oba rodzaje działalności spółki prowadzone są w odległych miejscach Polski, nie pozostają ze sobą w jakimkolwiek związku. Oba przedsięwzięcia mogą generować zyski warunkujące rentowność całego przedsięwzięcia. Również względy organizacyjne związane chociażby z zatrudnianiem personelu, koniecznością sprawowania nadzoru nad pracownikami sprawiają, że dokonanie podziału obu rodzajów działalności jest jak najbardziej uzasadnione. Cała operacja spowoduje również zmniejszenie po stronie spółki kosztów związanych z lokalizacją sklepu oraz obiektu hotelowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie :

Czy opisany podział spółki z o.o. przez wydzielenie podlegać będzie podatkowi od towarów i usług ... Czy w związku z dokonanym podziałem powstanie po stronie podatnika obowiązek uiszczenia podatku od towarów i usług ...

W ocenie Wnioskodawcy, podział przez wydzielenie spółki z o.o. nie będzie transakcją podlegającą podatkowi od towarów i usług. Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Z wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie – wyrok WSA w Warszawie z 7 lutego 2008 r. (sygn. akt III SA/Wa 934/07) wynika, że podział spółki przez wydzielenie jest transakcją zbycia i jako taki nie podlega VAT. Podobne stanowisko zajął również WSA w Gdańsku w wyroku z dnia 06.02.2007 r. (sygn. akt I SA/Gd 915/06) stwierdzając, że przekazanie części majątku spółki kapitałowej, stanowiącego przedsiębiorstwo, na rzecz innej spółki kapitałowej – w ramach podziału przez wydzielenie, o którym mowa w art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (dalej: k.s.h.) – nie stanowi ani dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 pkt 2, ani świadczenia usług w świetle art. 8 ust. 2 ustawy o VAT. Z przytoczonych orzeczeń wynika, że brak jest podstaw do uczynienia z wymogu samodzielnego sporządzania bilansu okoliczności decydującej o możliwości zastosowania art. 6 pkt 1u.p.t.u. Z całą pewnością w przedstawionym zdarzeniu przyszłym będziemy mieli do czynienia ze zbyciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa, której definicja przedstawiona została w art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a której elementami są :

• istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
• zespół ten powinien być zorganizowanym organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
• składniki przedsiębiorstw przeznaczone muszą być do realizacji określonych zadań gospodarczych,
• zespół składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące wskazane zadania.
  
  

W uzupełnieniu wniosku złożonym w dniu 09.12.2009 r. Wnioskodawca wskazuje, iż w jego ocenie prawo użytkowania wieczystego gruntu i własność obiektu hotelowego mogą stanowić zespół składników majątkowych (niezależne przedsiębiorstwo), realizujące własne zadania gospodarcze. W chwili obecnej ten składnik majątku spółki rozliczany jest jednak finansowo łącznie z drugim składnikiem jakim jest sklep samoobsługowy. W ocenie Wnioskodawcy fakt ten nie ma jednak żadnego znaczenia dla udzielenia odpowiedzi na zadane we wniosku pytanie, biorąc pod uwagę orzecznictwo sądów administracyjnych. W tym miejscu Wnioskodawca przywołuje wyrok WSA w Warszawie z dnia 12 sierpnia 2008 r. (sygn. akt III SA/Wa 666/08) zgodnie z którym, celem art. 19 Dyrektywy 112 jest wyłączenie z zakresu opodatkowania VAT wszelkich przypadków zbycia przedsiębiorstwa lub jego części, jeżeli zbywane przedsiębiorstwo lub zbywana część przedsiębiorstwa mogą funkcjonować jako samodzielny podmiot gospodarczy. Wyłączenie z opodatkowania VAT w świetle dyrektywy nie ogranicza się jedynie do całego przedsiębiorstwa lub zakładu, ale dotyczy również zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W związku z tym, że prawo polskie należy interpretować zgodnie z przepisami dyrektywy, pojęcie przedsiębiorstwa, o którym mowa w art. 6 pkt 1 VATU, należy rozumieć jako funkcjonalnie wyodrębniony zespół składników pozwalających na prowadzenie działalności gospodarczej. Taką definicję przedsiębiorstwa zawiera art. 55⁽¹⁾ KC.

Z kolei z wyroku z 7 lutego 2008 r. WSA w Warszawie (SA/Wa 934/07) orzekł, że użyte w art. 6 pkt 1 ustawy z 2004 r. o podatku od towarów i usług pojęcie „przedsiębiorstwo” obejmuje każdy zespół składników materialnych i niematerialnych służących do realizacji określonych zadań gospodarczych, bez względu na to, czy obejmuje on całość, czy jedynie część majątku określonego podmiotu. Zdaniem Sądu uwzględniając zakres wyłączenia z opodatkowania przyjęty w art. 5 ust. 8 VI Dyrektywy zamieszczenie w art. 6 pkt 1 u.p.t.u, obok przedsiębiorstwa, także zakładu (oddziału samodzielnie sporządzającego bilans, należy odczytywać, jako uzupełnienie wyłączenia o taką część majątku, której przydatność do prowadzenia działalności gospodarczej wynika nie tyle z rodzaju składających się na nią elementów, ile z wyodrębnienia organizacyjnego i finansowego, charakterystycznego dla zakładu (oddziału). Stąd też przypisany wyłącznie do zakładu (oddziału) wymóg samodzielnego sporządzania bilansu. Za przyjęciem takiego znaczenia objęcia wyłączeniem z opodatkowania zakładu (oddziału) przemawia również definicja „oddziału” zawarta we wskazanym przez organy podatkowe art. 5 pkt 4 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r, o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095; Nr 127, poz. 880), zgodnie z którą „oddział” to wyodrębniona i samodzielna organizacyjnie część działalności gospodarczej, wykonywana przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności.

W świetle powyższego brak jest podstaw do uczynienia z wymogu samodzielnego sporządzania bilansu okoliczności decydującej o możliwości zastosowania art. 6 pkt 1 u.p.t.u.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Przez dostawę towarów rozumie się również – stosownie do art. 7 ust. 2 cyt. ustawy – przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny,
   
   - jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.
   
   

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również m. in. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej. Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 2 ww. ustawy, nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.

Ze względu na treść przytoczonych przepisów należy stwierdzić, że przeniesienie w drodze sukcesji części majątku spółki przejmowanej na spółkę przejmującą może stanowić dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2 (w zakresie przeniesienia prawa do rozporządzania towarami) lub świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 (w zakresie przeniesienia praw do wartości niematerialnych i prawnych) ustawy o podatku od towarów i usług. W wyniku podziału przez wydzielenie dokonane zostanie przeniesienie przez spółkę prawa do rozporządzania towarem jak właściciel lub przeniesienie prawa do wartości niematerialnych lub prawnych. Wspomniana czynność dla spółki dzielonej jest nieodpłatna, albowiem nie otrzymuje ona od spółki przejmującej żadnego ekwiwalentu. Spółka dzielona wręcz wyzbywa się majątku i dochodzi do zmniejszenia jej kapitału. Ekwiwalentność czynności dotyczy udziałowców (akcjonariuszy), którzy otrzymują nowe udziały (akcje) w spółce przejmującej. Z powyższego wynika, że podział przez wydzielenie, jako czynność wprawdzie nieodpłatna, jednak zrównana z czynnościami odpłatnymi, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyłączono czynności określone w art. 6 ustawy o podatku od towarów i usług. Przytoczony przepis, w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r., stanowił, że przepisów ustawy nie stosuje się m. in. do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans.

W związku z wejściem w życie ustawy z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320), od dnia 1 grudnia 2008 r. na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie „transakcji zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów”, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie prawa własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu).

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niej nie definiują pojęcia „przedsiębiorstwo”, należy więc odwołać się odpowiednio do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.).

Zgodnie z art. 55¹ Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo stanowi zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, który obejmuje w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   

Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. W tym miejscu należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 552 Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

W związku ze zmianą treści art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, od dnia 1 grudnia 2008 r. ustawodawca dodał do art. 2 cyt. ustawy pkt 27e , w którym zdefiniował „zorganizowaną część przedsiębiorstwa” jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa musi charakteryzować niezależność finansowa i organizacyjna, a po wydzieleniu część przedsiębiorstwa musi stanowić niezależne przedsiębiorstwo.

Tak więc muszą być spełnione łącznie trzy warunki, aby można było uznać, że mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, a mianowicie:

1. zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania) musi być organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie; o wyodrębnieniu finansowym może świadczyć nie tylko samodzielne sporządzanie bilansu przez oddział, ale każde wyodrębnienie, na podstawie którego możemy poznać sytuację finansową części przedsiębiorstwa, które będzie przedmiotem zbycia;
2. wyodrębnione składniki muszą być przeznaczone do realizacji określonych zadań gospodarczych;
3. po wyodrębnieniu część przedsiębiorstwa musi być niezależnym przedsiębiorstwem samodzielnie realizującym te zadania.
   
   

Powyższe oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których w przyszłości, będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz pewnym zorganizowanym zespołem tych składników. Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Warunkiem niezbędnym jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie, które to wydzielenie ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze organizacyjnej podatnika. Ocena ta musi być dokonywana według podstawowego kryterium tj. ustalenia jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W sytuacji wyodrębnienia finansowego możliwe jest oddzielenie finansów przedsiębiorstwa od finansów jego zorganizowanej części.

Odnośnie wyodrębnienia funkcjonalnego to kryterium to sprowadza się do ustalenia, czy wyodrębniona organizacyjnie całość jest w stanie przejąć zadania oraz samodzielnie funkcjonować na rynku.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca zamierza dokonać podziału spółki w trybie art. 529 § 1 pkt 4 Kodeksu spółek handlowych, tzn. przez utworzenie nowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz przeniesienie na tę spółkę części przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, związanej z działalnością polegającą na prowadzeniu obiektu hotelowego, położonego na nieruchomości znajdującej się w użytkowaniu wieczystym Wnioskodawcy . Wydzielone składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne stanowią wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość w istniejącym przedsiębiorstwie Wnioskodawcy. Aby jednak przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie miały zastosowania do czynności opisanego podziału spółki przez wydzielenie, wydzielona przez Wnioskodawcę część przedsiębiorstwa musi najpierw posiadać samodzielność ekonomiczną, przejawiającą się w tym, że oprócz odpowiedniego wyodrębnienia organizacyjnego i funkcjonalnego od reszty przedsiębiorstwa musi istnieć również wyodrębnienie finansowe. Oznacza to, że winna być prowadzona odrębna księgowość, na podstawie której samodzielnie sporządzane są sprawozdania finansowe.

Z treści wniosku oraz uzupełnienia do wniosku wynika, że wydzielona część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy nie prowadzi odrębnych ksiąg i dokumentów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. W chwili obecnej składnik majątku spółki ( prawo użytkowania wieczystego gruntu i własność obiektu hotelowego) rozliczany jest finansowo łącznie z drugim składnikiem, jakim jest sklep samoobsługowy.

Odnosząc zatem przedstawiony stan prawny do opisanego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż przedmiotem wydzielenia są składniki majątku przedsiębiorstwa, a nie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny ani też zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług.

Reasumując, podział spółki przez wydzielenie stanowi czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na poparcie własnego stanowiska w sprawie, Wnioskodawca powołuje się na liczne wyroki sądów administracyjnych. Przede wszystkim należy wskazać, iż zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zmianami) orzeczenia sądowe są wydawane w ściśle określonych stanach faktycznych i dotyczą wyłącznie tych spraw, w których zapadły. Z natury rzeczy w polskim systemie prawa wyrok wydany w danej sprawie wiąże tylko w tej konkretnej sprawie. Wyroki sądów administracyjnych nie mają charakteru obowiązującego prawa, natomiast zgodnie z art. 120 Ordynacji podatkowej organy podatkowe działają na podstawie obowiązujących przepisów prawa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock