2012.12.19 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-1199/12/JS
z 19 grudnia 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 03 lipca 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 17 września 2012 r. (data wpływu do tut. BKIP 19 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

kwalifikacji zespołu składników będących przedmiotem nabycia przez Spółkę (pytanie oznaczone we wniosku nr 6) – jest prawidłowe,
ustalenia wartości początkowej środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (pytanie oznaczone we wniosku nr 7) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 września 2012 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji zespołu składników będących przedmiotem nabycia przez Spółkę oraz ustalenia wartości początkowej środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Głównym przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest sprzedaż artykułów spożywczych podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W dniu 01 sierpnia 2012 r. Wnioskodawca zawarł Umowę inwestycyjną (zwaną dalej: „Umową inwestycyjną”) z określonym podmiotem będącym spółką jawną (zwanym dalej: „Sprzedającym”) oraz dwiema osobami fizycznymi będącymi Wspólnikami Sprzedającego (zwanymi dalej: „Wspólnikami Sprzedającego”), określającą zasady przejęcia przez Wnioskodawcę od Sprzedającego określonych w Umowie inwestycyjnej:

Rynku Zbytu (zwanego dalej: „Rynkiem Zbytu”), przez co rozumie się: bazy danych kontrahentów Przedsiębiorstwa oraz zespół wszelkich innych danych, informacji i mechanizmów umożliwiających kontakt Przedsiębiorstwa z producentami i dostawcami oraz kontakt Przedsiębiorstwa ze stałymi i potencjalnymi odbiorcami produktów X w celu dokonywania transakcji handlowych - wykorzystywane przez Przedsiębiorstwo w bieżącej działalności – ze szczególnym uwzględnieniem wypracowanych warunków współpracy, cen zakupów i sprzedaży, terminów płatności, innych postanowień umów z kontrahentami itp. Zgodnie z Umową inwestycyjną, przez Przedsiębiorstwo (zwane dalej: „Przedsiębiorstwem”) rozumie się przedsiębiorstwo prowadzone przez Sprzedającego pod oznaczoną w Umowie inwestycyjnej firmą, o wskazanych w Umowie inwestycyjnej adresie siedziby, adresie głównego miejsca wykonywania działalności, NIP i Regon, które to przedsiębiorstwo według oświadczenia Sprzedającego jest jednym z wiodących dystrybutorów artykułów spożywczych X w województwie Y.
Towarów (zwanych dalej: „Towarami”), przez co rozumie się towary handlowe nabyte przez Sprzedającego w ramach Przedsiębiorstwa w celu ich dalszej odsprzedaży stanowiące artykuły spożywcze.
Wyposażenia (zwanego dalej: „Wyposażeniem”), przez co rozumie się wyposażenie wymienione w załączniku do Umowy inwestycyjnej;
Pracowników (zwanych dalej: „Pracownikami”), przez co rozumie się pracowników Sprzedającego wskazanych w załączniku do Umowy inwestycyjnej, którzy zgodnie z Umową inwestycyjną zostaną przejęci przez Wnioskodawcę. Umowa inwestycyjna określa również prawa i obowiązki oraz zasady odpowiedzialności wzajemnej Sprzedającego, Wnioskodawcy oraz Wspólników Sprzedającego (zwanych dalej łącznie: „Stronami”) po przejęciu przez Wnioskodawcę w/w Pracowników i składników majątkowych.

Sprzedający jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotem działalności Sprzedającego jest handel hurtowy i detaliczny głównie artykułami spożywczymi, w mniejszym zakresie artykułami kosmetycznymi i zniczami, a także świadczenie usług reklamowo - promocyjnych, marketingowych, merchandisingu polegających na promowaniu sprzedaży towarów z ofert handlowych, dystrybucji materiałów promocyjnych i reklamowych oraz czuwaniu nad prawidłowością ich wykonania, zapewnieniu należytej prezentacji towarów, właściwym ustawieniu na półkach, informowaniu klientów o nowościach w ofercie, popularyzacji marek handlowych z oferty, monitoringu popytu rynkowego i zgłaszaniu uwag w zakresie towarów z jego oferty, a ponadto przedmiotem działalności Sprzedającego jest wynajem powierzchni magazynowej i biurowej.

Sprzedający jest właścicielem określonej nieruchomości zabudowanej budynkiem magazynowo biurowym oraz placami i drogami przyległymi do tego budynku (zwanej dalej: „Nieruchomością”). Aktualnie miejscem prowadzenia działalności handlowej przez Sprzedającego (a zarazem głównym miejscem wykonywania działalności) jest część Nieruchomości, która nie została jeszcze wynajęta Wnioskodawcy.

W dniu 01 sierpnia 2012 r. Wnioskodawca zawarł bowiem ze Sprzedającym Umowę Najmu (zwaną dalej: „Umową Najmu”), na podstawie której z dniem 01 sierpnia 2012 r. Sprzedający oddał, a Najemca przyjął w najem część Nieruchomości obejmującą część biurową i magazynową wraz z częścią socjalną i sanitarną w/w budynku magazynowo - biurowego o powierzchni łącznej 2.372 m2 wraz z zainstalowanymi urządzeniami, instalacjami, placami i drogami przyległymi do budynku, natomiast z dniem 01 stycznia 2013 r. - pozostałą część budynku wraz z zainstalowanymi urządzeniami, instalacjami w tej części.

W Umowie Najmu Wnioskodawca i Sprzedający ustalili, że z dniem 1 stycznia 2013 r. cała Nieruchomość zostaje oddana przez Sprzedającego w najem Wnioskodawcy.

Najemca zobowiązał się używać przedmiot najmu zgodnie z jego przeznaczeniem tj. sprzedaż i dystrybucja artykułów spożywczych, przemysłowych, towarów X, alkoholu i wyrobów tytoniowych. Umowa Najmu została zawarta na czas określony do 31 grudnia 2023 r.

W wynajętej od 1 sierpnia 2012 r. części Nieruchomości, Wnioskodawca prowadzi działalność handlową. Również w pozostałej części Nieruchomości, która zostania oddana Wnioskodawcy w najem z dniem 1 stycznia 2013 r. Wnioskodawca będzie prowadził działalność handlową. Umowa Najmu obowiązuje niezależnie od tego, czy Umowa Inwestycyjna zostanie wykonana i Wnioskodawca przejmie Pracowników od Sprzedającego oraz zawrze ze Sprzedającym Ostateczną Umowę Sprzedaży Rynku Zbytu, Ostateczną Umowę Sprzedaży Towarów oraz Ostateczną Umowę Sprzedaży Wyposażenia (zwane dalej łącznie: „Umowami Przyrzeczonymi”).

Gdyby nawet nie doszło do wykonania Umowy inwestycyjnej i Wnioskodawca nie przejąłby Pracowników od Sprzedającego oraz nie zawarłby ze Sprzedającym Umów Przyrzeczonych, to i tak Wnioskodawca będzie prowadził w Nieruchomości działalność handlową. Gdyby zaś doszło do wykonania Umowy inwestycyjnej i Wnioskodawca przejąłby Pracowników od Sprzedającego oraz zawarłby ze Sprzedającym Umowy Przyrzeczone, to i tak Wnioskodawca będzie prowadził w Nieruchomości działalność handlową nie tylko w oparciu o w/w składniki nabyte od Sprzedającego, lecz również w oparciu o inne składniki.

Sprzedający posiada siedzibę w innym miejscu niż miejsce położenia Nieruchomości, gdzie znajduje się biuro oraz część dokumentacji Sprzedającego, jednakże aktualnie Sprzedający nie prowadzi w siedzibie działalności handlowej (nieruchomość, gdzie znajduje się siedziba Sprzedającego nie stanowi własności Sprzedającego).

Sprzedaż Rynku Zbytu.

Na podstawie Umowy inwestycyjnej, Strony zobowiązały się, że Sprzedający i Wnioskodawca z zachowaniem postanowień Umowy inwestycyjnej zawrą Ostateczną Umowę Sprzedaży Rynku, na podstawie której Sprzedający sprzeda na rzecz Wnioskodawcy, a Wnioskodawca kupi Rynek Zbytu obejmujący całą działalność handlową Przedsiębiorstwa, przy czym Ostateczna Umowa Sprzedaży Rynku zostanie zawarta o treści zasadniczo zgodnej ze wzorem stanowiącym załącznik do Umowy Inwestycyjnej przy uwzględnieniu ustaleń Stron wynikających z postanowień Umowy inwestycyjnej. W celu usunięcia wątpliwości Strony uzgodniły, że Wnioskodawca nie nabywa znaku towarowego wykorzystywanego przez Sprzedającego. Nabycie Rynku Zbytu przez Wnioskodawcę nastąpi z dniem zawarcia Ostatecznej Umowy Sprzedaży Rynku.

Strony zobowiązały się, że Ostateczna Umowa Sprzedaży Rynku zostanie zawarta w oznaczonej w Umowie Inwestycyjnej dacie, o ile do tej daty spełni się warunek zawieszający przejęcia przez Wnioskodawcę określonych w Umowie inwestycyjnej Pracowników oraz zawarcia Umów Przyrzeczonych, tj. pod warunkiem, że spełni się jedno z niżej wymienionych zdarzeń:

zostanie wydana przez Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (zwanego dalej: „Prezesem UOKIK”), w trybie art. 13 i nast. ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów, decyzja wyrażająca bezwarunkową zgodę na koncentrację przedsiębiorców objętą Umową inwestycyjną tj. przejęcie przez Wnioskodawcę Pracowników i zawarcie Umów Przyrzeczonych, albo
bezskutecznie upłynie termin, w jakim decyzja Prezesa UOKIK w sprawie zgody na koncentrację przedsiębiorców objętą Umową inwestycyjną powinna zostać wydana, określony zgodnie z art. 98 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów, albo
uprawomocni się postanowienie, mocą którego Prezes UOKiK umorzy postępowanie w sprawie zgody na koncentrację przedsiębiorców objętą Umową inwestycyjną, z uwagi na przyjęcie przez Prezesa UOKIK, że przejęcie przez Wnioskodawcę Pracowników i zawarcie Umów Przyrzeczonych nie podlega obowiązkowi uzyskania zgody Prezesa UOKiK, albo
wydana zostanie przez Prezesa UOKiK decyzja określająca warunkową zgodę na koncentrację przedsiębiorców objętą Umową inwestycyjną i jednocześnie wykonane zostaną wszystkie warunki zastrzeżone w decyzji Prezesa UOKIK.

W Umowie inwestycyjnej została również określona cena sprzedaży Rynku Zbytu, jaką Wnioskodawca zapłaci Sprzedającemu, przy czym w Umowie inwestycyjnej zostało wskazane, że zapłata w/w ceny dokonana zostanie w ten sposób, że określona kwota zostanie zapłacona tytułem zaliczki do określonej w Umowie Inwestycyjnej daty, natomiast reszta ceny zostanie zapłacona w terminie do 7 dni od zawarcia Ostatecznej Umowy Sprzedaży Rynku. Wnioskodawca zapłacił już Sprzedającemu określoną w Umowie inwestycyjnej kwotę zaliczki. W przypadku odstąpienia od Umowy Inwestycyjnej lub wygaśnięcia Umowy inwestycyjnej w sytuacji, gdy Prezes UOKIK prawomocnie odmówi udzielenia zgody na dokonanie koncentracji przedsiębiorców - w/w zaliczka podlega zwrotowi w całości na rzecz Wnioskodawcy.

Strony zobowiązały się, że najpóźniej w dniu zawarcia Ostatecznej Umowy Sprzedaży Rynku Sprzedający przekaże Wnioskodawcy bazę danych kontrahentów, umowy z kontrahentami oraz wszelkie inne materiały, dane i informacje niezbędne do faktycznego przejęcia przez Wnioskodawcę Rynku Zbytu. Po dniu zawarcia Ostatecznej Umowy Sprzedaży Rynku, Sprzedający i Wspólnicy Sprzedającego zobowiązali się również udzielić Wnioskodawcy wszelkiej pomocy niezbędnej do faktycznego przejęcia przez Wnioskodawcę Rynku Zbytu.

W Umowie inwestycyjnej Sprzedający i Wspólnicy Sprzedającego zobowiązali się nie udostępniać Rynku Zbytu lub jego poszczególnych składników osobom trzecim zarówno przed, jak też po zawarciu Ostatecznej Umowy Sprzedaży Rynku pomiędzy Sprzedającym a Wnioskodawcą. Sprzedający i Wspólnicy Sprzedającego zobowiązali się nie korzystać do celów działalności konkurencyjnej zdefiniowanej poniżej z Rynku Zbytu po dniu zawarcia Ostatecznej Umowy Sprzedaży Rynku pomiędzy Sprzedającym a Wnioskodawcą.

Na podstawie Ostatecznej Umowy Sprzedaży Rynku, Sprzedający sprzeda na rzecz Wnioskodawcy, a Wnioskodawca kupi Rynek Zbytu obejmujący całą działalność Przedsiębiorstwa. Nabycie Rynku Zbytu przez Wnioskodawcę nastąpi z dniem zawarcia Ostatecznej Umowy Sprzedaży Rynku, na zasadzie wyłączności, co oznacza, że od dnia zawarcia Ostatecznej Umowy Sprzedaży Rynku Wnioskodawca będzie wyłącznym podmiotem uprawnionym do korzystania z Rynku Zbytu.

Ponadto, w Ostatecznej Umowie Sprzedaży Rynku Sprzedający zobowiąże się nie udostępniać Rynku Zbytu lub jego poszczególnych składników osobom trzecim oraz nie korzystać do celów działalności konkurencyjnej zdefiniowanej poniżej z Rynku Zbytu po dniu zawarcia Ostatecznej Umowy Sprzedaży Rynku. W Ostatecznej Umowie Sprzedaży Rynku, Sprzedający zobowiąże się wobec Wnioskodawcy, że od dnia zawarcia Ostatecznej Umowy Sprzedaży Rynku, zarówno Sprzedający, Jak też jego wspólnicy, nie będą podejmować ani prowadzić działalności konkurencyjnej wobec Wnioskodawcy na obszarze Rzeczpospolitej Polskiej i Unii Europejskiej przez okres 5 (pięć) lat od zawarcia Ostatecznej Umowy Sprzedaży Rynku. Przez działalność konkurencyjną w rozumieniu Ostatecznej Umowy Sprzedaży Rynku uważać się będzie hurtową lub detaliczną sprzedaż artykułów spożywczych, hurtowy zakup w celu dalszej odsprzedaży artykułów spożywczych, dystrybucję artykułów spożywczych.

Podjęciem lub prowadzeniem działalności konkurencyjnej będzie w szczególności:

prowadzenie działalności gospodarczej konkurencyjnej osobiście lub z pomocą czy też za pośrednictwem osób trzecich,
odpłatne lub nieodpłatne wykonywanie czynności na podstawie stosunku pracy lub cywilnoprawnego (umowa o dzieło, zlecenia itp.) na rzecz przedsiębiorcy prowadzącego działalność konkurencyjną,
faktycznie wspieranie przedsiębiorcy prowadzącego działalność konkurencyjną,
uczestnictwo jako wspólnik lub członek organu w spółce prawa handlowego, stowarzyszeniu lub spółdzielni prowadzących konkurencyjną działalność,
nabywanie lub obejmowanie, bezpośrednio tub pośrednio, akcji lub udziałów, jak również dokonywanie innych Inwestycji w podmioty prowadzące konkurencyjną działalność, za wyjątkiem akcji spółek publicznych, jeżeli pakiet nabytych akcji pojedynczej spółki nie przekracza 5% jej kapitału zakładowego.

W Ostatecznej Umowie Sprzedaży Rynku Strony uzgodnią, że wyłączona zostaje z zakazu konkurencji określonego postanowieniami Ostatecznej Umowy Sprzedaży Rynku, opisana wyżej działalność wykonywana na rzecz Wnioskodawcy lub podmiotów należących do grupy kapitałowej Wnioskodawcy. Nadto, w Ostatecznej Umowie Sprzedaży Rynku Sprzedający zobowiąże się, że zarówno Sprzedający, jak też jego wspólnicy, nie będą podejmować działań, bezpośrednio lub pośrednio, w celu pozyskania klientów Wnioskodawcy dla prowadzonej działalności, lub nakłaniania klientów i pracowników Wnioskodawcy do rozwiązania umów zawartych z Wnioskodawcą - przez okres 5 (pięć) lat od zawarcia Ostatecznej Umowy Sprzedaży Rynku. Również w Umowie inwestycyjnej Sprzedający i Wspólnicy Sprzedającego zobowiązali się wobec Wnioskodawcy, że od dnia zawarcia Ostatecznej Umowy Sprzedaży Rynku będą przestrzegać zakazu konkurencji o treści zdefiniowanej powyżej.

Strony dopuściły możliwość kontynuowania przez Sprzedającego działalności handlowej w zakresie handlu artykułami kosmetycznymi i zniczami.

Przejęcie Pracowników.

W Umowie inwestycyjnej Strony uzgodniły, że z dniem zawarcia Ostatecznej Umowy Sprzedaży Rynku, Wnioskodawca przejmie Pracowników wymienionych w załączniku do Umowy inwestycyjnej, który szczegółowo określa aktualne warunki zatrudnienia (pracy i płacy) Pracowników przez Sprzedającego. W w/w załączniku do Umowy Inwestycyjnej zostali wymienieni wszyscy pracownicy Sprzedającego według stanu na dzień zawarcia Umowy inwestycyjnej. Przejecie przez Wnioskodawcę Pracowników od Sprzedającego będzie stanowiło zmianę pracodawcy w trybie art. 231 Kodeksu pracy.

W Umowie inwestycyjnej Sprzedający i Wspólnicy Sprzedającego zobowiązali się, że Sprzedający nie będzie zalegał z jakimikolwiek płatnościami na rzecz Pracowników w dniu ich przejęcia przez Wnioskodawcę. Strony uzgodniły również, że Sprzedający ureguluje we własnym zakresie wszystkie należności przysługujące Pracownikom z tytułu zatrudnienia za okres do dnia przejęcia Pracowników przez Wnioskodawcę, włącznie z wynagrodzeniem za pracę za okres pracy Pracowników u Sprzedającego.

Ponadto, Strony uzgodniły, że Sprzedający zobowiązany będzie do zapłaty na rzecz Wnioskodawcy kwot odpowiadających ekwiwalentowi pieniężnemu za urlop niewykorzystany przez Pracowników do dnia ich przejęcia przez Wnioskodawcę.

W Umowie inwestycyjnej zostało również wskazane, że Wnioskodawca ma prawo odmówić przejęcia danego Pracownika, jeśli jego warunki zatrudnienia nie będą zgodne z zasadami określonymi w Umowie inwestycyjnej (np. warunki zatrudnienia Pracownika na dzień jego przejęcia będą korzystniejsze dla danego Pracownika aniżeli wynikające z załącznika do Umowy inwestycyjnej i powołanej w tym załączniku umowy o pracę).

Sprzedaż Towarów.

Na podstawie Umowy inwestycyjnej Strony zobowiązały się, że Sprzedający i Kupujący z zachowaniem postanowień Umowy inwestycyjnej zawrą Ostateczną Umowę Sprzedaży Towarów, na podstawie której Sprzedający sprzeda na rzecz Wnioskodawcy, a Wnioskodawca kupi Towary z wyłączeniem napojów alkoholowych, zmagazynowane przez Sprzedającego w Nieruchomości i objęte inwentaryzacją, o której mowa poniżej, przy czym Sprzedający i Wspólnicy Sprzedającego zobowiązali się, że sprzedawane Wnioskodawcy Towary spełniać będą następujące kryteria:

z terminem przydatności do spożycia nie krótszym niż 1/3 (jedna trzecia) terminu przydatności do spożycia,
wyłącznie pełnowartościowe, spełniające wszelkie normy bezpieczeństwa obowiązujące w dacie sprzedaży, dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
spełniające wymagania jakościowe określone w przepisach prawa, a także wymagania jakościowe wynikające z oznakowania, deklaracji producenta, norm jakościowych,
nie wypełniające definicji artykułu rolno-spożywczego zafałszowanego w rozumieniu ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych,
nie naruszające dóbr osobistych, praw własności intelektualnej i przemysłowej, oraz nie naruszające przepisów ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji.

W Umowie inwestycyjnej Strony uzgodniły również sposób ustalenia ceny sprzedaży Towarów oraz termin jej płatności. Strony uzgodniły, że Towary sprzedawane Wnioskodawcy oraz ich ostateczna cena sprzedaży zostaną ustalone w oparciu inwentaryzację, która zostanie przeprowadzona z udziałem przedstawicieli Sprzedającego i Wnioskodawcy w następnym dniu roboczym po dniu zawarcia Ostatecznej Umowy Sprzedaży Rynku i taka inwentaryzacja zostanie zakończona najpóźniej do 3-ciego dnia od jej rozpoczęcia. W ramach inwentaryzacji, Strony sprawdzą stan magazynowy Towarów i dokumenty, które zobowiązany jest przedstawić Wnioskodawcy Sprzedający w postaci faktur VAT potwierdzających nabycie Towarów przez Sprzedającego, umów i innych dokumentów rozliczeniowych dokumentujących rodzaj i wysokość przyznanych na rzecz Sprzedającego bonusów, rabatów, upustów, premii itp.

W wyniku inwentaryzacji Sprzedający i Wnioskodawca uzgodnią i sporządzą protokół określający szczegółowo Towary podlegające sprzedaży Wnioskodawcy oraz ich cenę obliczoną zgodnie z postanowieniami Umowy inwestycyjnej - który to protokół stanowić będzie podstawę do zawarcia przez Sprzedającego i Wnioskodawcę Ostatecznej Umowy Sprzedaży Towarów. Strony zobowiązały się, że Ostateczna Umowa Sprzedaży Towarów zostanie zawarta w dniu sporządzenia w/w protokołu, a Towary zostaną wydane Wnioskodawcy najpóźniej w tym samym dniu. W Umowie Inwestycyjnej zostało również ustalone, że Wnioskodawca ma prawo odmówić zakupu Towarów, co do których Sprzedający nie przedstawi w/w dokumentów w ramach inwentaryzacji, albo Towarów które nie będą spełniać kryteriów określonych w pkt 1 5 powyżej.

Sprzedaż Wyposażenia.

Na podstawie Umowy Inwestycyjnej Strony zobowiązały się, że Sprzedający i Wnioskodawca z zachowaniem postanowień Umowy inwestycyjnej zawrą Ostateczną Umowę Sprzedaży Wyposażenia, na podstawie której Sprzedający sprzeda na rzecz Wnioskodawcy a Wnioskodawca kupi Wyposażenie, przy czym Sprzedający i Wspólnicy Sprzedającego zobowiązali się, że sprzedawane Wnioskodawcy Wyposażenie spełniać będzie następujące kryteria:

sprawne technicznie,
zostanie wydane Wnioskodawcy w stanie kompletnym z dokumentami posiadanymi przez Sprzedającego,
Sprzedający przeniesie na Wnioskodawcę wszystkie uprawnienia wynikające z gwarancji, jeżeli takie zostały udzielone dla poszczególnych składników Wyposażenia przez ich producentów i/lub sprzedawców.

W załączniku do Umowy inwestycyjnej określającym Wyposażenie, jakie ma zostać sprzedane przez Sprzedającego na rzecz Wnioskodawcy, zostały wymienione m.in. następujące składniki: drukarki, komputery, terminale magazynowe, agregaty chłodnicze, wózki widłowe, wózki paletowe, meble, regały, chłodziarko-zamrażarka, telefony, telefaxy.

W Umowie inwestycyjnej Strony uzgodniły również sposób ustalenia ceny sprzedaży poszczególnych składników Wyposażenia oraz termin jej płatności. Strony zobowiązały się, że Ostateczna Umowa Sprzedaży Wyposażenia zostanie zawarta w terminie zawarcia Ostatecznej Umowy Sprzedaży Rynku. Sprzedający zobowiązany będzie wydać Wnioskodawcy sprzedane Wyposażenie w dniu zawarcia Ostatecznej Umowy Sprzedaży Wyposażenia.

Rynek Zbytu, Towary oraz Wyposażenie, które zostaną nabyte przez Wnioskodawcę od Sprzedającego, będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W ramach planowanych transakcji Wnioskodawca nie nabędzie od Sprzedającego w szczególności następujących składników: nazwy przedsiębiorstwa, własności Nieruchomości, wierzytelności, środków pieniężnych, zobowiązań, akcji posiadanych przez Sprzedającego, znaku towarowego wykorzystywanego przez Sprzedającego, artykułów kosmetycznych, zniczy. Wnioskodawca jedynie z mocy prawa, tj. art. 231 Kodeksu pracy może ponosić ewentualną solidarną odpowiedzialność ze Sprzedającym za ewentualne zobowiązania wynikające ze stosunku pracy powstałe przed przejęciem przez Wnioskodawcę Pracowników, jednakże w żadnym wypadku nie może to być kwalifikowane, jako przejęcie przez Wnioskodawcę jakichkolwiek zobowiązań Sprzedającego z w/w tytułu.

W żadnym przypadku, gdy jeden podmiot staje się z mocy prawa solidarnie odpowiedzialny z innym podmiotem za określone zobowiązania tego innego podmiotu, nie może być mowy o przejęciu przez ten pierwszy podmiot jakichkolwiek zobowiązań tego innego podmiotu. Co więcej, aby wykluczyć możliwość pociągnięcia Wnioskodawcy do w/w solidarnej odpowiedzialności - tak jak to zostało wyżej zauważone - w Umowie inwestycyjnej Sprzedający i Wspólnicy Sprzedającego zobowiązali się, że Sprzedający nie będzie zalegał z jakimikolwiek płatnościami na rzecz Pracowników w dniu ich przejęcia przez Wnioskodawcę.

Strony ponadto uzgodniły, że Sprzedający ureguluje we własnym zakresie wszystkie należności przysługujące Pracownikom z tytułu zatrudnienia za okres do dnia przejęcia Pracowników przez Wnioskodawcę, włącznie z wynagrodzeniem za pracę za okres pracy Pracowników u Sprzedającego. Strony uzgodniły także, że Sprzedający zobowiązany będzie do zapłaty na rzecz Wnioskodawcy kwot odpowiadających ekwiwalentowi pieniężnemu za urlop niewykorzystany przez Pracowników do dnia ich przejęcia przez Wnioskodawcę.

Ponadto, w Umowie inwestycyjnej Strony uzgodniły, że po zawarciu Umów Przyrzeczonych Wnioskodawca nie będzie ponosić odpowiedzialności za długi Sprzedającego lub Wspólników Sprzedającego, w tym również za długi powstałe w związku z prowadzonym przez Sprzedającego Przedsiębiorstwem (z zastrzeżeniem opisanych wyżej postanowień dotyczących należności pracowniczych). Strony uzgodniły, że w razie gdyby okazało się, że na nabytych przez Wnioskodawcę składnikach majątkowych zalegają jakiekolwiek inne zobowiązania, albo którykolwiek z wierzycieli Sprzedającego lub Wspólników Sprzedającego wystąpił z roszczeniem do Wnioskodawcy o zaspokojenie swoich roszczeń - wówczas Sprzedający i Wspólnicy Sprzedającego zobowiązują się niezwłocznie zwolnić Wnioskodawcę z obowiązku świadczenia oraz zwrócić ewentualnie wyłożone przez Wnioskodawcę na ten cel wydatki.

Ponadto Strony uzgodniły, że obowiązki i odpowiedzialność Sprzedającego i Wspólników Sprzedającego wobec Wnioskodawcy wynikające z Umowy Inwestycyjnej - mają charakter solidarny.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania:

Czy przejęcie przez Wnioskodawcę Pracowników od Sprzedającego oraz nabycie przez Wnioskodawcę od Sprzedającego Rynku Zbytu, Towarów i Wyposażenia będzie stanowić nabycie przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ww. ustawy? (pytanie oznaczone we wniosku nr 6),
Czy wartość początkową nabytych przez Wnioskodawcę od Sprzedającego w ramach planowanych transakcji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, dla potrzeb dokonywania odpisów amortyzacyjnych będzie stanowiła cena ich nabycia i nie będą miały zastosowania przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych określające zasady ustalania wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w razie nabycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a w szczególności nie będzie miał zastosowania art. 16g ust. 10 w/w ustawy? (pytanie oznaczone we wniosku nr 7).

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 1 (we wniosku oznaczonego nr 6).

Zdaniem Wnioskodawcy, przejęcie przez Wnioskodawcę Pracowników od Sprzedającego oraz nabycie przez Wnioskodawcę od Sprzedającego Rynku Zbytu, Towarów i Wyposażenia nie będzie stanowić nabycia przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, ani też zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 4a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ilekroć w ustawie jest mowa o przedsiębiorstwie, oznacza to przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego.

Zgodnie zaś z art. 55¹ Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Uwzględniając opis zawarty w niniejszym wniosku, bez wątpienia Wnioskodawca w ramach planowanych transakcji nie nabędzie od Sprzedającego przedsiębiorstwa. Wnioskodawca nie nabędzie od Sprzedającego w szczególności takich składników, jak: nazwa przedsiębiorstwa, własność Nieruchomości, wierzytelności, środków pieniężnych, akcji posiadanych przez Sprzedającego, znaku towarowego wykorzystywanego przez Sprzedającego, artykułów kosmetycznych, zniczy.

Wnioskodawca nie nabędzie również od Sprzedającego w ramach planowanych transakcji zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z powołanym wyżej przepisem, ilekroć w ustawie jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa oznacza to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Przytoczona wyżej definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest tożsama z definicją zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawartą w omówionym wcześniej przepisie art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, a zatem skoro zaś - jak to zostało wcześniej wykazane - przejęcie przez Wnioskodawcę Pracowników od Sprzedającego oraz nabycie przez Wnioskodawcę od Sprzedającego Rynku Zbytu, Towarów i Wyposażenia nie stanowi nabycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, to tym samym nie stanowi nabycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Tak jak to zostało wyjaśnione w stanowisku Wnioskodawcy do pytania oznaczonego we wniosku nr 1, o tym, iż Wnioskodawca nie nabędzie w ramach planowanych transakcji zorganizowanej części przedsiębiorstwa przesądza fakt, że Wnioskodawca nie będzie przejmował zobowiązań Sprzedającego.

Tymczasem, jak wynika z przytoczonej wyżej definicji, zobowiązania są tego rodzaju elementem, bez którego nie może być mowy o zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Powyższe potwierdza użycie przez ustawodawcę w przytoczonej wyżej definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa wyrażenia „w tym zobowiązania”. Wnioskodawca jedynie z mocy prawa, tj. art. 231 Kodeksu pracy, może ponosić ewentualną solidarną odpowiedzialność ze Sprzedającym za ewentualne zobowiązania wynikające ze stosunku pracy powstałe przed przejęciem przez Wnioskodawcę Pracowników, jednakże w żadnym wypadku nie może to być kwalifikowane, jako przejęcie przez Wnioskodawcę jakichkolwiek zobowiązań Sprzedającego z w/w tytułu.

Tak jak to zostało już zauważone, w żadnym przypadku, gdy jeden podmiot staje się z mocy prawa solidarnie odpowiedzialny z innym podmiotem za określone zobowiązania tego innego podmiotu, nie może być mowy o przejęciu przez ten pierwszy podmiot jakichkolwiek zobowiązań tego innego podmiotu. Co więcej, jak to zostało wcześniej zauważone, aby wykluczyć możliwość pociągnięcia Wnioskodawcy do w/w solidarnej odpowiedzialności, w Umowie inwestycyjnej Sprzedający i Wspólnicy Sprzedającego zobowiązali się, że Sprzedający nie będzie zalegał z jakimikolwiek płatnościami na rzecz Pracowników w dniu ich przejęcia przez Wnioskodawcę.

Ponadto, w Umowie inwestycyjnej Strony uzgodniły, że po zawarciu Umów Przyrzeczonych Wnioskodawca nie będzie ponosić odpowiedzialności za długi Sprzedającego lub Wspólników Sprzedającego w tym również za długi powstałe w związku z prowadzonym przez Sprzedającego Przedsiębiorstwem (z zastrzeżeniem opisanych wyżej postanowień dotyczących należności pracowniczych). Strony uzgodniły, że w razie gdyby okazało się, że na nabytych przez Wnioskodawcę składnikach majątkowych zalegają jakiekolwiek inne zobowiązania, albo którykolwiek z wierzycieli Sprzedającego lub Wspólników Sprzedającego wystąpił z roszczeniem do Wnioskodawcy o zaspokojenie swoich roszczeń, wówczas Sprzedający i Wspólnicy Sprzedającego zobowiązują się niezwłocznie zwolnić Wnioskodawcę z obowiązku świadczenia oraz zwrócić ewentualnie wyłożone przez Wnioskodawcę na ten cel wydatki.

Niezależnie od powyższego, należy zauważyć, że o braku podstaw do przyjęcia, że przedmiotem nabycia będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa świadczy również takt, że Wnioskodawca nie nabędzie od Sprzedającego w ramach planowanych transakcji m.in. żadnych należności Sprzedającego, środków pieniężnych, własności Nieruchomości, nazwy przedsiębiorstwa, akcji posiadanych przez Sprzedającego, znaku towarowego wykorzystywanego przez Sprzedającego, artykułów kosmetycznych, zniczy.

Reasumując, przejęcie przez Wnioskodawcę Pracowników od Sprzedającego oraz nabycie przez Wnioskodawcę od Sprzedającego Rynku Zbytu, Towarów i Wyposażenia nie będzie stanowić nabycia przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ani też zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 2 (we wniosku oznaczonego nr 7).

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość początkową nabytych przez Wnioskodawcę od Sprzedającego w ramach planowanych transakcji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dla potrzeb dokonywania odpisów amortyzacyjnych, będzie stanowiła cena ich nabycia i nie będą miały zastosowania przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, określające zasady ustalania wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w razie nabycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a w szczególności nie będzie miał zastosowania art. 16g ust. 10 ww. ustawy.

Tak jak to zostało wcześniej zauważone, Wnioskodawca nie nabędzie od Sprzedającego ani przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a tym samym do ustalenia wartości początkowej nabytych przez Wnioskodawcę od Sprzedającego w ramach planowanych transakcji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dla potrzeb dokonywania odpisów amortyzacyjnych nie znajdą zastosowania przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, określające zasady ustalania wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w razie nabycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a w szczególności nie znajdzie zastosowania art. 16g ust. 10 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wartość początkową nabytych przez Wnioskodawcę od Sprzedającego w ramach planowanych transakcji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dla potrzeb dokonywania odpisów amortyzacyjnych będzie stanowiła cena ich nabycia w rozumieniu art. 16g ust. 3 ww. ustawy, zgodnie z którym, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, iż w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1-5 i 8 zostały wydane odrębne interpretacje.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin