INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 roku w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 27 sierpnia 2009 r. (data wpływu 4 września 2009 r.), uzupełnionym pod względem formalnym w dniu 28 września 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym opłat uiszczanych za korzystanie z programu komputerowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 września 2009 r. złożono ww. wniosek, uzupełniony pod względem formalnym w dniu 28 września 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym opłat uiszczanych za korzystanie z programu komputerowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka zawarła z firmą G. z siedzibą w Holandii umowę na licencję na korzystanie z programu komputerowego. Jak wynika z postanowień zawartej umowy program jest własnością G., która jednocześnie ma wyłączne prawo do konfiguracji, aktualizacji i utrzymywania ciągłej pracy systemu. G. jest głównym udziałowcem Spółki. Obie firmy należą do międzynarodowego koncernu. Licencjonowany program został wdrożony bądź trwają prace wdrożeniowe w spółkach należących do R. w celu podniesienia wydajności i zyskowności. Licencjodawca zapewnia utrzymanie systemu, jak i jego aktualizację, zarządzanie systemem, doradztwo w zakresie korzystania z systemu, administrację liczbą użytkowników i związanymi z tym kosztami, zakupuje i utrzymuje centralny sprzęt, zapewnia przepływ danych przez sieć komputerową. Spółka nie ma prawa do sprzedaży systemu, ani prawa do przenoszenia praw z tytułu tej licencji, ani udzielania jakichkolwiek sublicencji.

Opłaty na rzecz G. z tytułu praw do korzystania z programu Spółka rozpoznaje jako należności licencyjne i pobiera zryczałtowany podatek w wysokości 5% kwoty zapłaconej należności.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał następujące pytanie:

Czy zapłata za faktury dokumentujące zakup od spółki G. z siedzibą w Holandii niewyłącznej i nieprzenoszalnej licencji na korzystanie z oprogramowania komputerowego bez prawa do kopiowania, modyfikacji na własny użytek lub w celach dalszej odsprzedaży podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy, i czy w związku z tym Spółka powinna pobierać zryczałtowany podatek od płatności na rzecz G....

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how), ustala się w wysokości 20% tych przychodów. Mając na uwadze powyższy przepis oraz Konwencję między Rzeczypospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodów, podpisaną w Warszawie dnia 13 lutego 2002 r., w przypadku Spółki nie istnieje obowiązek pobrania zryczałtowanego podatku, tj. podatku u źródła w wysokości 5% z tytułu płatności na rzecz sprzedawcy, ponieważ dokonywane płatności z tytułu korzystania z oprogramowania komputerowego nie mieszczą się w definicji należności licencyjnych wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W polskim ustawodawstwie brak jest definicji programu komputerowego. W konsekwencji zatem dokonując wykładni przepisu art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy odnieść się należy do ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z art. 1 ust. 1 tej ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażania (utwór). Jednocześnie stosownie do art. 1 ust. 2 pkt 1 powyższej ustawy, przedmiotem prawa autorskiego w szczególności są utwory: wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe). Zatem program komputerowy spełniający przesłanki z art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim może być przedmiotem prawa autorskiego.

W ocenie Spółki nie każde nabycie programu komputerowego skutkuje uzyskaniem przychodu z prawa autorskiego. Stosownie do art. 74 ust. 4 ustawy o prawie autorskim, autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego obejmują prawo do:

• trwałego lub czasowego zwielokrotnienia programu komputerowego w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie; w zakresie, w którym do wprowadzania, wyświetlania, stosowania, przekazywania i przechowywania programu komputerowego niezbędne jest jego zwielokrotnienie, czynności te wymagają zgody uprawnionego,
• tłumaczenia, przystosowywania, zmiany układu lub jakichkolwiek innych zmian w programie komputerowym, z zachowaniem praw osoby, która tych zmian dokonała,
• rozpowszechniania, w tym użyczenia lub najmu, programu komputerowego lub jego kopii.

W związku z powyższym, żeby można było uznać, że Spółka zawarła skuteczną umowę licencyjną na korzystanie z prawa autorskiego, jakim jest program komputerowy i która może być objęta dyspozycją art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, umowa ta powinna spełniać przynajmniej jedną z przesłanek z powyższego art. 74 ust. 4 ustawy o prawie autorskim. Zatem w celu rozstrzygnięcia kwestii, czy w sytuacji Spółki została zawarta skuteczna umowa licencyjna, kluczowe znaczenie ma zakres uprawnień do programu komputerowego wynikający z umowy.

Zgodnie z umową Spółka:

• może pracować na określonej liczbie stanowisk,
• może korzystać z programu tylko i wyłącznie na własne potrzeby,
• nie może przenosić praw autorskich do przedmiotu transakcji,
• nie jest uprawniona do kopiowania programu, z wyjątkiem sytuacji, gdy wykonane kopie są używane w celach archiwizowania danych,
• nie może dokonywać modyfikacji oprogramowania komputerowego ani na własny użytek, ani w celach dalszych odsprzedaży.

Z powyższego wynika, że Spółka nie posiada prawa do:

1. trwałego lub czasowego zwielokrotniania programu komputerowego w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie,
2. tłumaczenia, przystosowywania, zmiany układu lub jakichkolwiek innych zmian w programie komputerowym, z zachowaniem praw osoby, która tych zmian dokonała, jak również
3. rozpowszechniania (…).

W rezultacie nie zostały wypełnione przesłanki z art. 74 ust. 4 ustawy o prawie autorskim, zatem umowa nie stanowi umowy licencyjnej. W związku z tym nie można uznać, że spółka z siedzibą w Holandii osiąga przychody z praw autorskich podlegających opodatkowaniu zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W konsekwencji Spółka nie jest zobowiązana do pobierania 5% podatku dochodowego od płatności na rzecz sprzedawcy.

Stanowisko Spółki potwierdza m.in. Minister Finansów w piśmie (znak PO 4/AK-802-3627/345/97) z 30 czerwca 1997 r., w której to organ wskazał, że „zapłata przez podmiot polski za nabycie od podmiotu zagranicznego programu komputerowego na potrzeby własnej działalności podmiotu polskiego bez praw do jego kopiowania, dystrybucji czy innego realizowania prawa do tego programu nie mieści się w definicji należności licencyjnych określonej w art. 21 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 1993 r., Nr 106, poz. 482 z późn. zm.)”.

Podsumowując, Spółka uważa, że nie jest zobowiązana do pobierania zryczałtowanego podatku zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych od płatności na rzecz sprzedawcy, ponieważ nabyła program komputerowy na własny użytek bez prawa do sporządzania kopii, dokonywania modyfikacji na własny użytek lub w celach dalszej odsprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.