INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 25 sierpnia 2009 r. (data wpływu 28 sierpnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie energii elektrycznej wytwarzanej z biogazu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 sierpnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie energii elektrycznej wytwarzanej z biogazu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka eksploatuje oczyszczalnię ścieków dla miasta A i okolicznych miejscowości zlokalizowanej w K w gminie G. W procesie technologicznym oczyszczania ścieków, w wyniku fermentacji osadów, powstaje biogaz, tj. mieszanina gazów z przeważającym udziałem metanu. Dotychczas biogaz, jako produkt uboczny, był w większości tracony i spalany w specjalnej instalacji do jego spalania.

W najbliższym czasie Zainteresowany zamierza uruchomić urządzenie do wytwarzania energii elektrycznej w procesie spalania biogazu tzw. kogenerator. Energia elektryczna wytworzona w kogeneratorze będzie zużywana wyłącznie na własne potrzeby oczyszczalni w procesie technologicznym oczyszczania ścieków. Kogenerator będzie miał moc ok. 195 kW, a więc znacznie poniżej 1MW.

Wyprodukowana energia elektryczna będzie dostarczana do wewnętrznej sieci energetycznej na terenie oczyszczalni ścieków i nie będzie przesyłana do zewnętrznej sieci przesyłowej operatora energii działającego na tym terenie. Energia elektryczna wyprodukowana wyłącznie na własne potrzeby pokryje ok. 25% zapotrzebowania oczyszczalni ścieków. Pozostała część energii niezbędnej do normalnego funkcjonowania firmy, tak jak obecnie, będzie nabywana z zewnętrznej sieci energetycznej od dystrybutora energii elektrycznej.

Jak wyjaśnia Wnioskodawca, zgodnie § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 32, poz. 228), zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej z generatora o łącznej mocy nieprzekraczajacej 1 MW, niedostarczanej do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania energii elektrycznej, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości. Jednocześnie zgodnie z art. 164 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, zerową stawkę akcyzy stosuje się do wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 12 lit. a tiret drugie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka może skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w § 9 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego, tj. zwolnienia od podatku akcyzowego energii elektrycznej wytworzonej na własne potrzeby z biogazu z generatora o mocy poniżej 1 MW...

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka może skorzystać ze zwolnienia od podatku akcyzowego na mocy § 9 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego, tj. zwolnienia od podatku akcyzowego energii elektrycznej wytworzonej z biogazu, zużywanej wyłącznie na własne potrzeby.

Za takim stanowiskiem przemawiają następujące argumenty:

1. łączna moc urządzenia (kogeneratora) do produkcji energii nie będzie przekraczać 1MW,
2. wytworzona energia będzie zużywana wyłącznie na własne potrzeby oczyszczalni ścieków - wytworzona energia nie będzie przesyłana dalej i sprzedawana,
3. urządzenie do produkcji energii elektrycznej będzie podłączone do wewnętrznej sieci energetycznej Spółki, a wytworzona energia nie będzie dostarczana do energetycznych sieci przesyłowych dystrybutora energii,
4. warunkiem skorzystania ze zwolnienia jest opłacenie akcyzy od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji energii elektrycznej - warunek ten jest spełniony, gdyż do produkcji energii będzie zużywany biogaz, dla którego określono zerową stawkę podatku akcyzowego na mocy art. 164 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym.

Zdaniem Wnioskodawcy powyższą argumentację potwierdza odpowiedź podsekretarza stanu w Ministerstwie Finansów z dnia 9 czerwca 2009 r. na interpelację poselską nr 9574 w sprawie podatku akcyzowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 32, poz. 228) zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej z generatora o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, niedostarczanej do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania energii elektrycznej, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Wnioskodawca wskazał, iż w najbliższym czasie zamierza uruchomić urządzenie do wytwarzania energii elektrycznej w procesie spalania biogazu tzw. kogenerator (moc ok. 195 kW). Wyjaśnił przy tym, iż ww. energia będzie zużywana wyłącznie na własne potrzeby oczyszczalni w procesie technologicznym oczyszczania ścieków.

Zauważyć zatem należy, iż jednym z warunków zwolnienia od akcyzy energii elektrycznej w trybie cyt. powyżej § 9 rozporządzenia jest to, że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Biogaz jest klasyfikowany w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej w pozycji CN 2711. Zgodnie z przepisem art. 89 ust. 13 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 ze zm.), zwanej dalej ustawą, stawki akcyzy na wyroby energetyczne wynoszą dla gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych objętych pozycją CN 2711, przeznaczonych do celów opałowych - 1,18 zł/1 gigadżul (GJ). Jednakże w myśl art. 163 ust. 3 ustawy, do czasu obowiązywania zwolnienia, o którym mowa w ust. 2, zwalnia się od akcyzy pozostałe węglowodory gazowe o kodzie CN 2711 29 00, przeznaczone do celów opałowych.

Z kolei dla biogazu, przeznaczonego do napędu silników spalinowych w stanie gazowym, ma zastosowanie stawka z art. 89 ust. 1 pkt 12 lit. b ustawy, w wysokości 0 zł.

W związku z powyższym obecnie dla biogazu o kodzie CN 2711 29 00 przeznaczonego do napędu silników spalinowych stosuje się stawkę zerową. Natomiast biogaz o ww. kodzie przeznaczony do celów opałowych jest zwolniony od akcyzy.

Zatem, w każdym z powyższych przypadków zużycia biogazu do produkcji energii elektrycznej poprzez jego spalanie w tzw. kogeneratorze, warunek uiszczenia w należnej wysokości akcyzy będzie spełniony. Stąd też stwierdzić należy, iż zużycie energii elektrycznej – wyprodukowanej z biogazu w ww. kogeneratorze o mocy ok. 195 kW – na własne potrzeby w oczyszczalni ścieków (tj. energii niedostarczanej do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do jej przesyłania) będzie zwolnione od akcyzy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.