INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 31 sierpnia 2009 r. (data wpływu 3 września 2009 r.) uzupełnionym w dniach 30 października 2009 r. oraz 2 listopada 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie obowiązku podatkowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 września 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie obowiązku podatkowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W maju 2009 r. zmarł ojciec Wnioskodawcy. Spadek odziedziczyli synowie, w tym Zainteresowany oraz małżonka spadkodawcy po 1/4 części każdy z nich. Stwierdzenie nabycia spadku i poświadczenie dziedziczenia nastąpiło u notariusza 30 czerwca 2009 r. Natomiast 6 sierpnia 2009 r. zmarła matka Wnioskodawcy, której spadkobiercami zostali Zainteresowany oraz Jego dwaj bracia.

W piśmie z dnia 30 października 2009 r. (data wpływu 2 listopada 2009 r. ) Wnioskodawca informuje, że przedmiotem złożonego przez Niego wniosku jest jedynie podatek od spadków i darowizn.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy aby uzyskać zwolnienie od podatku od spadków i darowizn przewidziane w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn, w stosunku do części spadku po matce, która stanowi jej udział 1/4 części w spadku po ojcu, Wnioskodawca musi jako spadkobierca zgłosić nabycie przez matkę tego spadku zgodnie z art. 4a ust. 1 pkt 1...
2. Czy wystarczy, że jako spadkobierca matki, Zainteresowany zgłosi jedynie we własnym imieniu nabycie części spadku po niej, tj.1/3 i nabycie to będzie wolne od podatku, mimo iż matka wcześniej nie zgłosiła nabycia spadku po swoim mężu (wciąż możliwe jest zachowanie 6 miesięcznego terminu z art. 4a ust. 1 pkt 1)...
3. Czy w przypadku, gdy konieczne byłoby złożenie zgłoszenia w zastępstwie zmarłej matki, celem zwolnienia nabytego przez nią spadku od podatku, zgłoszenia mają dokonać wspólnie wszyscy spadkobiercy...

Tut. Organ informuje, że przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest zgodnie z ww. pismem Wnioskodawcy odpowiedź na powyższe pytania wyłącznie w zakresie ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie jest konieczne składanie zgłoszenia w stosunku do części spadku nabytego przez Jego matkę po ojcu, pomimo, że przed śmiercią nie zdążyła zgłosić tego faktu. Ponadto Zainteresowany uważa, że spadek, który nabędzie po matce, w przypadku zgłoszenia go w terminie, będzie wolny od podatku oraz nie będzie w jego skład wchodził dług z tytułu podatku od spadków i darowizn od części spadku nabytego przez matkę po ojcu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 z późn. zm.) podatkowi temu podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem dziedziczenia.

Stosownie do art. 5 i art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych i powstaje z chwilą przyjęcia spadku. Natomiast stosownie do art. 6 ust. 4 ww. ustawy, jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma; jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia. W przypadku gdy nabycie nie zostało zgłoszone do opodatkowania, obowiązek podatkowych powstaje z chwilą powołania się przez podatnika przed organem podatkowym lub organem kontroli skarbowej na fakt nabycia.

Na podstawie art. 95a ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. prawo o notariacie (t.j. Dz. U. z 2008 r. Nr 189, poz. 1158 z późn. zm.) potwierdzenie nabycia spadku można również uzyskać u notariusza, który w tym celu sporządza akt poświadczenia dziedziczenia ustawowego lub testamentowego, z wyłączeniem dziedziczenia na podstawie testamentów szczególnych. Zgodnie z art. 95j ww. ustawy zarejestrowany akt poświadczenia dziedziczenia ma skutki prawomocnego postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku. Ponadto, stosownie do art. 95p ww. ustawy ilekroć w przepisach odrębnych jest mowa o postanowieniu o stwierdzeniu nabycia spadku, należy rozumieć przez to również zarejestrowany akt poświadczenia dziedziczenia. Jeżeli ustawa wyznacza początek lub koniec biegu terminu na dzień uprawomocnienia się postanowienia sądu o stwierdzeniu nabycia spadku, należy rozumieć przez to również dzień zarejestrowania aktu poświadczenia dziedziczenia.

Z kolei według art. 4a ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-8 i ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4. Stosownie do art. 4a ust. 4 ww. ustawy obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków, gdy:

1. wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, nie przekracza kwoty określonej w art. 9 ust. 1 pkt 1 lub
2. gdy nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego.

Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera definicji pojęcia „spadek”, dlatego należy w tym zakresie odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). W myśl przepisu art. 922 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego przez spadkobranie należy rozumieć przejście praw i obowiązków majątkowych zmarłego z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. Na spadek składa się ogół praw i obowiązków należących do zmarłego w chwili jego śmierci, które ze swej istoty mogą przejść na jego następców prawnych. Nie należą do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami. Kwestię daty nabycia spadku regulują z kolei przepisy art. 924 i 925 Kodeksu cywilnego w świetle których spadkobierca nabywa spadek z chwilą śmierci spadkodawcy.

Konsekwencją powyższego jest przyjęcie przez ustawodawcę w art. 7 ust. 1 zd. 1 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn, że podstawę opodatkowania stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego.

Należy również zauważyć, że zgodnie z art. 33 pkt 2 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 1964 r. nr 9 poz.59 z późn. zm.) do majątku osobistego każdego z małżonków należą przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w maju 2009 r. zmarł ojciec Wnioskodawcy po którym oprócz Zainteresowanego dziedziczyli Jego dwaj bracia oraz ich matka, każdy z nich w udziałach po 1/4. W dniu 30 czerwca 2009 r. sporządzono u notariusza akt poświadczenia dziedziczenia. Natomiast w dniu 6 sierpnia 2009 r. zmarła matka Wnioskodawcy po której na podstawie ustawy dziedziczy Zainteresowany wraz z rodzeństwem.

Reasumując, obowiązek złożenia zgłoszenia z tytułu nabycia spadku ciąży na nabywcy - spadkobiercy, to on jest obowiązany do potwierdzenia własnoręcznym podpisem danych wykazanych w zgłoszeniu SD-Z2. Odzwierciedleniem powyższego jest również sama konstrukcja formularza zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych. Tym samym złożenia ww. formularza w imieniu osoby zmarłej nie mogą dokonać spadkobiercy. Zatem na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek złożenia formularza SD-Z2 w imieniu matki.

Jednocześnie tut. Organ wskazuje, iż Wnioskodawca składając zgłoszenie o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych z tytułu spadku po matce powinien wykazać w nim również majątek jaki nabyła ona w drodze dziedziczenia po mężu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.