INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 06.11.2009 r. (data wpływu 12.11.2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 31.12.2009 r. (data wpływu 07.01.2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia dla usług świadczonych przez gospodarstwo pomocnicze na rzecz Gminy - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12.11.2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia dla usług świadczonych przez gospodarstwo pomocnicze na rzecz Gminy.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 31.12.2009 r. (data wpływu 07.01.2010 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IPPP3-443-1032/09-2/JK z dnia 21.12.2009r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Centrum, jest gospodarstwem pomocniczym powołanym przy jednostce budżetowej jaką jest Urząd Miasta. Urząd Miasta posiadający nadany NIP, dokonał do naczelnika właściwego urzędu skarbowego zgłoszenia o zaprzestaniu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług VAT-Z. Było to spowodowane faktem, iż zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług stała się Gmina, która złożyła do naczelnika właściwego urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług VAT-R i nadany został jej NIP. Wykreślenie Urzędu i zarejestrowanie jako podatnika Gminy spowodowane było dostosowaniem się do ukształtowanej linii orzecznictwa twierdzącej, iż to jednostka samorządowa terytorialnego (Gmina), będąca osobą prawną, a nie obsługujący ją urząd będący jednostką budżetową winien być podatnikiem.

Od chwili gdy Gmina została zarejestrowana jako podatnik VAT, oczywistym jest, iż to ona jako zarejestrowany podatnik VAT ma prawo wystawiania i otrzymywania faktur VAT. Wątpliwość budzi jednak kwestia czy działające przy Urzędzie Miasta gospodarstwo pomocnicze posiadające status odrębnego podatnika VAT dokonując świadczenia usług (np. utrzymania terenów zielonych, malowania pomieszczeń w budynku w którym funkcjonuje Urząd Miasta) na rzecz swojej jednostki macierzystej i dokumentując je poprzez wystawienie faktury VAT na rzecz zarejestrowanego podatnika Gminy ma prawo skorzystać ze zwolnienia o którym mowa w § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy świadczenie usługi dokonane przez gospodarstwo pomocnicze utworzone przy jednostce budżetowej jaką jest Urząd Miasta korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w sytuacji gdy zarejestrowanym podatnikiem VAT jest Gmina i na nią wystawiona jest faktura VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczenie usług (z wyjątkiem usług wymienionych w poz. 138, 153 załącznika nr 3 do ustawy oraz komunikacji miejskiej) dokonane przez gospodarstwo pomocnicze utworzone przy Urzędzie Miasta korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, także wówczas gdy zarejestrowanym podatnikiem VAT jest Gmina. Powyższe wynika z faktu, iż dla celów podatku VAT Gmina i Urząd stosują jednakowe oznaczenie tj. NIP nadany samorządowej osobie prawnej. Urząd Miasta uczestnicząc w realizacji zadań spoczywających na Gminie i skutkujących obowiązkiem w podatku VAT posługuje się NIP nadanym Gminie, co nie wyklucza zastosowania przez gospodarstwo pomocnicze w/w zwolnienia od podatku w fakturze wystawionej na Gminę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), podlega między innymi odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez świadczenie usług, stosownie do treści art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, należy rozumieć każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Zaś z zapisu art. 8 ust. 3 wynika, iż usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1, wynosi 22% – poza wyjątkami wyszczególnionymi w ustawie o podatku od towarów i usług oraz w przepisach wykonawczych do tejże ustawy.

I tak, zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), zwalnia się od podatku usługi świadczone pomiędzy gospodarstwami pomocniczymi jednostek budżetowych, jednostkami budżetowymi i zakładami budżetowymi, z wyjątkiem usług wymienionych w poz. 138 i 153 załącznika nr 3 do ustawy oraz usług komunikacji miejskiej.

W poz. 138 załącznika nr 3 do ustawy wymienione zostały „usługi w zakresie rozprowadzania wody” symbol PKWiU 41.00.2, a w poz. 153 ww. załącznika „usługi w zakresie gospodarki ściekami oraz wywozu i unieszkodliwiania odpadów, usługi sanitarne i pokrewne” symbol PKWiU 90.0.

Z powyższego przepisu § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia wynika, iż:

• zwolnienie dotyczy wyłącznie usług świadczonych pomiędzy gospodarstwami pomocniczymi jednostek budżetowych, jednostkami budżetowymi i zakładami budżetowymi, (bez ograniczeń dotyczących terytorialnego zakresu działania tych jednostek),

• zwolnienie to nie obejmuje usług w zakresie rozprowadzania wody (PKWiU – 41.00.2), usług w zakresie gospodarki ściekami oraz wywozu i unieszkodliwiania odpadów, a także usług sanitarnych i pokrewnych (PKWiU – 90.0) oraz usług komunikacji miejskiej.
  
  

Zarówno ustawa o podatku od towarów i usług, jak również przepisy wykonawcze do niej nie definiują terminów: „jednostka budżetowa”, „zakład budżetowy” oraz „gospodarstwo pomocnicze jednostki budżetowej.” W związku z tym, należy posiłkować się definicjami zawartymi w ustawie z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104 ze zm.).

Jednostkami budżetowymi – w myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy – są takie jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych, które pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadzają na rachunek odpowiednio dochodów budżetu państwa albo budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z zastrzeżeniem art. 22 ust. 1-3.

Według przepisu art. 26 ust. 1 cyt. ustawy, gospodarstwem pomocniczym jednostki budżetowej, jest wyodrębniona z jednostki budżetowej, pod względem organizacyjnym i finansowym, część jej podstawowej działalności lub działalność uboczna.

Natomiast zgodnie z treścią art. 24 ust. 1 powołanej ustawy, zakładami budżetowymi są takie jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych, które:

1. odpłatnie wykonują wyodrębnione zadania;
2. pokrywają koszty swojej działalności z przychodów własnych, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.
   
   

Należy zauważyć, iż zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, sektor finansów publicznych tworzą:

1. organy władzy publicznej, w tym organy administracji rządowej, organy kontroli państwowej i ochrony prawa, sądy i trybunały;
2. gminy, powiaty i samorząd województwa, zwane dalej "jednostkami samorządu terytorialnego", oraz ich związki;
3. jednostki budżetowe, zakłady budżetowe i gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych;
4. państwowe i samorządowe fundusze celowe;
5. uczelnie publiczne;
6. jednostki badawczo-rozwojowe;
7. samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej;
8. państwowe i samorządowe instytucje kultury;
9. Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego i zarządzane przez nie fundusze;
10. Narodowy Fundusz Zdrowia;
11. Polska Akademia Nauk i tworzone przez nią jednostki organizacyjne;
12. inne państwowe lub samorządowe osoby prawne utworzone na podstawie odrębnych ustaw w celu wykonywania zadań publicznych, z wyłączeniem przedsiębiorstw, banków i spółek prawa handlowego.
    
    

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 ww. ustawy). W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 cyt. ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 11a ust. 1 pkt 1 i pkt 2 ww. ustawy o samorządzie gminnym, organami gminy są rada gminy i wójt (burmistrz, prezydent miasta). Stosownie do art. 33 ust. 1 ww. ustawy, wójt wykonuje zadania przy pomocy urzędu gminy.

Urząd gminy (miasta) jest zorganizowanym zespołem osób i środków służących do pomocy organowi administracyjnemu. Urząd gminy (miasta) jako jednostka pomocnicza służy do wykonywania zadań gminy (miasta) oraz obsługi techniczno-organizacyjnej gminy (miasta). Biorąc pod uwagę nierozerwalne i niepodzielne powiązania podmiotowe gminy (miasta) i urzędu gminy (miasta), również na gruncie podatku od towarów i usług należy stwierdzić, iż nie występuje odrębna od podmiotowości gminy (miasta) podmiotowość urzędu gminy (miasta). Zatem urząd gminy (miasta) działając w imieniu gminy (miasta) realizuje zadania własne gminy (miasta).

Mając na uwadze powołane przepisy stwierdzić należy, że skoro Gmina nie jest jednostką budżetową, zakładem budżetowym ani gospodarstwem pomocniczym jednostki budżetowej, to do usług świadczonych na rzecz Gminy przez gospodarstwo pomocnicze utworzone przy jednostce budżetowej jaką jest Urząd Miasta nie może mieć zastosowania zwolnienie określone w § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Wobec tego, dla prawidłowego zastosowania stawki podatku od towarów i usług lub zwolnienia od tego podatku, należy stosować odrębne przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz aktów wykonawczych w tym zakresie na zasadach ogólnych, mając jednocześnie na uwadze klasyfikacje, o których mowa w powołanym art. 8 ust. 3 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.