INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 25 sierpnia 2009 r. (data wpływu do Urzędu Skarbowego: 25 sierpnia 2009 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie: 7 września 2009 r.), uzupełnionym pismami z dnia 28 października 2009 r. (data wpływu: 2 listopada 2009 r.) oraz z dnia 13 listopada 2009 r. (data wpływu: 16 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku należnego w związku z nieuregulowanymi wierzytelnościami – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 września 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku należnego w związku z nieuregulowanymi wierzytelnościami. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniach 2 listopada 2009 r. i 16 listopada 2009 r. o wyczerpujące przedstawienie stanu faktycznego, skonkretyzowanie pytania, własne stanowisko w sprawie, podpis Wnioskodawcy pod oświadczeniem, o którym mowa w art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej oraz brakującą opłatę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Z opisu zawartego we wniosku oraz ze złożonego w dniu 2 listopada 2009 r. uzupełnienia do wniosku wynika, że Wnioskodawca wykonał na rzecz Sp. z o.o. roboty budowlane na obiekcie Centrum. Za wszystkie wykonane usługi Zainteresowany wystawił faktury VAT. w związku z brakiem zapłaty przez dłużnika należności, Wnioskodawca złożył do Sądu pozew o zapłatę. Kwota zaległości wynosi …zł (… zł netto + … zł 7% podatku VAT). Zainteresowany otrzymał nakaz zapłaty oraz informację, że Spółka z o.o. jest w upadłości.

Wnioskodawca zapłacił podatek VAT od wystawionych faktur.

Ze złożonego w dniu 16 listopada 2009 r. uzupełnienia do wniosku wynika, iż

• Zainteresowany nie zawiadomił Spółki z o.o., iż wierzytelność została odpisana jako nieściągalna, ponieważ przedmiotowej Spółki już nie ma,
• Wnioskodawca nie otrzymał żadnej kwoty wynikającej z niezapłaconych faktur,
• w momencie wykonania usługi Spółka była czynnym podatnikiem podatku VAT i spełniała definicję podatnika, o której mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług,
• Wnioskodawca nie miał możliwości sprawdzenia w księgach handlowych ww. Spółki czy wierzytelność, o której mowa została wykazana i zaksięgowana. z informacji jakie posiada wynika, że tak,
• Zainteresowany na dzień dzisiejszy jest czynnym podatnikiem podatku VAT, przedmiotowa Spółka nie istnieje – upadła,
• wierzytelność nie została zbyta,
• wierzytelność powstała 14 sierpnia 2002 r.,
• datowanie faktur – 2 stycznia 2002 r., 24 stycznia 2002 r., 28 luty 2002 r., 2 czerwca 2002 r. postanowienie Sądu Rejonowego o zakończeniu postępowania jest z dnia 1 września 2006 r. wnioskodawca otrzymał ww. postanowienie w dniu 31 lipca 2007 r.,
• pomiędzy wierzycielem a dłużnikiem nie istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4 ustawy o VAT.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca ma prawo do skorygowania niezapłaconego podatku VAT, czyli pomniejszyć podatek VAT za miesiąc bieżący o kwotę 2.865 zł...

Zdaniem Wnioskodawcy, ma on prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę 2.865 zł...

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towarami, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Natomiast, w myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W art. 19 ust. 1 i ust. 4 ustawy określono, iż obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, a w przypadku, gdy transakcje te powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Od tej ogólnej zasady ustawa przewiduje jednak pewne wyjątki. Jeden z nich określony został w art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d ustawy, w którym postawiono, iż obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30. dnia, licząc od dnia wykonania usług budowlanych lub budowlano-montażowych.

Kwestie dotyczące rozliczenia podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności regulują przepisy art. 89a i art. 89b ustawy.

Zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z zastrzeżeniem ust. 2-5. Korekta podatku dotyczy również kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności odpisanej jako nieściągalna lub której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze (art. 89a ust. 1a ustawy).

W myśl art. 89a ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się w przypadku, gdy spełnione są następujące warunki:

1. dostawa towarów lub świadczenie usług jest dokonywana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji,
2. wierzytelności zostały uprzednio wykazane w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny,
3. wierzyciel i dłużnik na dzień dokonania korekty, o której mowa w ust. 1, są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni,
4. wierzytelności nie zostały zbyte,
5. od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona,
6. wierzyciel zawiadomił dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na wystąpienie okoliczności, o których mowa w ust. 1, a dłużnik w ciągu 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia nie uregulował należności w jakiejkolwiek formie.

Art. 89a ust. 3 ustawy stanowi, iż korekta podatku należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin określony w ust. 2 pkt 6, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6. Warunkiem dokonania korekty jest uzyskanie przez wierzyciela potwierdzenia odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6.

Stosownie do art. 89a ust. 4 ustawy, w przypadku gdy po dokonaniu korekty określonej w ust. 1 należność została uregulowana w jakiejkolwiek formie, podatnik, o którym mowa w ust. 1, obowiązany jest zwiększyć podatek należny w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana. w przypadku częściowego uregulowania należności podatek należny zwiększa się w odniesieniu do tej części.

Podatnik obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty podatku należnego określonej w ust. 1, zawiadomić o korekcie, o której mowa w ust. 1, właściwy dla podatnika urząd skarbowy wraz z podaniem kwot korekty podatku należnego (art. 89a ust. 5 ustawy).

Podatnik w ciągu 7 dni od dnia dokonania korekty podatku należnego wymienionej w ust. 1 obowiązany jest również zawiadomić dłużnika o tej czynności. Kopia zawiadomienia jest przesyłana do właściwego dla podatnika urzędu skarbowego (art. 89a ust. 6 ustawy).

Powołane wyżej przepisy dopuszczają zatem możliwość dokonania przez podatnika korekty podatku należnego, który powstał w związku z dostawą towarów lub świadczeniem usług na terytorium kraju, w sytuacji gdy nabywca towaru bądź usługi, nie dokonał zapłaty na rzecz dostawcy. Zauważyć należy także, iż podstawowym warunkiem umożliwiającym korektę jest dokonanie transakcji na rzecz podatnika, który w momencie jej dokonywania był podatnikiem w rozumieniu art. 15 ustawy, a więc podatnikiem prowadzącym samodzielnie działalność gospodarczą, zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny. Ponadto, wierzyciel musi zawiadomić dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na wystąpienie okoliczności, o których mowa w art. 89a ust. 1. Jeżeli dłużnik w ciągu 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia ureguluje należności, korekty nie dokonuje się. Jeżeli dłużnik w powyższym terminie ureguluje tylko część należności korekty nie dokonuje się w odniesieniu do tej części.

Wobec powyższego, tylko łączne spełnienie wszystkich warunków wymienionych w art. 89a ust. 2 ustawy, daje prawo do skorygowania podatku należnego.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca wykonał na rzecz … Sp. z o.o. roboty budowlane, za które wystawił faktury VAT. Przedmiotowe faktury zostały wystawione w roku 2002. w związku z brakiem zapłaty przez Spółkę należności, Wnioskodawca złożył do Sądu pozew i otrzymał nakaz zapłaty oraz informację, że Spółka z o.o. jest w upadłości. Wnioskodawca nie otrzymał żadnej kwoty wynikającej z faktur. Zainteresowany zapłacił podatek VAT od wystawionych faktur. Wnioskodawca nie zawiadomił ww. Spółki, iż wierzytelność została odpisana jako nieściągalna, ponieważ Spółka nie istnieje – upadła. w momencie wykonania usługi Spółka z o.o. była czynnym podatnikiem podatku VAT i spełniała definicję podatnika. Zainteresowany na dzień dzisiejszy jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Wierzytelność powstała 14 sierpnia 2002 r. i nie została zbyta. Pomiędzy wierzycielem a dłużnikiem nie istnieje związek o którym mowa w art. 32 ust. 2-4 ustawy o VAT.

W tym miejscu należy jednakże zaznaczyć, iż w art. 8 ustawy z dnia 21 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. u. Nr 90, poz. 756) postanowiono, że przepisy art. 89a i art. 89b mają zastosowanie do wierzytelności powstałych od dnia wejścia w życie tej ustawy, tj. od dnia 1 czerwca 2005 r.

Wierzytelności, o których mowa we wniosku – jak wskazał Zainteresowany – powstały 14 sierpnia 2002 r. w związku z powyższym stało się zbędne badanie pozostałych warunków zawartych w cyt. przepisach.

Reasumując, ze względu na to, iż przedmiotowe wierzytelności powstały przed dniem 1 czerwca 2005 r. czyli przed dniem wejścia w życie ww. przepisów, Zainteresowany nie ma możliwości skorygowania podatku należnego od ww. wierzytelności, na podstawie przepisu art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług.

Natomiast pozostałe przepisy dotyczące podatku od towarów i usług nie przewidują obniżenia podatku należnego z tego tylko względu, iż nie został on uregulowany.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w zakresie korekty podatku należnego w związku z nieuregulowanymi wierzytelnościami. Kwestia dotycząca stanu faktycznego w podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów zostanie rozstrzygnięta odrębnym pismem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.